Break Up Service บริการบอกเลิกรัก (หลอกๆ) ให้รักกันจริง! - นิยาย Break Up Service บริการบอกเลิกรัก (หลอกๆ) ให้รักกันจริง! : Dek-D.com - Writer
×

    Break Up Service บริการบอกเลิกรัก (หลอกๆ) ให้รักกันจริง!

    ผู้เข้าชมรวม

    609

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    609

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.ย. 53 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Synopsis Of Story ::

    'บริการบอกเลิก (อดีต) คนที่รักของคุณ

    โดยแค่จ่ายค่าบริการตามความสัมพันธ์

    เท่านี้คุณก็หมดปัญญาความลำบากใจในการบอกเลิกแล้ว

    สนใจติดต่อ www.Break Up Service.com (หาได้มีจริงแต่อย่างใด)

    หรือโทร. 02-XXXXXX'


    A
    Little Of Story ::
          ร่างสูงของชายหนุ่มที่กำลังเดินมาทางนี้ด้วยท่าทางราวกับราชาที่สั่่งเป็นตายใครก็ได้ ดูได้จากคนรอบข้างที่แทบจะปูพรมแดงให้เขาเดิน ฉันหันไปมองของที่อยู่ในมือของเขา สลับกับใบหน้า แล้วเหนื่อยใจ ดอกกุหลาบช่อใหญ่กับใบหน้าเฉยชามันช่างขัดกันจริงๆ =_=

          เขาเข้ามาในร้านแล้วกวาดตามองทั่วร้านเพื่อมองหาใครบ้างคน (ยัยสุริยานั่นแน่) ฉันไม่พลาดโอกาสรีบลุกจากที่นั่งตรงไปยังเขา แล้วดึงชายเสื้อไว้

           "คุณ...มาหาคุณสุริยา (กัดฟันเรียกอย่างสุภาพ) ใช่ไหมคะ" คบกันสองวันคงเลิกไม่ยากเท่าไหร่...

           "คุณเป็นใคร -_-"

           แต่เห็นหน้าอยู่ใกล้แล้วไม่ค่อย (แน่ที่จะ) กล้าพูดอ่ะ T^T

           "ฉัน... (พูดติดอ่างบ่อยเหลือเกิน) ฉันคือคนจากบริษัติBreak Up Service ที่คุณสุริยาจ้างให้มาบอกเลิกคุณค่ะ ><"

            กรี๊ดดดดดด พูดไปแว้วววว ตายจริงโดนการกดดันจากหน้านิ่งๆ ของเขาจนเผลอพูดตรงไปเลย

            "คุณพูดอะไรน่ะ ถึงผมจะไม่รู้ว่าคุณรู้จักสุริยาได้ยังไง แต่ทำไมผมต้องเชื่อคุณ"

            เขามองมาทางฉันแล้วพูดขึ้นมา ฉันเลยดันรูปเขา (ที่น่าจะ) ถ่ายคู่กับยัยสุริยาไปชิดหน้าเขาไปเลย!

            เขาทำสีหน้าตกใจเล็กน้อย ก่อนจะรีบใช้มือขวาหยิบโทรศัพท์มือถือโทรหาใครสักคน ส่วนมือซ้ายถือช่อดอกไม้

            "ชิ!"

            แต่คงโทรไม่ติดเพราะเขาทำท่าหัวเสียน่าดู

            "เธอ!! ยัยพนักงาน! แฟนฉันอยู่ที่ไหน"

            แอบสะใจเล็กน้อยถึงมากที่สุด -.,-

            "ไม่รู้ค่ะ ฉันถูกจ้างทางโทรศัพท์เมื่อเช้า"

            "ช่วยอะไรไม่ได้เลย! ฝากไว้ก่อน"

            เขาโยนโทรศัพท์มือถือกับช่อดอกไม้มาทางฉัน ทำเอาแทบรับไม่ทัน เขาคิดว่าฉันเก่งนักหรือไง ฉันไม่ใช่นักรับของนะโว้ยยยย แล้วยังรีบวิ่งออกไปโดยไม่หันมาแลทางฉันเลยสักนิด

            "ลุงอิ่มคะ! ลุงอิ่ม"

            ฉันหันมาเรียกลุมอิ่มที่กำลังคุยกับลูกค้าอยู่

            "มีอะไร หนูเมเปอร์"

            "เมื่อกี้มีคนเอาของมาฝากน่ะค่ะ เอาไว้ที่ลุงละกัน ^^"

            "จ้า วางไว้เลยหนู"

            ฉันวางของของเขาไว้บนโต๊ะพร้อมกับเงินค่าน้ำ แล้วเดินออกจากร้าน ผู้ชายคนนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างเถอะ ไปทำงานต่อดีกว่า =___=

    Character Of Story ::
      รอต่อไป

    Special Music ::
    หลงทาง - เฟย์ ฟาง แก้ว FFK

    คลับ music-is-life : หลงทาง - เฟย์ ฟาง แก้ว FFK

    t em

    Photo Of Character ::

     

    Talk With Me ::
      ติดตามกันด้วยน้า
      เม้นให้เรารู้ว่า
    'คุณไม่ทิ้งกัน'

    Up Date ::
      ตอนที่ 1: การบอกเลิกครั้งที่ 1 - ช่าวเลิกทีเถอะ (ยังไม่มาน้า)

    Warning ::




    BanNer This Story ::
    ยังไม่มีเลย

    MY BanNer ::


    ติดตามกันด้วยน้า

    ImageShack, free image hosting, free video hosting, image hosting, video hosting, photo image hosting site, video hosting site

    SOUL EATER

    Have Help For ::
    ♥ Free theme บทความ โดย tem


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น