My girlซ่าสุดขั้ว ยัยมาเฟียจอมเฉิ่ม - นิยาย My girlซ่าสุดขั้ว ยัยมาเฟียจอมเฉิ่ม : Dek-D.com - Writer
×

    My girlซ่าสุดขั้ว ยัยมาเฟียจอมเฉิ่ม

    มาเฟียจอมเฉิ่มที่หลงเข้ามาเรียนโรงเรียนที่ไฮโซ และไม่มีกฏระเบียบ บ้าให้เต็มที่! เเละเหล่าเจ้าชายทั้งห้าที่สติไม่ค่อยดี

    ผู้เข้าชมรวม

    2,519

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    2.51K

    ความคิดเห็น


    10

    คนติดตาม


    17
    จำนวนตอน :  6 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 เม.ย. 58 / 17:55 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    (My girl ซ่าสุดขั่ว ยัยมาเฟียจอมเฉิ่ม)
     
    บทนำ
     
    ตึก ตึก ตึก
     
    เสียงชั้น'มิเชล'กำลังเดินพร้อมกับ'ราเอล'พี่น้องต่างสายเลือดที่อายุเท่ากัน เเต่ชั้นมีเกิดก่อนหกเดือนชั้นจึงได้ฐานะพี่มาครอบครอง ใช่แล้วเรามีพ่อคนเดียวกันแม้ว่าจะคนละแม่ แต่เราก็รักกันไม่แพ้พี่น้องที่มีสายเลือดเดียวกันเลย ตอนนี้เรากำลังเดินไปสมัครเรียนในห้องผู้อำนวยการ พวกเราทั้งคู่มีหน้าตาที่แตกต่างกันมาก 
     
    ราเอลเป็นเด็กสาวที่สาวและเป็นที่จับตามองของชายหนุ่มทุกๆคน ด้วยความที่เป็นคนน่ารักช่างอ้อนชอบการทำอาหารและงานประดิษสวยๆงามๆเป็นชีวิตจิตใจเธอชั่งดูไม่เหมาะสมกับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งLion Roar(ไรออน โรว์)คนต่อไปเลยจริงๆ แต่กับชั้นยิ่งแล้วใหญ่ สาวแว่นจอมเบอะบะ มัดผมสองข้างเป็นพจมานแต่งตัวก็เฉิ่มเบ๊อะ
     
     แต่นั่นก็แค่รูปลักษ์ภายนอกอันที่่จริงชั้นชอบแต่งตัวเปรี้ยวๆและก็เรียนการต่อสู้ด้วยอาวุธทุกชนิดได้อย่างคล่องแคล่วพ่อที่เป็นหัวหน้าแก๊งไรออนโรว์ได้สั่งสอนวิชาต่างๆให้แก่ชั้นตั้งแต่ยังเยาว์ดูเหมือนว่าพ่อได้เห็นแววของชั้นตอนต่อยกับเพื่อนที่โรงเรียนประถมแน่เลย
     
    แต่มาวันนี้ชั้นถูกพ่อบังคับให้แต่งตัวเฉิ่มๆแบบนี้ทุกๆวันที่อยู่โดยไม่มีบอดี้การ์ดคอยดูแล เพื่อความปลอดภัยของชั้นและของราเอลด้วย แต่โชคยังคงเข้าข้างชั้นที่ไม่ต้องแต่งกระโปรงยาวเฉียดตาตุ่มเพราะชั้นแอบสั่งลูกน้องให้แอบเปลี่ยนตัวมาให้แต่มันก็ไม่ได้สั้นไปกว่าเก่าเลยจริงๆ-_-;;
     
    ส่วนชุดยูนิฟอร์มของที่นี่นะหรอ อืม...ก็ดูหรูมากพอสมควร สูทสีน้ำตาลไทค์สีแดงกระโปรงสีเหมือนไทค์ส่วนเสื้อด้านในสีขาว ค่าเทอมแต่ละเทอมนี่เหยียบไปหลายแสน แต่ชั้นกับราเอลนี่กรณีพิเศษสอบชิงทุนมาได้กลางเทอมเพราะพ่อไม่อยากให้เราดูเป็นคนรวย
     
    ห้องผู้อำนวยการ
    'เชิญ สาวน้อยทั้งสอง'หญิงวัย50กว่าเอ่ยขึ้นอย่างเป็นมิตร ผายมือให้เรานั่ง
    'ค่ะ'
    'พวกเธอเก่งกันจริงๆนะที่สอบชิงทุนมาได้'
    'ขอบคุณค่ะ'เธออ่านประวัติของพวกเราก่อนจะยิ้มบางๆให้
    'ราเอล ห้องบี ริเชลเธออยู่ห้องเอนะ'
    'ค่ะ'
    'นี่คุณครูมิร่าครูประจำชั้นห้องเอสอนภาษาฝรั่งเศษ'คุณครูสาวหน้าตาสะสวยยืนยิ้มอยู่หน้าห้องแล้วเรียกชั้นเข้าไปหา
    'ไปกันเถอะจ่ะ'
    'ค่ะ'
     
    ชั้นส่งสายตาไปหาราเอลแล้วส่งยิ้มบางๆให้เพื่อปลอบใจ ก็เธอไม่เคยอยู่ตัวคนเดียวนานเลยนี่นา จะโอเคมั๊ยนะ ชั้นเป็นห่วงจัง แต่ราเอลก็ยิ้มแบบมั่นใจสุดๆกลับมาให้ชั้นแล้วขยับปากว่า บ๊าย-บาย-sister
     
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
     
          ณ ห้องเอ
     
    ระหว่างทางเดินชั้นกดsmsแชทกับราเอลไปโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
     
    ครืดด
     
    นั่นเสียงประตูหรอนั่น สยองแบบแปลกๆแฮะ ชั้นรู้สึกประหม่าอยู่เล็กน้อยเพราะว่าตลอดหลายปีพ่อก็จ้างคุณครูพิเศษมาสอนที่บ้านตั้งแต่ตอนที่ชั้นต่อยกับเด็กผู้ชายตอนประถมไง แถมยังเป็นลูกคนรวยอีก เลยต้องจ่ายค่าเสียหายแถมต้องจ่ายค่าปิดปากนักข่าวด้วย
     
    'นักเรียนคะ ครูมีนักเรียนใหม่มาแนะนำค่ะ เธอเป็นหนึ่งในสิบของผู้ที่สอบชิงทุนได้ ริเชลล่า มาร์คอส'
     
    'ชอบชิงทุนแหละเธอ'
    'จน'
    'ใช่'
    'เฉิ่มสุดๆ'
     
    ุจ๊อกแจ๊กๆๆๆ
    'เอ่อ ครูขอโทษนะจ๊ะ พอดีว่าเค้าเสียงดังไปหน่อยรบกวนแนะนำตัวด้วยจ่ะ'ไม่นิดและมั้งคะ ครูคนสวย-_-
    'หนูไม่ถือค่ะ^^'
    'settle down ,class'เมื่อนั้นทุกๆเสียงจึงหันมามองชั้นเป็นตาเดียว
    'ชั้นชื่อริเชล-_-'
    '......'เงียบ
    '-_-'เงียบกลับ
    'เอ่อ^^; แค่นี้....หรอจ๊ะ?'
    'ค่ะ'แล้วจะให้ชั้นพูดอะไรอีกล่ะ
    'เอ่าล่ะ สำหรับวิชานี้เป็นคาบว่างนะจ๊ะขอให้ทำตัวตามสบายได้เลย เชิญนั่งค่ะ'
     
    ชั้นไม่พูดพร่ำทำเพลงเดินไปโต๊ะหลังสุดที่กำลังว่างอยู่หกตัวแล้วกระแทกก้นลงไปแล้วฟุบลงกับโต๊ะ แล้วชั้นก็เริ่มเข้าสู่โหมดนิทราในทันที
     
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น