ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มันคือการเริ่มต้น
สอง สาวร่างเล็ก ตากลม ผมยาว
ที่นั้งรอเมสเสจ จากชาย ร่างสู่ ผู้ทรงเสน่ห์ ตามเคยเหมือนที่เคยทำทุกวัน เธอรอแล้วรอเล่า
จะส่งข้อความไปก็กลัวจะไปรบกวน เธอจึงได้แต่รอ !!
จนบ่ายของวันนั้น ชายหนุ่มที่เธอรอก็ส่งข้อความมา
ดิม: สอง ว่างป่ะ ไปกินข้าวกัน
สองนั้งอมยิ้ม เมื่อเห็นข้อความ
สอง:ว่าง กี่โมงอ่า?
ดิม:เดียว ไปรับ อีกสักพัก
สอง:ok
สองดีใจเสมอที่ดิม ขอนัดเจอเธอ
ณ.ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ทั้งสองนั้งลงและสั้่งอาหาร จาก นั้นทั้งสองเริ่มเข้าบทสนทนา
ดิม:นี่สอง เมื่อวานเจอ เด็กฝึกงานมาใหม่ น่ารักมากๆๆอ่า
สอง: แกกี่ทีๆก็พูดงี้แหละ
ดิม: รู้ใจอีกแหละ.....น่ารักที่ผุดอ่า
(สอง:แอบปวดใจนิดๆที่เค้าพูดถึงผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าแบบนี้ แต่ก็ได้แค่รับฟังแบบเพื่อนเเบนี้ทุกครั้งแหละ )
คืนนี้สองรู้ดีว่า ดิมยังไงก็ต้องไปค้างที่บ้านเธอ และเเน่นอนว่า มันมากกว่าแค่ค้าง
เพราะ มันไม่ใช้แค่ครั้งเดียวแล้ว
ที่นั้งรอเมสเสจ จากชาย ร่างสู่ ผู้ทรงเสน่ห์ ตามเคยเหมือนที่เคยทำทุกวัน เธอรอแล้วรอเล่า
จะส่งข้อความไปก็กลัวจะไปรบกวน เธอจึงได้แต่รอ !!
จนบ่ายของวันนั้น ชายหนุ่มที่เธอรอก็ส่งข้อความมา
ดิม: สอง ว่างป่ะ ไปกินข้าวกัน
สองนั้งอมยิ้ม เมื่อเห็นข้อความ
สอง:ว่าง กี่โมงอ่า?
ดิม:เดียว ไปรับ อีกสักพัก
สอง:ok
สองดีใจเสมอที่ดิม ขอนัดเจอเธอ
ณ.ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ทั้งสองนั้งลงและสั้่งอาหาร จาก นั้นทั้งสองเริ่มเข้าบทสนทนา
ดิม:นี่สอง เมื่อวานเจอ เด็กฝึกงานมาใหม่ น่ารักมากๆๆอ่า
สอง: แกกี่ทีๆก็พูดงี้แหละ
ดิม: รู้ใจอีกแหละ.....น่ารักที่ผุดอ่า
(สอง:แอบปวดใจนิดๆที่เค้าพูดถึงผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าแบบนี้ แต่ก็ได้แค่รับฟังแบบเพื่อนเเบนี้ทุกครั้งแหละ )
คืนนี้สองรู้ดีว่า ดิมยังไงก็ต้องไปค้างที่บ้านเธอ และเเน่นอนว่า มันมากกว่าแค่ค้าง
เพราะ มันไม่ใช้แค่ครั้งเดียวแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น