Good friend !

ลำดับตอนที่ #6 : friends with benefits

ความรู้สึก แบบ นั้นกับดิมมันกลับมาอีกครั้ง ทำไมการจะลืมใครสักคนมันยากอย่างงี้ จะทำใจให้เป็นเพื่อน
กันเชยๆมันยากเหลือเกิน ฉันต้องทำไงล่ะเนี่ย 

สองเข้าห้องน้ำผ่านไป สองชั่วโม  

ดิมนั้งรอ นอนรอ สองทักมา 

ดิม: แกจมน้ำในห้องน้ำตายแล้วรึไง นานจัง!

สอง:_________________

ดิม:ตอบกลับด้วย

สอง:__________________

ดิม: งอลๆ  งอลๆ งอลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

สอง: หยุดเถอะว่ะ 

ดิม:โฮ กว่าจะตอบ 

สอง: ฉัน ขอถามไรหน่อดิ

ดิม: ว่า

สอง: แก่คิดยังไงกับฉันว่ะ

ดิม: มาแปลกว่ะ

สอง: รีบตอบมา

ดิม: ก็เพื่อนสุดที่รักของฉันไง

สอง: เพื่อนเองหรอ?

ดิม: ทำไมหรือว่าแก ชอบฉันเข้าแล้ว

สอง: ตอนเรานอนด้วยกัน แกไม่รู้สึกไรเลยหรือไง?

ดิม: ไอ้เรื่องนี้ฉันว่าเเกกับฉันตลกกันเรียบร้อยแล้วไม่ใช่หรอ

สอง: งั้นฉันก็ขอโทษว่ะ ที่ฉันเป็น แค่ friends with benefit ไม่ได้อีกต่อไปแล้วว่ะ

ดิม: แกชอบฉันหรอ

สอง: อืม 

ดิม:______ ฉันขอโทษนะ

ดิมจบบทสนทนาลงที่คำว่า ขอโทษ สองได้แต่นั้งตาแดงเหมือนจะร้องไห้ เธอสับสนจนทำไรไม่ถูก
แต่สุดท้าย เธอก็เลือกท่จะเดินออกมา จากความสัมพันธ์แบบนี้ 


//สองปีผ่านไป ไวเหลือเกิน///

ทั้งสองขาดการติดต่อกัน

สองตอนนี้มีร้านกาแฟเป็นของตัวเอง ส่วนดิมมีธุระกิจ เป็นของตัวเอง 

สองและนิกยังติดต่อกันเรื่อยๆแต่สองยังไม่พร้อมที่จะเป็นแฟนกับนิก ทั้งสองจึงตกลงดูๆกันไปก่อน

มาวันหนึ่ง นิกมาหาสองที่ร้านกาแฟ

นิก: หวัดดีคับเจ้าของร้านคนสวย

สอง:สอง เอานิก ลมอะไรหอบมาถึงที่นี้ค่าา

นิก:ลมคิดถึงไง 

สอง: 

นิก: ไปดูหนังกันนะ 

สอง: คือ...

นิก: ห้ามปฎิเสธ เพราะวันนี้ ลูกค้าไม่เยอะ อิอิ

สอง: อ่าๆ ก็ได้ๆ

นิก: เชิญคับบบ

//ที่โรงหนัง// ระหว่างที่ สองยืนรอนิกไปซื้อตั๋วอยู่นั้น บังเอิญ สองมองไปเห็น ดิมกับสาวคนใหม่ของเขา

ทั้งสองเดินมา ปะทะกันพอดี

ดิมและสอง มองหน้ากันอย่างประลาดใจ

แต่พวกเค้ากลับไม่ทักทายกันเลยด้วยซ้ำ 

นิกซื้อตั๋วเสร็จ 

นิก: มองไรอยุ่หรอ

สอง: อ่อ ป่าวๆ ไปกันเถอะ

นิก: คราฟฟ

ดิมมองตามสองและนิก ด้วยความรู้สึกแปลกๆๆ