Cyborg

ลำดับตอนที่ #1 : My name is D1.

Stage 1.  My  name  is  D1.

(สิ่งที่แสนวิเศษในชีวิตมักมาอย่างเรียบง่าย)













               ผมยืนนิ่ง...



          

         รอรับคำสั่งอยู่ที่เงามืดมุมห้อง  ใช่แล้วล่ะ...วันนี้เป็นวันสำคัญ  นายท่านว่ามาอย่างนั้น  ทั้งนายท่าน  คุณนาย  รวมถึงแพทย์สวมชุดขาวโพลนหลายคนวิ่งวุ่นรอบหลอดแก้วบางอย่าง  ณ  กลางห้องราวกับเหล่าคนป่ากำลังจับเหยื่อบูชายัน  





               ท่าทางจะวุ่นวาย...





               เสียงผนังสั่นไหวดังขึ้นเบาๆข้างหู  ไม่นานฝาแก้วก็เปิดออก  ผมจ้องไม่วางตาพยายามมองทะลุไหล่นายแพทย์คนหนึ่งซึ่งบังอยู่   กลิ่นน้ำยาคาวโชยมาแตะจมูก





               อะไรบางอย่างเปล่งเสียงร้องแสบแก้วหูลั่นห้อง  นายหญิงรีบยื่นมือเข้าไปอุ้มเจ้าสิ่งนั้นมาไว้ในอกอย่างทะนุถนอมก่อนจะบรรจงห่อด้วยผ้าเนื้อนิ่มอย่างแผ่วเบา  มันยังคงดิ้นขลุกขลักไม่หยุดหย่อน  แต่ดูท่านายหญิงจะชอบใจ  หล่อนหันไปยิ้มให้กับนายท่านที่ยืนอยู่ข้างๆ  สีหน้าปลาบปลื้มไม่แพ้กัน





               ให้ตายเถอะ...ตัวอะไรช่างร้องได้หนวกหูเหลือเกิน





               ตั้งเกือบแปดสิบเดซิเบลกระมัง...ผมวัดจากหน่วยความทรงจำเมื่อครู่





               นายหญิงอุ้มเจ้าสิ่งนั้นเดินตรงมาหาผม  ไกล้มากขึ้นเรื่อยๆ...พร้อมกับเจ้าสิ่งนั้นในห่อผ้า  เสียงร้องโหยหวนของมันทวีขึ้นจนผมรู้สึกเป็นห่วงสภาพหูของนายทั้งสอง  อยากจะเอากำปั้นยัดเข้าไปที่ปากมันจริงๆ  แต่นั่นก็คงไม่ทำให้นายทั้งสองชอบใจนัก  ผมจึงได้แต่ยืนนิ่งเช่นเดิมยอมรับชะตากรรมที่กำลังคืบคลานมาหาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว







แปะ...







               มือเล็กนุ่มยื่นออกมาจากห่อผ้า  แตะบนอกของผมเบาๆ  เจ้าสิ่งนั้นหยุดร้องก่อนจะเสตากลมโตใสซื่อจับจ้องผมด้วยความพิศวง  แก้มพวงน้อยคลี่รอยยิ้มน่ารักบนริมฝีปากแดงเล็กกระจิริด  อะไรกัน...  สัมผัสอบอุ่นอ่อนนุ่มของผิวหนังที่ตีลงบนอกผมขึ้นๆลงๆทำเอาหัวผมมึนตื้อไปหมด  ความรู้สึกหรือ?  ไม่ใช่หรอก...  ราวกับบางอย่างที่แสนเลือนลางมันผุดเอ่อท้นขึ้นมาในสมองที่ประกอบไปด้วยกลไกเครื่องจักรของผม







               ผมไม่เคยเห็นนางฟ้าเทวดาแสนงามบนสรวงสวรรค์ก็จริง  แต่ในชั่วขณะนั้นผมสาบานได้เลย...







               เด็กคนนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน...







“ทักทายสมาชิกใหม่ได้แล้ว D1  ตั้งแต่วันนี้ไปเธอจะต้องเป็นหุ่นยนต์พี่เลี้ยงให้กับเด็กคนนี้  นีน่า  เรยาร์ด”นายหญิงเอ่ย  เสียงนั้นดังก้องไปมาในสมองกลอันเบาวิเหวงโหวงของผม









               นั่นเป็นครั้งเเรกที่ผมได้พบกับเธอ...  นีน่า  เรยาร์ด...























nina and cyborg



          สวัสดีครับทุกคน  เราสองคนมีเรื่องใหม่อีกเเล้ว

ถ้ายังไงก็ช่วยเม้นกันด้วยนะครับ  เพราะมันจะเป็นกำลังใจให้เราสองคน

ในการเเต่งเรื่อง  ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมกันครับ



ปล. สิ่งที่แสนวิเศษในชีวิตมักมาอย่างเรียบง่าย  มีความหมายที่ดีครับ  

      ผมพยายามคิดคำคมเพื่อมาลงร่วมกับชื่อตอน  ยังไงซะก็ต้องขอโทษ

      ล่วงหน้าด้วยนะครับ  เพราะบางตอนอาจจะไม่มีคำคม



cyber_map@hotmail.com  เมล์ผมเองครับ  cyborg

mink_me_mink@hotmail.com  เมล์ของ  nina  ครับพ้ม



ขอขอบคุณทุกคนครับ