ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : การตัดใจ
//ช่วงบ่ายๆของวันนั้นเอง!//
เสียงประตูร้านถูกเปิดออก หนุ่มหล่อหน้าใส แต่งตัวแนววินเทจเดินเข้ามา สะกดเอาสาวๆในร้านต้องมองกัน เป็นแถว
เสียงผู้หญิงที่คุ้นหูดังขึ้น
แพร: สอง,หมิว ...นี้น้องชายพี่เองจ่ะ
:: หวัดดีค่ะ
แพร: นี่ นิก จ่ะ .
นิก: ยินดีที่ได้รุ้จักคับ
เเพร: เดียววันนี้นิกจะมาลองทำงานนะ ไงพวกเธอสองคนก็สอนน้องพี่ดีๆล่ะ พี่มีธุระฝากหน่อยนะ
:: ค่ะ!
หมิว: นี่สอง แกเป็นคน สอน นะ
สอง: อ่าวทำไมแกไม่ทำอ่า
หมิว: ไม่เอาอยู่ใกล้แล้วใจจะละลาย
สอง: เเอะ! เวอร์ล่ะ
นิก: ให้ผมทำไรหรอคับ
สอง: งั้นลอง เสิร์ฟก่อนล่ะกันนะ
นิก: อ่อคับ
หมิว : นี่แกว่าทีเจ้าของร้านเลยน่ะเว้ย เเกจะฝึกแบบเบสิคอย่างงี้เลยเหรอ
สอง:เอาน่า เเรกฉันมาก็เริ่มแบบนี้เเหละ
หมิว: ดูดิขนาน อยู่ในชุดทำงานยังเท่ได้ขนานนี้ omg รักเลยอ่า
สอง: เวอร์ล่ะ...ไปทำงานนไป
step ที่2
สอง: ชงกาแฟ เป็นไหม
นิก: ผมเคยทำงานในร้านกาแฟมาก่อน
สอง:อ่าว แล้วก็ไม่บอกปล่อยให้เสิร์ฟอยู่ตั้งนาน
นิก: แหะๆ
หลังเลิกงาน///
ดิมโทรมาหาสอง
ดิม: เห้ยสอง คืนนี้ฉันไปค้างบ้านแกนะ
สอง:นิ่งคิดอยุ่สักพัก // เอ่อ...ไม่สะดวกว่ะ โทษทีนะ
ดิม:อ่อ เอ่อ งั้นไม่เป็นไร
หลังจากดิมตัดสายไป
สองก็คิดในใจ ว่าเค้าคงต้องตัดใจ จากดิมสะแล้ว
เพราะเธออึดอัดเหลือเกินที่ต้องอยุ่แบบนี้ เธอจึงจะเริ่มถอยออกมาที่ะก้าว
(สามอาทิตย์ต่อมา)
ตั้งแต่วันนั้น สองและดิมไม่ได้เจอและติดต่อกันอีกเลย
จนช่วง บ่ายของวันนั้น ดิม เดินเข้ามากับสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง
ดิม: เห้ยยไงไม่เจอนานเลยนะ
สอง:อ่าว ดิม มาทำไรว่ะ
ดิม: พาน้อง ขิง มาเดท ไม่รู้จะไปไหนเลยพามานี่กะจะเเนะนำให้แกรู้จักด้วย//// ขิง นี้พี่สองเพื่อนพี่เอง
ขิง: หวัดดีค่ะพี่ สอง
สอง:ดีจ่ะ
ดิม: เหมือนเดิมนะเพื่อน ของขิงเหมือนกะของฉันนะเว้ย
สอง: อืม
นิกที่ยืนห่างออกไป ก็เห็นใบหน้าอันอมทุกข์ของสอง
หลังร้าน///
นิก:เอ่อ พี่ หมิว คับ พี่สองเขามีแฟนยังอ่า
หมิว: แอะ ถามงี้ .......
นิก: ป่าวๆ ผมเห็นพี่สอง ดูเศร้าๆหลังจากคุยกับเพื่อนเค้าน่ะ
หมิว: อ่อ งั้นเก็บเป็นความรับนะ
นิก: อืม
หมิว: คืองี้ สองมันชอบ ไอ้ ดิม มากกกกก แต่ไม่รู้นะว่าดิมมันคิดยังไง เอาไว้เดียวเล่าให้ฟังใหมม่ โอเคร!
นิก: อ่อ คับ
เสียงประตูร้านถูกเปิดออก หนุ่มหล่อหน้าใส แต่งตัวแนววินเทจเดินเข้ามา สะกดเอาสาวๆในร้านต้องมองกัน เป็นแถว
เสียงผู้หญิงที่คุ้นหูดังขึ้น
แพร: สอง,หมิว ...นี้น้องชายพี่เองจ่ะ
:: หวัดดีค่ะ
แพร: นี่ นิก จ่ะ .
นิก: ยินดีที่ได้รุ้จักคับ
เเพร: เดียววันนี้นิกจะมาลองทำงานนะ ไงพวกเธอสองคนก็สอนน้องพี่ดีๆล่ะ พี่มีธุระฝากหน่อยนะ
:: ค่ะ!
หมิว: นี่สอง แกเป็นคน สอน นะ
สอง: อ่าวทำไมแกไม่ทำอ่า
หมิว: ไม่เอาอยู่ใกล้แล้วใจจะละลาย
สอง: เเอะ! เวอร์ล่ะ
นิก: ให้ผมทำไรหรอคับ
สอง: งั้นลอง เสิร์ฟก่อนล่ะกันนะ
นิก: อ่อคับ
หมิว : นี่แกว่าทีเจ้าของร้านเลยน่ะเว้ย เเกจะฝึกแบบเบสิคอย่างงี้เลยเหรอ
สอง:เอาน่า เเรกฉันมาก็เริ่มแบบนี้เเหละ
หมิว: ดูดิขนาน อยู่ในชุดทำงานยังเท่ได้ขนานนี้ omg รักเลยอ่า
สอง: เวอร์ล่ะ...ไปทำงานนไป
step ที่2
สอง: ชงกาแฟ เป็นไหม
นิก: ผมเคยทำงานในร้านกาแฟมาก่อน
สอง:อ่าว แล้วก็ไม่บอกปล่อยให้เสิร์ฟอยู่ตั้งนาน
นิก: แหะๆ
หลังเลิกงาน///
ดิมโทรมาหาสอง
ดิม: เห้ยสอง คืนนี้ฉันไปค้างบ้านแกนะ
สอง:นิ่งคิดอยุ่สักพัก // เอ่อ...ไม่สะดวกว่ะ โทษทีนะ
ดิม:อ่อ เอ่อ งั้นไม่เป็นไร
หลังจากดิมตัดสายไป
สองก็คิดในใจ ว่าเค้าคงต้องตัดใจ จากดิมสะแล้ว
เพราะเธออึดอัดเหลือเกินที่ต้องอยุ่แบบนี้ เธอจึงจะเริ่มถอยออกมาที่ะก้าว
(สามอาทิตย์ต่อมา)
ตั้งแต่วันนั้น สองและดิมไม่ได้เจอและติดต่อกันอีกเลย
จนช่วง บ่ายของวันนั้น ดิม เดินเข้ามากับสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง
ดิม: เห้ยยไงไม่เจอนานเลยนะ
สอง:อ่าว ดิม มาทำไรว่ะ
ดิม: พาน้อง ขิง มาเดท ไม่รู้จะไปไหนเลยพามานี่กะจะเเนะนำให้แกรู้จักด้วย//// ขิง นี้พี่สองเพื่อนพี่เอง
ขิง: หวัดดีค่ะพี่ สอง
สอง:ดีจ่ะ
ดิม: เหมือนเดิมนะเพื่อน ของขิงเหมือนกะของฉันนะเว้ย
สอง: อืม
นิกที่ยืนห่างออกไป ก็เห็นใบหน้าอันอมทุกข์ของสอง
หลังร้าน///
นิก:เอ่อ พี่ หมิว คับ พี่สองเขามีแฟนยังอ่า
หมิว: แอะ ถามงี้ .......
นิก: ป่าวๆ ผมเห็นพี่สอง ดูเศร้าๆหลังจากคุยกับเพื่อนเค้าน่ะ
หมิว: อ่อ งั้นเก็บเป็นความรับนะ
นิก: อืม
หมิว: คืองี้ สองมันชอบ ไอ้ ดิม มากกกกก แต่ไม่รู้นะว่าดิมมันคิดยังไง เอาไว้เดียวเล่าให้ฟังใหมม่ โอเคร!
นิก: อ่อ คับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น