Tenshi เทพธิดาตกสวรรค์

ลำดับตอนที่ #3 : ทายาท เทพธิดาแห่งสายลม

             "อี๋  ตัวอะไรน่ะ   น่ารังเกียจเป็นบ้า" 

             "ตัวประหลาดนี่มันอะไรกัน   เหม็นเน่าเสียจริง!"   เสียงซุบซิบนินทาของเหล่า

เทพ มาร และนักเวทย์ทั้งหลายดังก้องเมื่อทาเคชิเดินผ่าน

              "ฉันว่าฉันล้างอึวัวหมดแล้วนะ   เสื้อผ้าก็หาเปลี่ยนใหม่แล้ว   ทำไมยังเหม็นอยู่

ล่ะ -*-"

              "ถึงจะเป็นอึ   แต่ก็เป็นอึของเทพเชียวนะ   มันจะติดตัวนายไปตลอด 1 วันเลย

ล่ะ   =_= "   ฟิวส์เอ่ย

              "เอาเถอะ   แล้วจะต้องไปไหนต่อละเนี่ย   - -"

              "พระราชวังแอเรียล"


   
              ณ  พระราชวังแอเรียล

              "ท่านเป็นใครกัน   มาที่นี่มีธุระอะไร" ทหารยามหน้าประตูเอ่ยกับทาเคชิ

              "เอ่อ...คือผมอ่า..."

              "ไปบอกองค์หญิงว่า ข้า ฟิวส์ นำผู้กล้าแห่ง 4 ภพมาเข้าเฝ้า" ฟิวส์เอ่ยตอบ

              ทหารยามก้มหัวรับและเดินเข้าไปด้านในพระราชวัง   และกลับออกมาเชิญให้

เด็กชายและฟิวส์เข้าไปด้านใน

              "ทำไมฉันต้องมาที่นี่ด้วยละ"

              "องค์หญิงเมทิส จะเล่าเรื่องราวทั้งหมดอย่างคร่าวๆให้เจ้าฟัง" 

              "เรื่องราวงั้นเหรอ?" ทาเคชิเอ่ยอย่างงุนงง


    
              ณ   ห้องโถง ในพระราชวังแอเรียล

              "ในที่สุดก็มาถึง   ข้ากำลังรออยู่เลย"   เสียงอันนุ่มนวลนั้นมาจากหญิงสาวผู้

หนึ่ง   ซึ่งเป็นองค์หญิงที่ปกครองดินแดนนี้   เธออยู่ในชุดกระโปรงสีขาวประดับด้วย

คริสตัลชิ้นเล็กๆนับหลายร้อยชิ้น

               "นั่งก่อนสิ ^^"   องค์หญิงเงยหน้าขึ้นยิ้มเล็กน้อย ทำให้เห็นใบหน้าเรียวสวย

นั้น   ใบหน้าสีขาวดวงตากลมโต   แลดูงดงามยิ่งนัก

               "ฝ่าบาท หม่อมฉันได้พาผู้กล้าแห่ง 4 ภพมาเข้าเฝ้าแล้วพะยะค่ะ" ฟิวส์เอ่ย

               "ตัวเจ้าไม่ปรากฎแสดงว่า ผู้กล้า ท่านนี้ยังไม่ได้ผ่านการฝึกมาเลยละสินะ"

               "พะยะค่ะ"

               "ก่อนอื่นข้าขอแนะนำตนเองก่อนแล้วกัน   ข้ามีนามว่า เมทิส เทพธิดา 5 ดาว

ผู้ปกครองอาณาจักรแอเรียลแห่งนี้"   องหญิงเอ่ย

               "ขอกราบประทานอภัยก่อนนะพะยะค่ะ 5 ดาวนี่ คืออะไรหรือพะยะค่ะ" ทาเคชิ

เอ่ยถาม

               "ดาว คือระดับพลังวิญญาณที่มีอยู่น่ะ ยิ่งดาวเยอะยิ่งบ่งบอกว่าพลังวิญญาณ

ของบุคคลนั้นมีมากเพียงไร สำหรับบุคคลที่มีพลังวิญญาณน้อย จะอยู่ในระดับ 1 ดาว  

ซึ่งสูงสุดอยู่ที่ 7 ดาว" องค์หญิงเอ่ยตอบ

               "แล้วทำไมกระหม่อมถึงถูกพาตัวมาที่นี่ล่ะพะยะค่ะ   แล้วผู้กล้าคืออะไรหรือ

พะยะค่ะ"

               "อย่าถามรัวแบบนั้นสิเจ้าบ้า มันเสียมารยาทนะ -*-"  ฟิวส์เอ่ยด้วยท่าทีโกรธ

เคือง

               "ไม่เป็นไรหรอก   ข้าจะค่อยๆเล่าให้เจ้าฟังเข้าใจแล้วกัน ^^"

               "พะยะค่ะ _ _ " ทาเคชิเอ่ยและก้มหัวให้องค์หญิง

               "เมื่อหลายปีก่อน เทพธิดาองค์หนึ่งซึ่งเป็นบุตรของเทพเจ้าเกิดหายตัวไป   จึง

เกิดเรื่องเข้าใจผิดขึ้นระหว่าง 3 ภพ   เทพเจ้าซึ่งปกครองภพสวรรค์ เข้าใจผิดว่า จอม

มารผู้ปกครองภพนรก ได้นำเทพธิดาบุตรสาวของตนไปกักขังไว้   ซึ่งจอมมารปฏิเสธ

และได้โยนความผิดให้กับ จอมเวทย์ผู้ปกครองภพแห่งเวทย์"  องค์หญิงเอ่ย

                "ทะเลาะกันเพราะเข้าใจผิดสินะ" 

                "ใช่   เราซึ่งเป็นผู้ปกครองดินแดนขนาดใหญ่ที่ตั้งเป็นกลางอยู่ระหว่าง 4 ภพ  
จึงส่งฟิวส์ ให้ออกตามหามนุษย์ที่มีเชื้อสายจากเทพธิดาแห่งสายลม และ เป็นผู้สามารถ

เชื่อมต่อวิญญาณได้ มาเพื่อตามหาเทพธิดาองค์นั้นและหยุดการทะเลาะเบาะแว้งในครั้ง

นี้   ซึ่งหากมันสายเกินไป อาจเกิดสงครามระหว่าง 3 ภพ และอาจส่งผลต่อภพที่ 4 คือ

ภพมนุษย์ได้"

                  "ผู้ที่มีเชื้อสายจากเทพธิดาแห่งสายลม คือกระหม่อมเนี่ยนะ !!"

____________________

                  "สลินท์เอ๋ย   จงตื่นขึ้นจากนิทราเถิด" เด็กสาวในชุดคลุมสีดำเอ่ยกับบางสิ่ง

บางอย่างในเงามืด   บางอย่างที่สามารถทำลายล้าง ภพทั้ง 4 ได้ในพริบตา...

                  "มีเรื่องสนุกๆให้ทำอีกแล้วล่ะ   ฮิๆ ^^" เด็กสาวยิ้มให้กับบางสิ่งบางอย่างที่

เธอเรียกมันว่า สลินท์

                  ตาสีแดงฉานได้เปิดขึ้น   ร่างกายสีดำมืดค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆ และก้าวเข้า

หาเด็กสาวที่ถือมีดอาบด้วยเลือดไว้   มันเดินเร็วขึ้น เร็วขึ้นจนกลายเป็นการวิ่ง   มันวิ่ง

เข้าหาสิ่งที่มันโหยหา

                   นั่นคือเลือด !!

                   กร๊อบ!    

                   เสียงกระดูกหักดังก้อง   หลังจากที่สลินท์กระโจนเข้าหาเด็กสาว

                   "หวา   ฉันพลาดไปสินะเนี่ย   ทำเลือดเปื้อนแขนจนได้"   เด็กสาวเอ่ยโดย

ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด หรือ ความตกใจใดๆ

                    สลินท์กัดแขนขวาของเธอ   แขนข้างที่มือ ถือมีดอาบด้วยเลือดอยู่   เลือด

แต่ละหยดไหลลงมาที่แขนของเธอ   สลินท์ผู้หิวโหยกระโจนเข้าหาเลือดที่แขนของเธอ

โดยไม่สนว่าในปากของมันจะคาบแขนของเธออยู่   แต่ถึงอย่างนั้น เด็กสาวก็ไม่ได้รู้สึก

อะไรต่างไปจากเดิม   เหมือนเธอเคยชินกับการถูกกัดเช่นนี้แล้ว

                     "ดีนะ ที่ฉันเป็นนักเวทย์   นักเวทย์ไม่มีวันตาย   หึหึ" เด็กหญิงเอ่ยด้วย

เสียงเรียบๆ ก่อนจะเอ่ยต่อ ว่า

                     "เอ...แล้วถ้าสิ่งที่เจ้ากัดไม่ใช่แขนของข้า   แต่เป็น...แขนของมนุษย์ละ  

มันจะน่าดู น่าสนใจสักเพียงใดกันนะ   เจ้าคิดเช่นนั้นไหม สลินท์ ?" แววตาชั่วร้ายนั้นเบิก

กว้าง เมื่อได้ยินคำว่า มนุษย์

                     อันตรายกำลังใกล้เข้ามา!!!