loving you

ลำดับตอนที่ #2 : พี่ชายที่แสนดี หรือ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ(ขอยืมไอซ์หน่อยนะ)

"ทำไมแค่สองอาทิตย์เหมือนมันนานขนาดนี้นะเนี่ย..........คิดถึงบ้านจัง" ลีอึนฮวาบ่นกับตัวเอง
"พรุ่งนี้ก็จะได้กลับเกาหลีแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" +_+ 

พอปิดเทอมหน้าร้อนชั้นก็ได้โอกาสไปเยี่ยมคุณย่าที่ญี่ปุ่น......แต่อยู่ไปอยู่มากลับคิดถึงบ้านซะนี่....ที่นี่ ที่ที่ไม่มีซึงฮยอนกับพี่ฮันกยองทำไมมันเหงาแบบนี้นะ

ติ้ด ตะ ละ ลี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ริงโทนค่ะริงโทน)

"อัลโหลโย้เย้..." 
"นี่อึนฮวา...เมื่อไหร่จะเลิกรับโทรศัพท์แบบนี้ซะที" เสียงจากปลายสายแอบตำหนิอึนฮวา
"ก็พี่ไม่ใช่ใครที่ไหนนี่นา จะต้องให้พูดแบบไหนล่ะ" (เถียงคำไม่ตกฟาก)
"จร้า ถ้ามันไม่เหมือนกันกับตอนที่อึนฮวารับโทรศัพท์ของไอ้ ซึงฮยอนมัน พี่ก็จะไม่ว่าเลยนะ"
"โห...ขนาดนี้เชียวหรอพี่ฮันกยอง สองคนนี้นี่อะไรกันนะหาเรื่องกันตลอดเลยอ่ะแม้แต่เรื่องเล็กแค่นี้ก็ยอมกันไม่ได้ใช่มะ" อึนฮวาพูด
"ก็ใครใช้ให้มันชอบมาทำทะลึ่ง เกาะแกะอึนอวาของพี่ล่ะ พี่เกลียดขี้หน้ามัน"(ทำยังกะตัวเองไม่ทำนี่--อึนฮวา)
"เฮ้อ" อึนฮวาส่ายหัวไปมาอย่างแรง
"พรุ่งนี้พี่จะไปรบรับที่สนามบินนะ พี่จะรอนะ คิดถึงอึนฮวามากเลยนะ" 
"โอเคค่ะ มารับกันทั้งหมู่บ้านเลยก้อดีนะ"
"เอ๋...หมายความว่าไงอ่ะ ไหงพูดแบบนั้นล่ะ"
"ช่างมันเถอะค่ะพี่ มีสายเข้าอ่ะค่ะแค่นี้ก่อนนะ" อึนอวารีบตัดสายไปทันที

"ฮัลโหล...อึนฮวาคุยกะใครอ่ะ ไม่ยอมรับสายสักที" เสียงจากปลายสายเริ่มตำหนิ
"พี่ฮันยองน่ะ ทะ.........(ทำไมล่ะ แต่ไม่ทันพูดอ่ะ-อึนฮวา)"
"ไอ้นั่นโทรมาอีกแล้วหรอ...บ้าชะมัด" ทันทีที่ได้ยินชื่อฮันกยอง ซึงฮยอนก็เริ่มมีน้ำโห
"เธอกลับมาพรุ่งนี้ใช่มั้ยอึนฮวา...ไว้ชั้นจะไปรับนะ คิดถึงเธอนะ"
"เออ เออ อืม" ไหงมาบอกคิดถึงชั้นอีกแล้วเนี่ย
"ชั้นต้องรีบไปแล้วนะ มีงานต่อน่ะ ไว้คืนนี้จะโทรหานะ บาย"  ตู้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
     (มาไวไปไวจริงๆตาคนนี้นี่)

    สองอาทิตย์ที่ชั้นอยู่ญี่ปุ่น...กิจวัตรประจำวันของชั้นก็คงจะเป็นการรับโทรศัพท์ของพี่ฮันกยองและก็ซึงฮยอน ขนาดอิตาน้องชายตัวแสบยังโทรมานับครั้งได้เลย เฮ้อ...ชีวิตชั้น


ปิ๊ป ปิ๊ป ปิ๊ป................

'อึนฮวา...รีบกลับมานะ... ซึงฮยอน' ข้อความจากซึงฮยอนนี่เอง ทั้งที่ชั้นก็จะกลับไปพรุ่งนี้อยู่แล้วทำไมนายคนนี้ถึงส่งข้อความมาแบบนี้นะ


ทันทีที่เครื่องบินลงจอดที่สนามบินอิชอน.....หัวใจของอึนอวาก้อเต้นแรง ราวกับว่ามันตื่นเต้นและดีใจกับสิ่งที่รอเธออยู่ข้างหน้า ผู้คนเดินกันขวักไขว่.....แล้วนี่ชั้นจะเจอเจ้าน้องชายตัวแสบมั้ยเนี่ย.........หลังจากที่มองหาอยู่นาน อยู่ดีๆก็มีมืออุ่นๆมาจับมือชั้น
ชั้นตกใจจึงรีบหันกลับไปดูพลางจะสลัดมือนั้นออกไป แต่กลับสลัดไม่ออก(ซะงั้น)

"พี่ฮันกยอง..........."
"ขอโทษนะที่ทำให้ตกใจน่ะ พี่แค่อยากเซอร์ไพร์สอึนฮวาน่ะ" ฮันกยองพูดพลางส่งช่อดอกกุหลาบขาวช่อใหญ่ ให้อึนฮวา
"ขอบคุณค่ะพี่ แต่ทำแบบนี้บ่อยๆไม่ดีนะคะ" อึนฮวาหน้าแดงก่ำ ดีใจเพราะเธอชอบกุหลาบขาวมากๆ แต่ไม่วายยังสอดส่ายสายตาไปทั่วเพื่อมองหาน้องชายและซึงฮยอน
แต่ไม่มีแต่เงา....

"อ้อ...ฮยอกแจมาไม่ได้น่ะ มีแข่งเทนนิสก้อเลยฝากพี่มารับ" ฮันกยองพูด
"อืม....ค่ะ แล้วซึงฮ........" (พูดไม่จบอีกและ)
"ไอ้นั่นมันไม่มาหรอก งานมันยุ่งจะตายเราก้อรู้นี่นา"
"แต่เค้าบอกว่าจะมานะคะ"
"อย่าไปรอเลยนะ...พี่ซื้อของมาทำอาหารให้อึนฮวาเยอะแยะเลยไปทำอาหารกินกันนะ" ฮันกยองไม่พูกเปล่าพลางดึงมือของอึนฮวาไปด้วย.........(ชั้นก็เลยจำเป็นต้องเดินตามไป-อึนฮวา)
 
ทำไมชั้นถึงอยากร้องไห้แบบนี้นะ.....หัวใจเต้นกระสับกระส่ายบอกไม่ถูก 
ซึงฮยอนนะซึงฮยอน นายผิดนัดชั้นมากี่ครั้งแล้ว.....ถ้าทำไม่ได้อย่ามาบอกให้รอดีกว่า

"อึนฮวา เป็นอะไรรึเปล่า นั่งเงียบเชียว"
"(T^T)" ไม่มีเสียงตอบรับ
"อึนฮวา...."
"เอ่อ...คะ มีอะไรรึเปล่าเรียกซะดังเชียว"
"ก็พี่เรียกตั้งนาน ไม่ยอมตอบนี่นา"
"ก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ"
"อืม จ้ะ"
 
"แฮ่ก แฮ่ก......" เสียงหอบของซึองฮยอนพ่อนักร้องสุดหล่อ ที่เพิ่งจะมาถึงสนามบิน
"เฮ้ย นี่มันเที่ยงแล้วนี่นา แย่แล้วโดนไอ้ฮันกยองตัดหน้าไปแน่ๆเลย โธ่เว้ย....."

ติ้ด ติ้ด ติ้ด
"ฮัลโหล...." ซึงฮยอนตะคอกใส่โทรศัพท์
"นี่นายหายไปไหน...รู้มั้ยว่าต้องขึ้นคอนเสริตอีกครึ่งชั่วโมงนี้แล้วนะ รีบกลับมาเดี่ยวนี้นะ ซึงฮยอน ทุกคนรอนายอยู่นะ" เสียงผู้จัดการเอ็ดมาจากปลายสาย
"เอ่อ แต่ว่า........"
"ไม่มีต่งมีแต่อะไรทั้งนั้น นายต้องกลับมารับผิดชอบต่อหน้าที่ของนายเดี่ยวนี้ นายต้องกลับมาให้ทันคอนเสริต เข้าใจม้ายยยยยยยย"  ตู้ดๆๆๆๆๆๆๆ แลล้วสายก็ถูกตัดไป

"บ้าชะมัด....อึนฮวาชั้นขอโทษ" ซึงฮยอนรีบวิ่งออกไปทันที ในใจของเค้าปวดร้าวยิ่งนักแทนที่จะได้เห็นหน้าคนที่รัก แต่เขากลับพลาด.......อยู่ๆน้ำอุ่นๆก็ไหลอาบแก้มของเขา นี่เขาร้องไห้หรอ...เขารู้สึกผิดกับการกระทำของเขามาก...จนร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้ตัว


อึนฮวา...ชั้นขอโทษนี่ชั้นผิดนัดเธออีกแล้ว...............- ซึงฮยอน

ซึงฮยอนอย่าให้ชั้นเจอนายนะ.......นายตายแน่ ผิดนัดชั้นมากี่ครั้งแล้วๆๆๆๆๆ - อึนฮวา

ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆในที่สุดชั้นก็ชนะแกอีกแล้ว ไอ้ซึงฮยอน.....-ฮันกยอง

..........................................................................................................................     เอ๋................แค่นี้ก็ทำให้เทมโป้สุดหล่อร้องไห้แล้วหรอ........
ไหงขี้แยขนาดนี้(แต่งเองนะยะ)
ตอนหน้าทุกๆท่านจะได้รู้ ว่าทำไมซึงฮยอนถึงได้รู้สึกผิดขนาดนี้