คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Complete! !【Preface】เขาคนนั้น...【แก้ไข】
การที่จะสร้างแผนการหนึ่งนั้นยาก
แต่จะทำให้มันสำเร็จตามที่หวังนั้นยากยิ่งกว่า
แต่หากทำสำเร็จแล้วนั้น ช่างหอมหวานชวนให้ลอง
บทนำ
เขาคนนั้น...
"เชิญครับคุณหนู" เสียงคุณพ่อบ้านดังขึ้นพร้อมกับเสียงของสาวใช้ เพื่อต้อนรับฉันกลับคฤหาสน์
"คุณหนูต้องการอะไรเพิ่มเติมไหมคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ^^" ฉันหันไปยิ้มตอบสาวใช้คนหนึ่งในหมู่สาวใช้หลากหลายคนซะจนฉันนับไม่ไหว ฉันเคยถามคุณพ่อบ้านมาแล้ว ซึ่งเขาตอบมาอย่างมั่นใจว่า…
'ผมก็ไม่รู้ครับ' แล้วตั้งแต่นั้นมาฉันก็ไม่ถามอีกเลย -_-
ฉันพึ่งกลับมาจากอเมริกาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงหลังจากไปเจรจาธุระกิจมา พอกลับมาถึงฉันก็นั่งรถกลับคฤหาสน์ทันที เฮ้อ คิดถึงบ้านจะตาย ต้องมานั่งทำงานทุกวันมันเหนื่อยจริงๆ ขนาดเพื่อนๆ ของฉันยังไม่ต้องมาทำงานขนาดนี้เลย
เอ ฉันว่าฉันแนะนำตัวก่อนดีกว่า ฉันชื่อแอเรีย ตอนนี้กำลังอยู่ในภาวะยุ่ง ถึงยุ่งมากมาตั้งแต่เรียนจบ เพราะต้องมาทำงานต่อจากพ่อแม่ ซึ่งตอนนี้น่ะเหรอ ไปเที่ยวรอบโลกกันอยู่ -_-^
ถ้าจะถามว่าทำไมฉันถึงต้องมาทำงานเองคนเดียวละก็...
เมื่อสองปีที่แล้ว
'หา! แม่จะฝึกกุลสตรีให้หนู ไม่เอาน่าแม่'
'ไม่เอาไม่ได้ แม่เบื่องานสังคมแล้ว ขี้เกียจทำงานแล้วด้วย เพราะฉะนั้นลูกต้องมาทำแทน! ลูกอายุตั้งยี่สิบแล้ว ควรเรึ่มทำเสียที'
'ไม่เอา หนูไม่เอานะ แง้!!!'
เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว
'ดีมาก ความฝันที่จะได้หยุดใกล้เข้ามาแล้ว'
'ไม่นะ! แม่จะทำจริงๆ เหรอ แม่จะทึ้งลูกผู้น่ารักคนนี้ไปเที่ยวรอบโลกกับพ่อเหรอ'
'จริง'
'ม่ายยยยยยยยย'
ณ ปัจจุบัน
และแล้วในที่สุดแม่ก็ไป... แถมยังทึ้งงานก้องโตไว้ให้อีกด้วย! โหดร้ายเกินไปแล้วนะ T^T หลังจากฝึกการเป็นกุลสตรี ที่จะต้องยิ้มอย่างกุลสตรี เดินอย่างกุลสตรี นั่งอย่างกุลสตรี พูดอย่างกุลสตรี หัวเราะอย่างกุลสตรี เอาเป็นว่าต้องเป็นกุลสตรีทุกกระเบียบนิ้ว! ทุกคนลองคิดดูสิ ขนาดจะกินยังต้องเป็นกุลสตรี! หลายครั้งแล้วตอนออกงานสังคม ฉันอยากจะกินลาบยังกินไม่ได้ ทำร้ากันเกินไปแล้ว T^T
หลังจากฝึกการเป็นกุลสตรีเสร็จสิ้น ไม่ถึงครึ่งวันแม่ก็ออกเดินทางไปกับพ่อ ทึ้งฉันไว้คนเดียว Y_Y
"คุณหนูครับ?"
"คะ ^^" ฉันหันไปยิ้มตอบอย่างที่กุลสตรีควรมี คุณพ่อบ้านมีท่าทางเห็นอกเห็นใจฉันที่ต้องมาเป้นกุลสตรีทั้งที่เมื่อก่อนฉันยังไปเตะหมาข้างทางอยู่เลย -_- แต่ก็ไม่พูดอะไร หึ ก็ลองพูดสิ ฉันจะสวนไปเลยว่า 'ก็เพราะพ่อบ้านไม่ใช่หรือไงที่ช่วยแม่วางยาสลบ เพื่อไม่ให้ฉันขัดขวางทันน่ะ!'
"คุณหนูต้องการรับอะไรรึเปล่าครับ"
"ขอเป็นเค้กนมสดก็แล้วกันค่ะ"
ไม่ได้กินมาตั้งนานแล้ว อยากกินเหลือเกิน -.,-
"หมดสิทธิครับ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วคุณหนูกินไปแล้วก้อนหนึ่ง ห้ามครับ" อ้อ! ใช่แล้วยังมีกฎห้ามกินขนมหวานเกินกำหนดด้วยนี้ แล้ว...
"แล้วพ่อบ้านถามทำไม =_="
"ตามหน้าที่ครับ"
จบ! ฉันผิดเอง
"โอ้ ใช่แล้ว เมื่อครู่มีคนมาขอเข้าพบครับ"
พ่อบ้านต้องแกล้งฉันแน่ๆ หน้าอย่างพ่อบ้านไม่มีทางลืมอะไรแบบนี้แน่นอน
"เอ๋ ใครกันคะ แต่..." ฉันยังพูดไม่จบประโยคดีพ่อบ้านก็พูดแทรกด้วยความมั่นใจว่า...
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ"
ขอบคุณค่ะ =_=!
อีกด้านหนึ่ง
บนโซฟาราคาหลายล้านในห้องรับรอง ซึ่งบัดนี้มีชายหนุ่มรูปร่างสมส่วนจับจองอยู่ เขาใช้ดวงตาสีเทาลึกลับ มองไปรอบๆห้องด้วยความสนใจ โดยมีสาวใช้สามคนที่ยืนเหงื่อตกอยู่ข้างหลังคุยกันเงียบๆ...
"อ๊าย หล่อ หล่ออะไรอย่างนี้!" สาวใช้เบอร์หนึ่งว่าพลางบิดตัวไปมา
"หล่อไม่ยั้ง" สาวใช้เบอร์สองไม่น้อยหน้าทำตาเปล่งประกายยิ่งกว่าเพชรมาแข่ง
"ไม่รู้พ่อแม่ให้กินอะไร หล่อเหมือนไม่ใช่คน" เพื่อให้ไม่น้อยหน้าใครสาวใช้เบอร์สามถึงขนาดกัดผ้าเช็ดหน้าจนขาด
เอิ่ม จะแข่งกันอีกนานมั้ย -_-;;
"พี่สาวครับ ^^" ชายหนุ่มปริศนาสุดหล่อเอ่ยขึ้นมากลางวง จนสาวใช้คนสะดุ้งตื่นจากความฝันกลับมาเก๊กเงียบแบบเดิม ก่อนจะถามอย่างมีมารยาท
"มีอะไรให้รับใช้คะ" แล้วสมกับที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีเพียงไม่กี่วินาทีก็เก๊กขรึมได้เหมือนเดิม แต่ยังไม่วายแอบหรี่ตามองหน้า
"ขอถามหน่อยนะครับ คุณหนูแอเรียกลับมารึยังครับ"
"อ๋อ กลับมาแล้วละค่ะ พ่อบ้านคงบอกแล้ว" สาวใช้พูดจบก็มีเสียงดังมาจากหน้าประตู ชายหนุ่มยิ้มขึ้นมาก็จะลุกขึ้นหันไปทางประตู
"เชิญครับคุณหนุ"
"คะ...O_O!!"
หญิงสาวที่พึ่งเข้ามาเบิกตากว้างมองชายหนุ่มเพียงคนเดียวในห้องอย่างตกตะลึง ส่วนเขาก็ยิ้มๆ ก่อนจะพูดว่า
"ไง ยัยตัวแสบ"
ความคิดเห็น