ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นๆของเธอและเขา

    ลำดับตอนที่ #4 : พบกันครั้งแรก

    • อัปเดตล่าสุด 5 ก.ค. 57



     
    ///ฝ้ายหลังจาก จัดห้องเสร็จ อาการ​เหนื่อยล้าก็เริ่มออก​ลิตร เธอเดินไปยิบผ้าขนหนูจากตู้มา จากนั้นก็กำลังจะถอดเสื้อนอกของเธอออก แต่แล้วเสียง​ประตูบานเลื่อนที่ดังมาจากห้องของบ้านคุณอาทาเกะที่ตรงข้ามกับห้องของเธอ ถูกเปิดออก ตอนนี้ฝ้ายเหลือแค่เสื้อกล้ามบางๆที่เห็นถึงชุดชั้นในของเธอ เธอหันไปมองระเบียงตรงข้ามกับห้องของเธอ เห็น
    เด็กผู้ชายรูปร่างสูงตาคม หล่อยังกะ​เทพบุตรเนะ!!
    กำหลังมองมาที่เธอด้วยใบหน้าที่นิ่งมาก ฝ้ายรีบวิ่งไปปิดม่าน ทันที ##ฝ้ายนึกในใจว่าหมอนั่นคงไม่เห็นอะไรหลอก�ยังไงมันก็น่าอายอยู่ดี ~_~///อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆฝ้ายอายมากจนทำตัวไม่ถูก ::: ไม่ๆๆๆๆๆอาบน้ำๆเดียวก็ลืมไปเองล่ะน่า:::เธอก็วิ่งเข้าห้องน้ำทันที//

    ///วันรุ่งขึ้นของ​เช้า​วัน​เสาร์ *ที่โต๊ะอาหาร* ฝ้ายและแม่ของเธอกำลังรับประทานอาหารเช้าอย่างอร่อย ///
     
    แม่ ฟ้าใส": เดียว​เตรียม​เอกสารที่เอามาจากโรงเรียนเก่าไว้ด้วยนะ แม่จะหาโรงเรียนให้แล้ว ล่ะจ่ะ!!
     
    ฝ้าย":ฮ่ะ!! แล้วแม่เริ่มงานเมื่อไหร่อ่า?.?
     
    แม่": อาทิตย์หน้า จ่ะ !!
     
    //ระหว่างฝ้ายและเเม่พูดคุยกันเสียงออ๊ดก็ดังขึ้น ดุ๊งด่อง!!!! ฝ้ายเดินมาเปิดประตูออก !! //
     
    ฝ้าย": หวัดดีฮ่ะ คุณอาทาเกะ !
     
    อาทาเกะ": จ้าหวัดดี!อาเอาข้าวต้มกุ้งร้อนๆมาฝาก จ่ะ 
     
    แม่ ฟ้าใส": หวัดดีค่ะคุณทาเกะกิน​อาหารเช้าด้วยกันก่อนสิค่ะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณอยุ่พอดีเลย!
     
    อา ทาเกะ": อ่อ ครับ!
     
    แม่ ฟ้าใส": พอดีฉันจะหาโรงเรียนให้ยายฝ้ายน่ะค่ะ คุณพอมีที่ไหนจะเเนะนำไหมค่ะ??
     
    คุณอา ทาเกะ": ไป ร.ร เดียวกับลูกชายผมก็ได้ครับ สองคนก็น่าจะอายุเท่าๆกัน
     
    แม่": งันก็ดีเลยค่ะเดียวฉันจะพาแกไปสมัควันจันทร์นี้เลยแล้วกัน
     
    //ฉันที่ยืนฟังอยู่งห่างๆ ก็เซ็งขึ้นมาทันทียังพักผ่อนไม่หนำใจเลยเห้ย!,,.........!//

    // พอทา​นอาหารเช้า​เสร็จ  ฉันก็เดินกลับขึ้นห้องมาเตรียม เอกสาร ไว้สำรับไปสมัครเรียนวันจัทนร์ ....แต่จู่ๆ มีเสียงกีต้าร์ เล่นแนว classic
    ...แบบเศร้าๆ ดังมาจากห้องของนายถ้ำมอง.....ที่จริงฉันกะจะไม่ออกไปดูหลอกนะ... แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวที่ชอบ .ส.เรื่องชาวบ้าน นิดๆ มัน
    ห้ามไม่ได้นี่สิ ...... ฉันค่อยๆเลื่อนประตู .... แล้วมองไปที่ห้องฝั่งตรงข้าม .... เห็นนายถ้ำมองนั้งดีตกีต้าร์ อยู่​บน​เก้าอี้ในห้อง ...
    ไม่อยากจะเชื่อว่าโรคจิตอย่างนายนี่จะมี​อารมณ์ศิลปินด้วย..........//

    (((พอตั้งแต่เกิดเรื่องแบบเมื่อวานขึ้นฝ้าย ก็เอาเเต่ปิดม่าน มืดตึดตือ ....  ไม่ใช่เพราะนางกลัวหลอก เพราะนางอายต่างหาก)))

    ///พอตกบ่ายๆ ฉันก็ออกมาเดินเล่นรอบๆหมู่บ้าน...เดิน....เดิน...เดิน....เอ๊ะ...นั้นมันนายถ้ำมองงนิ ทำไมช่วงนี้เราเจอหมอนี่บ่อยจังน่ะ ....โชคร้ายจิงๆเลย//

    (((ทันทัน หรือนาย ถ้ำมองนั้นเอง กำลังเล่นบาสกับเด็กผู้ชาย อีก สี่ห้า คน อยู่)))

    /// เห้ย....! หมดรมณ์เดินเล่นเลย....กับบ้านดีกว่า.....! ระหว่างเธอกำลังจะเดินกลับบ้าน.....ตุ๊บ.....เสียงลูกบาสตกใส่หัวของฝ้ายอย่างจัง///

    ฝ้าย":((โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดาว.........ดาว.........ดาว.....☆★☆★☆★☆.....ทำไมดาวมันเยอะอย่างนี้นะ ))

    เสียงปริศนา ที่มาพร้อมกับดาวมากมาย":: เธอ...เป็นไรป่าว...?

    ฝ้าย": เอ่อ ........! ((  ตอนนี้เห็นแค่ดาว กับ เสียง ตี้ด..........! ใครพูดไรไม่รู้เรื่องเบย ))

    เสียงปริศนา..": ฮือ..อะไรนะ...เธอบอกว่าไม่เป็นไร...อ่องันฉันไปก่อนล่ะ....!

    ฝ้าย": เฮ้ย.....ไรว่ะ...ยังไม่ได้บอกว่าไม่เป็นไรเลย ......! โอ้ยย.. ซวยไรงี้ว่ะ....

    (((ฝ้าย..เดินกลับบ้านด้วยความโมโห+ อาการมึน....ฉันน่าจะด่าให้เละเลย ....เสียดายชมัด ...เห้ยยย! ฝ้ายเสียดายที่อดด่าคนทำไม่ได้เธอเลยด่าย้อยหลังในใจจนถึงบ้าน.!

    ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
    ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥







     
     
     
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×