คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter3
ด้านหลังเวที
“ฉันว่าแกต้องได้แน่เลยอ่ะยิ้ม ตอนแกร้องเพลงจบนะคนปรบมือให้แกเยอะเลย” เฟรมทำตาเป็นประกาย
“เวอร์ไปล่ะแก” ยิ้มอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเพื่อน
“คิดงั้นกันเหรอ ฉันว่าไม่หรอกมั้ง” แกรนด์แทรกเสียงเข้ามา
“ของแบบนี้มันก็ต้องรอดูกันไป” เฟรมเถียงแทนเพื่อน
“ชนะเพราะเงินนะเหรอ” แกรนด์หัวเราะ หึ หึ ในลำคอ
“พูดบ้าอะไรของเธอ” ยิ้มงงกับเรื่องที่แกรนด์พูด
“ก็เงินของพ่อแกไง ซื้อทุกอย่างได้อยู่แล้วนิ” แกรนด์จิกตามองยิ้ม
“มันจะมากไปแล้วนะ” เฟรมทำท่าจะตบ
“หยุดก่อนเฟรม วันนี้ฉันอารมณ์ดียังไม่อยากมีเรื่อง” ยิ้มจับไหล่เฟรมไว้
“เตรียมกระดาษไว้ซับน้ำตาได้เลย คงไม่ต้องบอกนะว่าใครจะชนะ” แกรนด์ยิ้มยั่วยิ้ม
“งั้นก็คอยดู ฉันไม่มีทางแพ้คนอยากเธอหรอก” ยิ้มจ้องหน้าแกรนด์
“ไปเถอะคะพี่แกรนด์ ปันเหนื่อยคะ” ปันปันดึงแขนพี่สาวออกไป
“แหม่ พี่น้องคู่นี้ ต่างกันราว ฟ้า กับ ขุมนรก แกว่ามั้ยยิ้ม” เฟรมมองตามแกรนด์กับปันปัน
“น่าสงสารปันปันนะแก ไม่น่ามีพี่สาวแบบนี้เลย” ยิ้มอดสงสารปันปันไม่ได้ที่ต้องคอยทำตามคำสั่งของพี่สาว
“เอาหน่า เลิกเครียดแล้วไป ช็อปปิ้ง กันเถอะแก ฉันยังอยากได้กระเป๋าแชลแนลอยู่เลย” เฟรมชวนยิ้ม
“วันนี้ฉันมีนัดแล้วอ่ะ ขอโทษนะ” ยิ้มหันไปมองที่หน้าต่าง
“แหม่ คงจะเป็นพี่โตโน่ สุดหล่ออีกนะสิเนี้ย” เฟรมหันไปแซวยิ้ม
“เลิกแซวฉันเถอะ แกก็ใช่ย่อยนะ” ยิ้มหันไปแซวเฟรมบ้าง
“เรื่องอะไรย่ะ” เฟรมมองหน้าเพื่อน
“ก็เรื่องพี่นักเต้นสุดหล่อไง คนเขาเม้ากันทั้งคณะแล้วย่ะ” ยิ้มหันไปแซวเฟรมต่อ
“บ้าเหรอ ไม่มีอะไรหรอก พี่เค้าไม่มีทางสนใจฉันหรอก” เฟรมเขินหน้าแดง
“ถ้าไมชอบแล้วทำไมต้องหน้าแดงล่ะจ๊ะ” ยิ้มหัวเราะเฟรมที่ปากแข็ง
“นั้นไง พี่โน่มาแล้ว บ๊ายบายนะยิ้ม” เฟรมรีบโบกมือลาเพื่อน
“ไล่ฉันเลยนะแก” ยิ้มโบกมือลาเฟรม
ย้อนกลับไปเมื่อ 2 อาทิตย์ (HF)
“เห้ย เธออ่ะ” เสียงของฮั่น เท้าไฟเรียกเฟรม
“ฉันเหรอ” เฟรมชี้ไปที่ตัวเอง
“เธอ นั้นแหละ มานี่หน่อยดิ” ฮั่นกวักมือเรียกเฟรม
“มีอะไรคะ” เฟรมถามฮั่น
“มีแฟนยัง ?” คำถามของฮั่นทำเอาเฟรม งง ไปเลย
“ห๊ะ ว่าไงนะ” เฟรมถามอีกทีเพื่อความแน่ใจ
“ฉันถามว่าเธอมีแฟนยัง” ฮั่นถามพร้อมก้มลงจ้องตาเฟรม
“ยะ ยะ ยังคะ” เฟรมทั้งอายทั้งเขิน
“ดี งั้นเป็นแฟนกับฉันมั้ย” ฮั่นขอเฟรมเป็นแฟน
“บ้า ใครเขามาขอกันเป็นแฟนแบบนี้กันหล่ะ” เฟรมเขินหันหลังหนีฮั่น
“อ่าว แล้วเค้าขอกันแบบไหน” ฮั่นดูจะเย็นชาพอดู
“โอ้ยยย อย่ามากวนประสาทฉัน” เฟรมเดินหนีฮั่น
“จะไปไหนอย่าเพิ่งไป” ฮั่นคว้าข้อมือเฟรมไป
“พี่เป็นบ้ารึป่าวเนี้ย เพิ่งเจอกันเมื่อกี้จะมาขอฉันเป็นแฟนได้ไง” เฟรมชักสีหน้าแล้วสะบัดมือ
“ก็ฉันชอบเธอ ได้ยินมั้ยว่าฉันชอบเธอ” ฮั่นตะโกนหลั่นคณะ ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างหันมามองที่ฮั่นและเฟรม
“บ้ากันไปใหญ่แล้ว โอ้ย” เฟรมอายจนไม่กล้ายืนอยู่ต่อ รีบวิ่งออกไป
“ฉันจะจีบเธอ ยัยเฉิ่ม” ฮั่นตะโกนตามหลังเฟรม
"ฉันว่า แกอย่าเล่นกับ ยัยเฉิ่ม นี่เลยว่ะฮั่น" แคนบอกฮั่น
"ทำไมว่ะ พนันกับฉันสิ ว่าฉันจีบยัยนั้นได้" ฮั่นยิ้มให้แคน
"อะไรของแกเนี้ย" แคนงง
"ก็ถ้าฉันจีบยัยนั้นได้ รถของแกต้องเป็นของฉัน" ฮั่นตบบ่าเพื่อนแล้วเดินออกไป
อ๊ากกกกก พี่ฮั่นจะใจร้ายไปแล้วนะ -0-
ความคิดเห็น