ปฏิบัติการท้าหัวใจนายตัวร้าย!?

ลำดับตอนที่ #2 : Mission2=PlaN{ OnE } เหยื่อชั้นดี

 นั่นมันอีตาประธานชมรมฟุตบอลนี่หว่า ทำไมเป็นคนน่ากลัวนี่ได้นะ แถมเป็นเกย์อีก

 
 หมอนี่มันขวัญใจสาวๆนี่หว่า รู้สึกตอนอยู่โรงเรียนจะทำตัวแป็นพวกสุภาพบุรุษนี่นาหน้าไหว้หลังหลอก

 ชะมัดเลย

  "แจนแกอยากโดนต่อยอ๋อว่ะ"

"ช่างเหอะจำไว้ละกันว่าแกติดหนี้ชั้นแล้วน่ะ"

"ได้ๆสู้เค้านะเว้ย"

หวานเอามือปิดตายัยเม ยังกับฉันจะต่อยกะพวกนี้จริงๆน่ะแหละ

"พี่วินค่ะคงไม่คิดจะทำร้ายผู้หญิงน่ารักๆอย่างชั้นใช่ไหมล่ะคะเดี๋ยวแฟนคลับรู้เข้าคงแย่นะคะ"

"เออชั้นไม่กลัวหรอกนะ พวกนั้นน่ารำคาญจะตาย"

"อ๋อเหรออค่ะ"

"ใช่ อ้อแล้วก็เธอกับเพื่อนเธอน่ะมันก็เหมือนกับพวกผู้หญิงเลวๆน่ะรุม่ะ"

อีตานี่ทำให้ฉันอยากบีบคอจริงๆเลย

"ไม่ใช่นะพวกพี่ตะหากที่ทำตัวเลวๆน่ะ มีเบอร์ผู้หญิงอยู่ในเครื่องด้วยแถมยังโกหกแฟนอีก"

"เฮอะไอเคนมันกะจะเซอร์ไพท์ยัยเพื่อนเธอที่คบกันมาสามเดือนต่างหากมันเลยไปขอให้ญาติมันทำให้"

O-Oฉันล่ะหมดมุขจะตอบแล้ว ไอหวาน ฉันน่าจะรู้นะเนี่ยว่าเพื่อนฉันมันพวกโวยวายไปก่อนจะรู้เรื่อง
อะไรน่ะ

"คะเคนทำเพื่อฉันเหรออือๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉันขอโทษนะ อีตาบ้าๆๆ"

-_-^^ฉันอยากตายจริงๆยัยหวานอยู่ดีๆก็โผล่ตัวไปตรงกลางกลุ่มฮาเร็มแถมกำลังตีอีตาเคนอยู่ด้วย!?

แปลว่าดีกันแล้วใช่ไหมเนี่ย งง จริงๆเลย

"ตะแต่ฉันก็ยังไม่ยกโทษให้นายหรอกนะที่ว่าพวกฉัน น่ะไม่รู้ล่ะ"

"ได้ซี เธอจะทำอะไรชั้นได้ล่ะ"

หนอยหมอนี่มันกวนฉันสุดๆเลย

"ชะชั้นจะทำให้นายศิโรราบตรงเท้าฉันให้ได้"

"ได้สิ ถ้าเธอแน่จริงนะ"

"ได้เลยแล้วนายรักฉันเมื่อไหร่อย่างลืมถอนคำพูดล่ะ"

"ตกลง ยัยหน้าจืด"

นี่ฉันทำอะไรลงไปนะ โอ๊วววววววว คิดแล้วอยากจะบ้าจริงๆเลยะนะเนี่ย

"พี่แจน"

"อะไรเม"

"หนูหิวแล้ว"

"อ๋อแปปนึงเดี๋ยวอุ่นสปาเก็ตตี้ให้นะ ไปเล่นเกมไป"

ฉัหยิบสปาเก็ตตี้แพ็คออกมา เฮ้อ คิดแล้วอยากจะตายจริงๆ ถ้าพี่โตรู้เข้าคงหัวเราะเยาะฉันแหงๆ

ไปท้าอะไรแบบนั้น

"แจน เว้ย พี่มาแล้วนะ"

"โอ้โห้พี่โตตายยากจัง"

ฉันพูดเบาหวังว่าเขาจะไม่ได้ยินนะ

"แจนมีไรกินบ้าง"

"สปาเก็ตตี้แพ็ค"

"อีกแระน่าเบื่อชะมัด"

"อร่อยจะตาย อีกอย่างยัยเมก็ชอบด้วย"

"เออๆ ช่างเหอะทำให้ชั้นด้วนล่ะ หิวจะแย่อยู่แล้วเนี่ย"

"พี่โตมาทำเองเลย"

ปิ๊ป ปิ๊ป

เสียงไมโครเวฟน่ะเอง หอมจริงๆเลยกลิ่นสปาเก็ตตี้เนี่ย

"เพราะของแจนกับเมเสร็จแล้ว"

"ก็ได้น่าเบื่อชะมัด ถ้าแม่อยู่ก็ดีน่ะสิให้ตาย ไอ้งานบ้าเอ้ย"

ฉันไม่ค่อยสนใจที่พี่โตพูดเท่าไหร่ แม่มักกลับบ้านไม่ถึงวันเลยด้วยซ้ำ ช่างเหอะ

ตุ้ด ตุ้ด ปุ๊ด ปุ๊ด ป๊าป ป๊าป

เสียงมือถือฉันนี่หว่า

"ฮัลโหล"

"ฮัลโหลยัยแจนเอ๋อชั้นรู้เรื่องที่เธอทำวันนี้แล้วนะ"

ใครว่ะ แล้วเรื่องอะไรที่ฉันทำอ่ะ? แล้วทำไมวันนี้คนที่โทรมาต้องเรียกฉันว่ายัยเอ๋อด้วยนะ

"ใครอ่ะ"

"ชั้นเอง ยุ้ย เพื่อนแกไง"

"เออ ไอยุ้ย แกรู้เรื่องอะไรของแกว่ะ"

"ก็ไอ้หวานอ่ะดิมันโทรมาบอกว่าแกไปท้าพี่วินอ่ะ"

กรี้ดดดดดดดดดดดด ไอเพื่อนเลว ทำไมทรยศฉันได้นะเนี่ย

"เออแล้วไงว่ะ"

"เปล่าหรอกชั้นโทรมาเชียร์แกน่ะ สู้ๆนะเว้ย ถ้าพี่วินยอมแกเมื่อไหร่ชั้นเลี้ยงข้าวเลยเว้ย"

"เฮ้ยยุ้ยแกโทรมาเชียร์แกไปพนันอะไรกับใครมาเปล่าว่ะ"

ปกติยัยยุ้ยมมักไม่ค่อยโทรหาใครเท่าไหร่ยัยนี่มันพวกประหยัดแถมชอบเล่นพนันกับที่แฟนคลับที่โรงเรียน
บ่อยๆ

ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่าไปเป็นเพื่อนสนิทยัยนี่ได้ไง ยัยหวานอีกคน เฮ้อกลุ้มมาก

"เอ่อคือปะเปล๊า"

"นี่ชั้นรู้นะว่าแกต้องไปพนันกับคนอื่นมาน่ะ"

"ก็ได้ๆชั้นไปพนันกับพวกแฟนคลับพี่วินมาน่ะแล้วก็พวกชมรมถ่ายภาพน่ะชมรมหนังสือพิมพ์ด้วยอ๋อ
แล้วก็ชมรมมืดที่ฉันอยู่น่ะ"

"หาแกบ้ารึเปล่าเนี่ย"

"บ้าอะไรแกเป็นเพื่อนชั้นนะเว้ยยังไงๆก็ได้หัวใจพี่วินได้อยู่แล้วแถมแกยังเป็นเจ้าแม่วางแผนอันดับหนึ่ง
ของที่โรงเรียนด้วยนะเว้ยชั้นมั่นใจมากงานนี้น่ะ"

"เออตามใจละกันแพ้แล้วอย่างมาลงที่ชั้นล่ะ"

"ครับผมเออจะบอกไรให้"

"อะไร"

 "ถ้าชั้นชนะนะพวกชมรมแฟนคลับจะให้ลายเซ็นของวงอัสบ้าล่ะแล้วชมรมถ่ายรูปจะให้รูปถ่ายลับๆของ
พวกคนดังๆในโรงรียนด้วยอันนี้น่าสนสุดชมรมหนังสือพิมพ์จะให้ชมรมมืดได้ลงหนังสือพิมพ์โฆษนาหนึ่ง
เดือนหน้าใหญ่ด้วยแถมสุดท้ายพวกชมรมมืดจะให้ชั้นเป็นประธานฝ่ายหญิงล่ะเจ๋งใช่ม้า"

"แล้วเอ่อถ้าแกแพ้ล่ะ"

"พูดไมว่ะพูดแล้วเซ็งshipหายเลยชั้นต้องชนะสิว่ะ"

"เออๆโทรมาแค่นี้ใช่ม่ะ ชั้นจะกินข้าว บาย"

"บาย เปิดเทอมเจอกัน"

เดี๋ยวนะยัยยุ้ยเที่ยวพนันกับคนทั่วโรงเรียนยังงี้แปลว่าพวกนั้นก็รู้น่ะสิ>O<โอ้ววว ไอเพื่อนบ้า ฉันเกลียด
พวกแกจริงๆเลยจริงสิพูดถึงปิดเทอม อะอะอีกแค่สะสองวัน แย่ชะมัด ฉันยังไม่ได้จัดของเลย ฮือๆ
แก่ขึ้นอีกปี

"นี่ๆแจนชั้นได้ยินมาว่าแกไปพนันอะไรกับไอ้วินเหรอว่ะ"

สปาเก็ตตี้ที่กำลังจะเข้าปากได้มอดม้วยตายคาที่อยู่บนตักฉันเรียบร้อย
"พะพะพี่โตรู้ได้ไงน่ะ"

อยากจะตายจริงๆเลยคราวนี้ ทำไมข่าวมันเร็วขนาดนี้นะปกติพี่ฉันมันพวกอยู่ในรูนี่นา

จริงสิก็อีตาวินนั่นอยู่ห้องเดียวกับพี่ฉันนี่นาใช่ๆ อยากจะกรี้ดจริงๆเลย

"อ้าว?แจนแกอยากมีเรื่องกับชั้นเรอะชั้นน่ะเป็นถึงเจ้าแห่งกระแส่ข่าวชียวนะ"

"โม้ชะมัด"

เฮอะเจ้ากระแส่ข่าวอยากจะขำถ้าพี่โตเป็นเจ้ากระแสข่าวฉันคงเป็นเจ้าของเจ้าโคดบรมเหาแห่งเซียนกระแสข่าวเลยล่ะมั้งเนี่ยแต่ เอาล่ะอีกสองวันฉันก็จะเป็นนักเรียนม.4แล้วช่างเป็นเรื่องดีจริงๆ

แล้วทำไมฉันยังต้องมานั่งคิดแผนการอีกนะ ฉันทิ้งงานนี้ไปนาน ช่างเถอะเอาล่ะสองวันฉันต้องใช้ให้คุ้ม!

ฉันเดินเข้าโรงเรียนอย่างกับตัวประหลาดทุกคนต่างหันมามองกันเป็นแถว ช่างเป็นเรื่องที่น่าอายชะมัด

"เฮ้!แจนนนนน"

ยัยหวานกับยุ้ยวิ่งเข้ามาอย่างกับกระทิงกระหายน้ำ

"ไง"

"แกวางแผนยังว่ะ"

ยุ้ยถามฉันว่ายัยนี่อาจเริ่มเปลี่ยนใจเรื่องมันอาจจะไม่ชนะก็ได้ แต่คิดๆไปไม่น่านะเพราะยัยนี่มั่นใจซะทุก

ครั้งที่พนัน

"ก็คิดได้สามสี่แผนว่ะแต่จะลองดู แกว่าวันนี้ชั้นสวยเปล่าว่ะเมื่อคืนลงทุนนอนตั้งแต่ทุ่มนึง"

"เออมรึงสวยเว้ยรับรองพี่วินหลงแหง"

"เออใช่ชั้นเห็นพี่แกอยู่แถวห้องถ่ายเอกสารอ่ะแกลองไปดูเลย"

"ตอนนี้น่ะนะ?"

ทำไมยัยสองคนนี้กระตือรือร้นผิดปกติว่ะก็เข้าใจว่ายัยยุ้ยมันพนันกะเพื่อนมันแต่ไอ้หวานนี้สิ

"หวานทำไมแกเอ่อปกติดีใช่ไหมว่ะไม่เคยเห็นสนับนุนรัยมากก่อน"

"ก็มีเรื่องนิดหน่อยเคนเค้าอยากให้พี่วินมีแฟนซักทีเลยให้ชั้นช่วยอีกแรงแล้วตอนนี้เราก็อ่ะนะแบบนี้อ่ะ"

ยัยหวานเอานิ้วมาจิ้มกันแบบอายๆอี๋ไอคู่นี้แม่งเลี่ยนประจำแต่ฉันไม่ได้อยากเป็นแฟนอีตาวินซักหน่อยแค่จะ
สั่งสอนให้รู้จักสงบปากสงบคำ

ฉันเดินวนๆแถวๆห้องถ่ายเอกสารมาสองรอบแล้วนะอีตาพี่วินมันไปอยู่ไหนนะ

"นี่ๆเธอชื่อแจนห้อง4/2ใช่ไหม"

"ค่ะ"

ผู้ชายสองสามคนที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่น่าเชื่อว่ายังมีชีวิตรอดมาได้ หล่อขนาดนี้

"เธอไปท้าไอ้วินเจ๋งมากๆชั้นก็อยู่ที่ร้านนั้นด้วย ไอ้วินมันก็ปากเสียแหละโดนมั่งก็ดี"

ผู้ชายคนแรกที่ดูเท่ที่สุดในกลุ่มพูด หา? พวกนี้อยู่ที่นั่นด้วยเหรอ ฉันอยากจะตายแบบกลบหลุมลึกๆจริงๆเลย

น่าขายหน้าที่สุดดเลยดันทำต่อหน้าคนหล่อขนาดนี้ได้น่ะนะ

"ชั้นเชียร์เธอนะ"

ผู้ชายอีกคนนึงพูดดูท่าทางดูเพื้อนแต่หล่ออ่ะ
"ไอ้หมอนี่น่ะมันไปพนันกับพวกชมรมฟุตบอลน่ะ"

ท่าทางไอ้คนที่ไปพนันมาน่ะน่าจะเข้ากับไอ้ยุ้ยได้นะเนี่ย แต่ดันหล่อซึ่งไม่น่าติดการพนันเลย เฮ้อ

"เราไปได้ยังชั้นเบื่อแล้ว"

ฉันเหลือบเห็นคนที่สามอีตานี่เสียงกับท่าทางกวนๆเหมือนอีตาพี่วินชะมัด รู้สึกเกียจขึ้นมานิดๆ

"เออ ใช่ๆไอ้วินมันอยู่ในห้องนี้แหละโชคดีนะ บาย"

"บายค่ะ"

ทำไมทุกคนถึงคาดหวังเรื่องไร้สาระนี่กันจังเลยนะ

เอาล่ะฉันทำใจแล้ว ลุย!ดีกว่าแผนแรก ชื่อว่า เอ่อ ชื่อ ไรดี สาวน้อยน่ารักแสนกุ๊กกิ๊ก ใช่ๆ ชื่อนี้ ดูดีแฮะ

เอาล่ะ สู้ๆ(ใจขาดดิ้น)