คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 07 , Horrible
Chapter 07 , Horrible
“ขอบคุณเต๋ามากนะที่มากับไหม” เสียงหวานเอ่ย หลังจากกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อย
“ไม่เป็นไร เพื่อนกันน่า” เต๋ายิ้มตอบ แต่คำตอบนี้ไม่ค่อยน่าพึงพอใจเท่าไรสำหรับคนฟัง เพื่อน...
“แล้วนี่เต๋ามีธุระที่ไหนต่อรึเปล่า” อ่า จริงด้วย ต้องไปหาคชานี่หน่า แล้วเมื่อกี๊คชาจะเข้าใจผิดรึเปล่าเนี่ย
“ก็...”
“ไหมอยากไปดูหนังจัง...” หญิงสาวพูดโดยไม่ฟังอีกฝ่าย นานๆทีจะได้มาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ไม่รอให้โอกาสผ่านไปหรอก
“เต๋าดูหนังกับไหมหน่อยสิ ไหมไม่กล้าดูคนเดียว”
“ไหม คือว่าเต๋า...”
“เต๋านั่งรออยู่นี่แหละนะ เดี๋ยวไหมไปซื้อตั๋วให้”
“เฮ้ยเดี๋ยว ไหม!” โอ๊ยยยยยย พลาดแล้วมั้ยล่ะ ผู้หญิงอะไร พูดเองเออเอง !!
“สรุปมึงพากูมานี่ทำไม”
“มึงจำที่มึงสัญญาได้มั้ย ที่มึงเบี้ยวนัดกู”
“เออๆ จำได้ คือจะให้กูเลี้ยงหนัง”
“ถูก” ผมนั่งฟังบทสนทนาที่ผมคุ้นๆ ลองหันไปมองเสียหน่อย เอ่อ...คชามาที่นี่ได้ยังไง ถ้าเห็นเค้าอยู่กับไหมจะเป็นไงเนี่ยยยย - -
“เฟรม มึงไปซื้อตั๋วหนังเดี๋ยวนี้ กูนั่งรอแถวนี้แหละ”
“ได้ทีใช้นะมึง” อ่าวๆ มานั่งรออะไรแถวนี้ล่ะ แล้วงี้ผมจะหลบทันมั้ยย T^T
“คิดว่าไม่เห็นรึไง” เฮือก เสียงคชามันพูด ทั้งๆที่ไม่ได้หันมา
“อ่อ เอ่อ มาได้ไงเนี่ย” ผมตอบกลับ
“มาออกกำลังกายมั้ง”
“แถวนี้มีฟิตเนสด้วยหรอ”
“...” ชะอุ่ย มุกไม่ผ่าน - -
“นี่ตามเต๋ามาหรอ”
“ใครตาม หลงตัวเองไปรึเปล่า” ตอบซะเสียงนิ่งเชียว อย่าทำเต๋าใจแป้วเด้ !
“แล้ว...” กำลังจะอ้าปากคุยต่อ แต่มีเสียงแทรกขึ้นเสียก่อน..
“เต๋าคะ ถึงเวลาพอดีเลย ไปเถอะค่ะ”
“หะ หา”
“เร็วสิคะ” เธอเอื้อมมือมาจับแขนผม ในขณะเดียวกัน คชาก็หันมามอง โป๊ะแช๊ะ ลาตาย......
“มายเฟรน เข้าโรงกันเพื่อน” เฟรมมันเดินร่าเริงอย่างสุดขีด และก็ต้องนิ่งเพราะเห็นผม..
“เฮ้ย ได้ไงวะเนี่ย มากับสาวหรอวะ ห๊ะ”
“เฟรมไปเหอะ อยู่แถวนี้เกะกะลูกตา” นั่นไง๊ คนสวยของผมเดินละลิ่วเข้าโรงหนังไปแล้ว
“ได้ไงวะคชา มันจีบมึงไม่ใช่หรอออออ” ยังจะมีเสียงไอ้เฟรมที่โวยวายเล็ดลอดออกมาอีก
“เต๋าคะ ไปเถอะค่ะ” ผมจำยอมเดินตามไหมไปอย่างหมดอาลัยตายอยาก ไม่เป็นไร ค่อยไปง้อทีหลังก็ได้...มั้ง =______=
คือว่า...
ผมอยากออกไปจากโรงหนังจัง...
ทำไมน่ะหรอ...
“อึดอัดว่ะ” เสียงคนข้างๆเอ่ยออกมาเบาๆเหมือนพูดกับตัวเอง แต่ผมก็ยังได้ยินอยู่ดีนั่นแหละ
“เฟรม แกมานั่งแทนที่กูไม่ได้หรอวะ”
“ได้ไง หนังเค้าฉายแล้วเนี่ย เกรงใจคนอื่น” คชาฟึดฟัดอย่างอารมณ์เสีย
เหอะๆ ตอนนี้ผมนั่งดูหนังอยู่ในโรงหนัง คนข้างๆผมก็คือคชานั่นเอง ขอเกลียดไอ่เฟรมหน่อย เลือกตรงไหนไม่เลือก ดันเลือกข้างๆผมพอดี ผมยังไม่พร้อมเผชิญหน้าคชาตอนอยู่กับหญิงอื่นหรอกนะ ตอนเข้ามาผมเห็นคชาทำหน้าตกใจด้วย โลกกลมไปรึเปล่า TT กลายเป็นว่าหนังมันเล่นไปถึงตอนไหนผมไม่รู้หรอก ผมสนแค่คนข้างๆที่ทำหน้าหมึกเป็นตูดลิงตั้งแต่เข้ามายังตอนนี้ ช่วยยิ้มหน่อยดิ =[]=
“กรี๊ดดดดดดด” กรี๊ดซะลั่นโรงเลย ถ้ากลัวขนาดนี้แล้วจะเลือกดูหนังผีทำไม - -
“เต๋า ไหมกลัวจัง” เธอเกาะแขนผมพร้อมเอาหัวซุกลงกับไหล่
“กลัวก็หลับตาสิครับ” ตอบกลับแอบขอไปที ขอเหลือบมองคชาหน่อยเหอะ อื้อหือ หลับตาปี๋ซะขนาดนี้ นี่มันกำลังจะเอาหัวมุดเก้าอี้ข้างหน้าอยู่รอมร่อ ไม่ค่อยต่างกันเท่าไร ~
“เกลียดมึง ไอ่เชี่ยเฟรม”
“มึงไม่ได้บอกนี่ว่าจะดูเรื่องอะไร กูเลยจัดให้”
“ไอ้หน้าสิวเอ๊ย!”
“เฮ้ย น้องเกี๊ยวซ่าโทรมา กูออกไปรับก่อนนะ” และแล้วไอ่เฟรมก็เดินออกไปโดยทิ้งเพื่อนสุดที่รักไว้หนึ่งคน
“เต๋าคะ ไหมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” และแล้วไหมก็เดินออกไปอีกคน - - เหลือแค่เราเพียงสอง...
เงียบสุดๆ วังเวงกว่าไอ้หนังบนจออีก...=________________=
“หึหึหึ” เสียงหัวเราะในจอหนังเรียกความสนใจในระดับหนึ่ง คชาหรี่ตาขึ้นมามอง คือรู้อยู่แล้วว่าเสียงแบบนี้ผีออกมาชัวร์ ยังจะมองเนาะคนเรา - -
“ฮ๊าาาาาาา/อ๊ากกกกกกกกกกกก” ประสานเสียงด้วยความพร้อมเพรียงระหว่างผีผู้หญิงหน้าเละๆกับคชา นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์ ~ ไอ่ตัวเล็กข้างๆผมสะดุ้งโหยง เกาะแขนผมแน่น
“โอ๋ๆ ผีไปแล้วนะคชา” ได้ทีผมก็ลูบหัวเห็ดๆอีกคนด้วยความอ่อนโยน แต่เจ้าตัวกลับเด้งหัวขึ้นมา
“ใครให้มาแตะห๊ะ”
“แล้วใครกำลังเกาะแขนเต๋าอยู่ล่ะ” ว่าแล้วก็ปล่อยทันทีทันใด พลางกอดอกแน่นแสดงท่าทีว่าเก่งสุดๆ
“กลัวก็บอกมา”
“ก็แค่หนัง จะกลัวทำไม” ว่าไปนั่น ดวงตาสวยเบิกโพรงเต็มที่พร้อมรับภาพมากมายผ่านเข้าไปในตา
“แกฆ่าฉัน แกต้องตาย” เสียงเบาหวิวเอื้อนเอ่ยอย่างน่ากลัว คือผมขอหัวเราะตอนนี้คนในโรงจะกระทืบผมมั้ย ? ปากทำเก่งแต่ปฏิกิริยากลับแสดงตรงกันข้าม ตัวแข็งทื่อพร้อมตาที่ปิดแน่น มือที่ยกขึ้นมาปิดหูกลัวจะได้ยินเสียงอันไม่น่าฟัง ทรมานไปรึเปล่า...
“...” เฮ้ ทำไมมันเงียบล่ะ ปกติต้องร้องไปแล้วไม่ใช่หรอ ผีก็น่ากลัวนะ เลือดงี้พุ่งเต็มจอเลย
“คชา”
“...”
“คชา...”
“...”
“คชา...เฮ้ย...” ผมเขย่าตัวอีกคนให้รับรู้เสียงเรียกของผม แต่กลายเป็นว่า เจ้าตัวเล็กคอพับคออ่อนเอนมาซบที่ไหล่ผม
คชากลัวผีจนเป็นลมไปแล้ว....
“อะ อ้าว จะพาเพื่อนกูไปไหนวะ” เฟรมเดินสวนกับอีกคนที่อุ้มเพื่อนสนิทเค้าอยู่
“อย่างที่เห็น กลัวผีจนสลบเมือดไปแล้ว”
“เออ ดูแลมันดีๆด้วย อย่าให้เห็นนะโว้ยว่าควงผู้หยิงอื่นมา” มันทำท่าปาดคอพร้อมทำหน้าเฮี้ยม น่ากลัวตาย - -
“งั้นฝากไหมด้วยนะ คนนั้นน่ะ เสื้อชมพู” เต๋ายักคิ้วให้หนึ่งพร้อม ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป
“เต๋า จะไปไหนคะ รอไหมด้วย”
“เดี๋ยว”
“อะไรยะ”
“ปล่อยเค้าไปเถอะ คนเค้าจะสวีตกัน”
“ฮึ่ย เต๋านะเต๋า ว่าแต่นายเป็นใคร...”
“น้องเกี๊ยวซ่า ทางนี้ครับ พี่เฟรมสุดหล่ออยู่ตรงนี้” เฟรมโบกมือให้แก่สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งโดยไม่สนใจเธอเลยซักนิด ให้ตายเถอะ ผู้ชายมันเป็นแบบนี้ทุกคนเลยรึไง !
ผมพาคชาที่หลับเป็นตายวางลงบนเตียงนุ่มอย่างยากลำบาก ไม่ใช่ตัวหนักนะ ตัวนี่เบาหวิวเลย แต่ไอ้การเดินเข้าลิฟท์ที่คนมองเป็นสิบ ไม่ใช่ว่ากลัวผมจะมอมยาไอ้ตัวเล็กแล้วพามาข่มขืนหรอกนะ ถึงแม้ใจจริงจะอยากก็เถอะ...แล้วก็อุปสรรคอีกชิ้น เดินเข้าประตูที่วันนี้ดูจะแคบเป็นพิเศษ เลยต้องเปลี่ยนท่าอุ้มเป็นพยุงแทน
ใบหน้าหวานติดจะคล้ายเด็กมัธยมปลายดูจะอารมณ์ดีขึ้นเมื่อสัมผัสกับความสบายรอบตัว หัวทุยมุดลงไปกับหมอนนุ่ม ซุกลงไปจนแทบจะมิดอยู่แล้ว มือบางควานหาผ้าห่มสีครีมสะอาดขึ้นมาปกปิดร่างกายบังความหนาว ครางอื้ออึงเบาๆเพื่อบ่งบอกถึงความพึงพอใจ เต๋าส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ..วันนี้ยอมนอนโซฟาก็แล้วกัน...
---------------
ซา-หวัด-ดี-ก๊าบบบบบบบบบบบบ
เรามาลงแล้วนะตัวเธอๆ >< แบบว่า ตอนแรกจะลงวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์
แต่ว่าทนไม่ไหว ลงวันนี้แหละ กลางสัปดาห์จะมีคนอ่านมั้ย 5555
อ่านคอมเม้นแล้วเขิน *หน้าแดง* 555555555555
แบบว่า มีคนชอบซักที เราก็ดีใจ คึกคัก จะพยายามอัพบ่อยๆ
ช่วงนี้ก็มีแข่งกีฬาจังหวัด ซ้อมอีกไม่กี่วันก็จะได้เชียร์จริงๆแล้ว ค่อยชื้นใจขึ้นมาหน่อย แอบเหนื่อยเบาๆ เฮดนี่ก็หนักเหมือนกันนะ (เริ่มเวิ่นนอกเรื่อง)
เอาเป็นว่า รักทุกคน ฮิ้วววววววววววววววว > <"
ความคิดเห็น