คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [CT : 4 ] I U and HIM
“ พี่ รอเค้านานม่ะ “ ยอนฮีจับไหล่ผมก่อนจะพูดขึ้น
“ ไปไหนมาละ บอกว่า บ่าย 4 นี่มัน บ่าย 4 .30 แล้วนะ “ ผมพูดขึ้นอย่าเบื่อหนายกับความไม่ตรงเวลาเสมอต้นเสมอปลายของน้องสาว เด็กเป็นไง โตมาก็อย่างนั้น
“ ก็ เค้าคุยอยุ่กับพี่ฮัน พี่รู้จักใช่ไหมละ “
“ อืม รู้จักสิ เดือนปี 3 “
“ อ้าว พี่แล้วไม่ใช่ พี่คิบอมแฟนพี่ดงเฮเหรอ เดือนนะ “
“ก็ใช่ แต่มันมี 3 ตำแหน่งนิ เดือนกับดาวนะ”
“ เยอะจัง “
“ เออ แกจะเอาสักตำแหน่งไหมละ “
“ พี่จะให้เค้าประกวดเปล่าละ “
“ก็ แล้วแต่แกสิ “
“ พี่อะ ไม่หวงเค้าเลยเหรอไงเล่า” ยอนฮีพูดก่อนจะควงแขนเตรียมพร้อมท่าอ้อน
“ไม่ต้องเลย จะอ้อนอะไรพี่อีก “
“ พี่ให้เค้าลงนะ แล้วต้องไปเชียร์เค้าด้วย พาพี่ดงเฮไปด้วย “
“เห้อออออ” ผมถอดหายใจอย่างเหนื่อยกับน้องสาวเจ้ากรรม
“ น่านะ น่านะพี่นะ นะจ๊ะพี่จ๋า พี่ชายยยยยยยยยย”
“ เอาละไม่ต้องลากเสียง น่าขนลุก ประกวดไปสิ “
“ งั้นพรุ่งนี้เค้าไป บอกพี่ฮันนะ “
“ ไปสนิทกับเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงเรียกพี่ฮัน “
“ ก็พี่เค้าบอกว่า เรียกพี่ฮันก็ได้นี่น่า “
“หรอ “
“อืม เค้าน่ารักดีเนาะ ^^ “
“ชอบเหรอ” ทำไมคำถามนี้ผมถึงถามเสียงเบาจังนะ ทำใจเต้นกับคำตอบที่จะได้รับนัก
“ อะไรนะ”
“ พี่ถามว่า ชอบเค้าเหรอ”
“ ไม่รู้สิ แต่พี่เค้าน่ารักดี แค่นั้นเหละ “
“เหรอ “ ‘ไม่รุ้สิ’ ทำไมผมไม่ดีใจที่ได้ยินคำนี้จากปากยอนฮีกันนะ แต่ที่รู้คือถ้ามันเป็นคำอื่นคงดีกว่านี้
----------------------------------------------------------------
เช้าวันนี้ที่มหาวิทยาลัยคงเหมือนกับทั่วไปที่ใครๆต่างก็นัดพบกับเพื่อนที่นี่เป็นส่วนใหญ่ ทำให้มันดูวุ่นวายไม่ต่างจากเที่ยงวันเลยทีเดียว
“ แก โน่นเดินมาโน้นแล้ว เม่ออยุ่ได้ “ ซินเอาไม้บรรทัดตีหัวผมก่อนจะพูดขึ้น
“ โอ้ย เจ็บตีมาได้ บอกดีๆก็รุ้แล้วโว๊ยยย เดี๋ยวเถอะ จะบอกให้ “ ผมพูดขึ้น
“อะไร บอกอะไร”
“ บอกให้ ไอ้วอน จับกดนะสิ “
“0////0 ไอ้บ้า ไอ้ฮัน ไอ้......”
“ ^ ^ “ แล้วผมก็ชนะ ซินจนได้ โอ๊ย!! มีความสุข ได้แกล้งคนสวย (โอ๊ะ !! ชั้นแต่งฮันฮยอกนะ ไม่ใช่ฮันซิน)
ตอนนี้ผมยืนซื้อขนมให้ไอ้สองเคะที่แสนจะเรื่องมากอยู่ ทำไมมันต้องเป็นผมด้วยเนี้ยที่ต้องมาซื้อให้ เอาละเสร็จแล้ว ผมถือขนมเดินมาจะข้ามถนนในมหาวิทยาลัยไปอีกฝั่งหนึ่ง
“ พี่ฮันค่ะ “ เสียงใสๆดังขึ้นข้างหลังผม
“ครับ อ้าว น้องยอนฮี “ ผมหันไปจ้องตาใสๆนั้นก่อนจะยิ้มให้
“ เอ่อ.....คือ..เค้า...เค้าจะมาบอกเรื่องการประกวดนะ “ เธอหลบตาก่อนจะตอบผม
“ อ๋อ ครับ “
“ เค้าจะลงประกวดให้นะ พี่เค้าอนุญาติแล้ว”
“ โอ้ว ข่าวดีสินะเนี้ย ขอบคุณครับแล้วก็อย่าลืมมาซ้อมเดินกับพี่ซินแล้วก็พี่ทึกกี้นะ ที่หอประชุมนะตอนเย็นจนกว่าจะเข้าประกวด “
“ อ๋อ ค่ะได้ เค้าไปเรียนนะ “
“ครับแล้วเจอกันตอนเย็น “
“ค่ะ “ เธอ ยกมือขึ้น บ๊ายบาย ผมก่อนจะเดินออกไป
อีกฝั่งหนึ่ง คนที่ดูเหตุการณ์ตั้งแต่เริ่มต้น กำลังก้มลงซบกับกระเป๋าที่เจ้าตัวเอามาตั้งบนโต๊ะ เพื่อใช้หนุนแทนหมอน เขาไม่อยากเห็นภาพพวกนี้ ภาพที่น้องสาวที่เขารักเขินอายกับชายหนุ่มคนนั้น พี่ฮันยอง
....................................................................................................................
ความคิดเห็น