ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
เรื่องย่อ
พรหมลิขิตคือสิ่งที่กำหนดโชคชะตา
เซนริ นางกำนัลแห่งตระกูลอาริวาระใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและเรียบง่าย แต่แท้ที่จริงแล้วเธอกลับมีดวงชะตาเกี่ยวพันกับเชื้อพระวงศ์ จึงนำพาให้เธอมาพบกับมิโกะสาวแห่งวังหลวงนามว่า ฟุยุฮะ ผู้งดงามดั่งซากุระผลิบาน และรัชทายาทฮินาตะที่ต้องใจเธอแต่แรกเห็น
เรื่องราวทั้งหมดคงจะเป็นแค่เหตุการณ์หนึ่งที่ประทับอยู่ในความทรงจำ หากไม่ใช่ว่าท่านหญิงอายะสึกิที่เซนริรับใช้ต้องไปอภิเษกกับรัชทายาทฮินาตะ เป็นผลให้เธอต้องไปข้องเกี่ยวกับเชื้อพระวงศ์เข้าจนได้
ถึงอย่างนั้นเซนริก็ไม่ได้เข้าไปในฐานะนางกำนัลคนสนิทของท่านหญิงอายะสึกิ แต่เข้าไปในฐานะที่เป็นมิโกะแห่งราชสำนัก
'ถ้าดาราส่องแสงเด่นกว่าเดือน ก็จงลบดาราไปเสีย ให้เหลือเพียงเดือนเท่านั้นที่อยู่บนนภาราตรี เช่นนี้ใครเล่าจะไม่แหงนหน้ามองดูเดือนกัน'
จากใจไรท์เตอร์
1. นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ยูริ (หญิงรักหญิง) นะคะ ขอบอกไว้ก่อน ♡
2. หากถูกใจ โปรดคอมเมนท์และโหวตเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ไรท์เตอร์จะดีใจมากเลยค่ะ
3. นี่เป็นนิยายแนวพีเรียดญี่ปุ่นที่แต่งขึ้นเป็นครั้งแรก ถ้าผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
4. ไรท์เตอร์จะลงเรื่องนี้ทุกๆ วันพุธ แต่ลงไม่จบนะคะ จะลงแค่ประมาณครึ่งเล่ม ที่เหลือไปติดตามต่อในฉบับรูปเล่มนะคะ รับทราบโดยทั่วกันน้า~
5. สุดท้ายหวังว่าจะเพลิดเพลินไปกับความรักอันแสนงดงามในยุคเฮย์อันค่ะ
◇ ประกาศ ◇
นิยายของไรท์เตอร์ฉบับรูปเล่มมีวางขายแล้วนะคะที่เพจ'สำนักพิมพ์สะพาน' ตามลิ้งค์ด้านล่างนี้ค่ะ
ส่วนใครที่รอฉบับ E - book ก็มีวางขายใน Meb เรียบร้อยแล้วค่ะ กดเข้าลิ้งค์นี้เพื่อซื้อได้เลยค่ะ
สามารถติดตามความคืบหน้า ข่าวสารได้ที่หน้าเพจเฟสบุ๊คส์
Miracle Friday
ตามลิ้งค์ที่อยู่ด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ รอทุกคนมาทักทายอยู่ค่ะ
Miracle friday
Credit : ธีมนิยาย จาก Thememie Butter
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
สนุกมากค่ะ ขอเป็นแฟนคลับเพิ่มอีกคนนะคะ
> <
แต่จะลงจบไหมอ่ะ ถ้าไม่
ผมเศร้าเลยนะ
ขอติเลยล่ะกันนะครับ ตัวอักษร ใหญ่ไปครับ แค่ cardia 16-18 กำลังพอดี เรื่องคำ ไม่เห็นคำผิด แต่มันติดที่คำมันแยกอยู่คนละบรรทัด อันนี้ช่วยยกคำมาไว้ในบรรทัดเดียวไปเลย เช่น ขอ (ขึ้นบรรทัดใหม่) ง ควรจะยกไปรวมในบรรทัดเดียวจะดีที่สุด
สี ควรใช้สีอักษรเป็นสีดำครับ เพราะถือเป็นสีสากล
คำพูด ยังไม่ค่อยสมเป็นยุคโบราณสักหน่อย ผู้หญิงพูดลงท้ายด้วยเจ้าค่ะ ไม้ใช่หรือครับ แล้วคำว่าซังนี่ เลี่ยงเถิดครับ เพราะมันเป็นภาษาปัจจุบัน สมัยก่อนใช้ท่านเท่านั้น แต่ระดับท่านจะมีสองระดับคือซามะ และโดโนะ
1. ซามะ ก็คือท่าน แต่เป็นท่านที่อยู่เหนือกว่าและเป็นคนที่เราสนิท (ซึ่งอันนี้ใกล้เคียงกับซังมากที่สุด พอเข้าปัจจุบันก็กลายเป็นเรียกคนแบบสุภาพไปซะแล้ว)
2. โดโนะ ก็คือท่าน แต่เป็นท่านที่ใช้เรียกคนที่เรายกย่อง มีสถานภาพสูงกว่าเรา หรือคำเรียกอย่างสุภาพเวลาเรียกผู้อื่น
ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมของตระกูลอาริวาระมา (จริงๆ ผมพอรู้เพราะเคยค้นหาประวัติของอาริวาระ โนะ นาริฮิระ) ตระกูลนี้สืบเชื้อสายมาจากโอรสจักรพรรดิซางะ และเป็นตระกูลที่เก่งเรื่องการแต่งกลอน อันนี้จะเสริมไปเล็กน้อยก็ไม่เป็นอะไรครับ ผมแค่เเนะนำเฉยๆ
โดยรวมถือว่าดีมากๆๆๆ เเล้วครับ เพิ่มเติมแก้ไขนิดหน่อยก็ถือผ่านในความคิดของผมแล้วนะครับ หวังว่าคำแนะนำของผมจะมีประโยชน์นะครับ