ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อัลฟ่า บี 776 เรืองไกลๆ ที่แสน ใกล้ตัว..
“เรียกศูนย์ ๆ ข้อยืนยันรหัส ส่งสัญญาณ อัลฟ่า บี 776 ย้ำ อัลฟ่า บี 776”
เสียงคลื่นติดต่อจากสถานีอวกาศนานาชาติ ที่ดังขึ้นหลังเที่ยงคืน ทำเอาเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดิน ของนาซ่า วิ่งกันวุ่น
“ตาม ดร.ชิวาน้อฟ ที ดร. เอกิ้นส์ ด้วย บอกเค้าว่าเรื่องด่วน !!” เสียงผู้บัญชาการตะโกนสั่งผ่านสายโทรศัพธ์ทำเอา หนุ่มผู้
รับสายหูแทบแตก เค้ารีบไปจัดการตามที่สั่งแต่ก้อไม่วายบ่นพึมพำ
“ ตามที่ปรึกษาประธานาธิบดี ตอน ตี 1 เนี่ยะน่ะ ……” ใช่แล้ว ทั้ง ชิวาน้อฟ และ เอกิ้นส์ ที่ปรึกษาสูงสุด นี่ถ้าตามท่าน
ประธานาธิบดีมาอีกคน ก้อกดปุ่มปล่อย ขีปนาวุธได้เลย..
--- ห้องประชุมหลัก องค์การนาซ่า 03.30 น. ----
“งั้นก้อหมายความว่า พายุสุริยะ จะเข้าปะทะโลกพรุ่งนี้ สิน้ะ” เอกิ้นส์ ทบทวนคำรายงานอีกครั้ง แล้วมันปลุกช้านมาฟัง
เรื่องพายุบ้าบออะไรกันตอน ตี3 ตี 4 เนี่ยะ -*- “เอาล่ะ ทีนี้บอกสาเหตุจริงๆมาเถอะครับ ถ้าแค่พายุสุริยะ พวกคุณคงไม่
โทรไปตามผมมาจากการเยือนประเทศจีน หรอกจริงมั้ย….” หลังคำถามของชิวาน้อฟ นักวิทยาศาสตร์และ1ใน2ที่ปรึกษา
สูงสุดจบลง ผู้บัญชาการไวท์เลอร์ลุกขึ้นและกล่าวตอบด้วยสีหน้าไม่สู้ดี “ ครับท่านพายุสุริยะทั่วๆไปก้อแค่ทำให้ระบบดาว
เทียมใช้ไม่ได้ไปสักพัก แต่เมื่อชั่วโมงที่แล้ว สถานีอวกาศรายงานเข้ามา….เอ่อ…โดยใช้รหัส อัลฟ่าครับ…” หลังจากนั้นทั้ง
ห้องประชุมก้อเงียบกริบ ครั้งสุดท้ายที่มีการยืนยันรหัสอัลฟ่าเท่าที่พวกเค้าจำได้คือการพุ่งเข้าใกล้โลกของอุกาบาท ขนาด
เท่ารัฐมิชิแกน เมื่อ7 ปีที่แล้ว
“รหัสอัลฟ่างั้นรึ” 2 ที่ปรึกษา เอ่ยขึ้นพร้อมกัน
“ครับท่าน อัลฟ่า ครับ…”
“อัลฟ่า บี 776 ครับ อีก 24 ชม. ต่อจากนี้ จุดกระทบ คือ พิกัด 112, 288 ….เขตราชอาณาจักรไทยครับ”
ชิวานอฟหน้าซีดเผือด “พระเจ้า …..”
---- ร้านเน็ทแห่งหนึ่งกลางกรุงเทพ 23.55 น. ----
“พี่ โอ ลูกค้ากลับจาหมดแล้วคับพี่ เจ้าโก้ ก่ะ เอก หลับ อยู่ข้างบน อ่ะ” โอ ค่อยๆโผล่หน้ามาจากกองคอมพิวเตอร์ 4-5
เครื่อง ข้างหน้า “งืมๆ กลับได้เลยยศเด๋วพี่ปิดร้านเอง ว่าจะลองโปรแกรมตัวใหม่สะหน่อย อุอุ”
นับเป็นโชคดีของโอที่พี่ชายของเค้าเปิดร้านเน็ทแห่งนี้ขึ้นมาไม่งั้นเค้าคงหมดตัว เพราะค่าเล่นเกมส์ และค่าเน็ทไปแล้ว
โอแทบจะสิงอยู่ที่นี่ทุกวันหลังเลิกเรียน โดยมีข้ออ้างกับ แม่ว่า “ผมไปเฝ้าร้านก่อนน่ะคับ”
เบื้องหน้าเค้าตอนนี้มีจอคอมพิวเตอร์ขนาด24 นิ้ว ตัวนึง ที่กำลังแสดงภาพโปรแกรมเกมส์ต่างๆ โอเป็นเกมเมอร์ตัวยงแต่
เค้าแตกต่างนิดหน่อยตรงที่เข้าเล่นทีล่ะ4-5 เกมส์พร้อมกันในเวลาเดียว โดยใช้ บอทบ้าง โปรแกรมโกงต่างๆบ้าง ในบาง
ครั้งเค้าก้อเข้าไปเล่นเอง
เค้าเปิด TV ดู ระหว่างที่รอลงโปรแกรมตัวใหม่ (ซึ่งเวปไซต์ ดาร์คเน็ต โฆษนาไว้ว่ามันสามารถควบคุมเกมส์ออนไลน์ต่างๆ
ได้ที่ ละ 4- 5 เกมส์ในเวลาเดียวกัน ) ข่าวเที่ยงคืนพอดี
ข่าวแปลกๆ โอคิด หลังจากนักข่าวรายงานว่าชาวอเมริกัน หลาย หมื่นคนแย่งกันขึ้นเครื่องบิน เพื่อออกจากประเทศไทย ยัง
ไม่นับรวมทางเรือและทางรถตามด่านชายแดนต่างๆ “นี่มางกลัวไข้หวัดนก กันขนาดนี้เลยหรอเนี่ยะ ก้อเค้าบอกว่าควบคุม
ได้แล้ว เห้อ….ฝรั่งตื่นตูม..” โอบ่นไปคลิกลงโปรแกรมไป - -“
----- ร้านเน็ทเดิม 00.15 น. ----
“ว้าวสุดยอด ทีนี้ก้อเล่นได้เองม่ะต้องใช้บอท อิอิ “ หลังจากทดลองโปรแกรมใหม่ไปได้สักพักตอนนี้มันรันไปแล้ว 4เกมส์ยัง
ลื่นปรื้ดดด
“นี่แนะ เจ้ากงซุนจั้น ไฟกวาดปฐพี อิอิ กระจาย …“
“ย้ากซ์ซซซซ กงเล็บกระดูกขาวววววววเก้าอิมมมมม”
“มาซื้อสะทีจิ ลูกแก้ว Assassin เนี่ยะช่องมานเตมมมมมมม T.T”
“กินนกไฟซะเจ้าหมียักษ์ เยเลสจงเจริญญญญญญญญญ”
และอื่นๆ อีกมากมายยยยยยยย….ถ้าใครโผล่เข้ามาในร้านตอนนี้จะเห็นเด็กวัยรุ่นอายุ คนนึงกำลังพูดคุย อยู่กับ
คอมพิวเตอร์และตะโกนเสียงโหวกเหวกลั่นร้าน - -“
---- ร้านเน็ทเดิม 03.20 -----
“ง่าาา ไฟตก อย่ามาดับตอนนี้น้ะ ขอฆ่ายักษ์ลม ให้เส็ดก่อง “ โอ บ่นพึมพำ พร้อมปรับโปรแกรมตัวใหม่ของเค้า
ให้เล่นอีก 5 เกมส์ที่เหลือแบบอัตโนมัติ ส่วนเค้าขอฆ่าบอสเกมส์นี้ก่อน อิอิ
---- ร้านเน็ทเดิม 03.25 -----
พรึ้บบบบ
“แง้วไฟ ดับ T.T “ แต่เค้าก้อยังใจชื้น เมื่อได้ยินเสียง UPS (เครื่องสำรองไฟ ง่ะ) ทำงาน “อีกนิดเดียวๆ จาตาย
แว้ววว …แล้วทำมายเพื่อนๆถึงทยอยกันหลุดทีละคนล่ะเนี่ยะ หรือไฟมันดับทั้งประเทศ เอิ้กๆๆๆๆ”
---- ร้านเน็ทเดิม 03.30 -----
ขณะที่โอกำลังสู้อย่างเมามันส์ พร้อมทั้งเหลียวดูไฟ UPS เป็นระยะๆ (กลัวดับ) “อารายกานเนี่ยะ หลุดกานหมด
อีกนิดเดียวๆ อ่ะ!!!!!”
แว้บบบบบบ แสงสีขาวเหมือนไฟนีออนกระพริบ
แว้บๆๆ กระพริบที่ขึ้น โอควรหันไปดูที่นอกถนน นั่นไม่ใช่แสงของไฟนีออน...
แสงกระพริบถี่ขึ้นๆ จนในที่สุด
ว้าบบบบบบบบบบบ
โอ้ยยยยย!!!!
มันเริ่มจากความรู้สึกเจ็บแปลบๆที่ปลายนิ้ว ทั้งที่จับเมาส์และกด คีย์บอร์ด จากนั้น ภาพของเกมส์ต่าง ที่เปิดอยู่ก้อพุ่งเข้า
ใส่ พลังหรือกระแสไฟสีขาวเปล่งออกจาก ทั้งจอ คีย์บอร์ด รวมถึงเมาส์ มันค่อยๆลามจากข้อมือของเค้า และสว่างจ้าล้อม
รอบตัวเค้าในที่สุด
อ้ากกกกกก !!!!
............................................................................................................................
อิอิ จบตอนแรกแล้วน้ะคับ นี่เป็นเรื่องแรกเลยคับ จะติจะชมจะด่าตามสบายเร้ยยยยยยยยยยย อ้อ ป๋มอ่านเว็บนี้มานานแล้วคับแต่ม่ะเคยโพสเร้ยยยยยยยยยย ชื่นชม พี่ๆทุกคนมากคับ เลยขอลองแต่งเองบ้าง เรื่องนี้ก้อ ออกแนวแฟนตาซีน้ะคับ
ยังงัยก้อเอาใจช่วย โอเค้าด้วยน่ะคร้าบบบบบบบบบ -/I\\- ขอบคุงงับ
เสียงคลื่นติดต่อจากสถานีอวกาศนานาชาติ ที่ดังขึ้นหลังเที่ยงคืน ทำเอาเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดิน ของนาซ่า วิ่งกันวุ่น
“ตาม ดร.ชิวาน้อฟ ที ดร. เอกิ้นส์ ด้วย บอกเค้าว่าเรื่องด่วน !!” เสียงผู้บัญชาการตะโกนสั่งผ่านสายโทรศัพธ์ทำเอา หนุ่มผู้
รับสายหูแทบแตก เค้ารีบไปจัดการตามที่สั่งแต่ก้อไม่วายบ่นพึมพำ
“ ตามที่ปรึกษาประธานาธิบดี ตอน ตี 1 เนี่ยะน่ะ ……” ใช่แล้ว ทั้ง ชิวาน้อฟ และ เอกิ้นส์ ที่ปรึกษาสูงสุด นี่ถ้าตามท่าน
ประธานาธิบดีมาอีกคน ก้อกดปุ่มปล่อย ขีปนาวุธได้เลย..
--- ห้องประชุมหลัก องค์การนาซ่า 03.30 น. ----
“งั้นก้อหมายความว่า พายุสุริยะ จะเข้าปะทะโลกพรุ่งนี้ สิน้ะ” เอกิ้นส์ ทบทวนคำรายงานอีกครั้ง แล้วมันปลุกช้านมาฟัง
เรื่องพายุบ้าบออะไรกันตอน ตี3 ตี 4 เนี่ยะ -*- “เอาล่ะ ทีนี้บอกสาเหตุจริงๆมาเถอะครับ ถ้าแค่พายุสุริยะ พวกคุณคงไม่
โทรไปตามผมมาจากการเยือนประเทศจีน หรอกจริงมั้ย….” หลังคำถามของชิวาน้อฟ นักวิทยาศาสตร์และ1ใน2ที่ปรึกษา
สูงสุดจบลง ผู้บัญชาการไวท์เลอร์ลุกขึ้นและกล่าวตอบด้วยสีหน้าไม่สู้ดี “ ครับท่านพายุสุริยะทั่วๆไปก้อแค่ทำให้ระบบดาว
เทียมใช้ไม่ได้ไปสักพัก แต่เมื่อชั่วโมงที่แล้ว สถานีอวกาศรายงานเข้ามา….เอ่อ…โดยใช้รหัส อัลฟ่าครับ…” หลังจากนั้นทั้ง
ห้องประชุมก้อเงียบกริบ ครั้งสุดท้ายที่มีการยืนยันรหัสอัลฟ่าเท่าที่พวกเค้าจำได้คือการพุ่งเข้าใกล้โลกของอุกาบาท ขนาด
เท่ารัฐมิชิแกน เมื่อ7 ปีที่แล้ว
“รหัสอัลฟ่างั้นรึ” 2 ที่ปรึกษา เอ่ยขึ้นพร้อมกัน
“ครับท่าน อัลฟ่า ครับ…”
“อัลฟ่า บี 776 ครับ อีก 24 ชม. ต่อจากนี้ จุดกระทบ คือ พิกัด 112, 288 ….เขตราชอาณาจักรไทยครับ”
ชิวานอฟหน้าซีดเผือด “พระเจ้า …..”
---- ร้านเน็ทแห่งหนึ่งกลางกรุงเทพ 23.55 น. ----
“พี่ โอ ลูกค้ากลับจาหมดแล้วคับพี่ เจ้าโก้ ก่ะ เอก หลับ อยู่ข้างบน อ่ะ” โอ ค่อยๆโผล่หน้ามาจากกองคอมพิวเตอร์ 4-5
เครื่อง ข้างหน้า “งืมๆ กลับได้เลยยศเด๋วพี่ปิดร้านเอง ว่าจะลองโปรแกรมตัวใหม่สะหน่อย อุอุ”
นับเป็นโชคดีของโอที่พี่ชายของเค้าเปิดร้านเน็ทแห่งนี้ขึ้นมาไม่งั้นเค้าคงหมดตัว เพราะค่าเล่นเกมส์ และค่าเน็ทไปแล้ว
โอแทบจะสิงอยู่ที่นี่ทุกวันหลังเลิกเรียน โดยมีข้ออ้างกับ แม่ว่า “ผมไปเฝ้าร้านก่อนน่ะคับ”
เบื้องหน้าเค้าตอนนี้มีจอคอมพิวเตอร์ขนาด24 นิ้ว ตัวนึง ที่กำลังแสดงภาพโปรแกรมเกมส์ต่างๆ โอเป็นเกมเมอร์ตัวยงแต่
เค้าแตกต่างนิดหน่อยตรงที่เข้าเล่นทีล่ะ4-5 เกมส์พร้อมกันในเวลาเดียว โดยใช้ บอทบ้าง โปรแกรมโกงต่างๆบ้าง ในบาง
ครั้งเค้าก้อเข้าไปเล่นเอง
เค้าเปิด TV ดู ระหว่างที่รอลงโปรแกรมตัวใหม่ (ซึ่งเวปไซต์ ดาร์คเน็ต โฆษนาไว้ว่ามันสามารถควบคุมเกมส์ออนไลน์ต่างๆ
ได้ที่ ละ 4- 5 เกมส์ในเวลาเดียวกัน ) ข่าวเที่ยงคืนพอดี
ข่าวแปลกๆ โอคิด หลังจากนักข่าวรายงานว่าชาวอเมริกัน หลาย หมื่นคนแย่งกันขึ้นเครื่องบิน เพื่อออกจากประเทศไทย ยัง
ไม่นับรวมทางเรือและทางรถตามด่านชายแดนต่างๆ “นี่มางกลัวไข้หวัดนก กันขนาดนี้เลยหรอเนี่ยะ ก้อเค้าบอกว่าควบคุม
ได้แล้ว เห้อ….ฝรั่งตื่นตูม..” โอบ่นไปคลิกลงโปรแกรมไป - -“
----- ร้านเน็ทเดิม 00.15 น. ----
“ว้าวสุดยอด ทีนี้ก้อเล่นได้เองม่ะต้องใช้บอท อิอิ “ หลังจากทดลองโปรแกรมใหม่ไปได้สักพักตอนนี้มันรันไปแล้ว 4เกมส์ยัง
ลื่นปรื้ดดด
“นี่แนะ เจ้ากงซุนจั้น ไฟกวาดปฐพี อิอิ กระจาย …“
“ย้ากซ์ซซซซ กงเล็บกระดูกขาวววววววเก้าอิมมมมม”
“มาซื้อสะทีจิ ลูกแก้ว Assassin เนี่ยะช่องมานเตมมมมมมม T.T”
“กินนกไฟซะเจ้าหมียักษ์ เยเลสจงเจริญญญญญญญญญ”
และอื่นๆ อีกมากมายยยยยยยย….ถ้าใครโผล่เข้ามาในร้านตอนนี้จะเห็นเด็กวัยรุ่นอายุ คนนึงกำลังพูดคุย อยู่กับ
คอมพิวเตอร์และตะโกนเสียงโหวกเหวกลั่นร้าน - -“
---- ร้านเน็ทเดิม 03.20 -----
“ง่าาา ไฟตก อย่ามาดับตอนนี้น้ะ ขอฆ่ายักษ์ลม ให้เส็ดก่อง “ โอ บ่นพึมพำ พร้อมปรับโปรแกรมตัวใหม่ของเค้า
ให้เล่นอีก 5 เกมส์ที่เหลือแบบอัตโนมัติ ส่วนเค้าขอฆ่าบอสเกมส์นี้ก่อน อิอิ
---- ร้านเน็ทเดิม 03.25 -----
พรึ้บบบบ
“แง้วไฟ ดับ T.T “ แต่เค้าก้อยังใจชื้น เมื่อได้ยินเสียง UPS (เครื่องสำรองไฟ ง่ะ) ทำงาน “อีกนิดเดียวๆ จาตาย
แว้ววว …แล้วทำมายเพื่อนๆถึงทยอยกันหลุดทีละคนล่ะเนี่ยะ หรือไฟมันดับทั้งประเทศ เอิ้กๆๆๆๆ”
---- ร้านเน็ทเดิม 03.30 -----
ขณะที่โอกำลังสู้อย่างเมามันส์ พร้อมทั้งเหลียวดูไฟ UPS เป็นระยะๆ (กลัวดับ) “อารายกานเนี่ยะ หลุดกานหมด
อีกนิดเดียวๆ อ่ะ!!!!!”
แว้บบบบบบ แสงสีขาวเหมือนไฟนีออนกระพริบ
แว้บๆๆ กระพริบที่ขึ้น โอควรหันไปดูที่นอกถนน นั่นไม่ใช่แสงของไฟนีออน...
แสงกระพริบถี่ขึ้นๆ จนในที่สุด
ว้าบบบบบบบบบบบ
โอ้ยยยยย!!!!
มันเริ่มจากความรู้สึกเจ็บแปลบๆที่ปลายนิ้ว ทั้งที่จับเมาส์และกด คีย์บอร์ด จากนั้น ภาพของเกมส์ต่าง ที่เปิดอยู่ก้อพุ่งเข้า
ใส่ พลังหรือกระแสไฟสีขาวเปล่งออกจาก ทั้งจอ คีย์บอร์ด รวมถึงเมาส์ มันค่อยๆลามจากข้อมือของเค้า และสว่างจ้าล้อม
รอบตัวเค้าในที่สุด
อ้ากกกกกก !!!!
............................................................................................................................
อิอิ จบตอนแรกแล้วน้ะคับ นี่เป็นเรื่องแรกเลยคับ จะติจะชมจะด่าตามสบายเร้ยยยยยยยยยยย อ้อ ป๋มอ่านเว็บนี้มานานแล้วคับแต่ม่ะเคยโพสเร้ยยยยยยยยยย ชื่นชม พี่ๆทุกคนมากคับ เลยขอลองแต่งเองบ้าง เรื่องนี้ก้อ ออกแนวแฟนตาซีน้ะคับ
ยังงัยก้อเอาใจช่วย โอเค้าด้วยน่ะคร้าบบบบบบบบบ -/I\\- ขอบคุงงับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น