คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ทำไม....ต้องเป็นเธอ....ลีอึนฮวา
ปิ๊ง....ป่อง ปิ๊ง....ป่อง
"ใคร มาแต่เช้าเนี่ย" ฮยอกแจรีบวิ่งออกมาดู
"อ้าว พี่สาว......." ฮยอกแจยิ้มให้กับภาพที่เห็นตรงหน้า
"ชั้นมาหา อึนฮวาน่ะ เค้ามากลับมาแล้วนี่นา" โซซอโน ยิ้มให้เขาแล้วถามหาเพื่อนทันที
"เอ่อ...ฮะ แต่ตอนนี้ยังไม่ตื่นเลย"
"จะขี้เซาไปถึงไหนนะ เดี๋ยวพี่ขึ้นไปปลุกเอง"
"อ่ะ...ฮะ"
"ลีอึนฮวา...รีบตื่นเดี๋ยวนี้นะ......" เธอรีบขึ้นไปปลุกเพื่อนที่กำลังนอนหลับปุ๋ย
"อ้าว....ซอโน เธอมาได้ไงเนี่ย"
"เธอนะเธอ ไม่ต้องมาถามเลย ถ้าเมื่อวานชั้นไม่เจอพี่ฮันคยองที่ซุปเปอร์มาเกต ชันคงไม่รู้ใชมะว่าเธอกลับมาน่ะ"
"เปล่านะ แต่ชั้นมีเรื่องวุ่นๆนะ แล้วกลับมาก็เพลียมากด้วยเลยไม่ได้ดทรหาเธอเลย..ชั้นขอโทษนะ"
"อย่ามัวแต่มาขอโทษเลยเธอ รีบไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วไปโรงเรียนกันได้ละ"
"ไปทำไมอ่ะ..ยังไม่เปิดเทอมเลยนะ" อึนฮวาทำสีหน้างงๆ กับพฤติกรรมของเพื่อน
"เธอไม่รู้รึไงว่าวันนี้เป็นวันตัดสินแพ้ชนะ ของการแข่งบาสที่พี่ฮันของเธอกับซึงฮยอนของชั้นท้ากันไว้ไงล่ะ เค้ารู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง"
"เอ่อ....." แล้วซอโนก้อรีบผลักร่างบางเข้าห้องน้ำไป
ที่โรงเรียน
สาวๆเกือบทั้งเมืองเลยก้อว่าได้ มารวมตัวกันเพื่อจะมาดุบาสคู่หยุดโลก...ระหว่างนักร้องดังซึงฮยอนและประทานนักเรียนหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ......บางคนมีกระทั่งป้ายเชียร์อันใหญ่ติดตัวมาด้วย
"แล้วพวกเค้าจะแข่งกันไปทำไมนะ......แปลกจริงๆ" อึนฮวาคิดในใจ
"อึนฮวา" เสียงทุ้มตะโกนเรียกเธอ พลางรีบวิ่งเข้ามาหา โดยไม่แคร์สายตารอบข้างที่กำลังมองเธออย่างอำมหิต
"อึนอวาจ๋า" เสียงทะเล้นก้อดังขึ้นมาอีกทาง
"ไปนั่งกับพี่นะ พี่เตรียมที่ไว้ให้แล้วล่ะ" เสียงทุ้มรีบชวนเธอทันที
"ได้ไงเล่า...อึนฮวาเค้าอยู่ปีสอง เค้าก้อต้องไปนั่งกับพวกปีสองอย่างชั้นว้อยๆๆ"
"แต่ชั้นมาก่อนแก อึนฮวาต้องไปกับชั้น"
"ไปกับชั้นต่างหาก ใช่มั้ยอึนฮวา"
"กับชั้น"
"กับชั้น"
"พอทีได้มั้ย...นี่จะทะเลาะกันไปถึงไหน...ไม่ดงไม่ดูมันล่ะ กลับดีกว่ามาแล้วก้อทะเลาะกันอยู่ได้น่ารำคาญ ไปเถอะซอโน" ว่าแล้วเธอก้อลากแขนเพื่อนสาวที่ยืนอึ้งกับความหล่อของหนุ่มๆ
"ก้อได้ๆๆไม่ทะเลาะก้อได้" ทั้งสองพูดพร้องกัน
"งั้นก้อดีค่ะ.....กลับไปที่ของตัวเองได้ละ"
"ครับ" ทั้งสิงเดินคอตกไปพร้อมกัน แต่ยังไม่วายแอบส่งสายตาอาฆาตให้กันกันระหว่างทางอีก
"นี่พวกเธอรู้มั้ยว่าทำไม สองคนนั้นถึงแข่งขันกันตลอด" เด็กสาวคนนึงพูดขึ้นมาในกลุ่มเพื่อน
"หึหึ...เพราะสองคนนี้เขม่นกันเรื่องนังอึนฮวา นังผู้หญิงที่สองคนนั้นหลงรัก มากกว่าคำว่าเพื่อนนะสิ ชั้นล่ะหมั่นไส้มันจริงๆ"
"แล้วเธอรู้ได้ยังไงล่ะ ชินบี"
"ชั้นรู้ก็แล้วกัน...."
"วันนี้ชั้นมีอะไรให้พวกเธอทำด้วยล่ะ" แล้วทั้งกลุ่มก้อซุบซิบกัน
"นี่อึนฮวา เธอว่าใครจะชนะน่ะ"
"ไม่รู้สิ"
"นี่เธอไม่ตื่อนเต้นอะไรเลยหรอ...นานๆทีจะมีผู้ชายหล่อขนาดนี้มาให้เห็นนะ แค่อาทิตย์ละครั้งชั้นน่ะนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนะรู้มั้ย"
"ซอโน...ชั้นกะตาสองคนนั่นน่ะ โตมาด้วยกันนะ เห็นกันแทบทุกวันจะให้ตื่นเต้นไปทำไมล่ะ"
"ใช่สิยะ....ใครๆเค้าก้ออิจฉาเธอทั้งนั้นล่ะ"
"ว่าไงนะ"
"เปล่า ไม่มีอะไร" แล้วซอโนก้อใจจ่ออยู่กับชายหนุ่มข้างหน้า
อึนฮวาเลยเลี่ยงออกมาเพื่อจะหนีกลับบ้าน เพราะเธอไม่ค่อยชอบบรรยากาศแบบนี้เลย......โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า ระหว่างทางกำลังมีสิ่งอันตรายตามเอมา
"สวัสดี ลีอึนฮวา" หญิงสาวสี่คนเข้ามาขวางเธอไว้
"พวกเธอเป้นใครน่ะ รู้จักชั้นด้วยหรอ"
"ทำไมชั้นจะไม่รู้จักเธอ นังแพศยา เพี้ยะ ตุ๊บ..ตั๊บๆๆ@#14%6578&*9)(" แล้วทั้งกลุ่มก้อเข้ารุมทำร้ายเธอ...................ทั้งเตะทั้งต่อย.......อึนฮวาทำไม่ได้แม้แต่จะร้องออกมา เธอเจ็บไปทั้งตัว หัวของเธอแทบจะระเบิดออกมาเพราะความเจ้บปวด
"หยุดนะ...พวกเธอทำอะไรน่ะ" เสียงชายหนุ่มดังขึ้นทำให้ทุกคนหยุดและวิ่งหนีไปทันที พลางทิ้งกระดาษไว้แผ่นหนึ่ง
"เฮ้ย..อย่าหนีสิวะ.......พี่สาวๆๆๆๆๆๆๆ" ภาพที่เห็นทำให้ฮยอกแจตะโกนออกมาทันที และวิ่งเข้าไปหาร่างบางทันที ร่างที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เลือดที่อาบแก้ม ภาพนั้นทำให้ฮยอกแจเจ็บปวดยิ่งนัก น้ำตาของเค้ารินไหล เค้าสับสนไปหมด
"ฮ ยอก แจ" แล้วร่างบางก้อหมดสติไป
"พี่..........."
'นังแพศยา.....ชอบปั่นหัวผุ้ชายนัก ต้องเจอแบบนี้...ฮันคยองกับซึงฮยอนต้องเป็นของพวกเรา'
"เลวมาก" ฮันคยองสบถ พลางกำกระดาษแผ่นนั้นไว้แน่น
"โธ่...อึนฮวา" ซึงฮยอนที่ยืนเกาะประตูห้องไอ ซี ยู มองเข้าไปด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
"เพราะแก ไอ้ซึงอยอน...ต้องเป็นแฟนคลับของนายแน่ๆที่ทำร้ายอึนฮวา"
"นี่นายตาบอดรึไง....ในนั้นมันก้อเขียนชื่อนายไว้เหมือนกันนี่นา ไอ้ประทานนัดเรียนเฮงซวยที่หว่านเสน่ห์ไปทั่ว จนทำให้อึนฮวาต้องเป็นแบบนี้"
"มันจะมากไปแล้วนะ ไอ้ซึงฮยอน............อั่ก" ฮันคยองโกรธจนพุ่งหมัดไปที่แก้มของซึงฮยอน
ฝ่ายซึงฮยอนก้อปรี่เข้าไป ต่อยเข้าที่คางของฮันคยองทันที
"พี่ฮะ...พอได้แล้ว ทะเลาะกันไปก้อไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอกฮะ" ฮยอกแจรีบวิ่งเข้ามาห้าม
ทั้งคู่ต่างแยกกันออกไป...ซึงฮยอนเอาแต่เตะอากาศไปมาส่วนฮันคยองก็กำหมัดแน่นจนเลือดแทบจะไหลออกมา
ชายทั้งสามต่างนั่งเหม่อลอยว่างเปล่า......ในใจเจ็บปวดอย่างมาก.....เพราะสงสารคนที่พวกเค้ารักและโกรธแค้นกับการกระทำของคนชั่วที่ทำร้ายอึนฮวา โดยคิดไม่ถึงเลยว่ามีสายตาที่กำลังจับจ้องพวกเขาอย่างสะใจและอีกใจก้อเคียดแค้นและชิงชังอึนฮวาขึ้นไปกว่าเดิม.........
............
หลังจากดองไว้ซะนาน....ก้อกลับมาอัพแล้ว
อิอิ.....
ความคิดเห็น