คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro Love again
intro
ผมยืนอยู่ที่สนามบินอินชอนตอนสิบโมงเช้า มือก็เข็นรถที่เต็มไปด้วยข้าวของอย่างกับจะย้ายมาอยู่ที่นี้สักสิบปีได้ ผมหันซ้ายหันขวาหาคนที่เขาบอกว่าจะมารับผม และก็พบกับร่างสูงที่อยู่ในชุดสบายๆ ใบหน้าแต้มไปด้วยรอยยิ้มกำลังโบกมือทักทายผมอยู่ ในมือก็ถือกระดาษและเขียนเป็นภาษาไทยชัดเจนจนผมอดขำไม่ได้ ก่อนผมจะรีบวิ่งและไม่ลืมที่จะเข็นรถไปด้วยและวิ่งเข้าไปกอดผู้ชายตรงหน้าทันที
“คิดถึงจังเลยพี่แจบอมไม่ได้เจอกันตั้งนาน”
“นานอะไรละเรา เพิ่งเจอกันช่วงคริสมาสอยู่เลยไม่ใช่หรอไง??”พี่แจบอมลูบหัวผมอย่างเอ็นดูก่อนจะมาช่วยผมเข็นรถเข็นออกมาด้วย
“แล้วพี่จินยองไม่มาด้วยกันหรอครับ??”
“อ๋อ มันหลับอยู่บ้านน่ะยังไม่ตื่นเลย”พี่แจบอมว่า ก่อนจะพาผมและกระเป๋าเดินทางทั้งหลายขึ้นรถที่เขาเตรียมเอาไว้ อย่าแปลกใจไปครับที่ผมแบมแบม กันต์พิมุก คนไทยแท้จะมาทำอะไรที่นี้ ผมไม่ได้มาเดบิวเป็นไอดอลเกาหลีหรอกครับนั่นมันไกลตัวผมไป และผมก็ไม่ได้มาเที่ยวด้วยนะ แต่ผมมาเรียนที่นี้ต่างหาก พี่แจบอมเป็นลูกชายของพี่ชายอาเขยผม งงกันรึเปล่าครับ คืออาเขยผมเป็นคนเกาหลีน่ะครับ คุณอาผมทำงานอยู่ที่บริษัทค่ายเพลงที่เกาหลีแล้วก็เจอกับคุณอิมและรักกันขึ้น ส่วนผมคุณพ่อคุณแม่เสียไปเมื่อสองปีก่อนน่ะครับ เลยทำให้ผมต้องอยู่กับคุณอา แต่พอท่านต้องทำงานอยู่ที่เกาหลีนานๆช่วงมัธยมปลายผมเลยอยู่คนเดียวซะส่วนใหญ่
เอาเป็นว่าผมก็เหมือนเป็นพี่น้องของพี่แจบอมเขาละนะเพราะทางบ้านพี่แจบอมเขาก็เอ็นดูผมทีเดียว แต่ผมน่ะไม่ได้อยากได้พี่เขาเป็นพี่ชายหรอกนะผมน่ะชอบพี่แจบอมมาเกือบครึ่งปีแล้วละครับ ช่วงที่ผมได้มหาลัยผมเลยไปๆกลับๆที่ไทยกับเกาหลีบ่อยๆเลยอยู่กับพี่เขาบ่อยขึ้น พี่เขาเป็นสุภาพบุรุษสุดๆไปเลยละครับ
“เออ แบมบ้านพี่มีเพื่อนและรุ่นน้องอยู่ด้วยนะ”พี่แจบอมเคยบอกแล้วละครับว่าบ้านที่จะให้ผมไปอยู่เป็นบ้านที่เขาสร้างขึ้นไว้ให้เพื่อนในมหาลัยแชร์กันอยู่ด้วย จริงๆแล้วพี่แจบอมเป็นลูกชายคนโตเจ้าของบริษัทค่ายเพลงน่ะครับ ผมนั่งอยู่ในรถก็มองตามทางไปเรื่อย จำทางเอาไว้เวลากลับจากมหาลัยจะได้ไม่หลง
“บ้านพี่แจบอมอยู่กันกี่คนหรอครับ?”
“ถ้ารวมเราก็มีเจ็ดคนนะ”พี่แจบอมตอบยิ้มๆ ไม่นานรถของพี่เขาก็เลี้ยวเข้าบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ผมมองบ้านหลังใหญ่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยต้นไม้ร่มรื่น ด้านหน้ามีบ่อปลาและน้ำตกเล็กๆ มีโรงจอดรถที่มีรถจอดอยู่หลายคันเลยละครับ ผมเดินเข้าไปด้านในบ้านที่ถูกสร้างแนวโมเดิลสมัยใหม่ พี่แจบอมเขาเรียนสถาปัตรน่ะครับและบ้านหลังนี้เขาก็เป็นคนออกแบบเองด้วย ผมเคยผ่านมาไม่กี่ครั้งหรอกครับ เพราะส่วนใหญ่ต้องเข้าไปนอนบ้านใหญ่
“สวยจังเลยนะครับ”ผมมองไปรอบๆบ้านอย่างตะลึงๆมีสระว่ายน้ำอยู่กลางบ้านด้วยละครับ ก่อนที่พี่แจบอมจะพาผมให้ไปที่ห้องนอนของผม ขึ้นมาชั้นสองก็ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่ง มีห้องนอนฝั่งละสาม ห้องผมอยู่ฝั่งขวาก่อนที่จะเปิดประตูเข้าห้องไป “พี่แจบอมแต่งห้องให้แบมแบมหรอครับ??”
“ก็เห็นเราบอกว่าชอบแนวนี้ เป็นยังไงชอบไหม??”
“ชอบสิครับ”ผมพยักหน้ารับก่อนจะเข้าไปสำรวจรอบๆห้องนอนของตัวเอง พี่แจบอมเขาขอตัวออกไปปลุกพี่จินยองน่ะครับผมก็เลยได้โอกาสเอาข้าวของออกมาจัดซะเลย ใช้เวลานานพอสมควรเลยละครับกว่าจะจัดของเรียบร้อย ผมลุกขึ้นมองสภาพห้องเมื่อเห็นว่ามันออกมาโอเคแล้วก็จะเดินลงไปหาอะไรกินสักหน่อย นี่ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงแล้วละครับยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย
ผมเปิดประตูห้องนอนของตัวเองออกพร้อมกับห้องตรงกันข้ามของผมที่มันเปิดออกมาพร้อมกันพอดี ร่างสูงถึงจะไม่ได้มากกว่าผมเท่าไหร่เดินงัวเงียขยี้ตาตัวเอง ผมสีแดงที่ยุ่งไม่เป็นทรงก่อนที่ใบหน้าเรียวๆของคนห้องตรงข้ามจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ผมเบิกตากว้างขึ้นก่อนจะสำรวจคนตรงหน้าอีกที
“พี่มาร์ค??”
“ใครวะ??”
“พี่มาร์คจริงดิ!!!”คนตรงหน้าหรี่ตามองผมอีกครั้งก่อนเขาจะเบิกตากว้างขึ้นอย่างตกใจ
“แบมแบมหรอ?? โตขึ้นจนจำไม่ได้เลยนะ”
“ใครจะเหมือนเดิมอย่างพี่ละ นี่ตัวสูงขึ้นบ้างป่ะเนี่ย??”
“ไอ้ตัวแสบ!!”
------------------- 100% --------------------
เอา Intro มาเช็คเรตติ้งก่อนดูว่ามีคนอ่านรึเปล่าาา??
ถ้ามีคนอ่านกันก็จะรีบมาอัพ ถ้ายังก็จะเเต่งเรื่องงนู่นให้จบก่อนเนอะ
ฝากด้วยนะค่ะเรื่องใหม่ เรื่องนี้เน้นฮาๆ ไม่ดราม่าเหมือนเรื่องก่อน
และเรื่องนี้ไม่ใสนะเออ :)
ความคิดเห็น