คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [CT : 6 ] I U and HIM
ภาพเมื่อกี้ถูกจับจ้อง ด้วยสายตาคู่หนึ่งที่นั่งฟังเพลง แต่เหมือนกับเพลงที่บรรเลง แม้จะซึ้งเพียงใดไม่ได้ช่วยให้เขาละสายตาจากสิ่งที่เขาเห็นเมื่อครู่ น้องสาวของตัวเองอยู่ใกล้ชิดกับคนคนนั้น เขาไม่ได้ยินเสียงอะไร นอกจากภาพเท่านั้น ภาพที่บอกได้ทุกอย่าง ว่าหัวใจของน้องสาวคิดยังไงกับคนคนนั้น ความรุ้สึกเล็กๆที่เอ่อ ขึ้นมา คงมีแค่คำว่า ‘อิจฉา’ อิจฉาที่ตัวเองแค่คิดยังไม่มีสิทธิ์ เพราะแม้แต่คิดจะรัก ยังไม่กล้า ความจริงมันคอยตรอกย้ำอยู่เสมอ ว่าเค้าคือผู้ชาย
“ฮยอก น้องสาวนายฝากมาให้นะ “ พี่ฮันเดินมาหยุดตรงหน้าก่อนจะยื่นกระเป๋าให้ผม
“อะ ครับ ขอบคุณ “
“ แล้วนี่ ไมไม่ขึ้นไปนั่งที่ที่มันสว่างละ ตรงนี้มืดมากเลยนะ “ ผมจ้องหน้าอยอกแจที่ตอนนี้สียบหูฟังแค่ข้างเดียวแล้วเอียงหน้ามาคุยกับผม
“ผมไม่อยากแสดงตัวนิ ครับ อีกอย่าง ยอนฮีเห็นผมเดี๋ยวน้องจะตื่นเต้นไปใหญ่ “
“อื้มมม จริงสินะ “
“ พี่ฮัน ฟังไหมฮ่ะ “ผมพูดก่อนจะยื่นหูฟังอีกข้างไปให้ บางทีการฟังเพลง อาจจะยืดเวลาให้เราสองคนอยู่ใกล้กันแบบนี้ได้นานขึ้น
“อื้มมม ขอบคุณ “ พี่ฮันรับหูฟังก่อนจะเสียบเข้าไว้ที่หู ก่อนจะเอียงเบาะให้นอนในท่าที่สบายขึ้น
“นายชอบฟังเพลง แนวนี้นะเหรอ “ ผมถามขึ้นทั้งๆที่ตาผม ยังคงปิดสนิทอยู่
“ครับ ผมชอบเพลงเศร้า ฟังแล้วมันอิน “
“เหรอ “ นายแอบรักใครกันนะ ฮยอกแจ ถึงฟังเพลงแบบนี้ เพราะทุกเพลงที่ฟังมา เป็นเพลงแอบรักแทบทั้งสิ้น
ตุ๊บ !!! เสียง iPol สีดำสนิทตกลงบนพื้นพรมข้างด้านล่าง
“ เดี๋ยวพี่เก็บให้ “ พี่ฮันพูดขึ้นก่อนจะก้มลงเก็บ
“มองเห็นไหม ฮ่ะ “ ผมถามขึ้นเพราะด้านล่าง มันมืดมาก
“เดี๋ยวผมช่วยหา “ สิ้นสุดเสียงนี้ ผมก็ก้มลงไปหา ผมนั่งลงกับพี่พรมข้างล่างแล้วกวาดมือไปทั่ว เหมือนกับพี่ฮัน
“อะ เจอแล้ว “หลังจากที่หาอยู่สักพักพี่ฮันก็เจอมัน
“ ไหน ฮ่ะ “ ผมเขยิบตัวเข้าไปใกล้พี่ฮัน
“ นี่ไง “พี่อันก็เขยิบตัวเข้ามา
“ ............”แต่ทว่า เราอาจจะขยับมามากเกิน ตอนนี้ตัวเราเลยกลายมาเป็นประจันหน้ากัน แทน หน้าของผมอยู่ใกล้พี่อันมาก มากจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่ประทะกันและกัน
สายตาที่จ้องมองกัน แม้ว่าเป็นแค่แสงรำไรในที่มืด ก็ยังสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน พี่ฮันค่อยๆโน้มศีรษะลงมา ให้มันใกล้กับผมมากขึ้น แล้วริมฝีปากนุ่มก็ถูกทาบทามลงบนริมฝีปากของผม ดวงตาที่ค่อยๆปิดตาลงช้าเพื่อรับรู้ถึงสัมผัสที่เผ่าเบานี้
“ อะ!!.....” เสียงอุทานเบาๆเมื่อทูตจากช่องปากของฝ่ายตรงข้าม ลุกล้ำเข้ามาทักทาย
“อื้มม ~ “ เสียงที่เผลอหลุดออกมา ปากที่บดเบียนกัน เหมือนจะกลืนกินร่างของคนตรงหน้า แทบจะหมดลมในการพยุงตัวไม่ให้ร่วงหล่น
“อือ.....อื้มม”มือหนาค่อยๆโอบรัดคนตรงหน้า มือหนาค่อยๆล้วงเข้าไปสัมผัสหลังเนียนของคนต้องหน้า ค่อยลูบไล้ไปเรื่อย ทำให้รู้ว่าคนต้องหน้า สวยแค่ไหน ผิวขาวเนียนจนไม่อาจแม้จะหยุดมือนั้นได้
“ ฮัน ไอ้ฮัน อยู่ไหน “ เสียงทึกกี้ ดังขึ้นมาจากบนเวที
“ อะ ….. “ ผมผลักพี่ฮัน ทันทีเมื่อได้สติ
“ ฮยอก พี่ ~ “ พี่ฮันจะเอ่ยพูด แต่คงได้รับกลับมาแค่ การส่ายหน้าเบาๆจากผม
“ไม่เป็นไรฮ่ะ พี่ไปเถอะ พี่ทึก เรียกแล้ว “
“ แต่ว่า ..........”
“ไปสิฮ่ะ “
หลังจากประโยคนี้พี่ฮันก็เดินออกไปที่ฝั่งหน้าเวทีทันที ทิ้งไว้แค่ผมที่ตอนนี้กลับมานั่งที่เดิม ก่อนจะกัดปากแน่น ไม่ใช่เพราะว่า รังเกียจ แต่เมื่อกี้ผมเผลอไปกับ รสรักนั้น ริมฝีปากที่อ่อนนุ่ม จนไม่อาจจะหยุดได้ ผมจะผิดไหม ถ้าคิดว่าพี่รักผม ผิดรึเปล่าถ้าเกิดจะเข้าข้างตัวเอง
“ทำอะไรอยู่ในที่มืดๆเรียกตั้งนานแล้วนะ ” ทึกกี้พูดขึ้นก่อนจ้องหน้าผม “แล้วทำไมหน้าแดงอย่างงี้เป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า” ทึกกี้พูดก่อนจะเอามือมาแตะที่หน้าผากผม
“ ปะ เปล่า แค่ไปนั่งตรงนั้นแล้วมัน เอ่อ ร้อนนะ “ เห้อออ ถ้าบอกว่าไปแลกสัมผัสทางปากกับน้องฮยอกแจมาล่ะ ทึกกี้
“ แล้วเรียกมามีอะไร “ ก่อนที่ นางฟ้าจะจับได้เปลี่ยนเรื่องก่อนดีกว่า
รวดเดียว
6 ตอนเลย
หวังว่าคนอ่านจะ อิ่มสุขกับฟิคเรื่องแรกของผู้แต่ง
เป็นยังไงบ้าง
อย่าลืมคอมเม้นท์เยอะๆนะจ๊ะ
ถ้ามีผู้สนใจอ่าน
คนแต่งจะมาลงอีกเรื่อยๆๆ
แต่ถ้ามิมี - -
ก็ อื้มมมมมมมม
ลบนะจ๊ะ
เจอกัน
ตอน ที่ 7 ถ้ามีคนอ่านจ้า
ความคิดเห็น