รวมเรื่องผีค่ะ

ลำดับตอนที่ #7 : มินโอะจัง...ไม่รู้ว่าเป็นผี

เมื่อตอนที่ฉันไปเที่ยวงานปีใหม่ที่บ้านพี่คนหนึ่ง

พอฉันเดินเข้าไปในบ้านเขาปุ๊บ ฉันก็เห็นผู้หญิงหน้าซีดๆ ใส่ชุดนอนสีชมพูเดินลงมาจากข้างบนเเล้วก็นั่ง

ลงตรงบันไดขายิ้มให้ฉันเเต่ไม่ได้ทักหรือพูดอะไรกับใครเลย ฉันก็เลยคิดว่าเขาอาจจะไม่สบายเเละไม่รู้

จักใครในงาน เเต่ก็อยากจะมานั่งดูเฉยๆก็ได้ จนเวลาล่วงไปถึงเกือบตีหนึ่ง ฉันกับคนอื่นๆ ก็เริ่มเตรียมตัว

จะกลับบ้าน พี่คนที่เป็นเจ้าของบ้านก็บอกว่าให้พวกฉันค้างที่นั่นดีกว่า เพระไม่น่าจะมีรถให้ขึ้นเเล้ว พวก

ฉันก็ประชุมกันเเละเห็นด้วยว่าน่าจะค้างซักคืน พวกเพื่อนๆ ก็เดินตามพี่เจ้าของบ้านขึ้นบันไดไป เเล้วฉัน

ก็เห็นว่าผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่ขั้นบันไดหายไปเเล้วฉันก็ไม่ได้คิดอะไรจนเข้าไปในห้องที่พี่เขาจัดให้ ฉันก็เจอ

ผู้หญิงคนนั้นนั่งหันหลังอยู่บนเตียง ฉันก็เลยมานอนที่พื้นกับเพื่อนๆ ( เพื่อนๆ ฉันเป็นผู้ชายเเละกะเทย )

พอพวกเขาถามฉันว่าทำไมฉันไม่นอนบนเตียง ฉันก็บอกกว่าเจ้าของเตียงเขาอยู่ ไม่อยากไปรบกวนเขา

เพื่อน ๆ มันก็ด่าฉันว่าฉันบ้า จนถึงตอนเช้าเพื่อนๆ ก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่เจ้าของบ้านฟัง พี่เขาถึงกัยหน้าซีด

เเล้วบอกว่าฉันคงจะเห็นผีน้องสาวเขาเเล้วล่ะ เพราะผู้หญิงลักษณะที่ฉันบอกเหมือนน้องสาวเขาที่ตาย

ไปเเล้วเกือบสิบปีก่อนเปี๊ยบ ไม่นึกว่าจะยังวนเวียนอยู่ในบ้าน เพื่อน ๆ รีบฉุดฉันออกจากบ้านเเทบไม่ทัน

เพราะไม่รู้มาก่อนเลยว่าเมื่อคืนนอนอยู่ในห้องที่ผีทั้งคืนฉันได้ทำบุญให้เขาด้วย เพราะอย่างน้อยเขาก็มา

ให้ฉันห็นดีดีไม่ทำให้ฉันกลัว

ก็คิดดูสิ ! ฉันเห็นเขาเเล้วเเต่ยังไม่คิดว่าเขาเป็นผีเลย







เอิ๊กๆๆสบายใจที่เราพิมพ์จบโอ๊ยกว่าจะพิมพ์เสร็จเฮ้อ

มาขอบคุณ i like ค่ะ นิตยสารที่ขายดีที่สุกซื้อมาอ่านกันได้นะ

เเล้วก็ขอบคุณคุณ วิมลพร หวานเเย้ม จ.นนทบุรี มากมากนะค่ะ

อยากจะกราบงามงามกับทุกคนที่ส่งเรื่องผีมาให้

เเละอยากจะให้คุณเม้นกันหน่อยเฮ้อไม่มีคนเม้น

มันยิ่งน่ากลัวกว่าเจอผีอีกนะฮือๆๆ

เเล้วพบกันตอนหน้าจ้ะ