ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Magic War สงครามชิงดินแดนเวทมนต์

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ 100%

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 53


     

    บทนำ

            

             อ๊ากกกกกก!!

            
    เสียงผู้คนร้องด้วยความเจ็บปวด เสียงระเบิด เสียงดาบปะทะกัน และเสียงร้องไห้ ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วแผ่นดิน


             "เราต้านไม่ไหวแล้ว!"
            

             ฝ่ายผู้ใช้เวทที่มีหลายเผ่าพันธุ์

             เผ่าผู้ใช้เวทแห่งไฟ... ผู้ใช้ไฟในการต่อสู้ เป็นพวกเลือดร้อน คิดว่าตัวเองเก่งที่สุดเสมอ

             เผ่าผู้ใช้เวทแห่งวารี... ผู้ใช้น้ำในการต่อสู้ เป็นพวกสงบ ชอบความเงียบ เก่งเรื่องเวทรักษา

             เผ่าผู้ใช้เวทแห่งปฐพี... ผู้สามารถควบคุมดิน เป็นพวกไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร แต่ถ้าเดือดร้อนอย่างเช่นตอนนี้ ก็พร้อมช่วยเหลือ

             เผ่าผู้ใช้เวทแห่งสายลมหรือ เรียกอีกอย่างว่า วายุ... ผู้สามารถควบคุมลม เป็นพวกเลือดร้อนพอๆ กับเผ่าผู้ใช้เวทไฟ

             เผ่าผู้ใช้เวทแห่งความมืด... ที่ถ้ามืดเกินไปก็จะกัดกินหัวใจจนกลายเป็นปีศาจ แต่ถ้าผ่านมันไปได้ก็ถือว่าเก่งพอๆ กับเผ่าแสง ทำให้เป็นเผ่าที่มีน้อยที่สุด สามารถใช่เวทของทุกเผ่าได้ถ้าไม่ใช่เวททางสายเลือด มีปีกสีรัตกาลราวปีกปีศาจ ที่ให้เฉพาะคนที่ยอมรับเห็น

             และเผ่าผู้ใช้เวทแห่งแสงสว่าง... ที่จะมีพลังมากว่าทุกเผ่า สามารถใช่เวทของทุกเผ่าได้ถ้าไม่ใช่เวททางสายเลือด มีปีกสีขาวบริสุทธ์ราวปีกนางฟ้า ที่ให้เฉพาะคนที่ยอมรับเห็นซึ่งก็คือราชวงค์นั่นเอง เป็นผู้ปกครองทุกเผ่า และทุกเผ่าต่างยิดดี และเคารพ

             ฝ่ายที่ต้านไม่อยู่คือฝ่ายผู้ใช้เวท... จนทำให้เกิดจุดจบแห่งราชวงค์ผู้มีพลังมากกว่าเผ่าอื่น... เหลือเพียงเด็กน้อยที่อายุไม่ถึงสามขวบ ที่กำลังร้องไห้ให้กับสงคราม ที่จะไม่จบหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ตาย ร้องไห้ให้กับพระบิดาที่พึ่งสิ้นพระชนต่อหน้าต่อตา

             "ปกป้ององค์หญิง... อ๊ากกก!"

             เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากทหารที่ปกป้องเด็กน้อยเพราะถูกโจมตีจากปีศาจ เด็กน้อยกลัวจนตัวสั่น แล้วคิดอะไรในใจ... 

    เกลียดฟ้าที่ทำให้ข้าเกิด...

    เกลียดสายลมที่ให้ข้ามีชีวิต...


    เกลียดสายเลือดที่ทำให้ข้ายิ่งใหญ่...

    เกลียดตัวข้าที่ทำให้ใครต่อใครต้องตาย...

    เกลียดทุกสรรพสิ่งที่นิ่งดูดายมองข้าร้องไห้...

    เกลียดจริงๆ...


              แต่ในขณะที่เด็กคนนั้นกำลังจะถูกฟันแสงสีขาวนวนก็เปล่งออกมาจากตัวสว่างจ้าไปทั่ว ปีศาจที่อยู่โดยรอบหายไปราวอากาศ พร้อมๆกับที่เด็กน้อยหายไปจากตรงนั้น... หายไปอย่างไร้รองรอยใดๆ


              นั่นทำให้ราชาปีศาจยิ้ม ก่อนจะหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เนื่องจากคิดว่าเด็กน้อยคนนั้นตายไปแล้ว ทำให้เผ่าอื่นที่โดนปีศาจรุมต้านไว้ไม่อยู่ จนต้องหนีออกมา เนื่องจากช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ก่อนจะคิดว่าความหวังที่อีกหลายปีถึงจะมี...


              ดังคำบอกของกษัตริย์องค์สุดท้าย แห่งอาณาจักรเวท 

              จะเป็นจริงหรือ

              แต่ทุกคนต่างเฝ้ารอคอย จนกว่าจะถึงวันนั้น

              หลังจากนั้นทุกเผ่าก็ต่างคนต่างไป กลับไปฝึกตน แล้วต่างเผ่าต่างก็มีการปกครองกันเองโดยมีการแต่งตั้งกษัตริย์ของทุกเผ่า


              โดยเฝ้ารอเธอ

              ฟอเทน เซมีนออส...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×