>> เพราะว่า รัก << ( 12*2/10*4)

ลำดับตอนที่ #6 : ฉันเสียใจ

�

" นิว แกจะเข้าชมรมอะไรอ่ะ " ฉันถาม

" ฉันต้องเป็นคนถามแกมากกว่า " นิวถามกลับ

" ก็คงอยู่ชมรมเดียวกับพี่บอสอ่ะพี่บอสคงไม่ยอมให้เข้าชมรมอื่นหรอก แล้วแกอ่ะ�" ฉันถามว

" ฉันก็ต้องไปชมรมเดียวกับแกอ่ะแหละ ถามแปลกๆ " นิวบอกพร้อมยีหัวฉัน

" เกรปปปป " เสียงพี่บอสตะโกนเรียกมาแต่ไกล พี่บอสกับพี่ปอเดินมา

" น้องเกรปเข้าชมรมอะไรอ่ะครับ " พี่ปอถามฉัน

" ก็ต้องเข้าชมรมเดียวกับฉันสิ� ปล่อยไปอยู่ชมรมอื่นไม่ได้หรอก " พี่บอสบอกพี่ปอ

" งั้นเราก็อยู่ชมรมเดียวกันสิครับ " พี่ปอบอกพร้อมยิ้มให้

ทำไมหัวใจฉันเต้นเร็วอ่ะ แค่พี่ปอยิ้มให้ มันเกิดอะไรขึ้น

" ค่ะ " ฉันตอบสั้นๆ

" แล้วเธออ่ะ ยัยลิงอยู่ชมรมไหน " พี่บอสหันไปถามนิว

" เกรปอยู่ไหนฉันก็อยู่นั่นแหละ�" นิวตอบพี่บอส

" ป้ะ เข้าชมรมกัน " พี่บอสบอก พร้อมเดินมาจูงมือฉันไป

" พี่บอสขา/พี่ปอขา " ยัยนัตตี้กับยัยปั๋ม วิ่งเข้ามากอดแขนพี่ปอกับพี่บอส ยัยปั๋มก็มาดันฉันออก จนฉันล้นลงกับพื้น�

" โอ้ย " ฉันล้มลงทับขาตัวเอง� เจ็บอ่ะ อยู่ดีๆน้ำตาก็คลอ

" อุ้ย ขอโทดจ้ะ เกรป " ปั๋มพูด พร้อมหัวเราะ

" เกรปป " นิว พี่บอสกับพี่ปอเรียกฉัน� พร้อมที่จะเข้ามาช่วยฉันแต่พี่บอสกับพี่ปอถูกยัยนัตตี้กับยัยปั๋มดึงเอาไว้� แต่นิวรีบเข้ามาช่วยฉัน

" เป็นไรมากป้พ แก " นิวถามฉันอย่างเป็นห่วง

" เกรปคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่บอส " ปั๋มพูด�

" ลุกไหวไหมเกรป " นิวถาม

" ไหว " ฉันตอบเสียงสั่นๆๆ

พอฉันลุกขึ้นกลับลุกไม่ได้ แล้วก็ล้มลงไปนั่งกับพื้นใหม่�มันเจ็บที่ข้อเท้าอ่ะ� น่าจะข้อเท้าแพลง

" เกรป� เป็นอะไรมากไหม " พี่ปอถาม กำลังจะเข้ามาหาฉัน ก็ถูกยัยนัตตี้ดึงไว้

" เกรปไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ จริงไหมเกรป " ยัยนัตตี้ถามฉัน� ฉันไม่ตอบ

" เจ็บข้อเท้าหรอ " นิวถามฉัน

" อื้ม " ฉันตอบ� อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลลงมา

" เกรปเป็นอะไรมากไหม " พี่บอสถามอย่างเป็นห่วง พร้อมแกะแขนปั๋มออก แต่ก็แกะไม่ออก ฉันไม่ตอบพี่บอส� ตอนนี้ฉันรู้สึกน้อยใจพี่ปอกับพี่บอสมาก� ฉันจะไม่คุยกับพวกเค้า

" ลุกไหวไหมแก "� นิวถาม พร้อมยื่นมือมาให้ฉันจับ

ฉันเอื้อมมือไปจับมือนิวแล้วลุกขึ้น� รู้สึกเจ้บจี๊ดที่ข้อเท้า� แล้วน้ำตาฉันก็ไหลลงมาอีกครั้ง� เจ็บจริงๆๆ� พี่บอสเอื้อมมือมาจับฉัน ฉันก็สะบัดออก

" ไม่ต้องมายุ่ง " ฉันบอกเสียงสั่น

" เกรป " พี่บอสเรียกเสียงเบา� พี่น้ำแข็งกำลังจะเดินผ่าน

" น้องเกรปเป็นอะไรอ่ะครับ " พี่น้ำแข็งถาม� พร้อมรีบวิ่งมาหาฉัน

" ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ� สำออยไปงั้นแหละ " ยัยนัตตี้พูดพร้อมหัวเราะกับยัยปั๋ม

พี่ปอกับพี่บอส ทำสีหน้าไม่พอใจ

" เกรปล้มแล้ว เดินไม่ไหวอ่ะค่ะ� สงสัยข้อเท้าจะแพลง " นิวตอบพี่น้ำแข็ง ตอนนี้ฉันยังไม่หยุดร้องไห้

อยู่ดีๆพี่น้ำแข็งก็อุ้มฉันขึ้น

"เห้ย " พี่บอสกับพี่ปอพูดพร้อมกัน อย่างตกใจ

" เดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาลครับ " พี่น้ำแข็งบอก

" เห้ย� ปล่อยน้องฉันเดี่ยวนี้นะ ไอ้น้ำแข็ง " พี่บอสพูดอย่างไม่พอใจ

" ถ้าแกห่วงน้องแกจริง� แกคงไม่ปล่อยน้องแกล้มไปต่อหน้าต่อตาหรอก น้องแกเจ็บขาขนาดนี้ยังไม่คิดจะช่วยอีก " พี่น้ำแข็งบอกอย่างเหลืออด

" ฉันห่วงน้องฉัน� แต่ฉันไปไม่ได้ โธ่โว้ย� ปล่อยซะทีสิว่ะ " บอสตะคอกใสยัยปั๋ม� แต่ยัยปั๋มก็ไม่ยอมปล่อย

" ถ้านายรักและห่วงน้องนายจริง� นายคงไม่ปล่อยให้ยัยปั๋มผลักเกรปล้มหรอก� พี่ปอเองก็เหมือนกัน ไม่คิดจะช่วยเกรปเลยซักนิด� พี่มีน้ำใจรึเปล่า" นิวพูดอย่างไม่พอใจ

" นี่เธอ เธอไม่ได้เป็นฉัน เธอไม่รู้หรอกว่า ยัยนี่เกาะยังกับปลิง " พี่บอสพูดอย่างโมโห

" ถ้าเป็นพูดชายพี่ต่อยไปนานแล้ว� นี่มันผู้หญิงพี่ทำไม่ลงหรอก " พี่ปอพูดเสียงเบา

" มีเหตุผลกันแค่นี้หรอ " นิวถามอย่างเหลืออด

" พอเหอะนิว ไปกันเถอะค่ะพี่น้ำแข็ง " ฉับพูดตัดบท

" เกรป " พี่ปอกับพี่บอสเรียกฉัน แต่ฉันไม่สนใจ ฉันเกลียดพวกพี่แล้ว

" ปล่อยยัยเกรปไปเถอะค่ะพี่ปอ ยัยเกรปมีพี่น้ำแข็งดูแลอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ " นัตตี้บอกปอ

" เดี๋ยวเราไปนั่งตรงนู้นกันเถอะค่ะ พี่บอส " ปั๋มพูดพร้อม ดึงแขนบบอกไปนั่ง� นัตตี้ก็ดึงแขนปอตามไป

" เจ็บมากไหมครับ " พี่น้ำแข็งถาม� ฉันพยักหน้า

" แกหยุดร้องไห้ได้แล้ว " นิวบอกพร้อมเช็ดน้ำตาให้

" ใกล้ถึงห้องพยาบาลแล้วครับ " พี่น้ำแข็งบอก

.......................................................................

ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ� ตอนนี้ดราม่าสุดๆๆอ่ะ