คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คำัสัญญา
----คำสัญญา----
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผิวสีแทน หน้าตาคมเค้ม ที่เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ
ตอนนี้เดินกระวนกระวายอยู่หน้าห้องไอซียู ด้วยความเป็นห่วงพี่สาวซึ่งเป็นญาติห่างๆ
ที่เค้าสนิทและเคารพรักมาก อีกทั้งยังเป็นห่วงหลานชายซึ่งเค้าไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรมากหรือเปล่า
ทันทีที่นมชื่นโทรมาบอกผมว่าพี่นิโคลหยุดหายใจ และมิวตกจากต้นไม้หัวกระแทกพื้น
ตอนนี้อยู่ที่ห้องไอซียู ผมก็รีบขับรถมาทันที เพราะก่อนหน้านี้ผมกำลังฝึกงาน
ด้านการบริหารอยู่ที่บริษัทเลิศวัฒนะของพี่นิโคล ซึ่งครอบครัวผมมีหุ้นส่วนอยู่
นี่ก็ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่ไม่เห็นวี่แววว่าคุณหมอจะออกมาซักที ผมเดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้นด้วยความกังวล
สามชั่วโมงต่อมา……..
“ใครคือญาติของคุณนิโคล เลิศวัฒนะครับ” คุณหมอเดินออกมาพร้อมกับคุณพยาบาล
“ผมเองครับ พี่สาวกับหลานผมเป็นยังไงบ้างครับ” ผมรีบเดินเข้าไปหาคุณหมอทันที
เพื่อถามไถ่อาการ
“ตอนนี้คุณนิโคลยังไม่พ้นขีดอันตรายครับ ส่วนเด็กปลอดภัยแล้วครับแต่หมอยังให้พักรักษาตัว
ที่โรงพยาบาลไปก่อนเพื่อดูอาการอย่างใกล้ชิด” คุณหมอพูดจบก็เดินกลับออกไป
“เอ่อ…ใช่คุณโจเซฟหรือเปล่าค่ะ?”คุณพยาบาลเดินเข้ามาถามผม
“ใช่ครับ มีอะไรรึป่าวครับ”
“พอดีคนไข้ต้องการพบคุณครับ” พูดจบคุณพยาบาลก็พาผมไปทำความสะอาดตัว
และเปลี่ยนชุด เนื่องจากกลัวคนไข้จะติดเชื้อ
เมื่อเข้ามาภายในห้องก็พบหญิงสาวนอนหน้าตาซึดเซียวอยู่บนเตียง ผมเดินไปหาเธอที่เตียง
เธอค่อยๆหันหน้ามาทางผม เหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง
ผมจึงรีบเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ เธอพูดด้วยเสียงอ่อนแรง
“พ..พี่.. ฝาก…เซฟ..ด..ดูแล…มิว…แทน…… พี่…..ด..ด้วยนะ ” เธอพยายามพูดด้วยแรงทั้งหมดที่มี
พร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือผม
“รัก….มิว…ให้มากๆ…สัญญา..ก…กับ…พี่นะ” เธอพูดเสร็จก็เริ่มหอบมากขึ้น ผมเห็นท่าไม่ดีจึง
ตะโกนเรียกคุณหมอ
“ซะ…เซฟ” เธอมองหน้าผมพร้อมกับบีบมือ สีหน้าเว้าวอน เหมือนรอคำตอบจากผม
“ครับพี่ ผมสัญญา ผมจะรักและดูแลมิวให้ดีที่สุด พี่หายใจลึกๆนะครับ
พี่ต้องไม่เป็นอะไรนะ หมอ!!!! หมอ!!!”
หลังจากที่ผมรับปากเธอ เธอก็ยิ้มพร้อมน้ำตา และค่อยๆหลับตาลง
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~~~~~~
-----------------------------------------------------
# ตอนนี้ยังเป็นเรื่องเล่าในอดีตอยู่นะค่า
เม้นเป้นกำลังใจให้เค้าด้วยน๊าาาาา >////<
ความคิดเห็น