ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Tenshi เทพธิดาตกสวรรค์

    ลำดับตอนที่ #2 : ภูติแอเรียล รักดี ประสงค์ร้าย?

    • อัปเดตล่าสุด 18 ม.ค. 54




                  ณ   ที่แห่งนี้ที่ซึ่งมีนักเวทย์ เทพ และมารอาศัยอยู่   ที่นี่คือจุดเชื่อมต่อระหว่าง
    4 ภพ   คือสถานที่ที่พวกเขาได้อาศัยอยู่ร่วมกันได้โดยไร้กฎหมายขีดกั้น และแบ่งชน

    ชั้น   ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นรวมไปถึงสิ่งๆหนึ่ง   ที่เหล่านักเวทย์ เทพ และมารไม่ได้พบ

    เจอมาเนิ่นนาน   นั่นคือ   มนุษย์

                 สถานที่แห่งความเงียบสงบไร้ซึ่งการต่อสู้แห่งนี้ถูกขนานนามว่า   "แอเรียล"  

    เรียกว่าเป็นชุมชนหรือแหล่งการค้าขนาดใหญ่ก็ว่าได้   ที่แอเรียลแห่งนี้ไร้การแบ่งชนชั้น

    และแบ่งพวก   ดังนั้นทุกๆตนจะอยู่รวมกันได้โดยไร้สิ่งขีดกั้น

    ในที่สุดก็มาถึง


                  แว๊บ~

                  เสียงแห่งมิติเวลาดังขึ้นเมื่อประตูแห่งมิติถูกเปิดออก   ทำให้ร่างของเด็กชาย

    หล่นลงกับพื้นที่อยู่สูงจากประตูแห่งมิติราว 20 เมตร

                  วื้ดดดด  ปั้ก!!!

                  ร่างของเด็กชายหล่นลงไปโดยที่เด็กชายไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด  

    เพราะสิ่งที่เขานั่งทับอยู่คือ "แอเรียล" 

                 แอเรียลคือภูติตัวน้อยที่มีชีวิต   เนื่องจากสถานที่แห่งนี้มีแอเรียลอยู่เป็นจำนวน

    มากเมืองนี้จึงถูกเรียกว่า "แอเรียล"   ซึ่งแอเรียลต่างจากภูติทั่วไปคือ   รักความสงบสุข  

    ชอบชั่วเหลือผู้อื่น   และไม่ยุ่งเกี่ยวกับสงครามใดๆ

                 "โอ้ยยย เจ็บเป็นบ้าเลย!!!"   เสียงเด็กชายร้องลั่น

                 "ถึงแล้ว   จุดเริ่มต้นของเรา   เมืองแอเรียล" ฟิวส์เอ่ย

                 "แล้วทำไมต้องให้ฉันมาที่นี่ด้วยเล่า!"

                 "เพราะนายคือคนที่ถูกเลือก"

                 "ถูกเลือก ?   เลือกอะไร"

                 "ไว้ฉันจะอธิบายให้ฟังทีหลัง   ตอนนี้ตามฉันมาก่อน   เรามีเรื่องที่จะต้องทำอีก

    มากมาย"

                 "อะ   เดี๋ยวก่อน   ทำไมฉันถึงไม่เห็นตัวนาย   ได้ยินแค่เสียงตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"

                 "ฉันปรากฎตัวได้ต่อเมื่อ มาสเตอร์ อัญเชิญ   และมาสเตอร์คือนาย"

                 "เดี๋ยวนะ   นี่ฉันงงไปหมดแล้ว   อะไรกันจู่ๆนายก็พาฉันมาที่ที่ฉันไม่รู้จักแล้ว

    มาบอกว่าฉันเป็นมาสเตอร์ของนาย   แล้วยังจะให้ไปไหนต่ออีก..."

                 "เงียบได้แล้วไอ้บ้า!!!"   เสียงตะโกนของฟิวส์นั้นไม่ใช่แค่เพียง ทาเคชิ ที่ได้

    ยิน   แต่ผู้อื่นยังได้ยินอีกด้วย

                 รอบกายเด็กชายนั้นหาใช่มนุษย์ไม่   ตอนนี้เด็กชายถูกล้อมไว้ด้วยกลุ่มเหล่าภูติ

    แอเรียลนับล้านตน   ภูติสีขาวตัวน้อยส่องแววตาสดใสไปยังเด็กชาย

                 "เอ่อ...ฟิวส์   พวกนี้เป็น?"

                 "แอเรียล   ภูติพิทักษ์ดินแดน   และเนื่องจากมีจำนวนมากจึงกลายไปเป็นชื่อ

    เมืองด้วย   พวกเธอไม่ชอบเสียงดัง และ สงคราม   เมื่อพวกเธอหวาดกลัวพวกเธอจะ

    กรีดร้องและสิ่งที่ตามมาคือ...."

                 วี้~วี้~วี้~วี้~วี้~

                 เสียงของเหล่าภูติดังขึ้นเป็นสัญญาณเตือนบางอย่าง

                 "เสียงอะไรเนี่ย   อย่างกับเสียงแมลงวัน - -   หนวกหูจริง"

                 "หนีเร็วทาเคชิ !!!"

                 "หนี?   อะไร   ทำไมต้อง..."   

                 ยังไม่ทันที่คำพูดของเด็กชายจะจบลง   ร่างนั้นลอยสูงขึ้นด้วยมนต์ของ

    ภูติแอเรียล   ภูติแอเรียลนำร่างของเด็กชายบินเข้าไปในถ้ำที่มืดมิด   เด็กชายกำลัง

    สับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น   หรือจะเป็นสิ่งที่ฟิวส์บอก?   แล้วมันคืออะไรกันล่ะ   ความสงสัย

    นั้นถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัว   เนื่องจากเป็นสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย   มีแต่เรื่องแปลกๆ

    เข้ามาในสมองอย่างรวดเร็ว   แต่ในที่สุดก็มาถึงทางออกของถ้ำก่อนที่เด็กชายจะตั้งสติ

    ได้ทันเขาก็ได้ถูกโยนลงไป!!

                 ปั้ก !   พรืดดดดดดด

                 ร่างของเด็กชายไหลไปตามพื้นและหยุดนิ่งลง   โทษของการทำให้แอเรียล

    หวาดกลัวในขั้นแรกนั้นคือ...

                 "อุแหวะ  แค่กๆๆๆ  นะ...นี่มันอะไรกันเนี่ย!  เหม็นเป็นบ้าเลย   ขมก็ขม =[]="

                 เด็กชายเงยหน้ามองสิ่งที่เหมือนโคลนสีน้ำตาลที่เลอะเปื้อนทั่วตัวของเขา

                 "นี่คือบทลงโทษของผู้ที่ทำให้แอเรียลหวาดกลัวในขั้นแรก   นี่ก็ยังดีกว่าทำให้

    พวกเธอหวาดกลัวถึงขั้น 4    ถ้าถึงตอนนั้นพวกเธอฆ่านายแน่ -*-"

                 "แล้วไอ้ที่เหนียวๆเลอะฉันอยู่นี่มันอะไรกันเนี่ย   ทั้งเหม็นทั้งขม  =*= "

                 "นายกินไปแล้วเหรอ?"

                 "มันเข้าปากไปนิดหน่อย   แล้วตกลงว่ามันคืออะไรหะ -*-"

                 "ของเสียจากเทพอุชิ"

                 "ฉันไม่เข้าใจ - -"

                 "ถ้าพูดแบบมนุษย์ก็คงจะเป็น...อุจจาระของวัวน่ะ =_="

                 "....."


                 ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!   



    _____________________


                 กริ๊ง~

                 "ยินดีต้อนรับค่ะ" เด็กสาวในชุดคลุมสีดำเอ่ยขึ้น เมื่อเสียงกระดิ่งที่หน้าประตูดัง

                 "สวัสดี เมแลงค์  พบกันอีกครั้งแล้วนะ ^^"

                 "มีข่าวอะไรอีกละ ชิพ ข่าวดีอย่างที่ข้าคาดหวังไว้หรือเปล่า?"

                 "เรื่องของผู้กล้านะ   เข้าเมืองแอเรียลวันแรก ก็เจอบทลงโทษขั้นแรกของภูติ

    แอเรียลเสียแล้ว   555  ช่างน่าขันยิ่งนัก"

                  "แหม่   นี่เหรอผู้กล้าแห่ง 4 ภพ   แค่แอเรียลก็ยังเอาไม่อยู่   แล้วจะไปได้สัก

    แค่ไหนกันน้า~"   เกิดรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปากของเด็กสาว

                  "น่าจะส่ง สลินท์ ไปหาหน่อยนะ   ข้าว่าคงสนุกได้อีกมาก"

                  "หึหึ   ท่านนี่ช่างหลักแหลมไม่เปลี่ยน   ตกลงตามนั้น ข้าจะจัดการให้   เอาสัก

    กี่ตนละ"

                 "มากเท่าที่จะมากได้"

                 "หืม?  จ่ายไหวหรือท่าน"   เด็กสาวยักคิ้วด้วยท่าทีสงสัย

                 "ข้าเป็นถึงนักเวทย์ 6 ดาวนะ   ไหวอยู่แล้วน่า"

                 "งั้นข้าจะเข้าไปจัดการให้"

                 "ข้าเชื่อว่าไม่เกินกำลังของเจ้านะ   เจอกันคราวหน้าข้าจะนำข่าวมาเล่าอีกแล้ว

    กัน   วันนี้ข้าคงต้องไปแล้ว  ลาก่อนนะเมแลงค์"

                 "ลาก่อนเช่นกันค่ะท่าน"   

                 เด็กสาวในชุดคลุมสีดำเดินเข้าไปในกระจกเงา   เธอหายเข้าไปในชั่วพริบตา...


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×