คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แยกที่ 4 น้องสาว และจูบของ (ใคร)
เหมือนมี อะไรนุ่มๆ มาอยู่ที่ตักของกาย รู้สึกหนัก หรือนี้คือสิ่งที่เรียกว่า ผีอำ ไม่น่าจะใช่ เอะแต่ความเจ็บตรงแก้มนี้มันอะไรกัน เดี่ยวรอสักพัก อะไรกันเสียงนี้ “ตื่น ตื่นค่ะพี่ชาย” กายลืมตาขึ้นทีละน้อย กายได้สติ “พี่ ชาย พี่ชาย มาสอน อิง ไม่ใช่หรอค่ะ” ในที่สุดกายก็นึกได้ ว่าที่นี้คือบ้าน ไอ ไอและ เมย์ ไปซื้อของทำอาหารเย็นข้างนอก ส่วน กายนั้นได้มาสอน น้องของไอ ที่ชื่อว่า อิง อิงเป็นคนสวยเหมือนพี่ เหมือนลอกแบบ ออกมากันเลย ถ้าโตกว่านี้สักหน่อยนี้เป็นไอเลยนะเนี้ย แต่นิสัยของอิงนั้น สดใสกว่านะดูมีชีวิตชีวาเหมือนเด็กมัธยมต้นทั่วๆไปแต่ตอนสอนทำไม น้า อิงมานั่งตักตลอดเลย ไม่ยอมลุกไปไหนด้วย บอกแต่พี่ชาย อย่างนั้นอย่างนี้ เธอเป็นคน วาดภาพไม่ค่อยเก่ง กายเลยแนะนำวิธีวาดภาพให้อิง โดยบอก “อิง วาดภาพนะ วาดมาจากใจนะ ไม่ใช่ว่า อยากวาดอะไรก็วาด”
“ยังไงหรอค่ะพี่ชาย”
“ก็ ลองหลับตาดูสิ อิง อยากวาดอะไรก็ลองหลับตาลง”
อิงค่อยๆหลับตา “ หนูเห็นแล้ค่ะ หนูจะวาด”
เป็นภาพที่น่ารักมากเลย ที่เด็กตัวเล็กๆ(ไม่เล็กเท่าไหร่หรอกนะ) กำลังวาดรูปอย่างใจจดใจจ่อ เป็นภาพที่ไม่ได้เห็นมานานแล้ว แต่เส้นทุกเส้นที่อิง ลงในกระดาษสีขาวนั้นทำไมมันช่างน่าเศร้านัก เหมือนกำลังโดดเดี่ยว เป็นภาพที่ดูแล้วไม่น่า จะมองเลย เมื่อผ่านไปไม่กี่นาที “อ่ะ พี่ชายหนูวาดเสร็จแล้ว ค่ะ” กายมองที่รูปภาพ สายหน้า สักนิด สวมกอด อิงอย่างอบอุ่น “อิง ไม่เป็นไรแล้วละ เธอไม่ต้องอยู่คนเดียวหรอก ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่คนเดี่ยวหรอก” อิงก็ไม่พูดอะไร เริ่มหน้า บูดขึ้นเรื่อยๆ กายพูดอย่างอ่อนโยน “อิง ไม่เป็นไร ไม่ต้องพยายามมาก พี่รู้” อิงน้ำตาเริ่มซึมออกมา ทีละนิด “โฮ่ๆ ฮือๆๆ พี่กาย หนูจะไม่เหงาใช่ไหม พี่สาวจะไม่ไปจากหนูใช่ไหม” กายพูดต่อ “ไม่เป็นไรอิง ไม่เป็นไร” อิงหันหน้ามากอด กาย กอดรัดแน่นมากเหมือนอดกลั้นมานาน พอปล่อยเธอทิ้งไว้แบบนั้นสักพัก “หนูไม่เป็นไรแล้วค่ะ พี่ชาย ขอบคุณมากค่ะ” หลังจากนั้นไม่นานกายถามอิงก็พบว่า ปกติบ้านหลังนี้มักจะไม่ค่อยมีคนอยู่ พ่อกับแม่ ของพวกเธอมักจะออกไปทำงานต่างประเทศเป็นเวลาๆนานๆ ส่วน ไอนั้น ก็มาเล่นกับอิงบ้างเป็นบางวัน ส่วนใหญ่ ไอจะเลิกเรียน แล้วกลับมาท่องหนังสือต่อที่บ้าน ช่วงนี้เธอไม่ค่อยจะมาเล่นกับอิงเท่าไหร่ อิงมักจะมานั่งในห้องคนเดียว นั้นคือสาเหตุที่ทำให้ภาพของเธอเต็มไปด้วยความโดดเดี่ยว จากนั้น ไม่นานที่เธอที่เล่ามา กายได้ความคิดใหม่ “อิง อาทิตย์นี้ออกไปเที่ยวกับพี่ ไหม สองคน” กายปาดน้ำตาให้อิง อิงทำท่าจะขยี้ตา “ค่ะพี่” “งั้นจากนี้ เรามาวาดรูปกันต่อเลย” “เย้ๆๆ พี่ชาย” อิงในตอนนี้ถึงจะมีสีหน้าดีขึ้นหน่อยๆ แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ พวกเราสองคนวาดรูปกันอย่างสนุกสนาน มีเลอะบ้าง มี ภาพไม่สวยบ้างแต่ ก็ไม่เป็นไรขอแค่ให้ อิงมี รอยยิ้มบนใบหน้าก็พอ ไม่นานนัก สองสาว เมย์และ ไอ ก็กลับมามา ไอพูดกับอิง “ นี้อิง เบาๆหน่อยสิ เกรงใจ พี่กายเค้าหน่อย” อิงยิ้มแป้นแล้วมองหน้ากาย “ไม่เป็นไรเนอะพี่ชาย” กายมองหน้าอิงแล้วยิ้มกลับ “อือ ไม่เป็นไรหรอก”
หลังจากนั้นทั้งหมด สี่คนก็ลงมาทานข้าวอยู่ที่ชั้นหนึ่งของบ้าน ทานข้าวมีการปล่อยมุขแป๊กเป็นบางรั้งบางคราว นานเท่าไหร่แล้วนะที่กายไม่ได้ทานข้าวอย่างสนุกแบบนี้ กายคิด หลังทานข้าวเสร็จ กายก็อาสาล้างจาน แต่สาวๆ ทั้งสามคนทำไมต้องเป่ายื่งชุบ แย่งหน้าที่กันล้างจานด้วย ตอนแรกที่กายอาสา
ไอ ก็บอก“เดี่ยวเราจะล้างจานช่วยเอง เราเป็นเจ้าบ้าน”
อิงบอกอีก” หนูก็เป็นเจ้าบ้านเหมือนกันเพราะฉะนั้นหนูต้องล้างจาน”
เมย์บอก “เกรงใจเจ้าบ้านนะ อุตสาห์มาทานแล้ว ยังไม่ช่วยอะไรนี้ เคยได้ยิน สำนวนปะ อยู่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดาย…”
ไอเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ค้อนเมย์ “ไม่เป็นไร หรอกค่ะบ้านเรา แบบสบายๆ เจ้าบ้านทำหน้าที่ทุกอย่างอยู่บ้านแล้วละ”
อิงพูด “งั้นเรามา เป่ายิ่งชุบ กัน”
จากผลสรุปมานานทำให้ ไอได้เป็นคนล้าง ดูเหมือนการล้างจานของ ไอนี้เหมือนกับดีใจสุดๆไปเลย ส่วนเมย์และอิง ก็เล่นเกม อยู่ห้องข้างๆ และคอยทอดสายตามาเป็นระยะๆ ในระหว่างที่ล้างจานอยู่ ไอพูดกับกายเบา
“ขอบคุณนะ”
กายพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน “อือ ไม่เป็นเป็นไรหรอก แค่สอนวาดรูปเท่านั้นเอง”
“ อือ ไม่ใช่แค่วาดรูปหรอก ดูสิ แววตาคู่นั้นของอิงนะ เริ่มมีประกายขึ้นแล้ว ขอบคุณ”
ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานของ ไอทำให้กายเขินไป นานเลยละ จนกระทั่งล้างจานเสร็จ ตอนนี้ก็ เกือบจะหนึ่งทุ่มกว่าๆ แล้ว ทั้งสี่คนเลยมาส่งกายที่สี่แยก ตอนนี้ได้เวลากลับแล้ว กายโบกมือลา ทั้งสาม คน และกลับไปที่หอ แต่เมื่อระหว่างทางกลับหอ ก็พอหญิงคนหนึ่งเดิน โซเซไป มาเหมือนกำลังจะล้ม และหน้าเธอเหมือนง่วงนอนสุดขีดเลยละ กายพยายามเดินไปถาม “เป็นอะไรมากรึป่าวครับ” เพียงแค่ไปถามเท่านั้นแหละถึงกับสลบ ตรงหน้าของกายเลยละ กายไม่รู้จะทำยังไงดี เลยลากหญิงสาวคนนั้นกลับไปที่หอ(ชาย) กายบนพึมพำ “ถ้าผู้ดูแลหอรู้เนี้ยถึงตายเลยนะเนี้ย” กายนั่งเฝ้าเธอทั้งคืน กายบ่นอีกรอบ “โอ้ย นอนไม่หลับ =_=” ง่วงก็ง่วง นอนไม่หลับเว้ย” ผู้หญิงคนนั้น หมุนตัวไปมาระหว่างนอน ทำให้เกิดภาพที่เขาเรียกกันว่า Sexy กายบ่นอีก “ทนไม่ไหวแล้ว” เพียงเท่านั้นแหละ กายเอาผ้าห่มคลุมเธอแล้วก็ออกไปนอน หอเปาซึ่งอยู่ใกล้ๆ รุ้งเช้า กายตื่นมาด้วยความงัวเงีย ตื่นมาประมาณตี ห้าและกลับไปที่หอ พบว่าผู้หญิงคนนั้น กำลังนั่งรอ เธอกราบงามๆ แล้วพูดว่า “ขอบคุณค่ะ” กายไม่ถึงกับโกรธมากแต่ฉุนเล็กน้อย “ไหน ลองอธิบายมาสิ ว่าเกิดอะไรขึ้น” เธอคนนั้นทำท่าแอ๊บแบ๋ว แล้วบอกว่า “พอดี ทำงานส่งอาจารย์ ไม่ได้นอนมา ห้าวันแล้วละ แหะๆ” กายรับเหตุผลไม่ไหว “นี้เธอ ยังมีหน้ามาแหะๆ อยู่ ไหนบอกมาสิชื่ออะไรเรียนปีไหน” เธอทำหน้า งง แล้วตอกาย “ชื่อ ฟ้า ค่ะ เรียนคณะ กราฟฟิกดีไซล์ (Graphic Design)ปีหนึ่ง ค่ะ แล้วคุณคือ” กายตอบอย่างช้าๆชัดๆ “กาย เรียนคณะ ศิลปกรรม ปีสอง” เธอทำหน้าเหมือนดีใจมาก “ว๊ายๆๆๆ พี่ กายนี้เอง คนดังประจำมหาลัย” กายทำหน้างงเล็กน้อย “ดังยังไงอะ?” ฟ้าตอบแบบแอคทีปมากเลย “ก็เรื่อง รุ่นพี่ วาดรูปเก่งที่สุดในมหาลัย ขนาน อาจารย์ทั้งหลายยังเทียบไม่ได้เลย แถมเดี่ยวนี้ดังยิ่งไปใหญ่ พี่เป็นแฟนกับ พี่ไอ ดาวคณะด้วย ใช่ม่า” ด้วยความแอคทีปของเธอทำให้กายพูดไม่ค่อยออกเท่าไหร่ เวลานั้นเอง เสียงเปิดประตูดัง”เอี๊ยดดด” กายมองกลับไปข้างหลัง!!!! ถอนหายใจเฮือกนึง “โถเปาเองหรอ” เปาทำหน้าอึ่งเล็กน้อย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดอะไรก็ไม่รู้ “โหล นี้เปานะ เมย์ ไอ ได้ยินไหม?”
เพียงเท่านั้นแหละ กายวิ่งไปกดวางสายโทรศัพท์เปา
“ไอ้ เปา เรื่องนี้เท่านั้น ที่ไม่อยากให้เกิด”
เปาพูด “ไหนลองอธิบายมาสิ”
กายพูดตามความจริงที่เกิดขึ้นทั้งหมด เปาไม่เชื่อ ด้วยความโพสิทีปของฟ้า ฟ้าจึงบอกกับเปาไปตามตรง เปายอมเชื่อ และก็ยอมปล่อยไป แต่ ความซวยของ กายยังไม่หมดแค่นั้น เมื่อผู้ดูแลหอผ่านมาพอดี ทั้ง กาย และ เปา ต่างก็อุทานสั้นๆขึ้นมา พร้อมกัน “อะ/เออ โคตรซวย” ผู้ดูแลหอก็ถามแบบเดียวกับเปา แต่ก็นะพอเจอความโพสิทีปของฟ้าหน่อย ก็เชื่อไปตามๆกัน ตอนเช้ามีหลายๆคนเดินผ่าน แต่ไม่รู้ทำไม ในตอนเที่ยง มีรูปติด บนบอร์ด ใหญ่มากเลยละ เป็นภาพของ กายขยาย หลายเท่ากับ ฟ้า ติดป้ายไว้ “อันตราย ห้ามเข้าใกล้ ผู้ชายหลายใจ” กายไม่ได้สนใจอะไรมากมายนัก เพียงแต่ความซวยมัน ซ้ำแล้วซ้ำอีกเมื่อ เมย์ และ ไอ พร้อมใจ เดินมาหาทำหน้ายิ้ม กายรู้สึกได้ เลยรู้สึกว่าวันนี้ ทั้งเมย์และ ไอดูตัวใหญ่ขึ้น ยังไงไม่รู้ แถมน่าเกรงขามขึ้นด้วย ทั้งสองคนพูดพร้อมกันเลย “อธิบายมาสิ เรื่องอะไร” กายตีหน้าเศร้าแต่เล่าความจริง ทั้งสองดูไม่เชื่อนัก เพราะหลักฐานมันเห็นอยู่ว่าเป็นห้อง กาย กายพูดเลย “นั้นไง น้องคนนั้นมาแล้ว ถามเค้าเลย” พอฟ้าเดินผ่านมาก็เห็นรูป ยืนมองอยู่สักพัก ทั้ง เมย์และ ไอ ก็เดินเข้ามาถาม “นี้ เธอ เป็นอะไรกับ กาย หรอ” ฟ้าเอามือทั้งสองค่ำคาง หน้าแดง แล้วพูด “ แหะๆ ” Oh shit เหมือนราดน้ำมันใส่กองไฟ จิตสังหารเริ่มแรงขึ้นๆเรื่อยๆ ถึงกับกายต้องวิ่งหนี พวกเธอวิ่งตามมาเร็วมาเลย เลยได้ไปหลบแถวตึกร้างแห่งหนึ่ง พวกเธอก็ยังตามมาอีก กายได้ยินเสียงดังแว่วๆว่า
“พวกเราแยกกันตามหาเถอะ”
“อือ “
“แล้วหลังจากนั้นค่อย ….<Censor>…”
“ความคิดเข้าท่า”
“เหอะๆ ตายแน่ตู ตายแน่ วันนี้ทำไมซวยอย่างนี้” กายบ่นเบาๆ พอกายไปหลบชั้นสองในที่ปลอดภัย “เห้อ รอดแล้ว เรา” กายจึงหลับด้วยความอ่อนเพลีย ไม่นานนักเสียงโทรศัพท์กายก็ดังขึ้น กายค่อยๆ ตื่น มองไปข้างหน้า ก็เจอกับ ไอ กายทำท่าหวาดกลัวเอามือมาปิดหน้าตัวเอง หลับตาลงด้วยความกลัว แต่ทว่าสิ่งที่เธอทำนั้นไม่ใช่ การตบ ตีหรือการทำรุ่นแรง ริมฝีปากของเธอประกบกับของกายอย่างช้าๆ กายค่อยๆลืมตาในขณะที่ไอค่อยๆหลับๆตา แต่เท่านั้นเองในขณะที่จูบนั้นกายเห็นเมย์ ที่ยืนอยู่หน้าประตู ทำหน้าตกใจ เธอมองด้วยสายตาทีเศร้าสร้อย น้ำตาเธอค่อยๆไหล กายดึงไอ ออกจากร่างกายของกายเบาๆช้าและอย่างนุ่มนวลที่สุด เมย์ นั้นได้หันหน้าวิ่งหนีอย่างสุดกำลัง เมื่อกายกำลังจะตาม เมย์ไป ไอได้ดึงแขนกายไว้ อย่างช้าเพื่อๆไม่ให้กายไป และมองมาที่กายด้วยสีหน้าเศร้ายิ่งกว่าเมย์ เธอส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะพูด อย่าไปนะ
ความคิดเห็น