คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : guy
One
“อึก..”เสียงร้องครางอู้อี้ของคนตรงหน้า มือเล็กปัดป่ายไปทั่ว พยายามจะผลักอีกฝ่ายออกไป เสียงที่ไม่สามารถร้องออกมาได้เต็มที่ ทำให้เดาได้ไม่ยากว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น ยิ่งโดยเฉพาะมีผู้ชายร่างสูงกว่ากำลังกดร่างอีกฝ่ายลงไปชิดกำแพง การกระทำเห็นชัดว่าไม่ใช่การสมยอม
แต่จะทำไงได้...
น่าเสียดาย.. อีกฝ่ายดูเหมือนจะมีแรงเท่าไหร่ก็ไม่อาจไล่ฝ่ายตรงหน้าไปได้ ยิ่งพยายามก็เหมือนกวางน้อยพยายามไล่ราชสีห์ แถมไม่ราชสีห์ธรรมดา สงสัยจะเป็นเจ้าป่าของแท้
ผนังอิฐสีแดงกับเพลงดังกระหึ่ม ไฟสีแดงส้มสาดกระพริบไปทั่ว แน่นอนที่นี่คือผับ และย่อมมีคน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนเหล่านั้นมองไม่เห็น
แต่มารยาทที่ดีของการใช้ชีวิตอยู่ในผับคือ การไม่ ‘เสือก’ เรื่องของคนอื่น
โดยเฉพาะ... เรื่องของสิ่งมีชีวิตที่กระทำกันสองคน
“ป..ปล่อยกูเว้ย”เมื่ออีกฝ่ายเว้นว่างให้หายใจ เขาจึงพูด คราวนี้เมื่อรู้แล้วว่าใช้มือผลักคงไม่มีประโยชน์ เลยใช้จังหวะนั้นสอดมือเข้ามาคั่นกลางปากของตัวเอง ก่อนจะพูดผ่านฝ่ามือแทน
“มึงแม่งเป็นใครวะ! เป็นไอเหี้ยที่ไหน ถึงกล้า..!”
“ไม่สนใจ...”เสียงทุ้มนั้นตอบกลับมานิ่งๆ ทั้งๆที่ฝ่ายคนถามยังพูดไม่จบ
ห้ะ แม่งพูดเหี้ยไรวะ
“ไอ้...”
“ไม่ว่ามึงเป็นใครหน้าไหน”
“...”
“กูไม่สนใจทั้งนั้น.. กูจะเอา”
เออ กูรู้ แต่ว่า.. กูเป็นผู้ชายนะเว้ย!
“เรื่องของมึงสิ เมาจนไม่ดูไงวะ ไม่มีหางก็เอาไง้? ส้นตี....เห้ย!”และยังไม่ทันพูดจบอีกรอบ อีกฝ่ายก็ซุกหน้าลงมาที่ซอกคอขาวๆซะ แม่งเอ๊ย นึกว่ากูเป็นผู้หญิงรึไง กูเข้าใจละว่าผู้หญิงตอนถูกไซร้คอเป็นยังไง แม่งจั๊กจี้ สยิวๆแบบนี้นี่เอง โดยเฉพาะลมหายใจร้อนๆปนกลิ่นแอลกอฮอร์นะ อือหืออออออออ ถ้ากูเป็นผู้หญิงนะ
แต่กูไม่ใช่ไงเว้ย และตอนนี้ก็ยังไม่อยากจะเป็นเกย์ตามคำคมที่นักสืบพันทิบกล่าวเอาไว้ ว่ายุคนี้ผู้ชายกินกันเองหมด ไม่มีเหลือให้แก่สตรีแม้แต่คนเดียว วันนี้เขาจึงต้องคิดหาทางรอดให้ได้แหละวะ
กูยังไม่อยากรวย กูอยากไม่อยากโดนขุดทองเว้ย กูยังอยากเป็นคนธรรมดาที่ลุ้นไอโฟนคุณตัน ส่งฉลากซองมาม่า ลุ้นฝากระทิงแดงอยู่ ไม่ใช่ทองล้นบ้านแบบนี้!
แต่พยายามถีบก็แล้ว ผลักก็แล้ว นี่กูอดีตนักบาสตัวจริงโรงเรียนนะ แรงไม่ใช่ว่าอ้อนแอ้น
ทำไงดีวะ
เออ กูขอโทษนะ ไม่รู้ว่ามึงเป็นใคร แต่ถ้ามึงอยากขุดทอง ไปหาคนอื่นเหอะ!
ผั้วะ!
หมัดหนักๆของคนตัวเตี้ยกว่าถูกปล่อยออกไปเต็มแรงเกิด แรงถึงกับหน้าอีกฝ่ายหันไปอีกทางด้วยความเร็ว ทำเอาคนตัวเล็กแต่หมัดหนักประเมินนิ่งๆในใจ
เอาวะอย่างน้อยก็ฟันหลุด อย่างมาก.. ก็คงกรามหัก
หนึ่ง..
สอง..
สาม..
สามวินาทีผ่านไป ของเหลวสีแดงก็ค่อยๆไหลออกมาจากมุมปาก ก่อนจะไหลตามแรงโน้มถ่วงของโลกลงไปที่คอ ลึกลงไปที่หน้าอก ก่อนจะซึมหายไปกับเสื้อสีดำ ใบหน้าคมสันนั้นที่เต็มไปด้วยหยดเลือดค่อยๆ.. หันหน้ากลับมายังองศาเดิม องศาที่จะได้มองหน้าคนที่ต่อยเขาเต็มๆ!
“...” เหี้ยแล้ว แม่งแค่ปากแตกเองวะ ทำไงดีวะกู ก่อนจะโดนขุดทอง กูต้องโดนซ้อมก่อนแน่เลย..
เขามองหน้าไอเด็กนี่นิ่ง..
ตัวเล็กๆแต่ทำไมหมัดหนักนัก.. ท่าทางเตี้ยๆแบบนี้ไม่นึกว่าจะต่อยเป็น
หรือว่า... เขาคิดก่อนจะยิ้มออกมา
“หึ.. ชอบซาดิสต์ก็ไม่บอก”
“...”
เอาแล้วครับ เรื่องมาแน่ล่ะครับมึง งานนี้..
ถ้ากูไม่วิ่ง กูตาย!!!!
“เห้ย.. กูขอโทษนะเว้ย แต่กูไปก่อนนะ”ว่าแล้วก็ใช้สกิลนักบาสทำแต้มเก่า ลอดแขนของคนตัวสูงแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว อาศัยช่วงเวลาอีกฝ่ายลดการป้องกันตั้งแต่ตอนโดนต่อยด้วย แขนแข็งแรงที่กักขังเลยอ่อนแรงโดยไม่ตั้งใจ
รู้ตัวอีกทีก็หายเข้าฝูงคนบ้าที่กำลังเต้นไปแล้ว..
ทิ้งไว้เพียงร่างสูงกับคราบเลือด ใบหน้าหล่อคมเข้มนั้นยิ้มออกมานิดๆอย่างไม่คิดอะไร แต่ทว่าแววตานั้นกลับดู.. แพรวพราวอย่างหนัก ถ้าคนรู้จักหมอนี่มาเห็นเข้าละก็ คงต้องคิดแบบเดียวกันแน่ๆ
ว่าแม่งกำลังรู้สึกสนุก..
“J”
งั้นสงสัย.. คืนนี้คงต้องหาคนอื่นไปพลางๆก่อน
ความคิดเห็น