คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 3:จุ๊บ :)
บทที่ 3
มีนและกรีนแปลกใจมากที่เบนลุกขึ้นมาติวหนังสือ มีนชมผ้าแพรว่าเป็นเพราะผ้าแพรที่เปลี่ยนเบนได้ หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ การติวของทั้งสองก็เริ่มขึ้น
“จะเริ่มวิชาไหนก่อนดี”เบนพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
“เลขได้มั้ย”ผ้าแพรพูดพร้อมยื่นหนังสือเลขให้เบน พลางคิดในใจว่า
‘ให้ตายเถอะ อยู่กันตามลำพังแบบนี้ หัวใจฉันเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ ฉันแอบรักเค้ามาตั้งนาน จู่ๆเราก็ได้มาอยู่ด้วยกันเป็นครั้งแรกที่เราได้อยู่กันสองต่อสอง’
เบนเริ่มติว แต่เห็นทีลูกศิษย์คนนี้จะไม่เอาไหนเอาซะเลย ผ้าแพรทำไม่ได้แม้แต่ข้อเดียว เบนจึงตัดสินใจสอนพื้นฐานให้ใหม่หมด พร้อมขู่ว่า ถ้าไม่ได้ ก็ห้ามเข้านอน ผ้าแพรทำถูกข้อนึง เธอดีใจมากจนลืมตัวเผลอจับมือเบนมีนเลยถ่ายรูปเก็บไว้ และบอกเบนว่า อยากให้เบนและผ้าแพรแต่งงานกัน ทำเอาทั้งคู่ทำหน้าไม่ถูกเลยทีเดียว
เบนติวให้ผ้าแพร จนเผลอหลับไป ผ้าแพรเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น
“อาทิตย์นี้ ทั้งอาทิตย์ เค้าอยู่ติวเป็นเพื่อนฉันดึกๆดื่นๆ กลางวันก็ต้องเรียนอีก เฮ้อ ที่ฉันเรียกร้องมันมากไปไหมนะ จริงๆแล้วเธอก็แค่หล่อกว่าคนทั่วไปนิดเดียวเอง เหนื่อยก็หลับ เค้าก็แค่เบนจมิน คนที่ฉันแอบหลงรักคนนั้น ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย”
ผ้าแพรเผลอหลับ ปากของเธอไปจุ๊บกับปากของเบนโดยไม่ได้ตั้งใจ โชคดีที่เบนหลับสนิท
“เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้ ปากฉันสัมผัสกับอะไร”ผ้าแพรมองหน้าเบน ด้วยสายตาที่บ่งบอกว่ารักเค้าเหลือเกิน
“ฉันชอบ.....เธอ....จริงจริง...นะ” ผ้าแพรเริ่มง่วง เธอฟุบหลับลงบนกองหนังสือจนถึงเช้า
มีนอยากให้กำลังใจผ้าแพรในการสอบจึงทำผ้ายันต์ให้ผ้าแพรติดตัวไว้ พร้อมบอกว่าต้องให้ผลสอบประกาศออกมาก่อน ถึงจะขลัง ระหว่างทางเดินขึ้นห้องเรียน ผ้าแพรอยากขอบคุณเบน แต่ไม่กล้า
‘อย่างน้อยฉันก็ควรพูดคำว่าขอบคุณ ถึงแม้เค้าจะไม่สนใจฉันก็ตาม อ๊ะ เค้ากำลังจะเข้าห้องแล้ว’ผ้าแพรเดินผ่านเบนพร้อมกับพูดว่า “ขอบคุณ” เบนตอบกลับมาพร้อมให้กำลังใจเธอ “สู้ๆ” ผ้าแพรดีใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เบนญาติดีด้วย หลังสอบเสร็จผ้าแพรได้ยินเพื่อนๆของเบนพูดว่า เบนส่งข้อสอบเป็นคนสุดท้ายแถมหลับในห้องสอบ ผ้าแพรคิดว่าเป็นเพราะเธอ วันประกาศผลผ้าแพรวิ่งไปดูผลสอบ โดยไม่สนใจผลสอบของตัวเอง ผ้าแพรโล่งใจเมื่อเห็นว่าเบนยังเป็นที่หนึ่งเหมือนเดิม เบนไม่ได้มาดูผลสอบของตัวเองแต่เป็นของผ้าแพร พอดีผ้าแพรถูกแรงเบียดจากคนอื่น เธอกำลังจะหงายหลัง เบนก็เข้ามารับเธอไว้ ต่างคนต่างทำหน้าไม่ถูก
“ดีใจด้วย เธออันดับหนึ่งอีกแล้ว”ผ้าแพรพูดด้วยสายตาปลาบปลื้ม
“เธอเองก็ไม่เลวนี่ ในที่สุดพระเจ้าก็เข้าข้าง”ผ้าแพรทำหน้างง
“ยังไม่เห็นหรอ”เบนแปลกใจที่ผ้าแพรไม่ได้ไปดูผลสอบของตัวเอง
ผ้าแพรรีบวิ่งไปดู และรู้ว่าเธอทำได้ จึงรีบวิ่งมาขอบคุณเบน เบนยื่นมือมาขอฟิลม์คืน ผ้าแพรเข้าใจผิดคิดว่าเบนจะจับมือ เบนรีบพาผ้าแพรไปที่ปลอดคน และขอฟิลม์คืน ผ้าแพรทำตามสัญญาพร้อมขอบคุณเบน
“บอกแล้วใช่ไหม อยู่ที่โรงเรียนห้ามพูดกับฉัน”
ผ้าแพรทนไม่ไหวเลยตะโกนออกไป “เบนนนนนนนนน ขอบคุณมากเลย ขอบคุณจริงจริง”
ถึงแม้เค้าจะไม่สนใจฉัน แต่แค่นี้ฉันก็ดีใจมากแล้ว >< ถึงแม้คนนึงอยู่หัว อีกคนอยู่ท้ายบอร์ด อย่างน้อยก็อยู่บนบอร์ดเหมือนกัน รู้สึกเหมือนได้อยู่ใกล้กันเลย :)”
เบนตามมาเอาฟิลม์คืนที่ห้องผ้าแพร แต่เคาะเท่าไหร่ผ้าแพรก็ไม่เปิด เบนเลยเปิดประตูเข้ามาเห็นผ้าแพรหลับพร้อมถือจดหมายรักในมือ เบนเลยถือโอกาสอ่าน
“สวัสดี เบนจมิน ห้องเอฟ ฉันผ้าแพร เธอคงไม่รู้จักฉันหรอก ฉันแอบหลงรักเธอตั้งแต่วันปฐมนิเทศแล้ว ไม่ว่าตอนที่เธอเงียบขรึมหรือคุยกับเพื่อน ฉันมองหาเธอท่ามกลางฝูงชน ฉันรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน เหมือนกับว่ามีความสว่างอยู่ที่นั่น น่าอายมากที่ฉันพูดออกไปแบบนี้ แต่ถ้าวันนี้ฉันไม่พุดก็ไม่รู้จะพูดตอนไหน ฉันหลงรักเธอมา3ปี ฉันรวบรวมความกล้าเพื่อเขียนจดหมายฉบับนี้เพื่อมาบอกว่า เบนจมิน ฉันชอบเธอ”
“สมองเธอ คิดอะไรอยู่กันแน่ ”
“การชอบคนคนนึงมันเป็นความรู้สึกแบบไหนหรอ”เบนพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินกลับห้องไป
จู่ๆก็มีการ์ดเชิญไปงานเลี้ยงรุ่นชวนกรีนและพ่อแพรไปที่ต่างจังหวัด มีนอนุญาตให้ไปเพราะเธอวางแผนเป็นอย่างดีเพื่อเปิดโอกาสให้ผ้าแพรและเบนได้อยู่กันตามลำพังสองต่อสอง มีนโกหกเบนว่าจำเป็นต้องไปบ้านคุณยายและจะพาบอสไปด้วย แต่ที่จริงแล้วเธอไปนอนโรงแรม เบนเหมือนจะรู้ทันแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ผ้าแพรลงมือทำสเต็กเนื้อเป็นอาหารเย็นทั้งๆที่ไม่เคยทำมาก่อน ผ้าแพรทำควันโขมงทั่วห้องครัว เบนคิดว่าวันนี้คงไม่ได้กินข้าวเย็นแน่ แต่ด้วยความอัจฉริยะเบนสามารถอ่านคู่มือและทำออกมาได้สวยงามแถมอร่อยด้วย ผ้าแพรวาดฝันว่าคืนนี้เธอและเบนต้องเต็มไปด้วยความโรแมนติกแน่นอน แต่เป็นเพราะการบ้านที่ท่วมหัว ทำให้เธอมัวแต่ง่วนอยู่กับการบ้านแต่
ทำเท่าไหร่ก็ไม่ได้สักที
“ถ้าฉันโชคดีแบบโนบิตะ มีโดราเอม่อนคอยช่วยเหลือก็คงดี แต่มันก็เป็นได้แค่ฝัน”
ผ้าแพรตัดสินใจย่องเข้าห้องเบนเพื่อขโมยสมุดการบ้าน แต่ระหว่างที่รื้ออยู่นั้นผ้าแพรเหลือบไปเห็นสมุดที่เบนและบอส เขียนระบายความรู้สึกเกี่ยวกับเธอ ผ้าแพรเลยละเลงจนเละ จนนึกขึ้นได้ว่าต้องหาสมุดการบ้านของเบน
“อ๊ะเจอแล้ว ในที่สุดโดราเอม่อน ก็มาช่วยฉัน”ผ้าแพรพูดด้วยสายตาดีใจ ระหว่างดีใจอยู่นั้น เบนก็ตื่นขึ้นมาและผลักเธอลงบนเตียง
“บอกมาเดี๋ยวนี้ เข้ามาห้องฉันดึกดื่น คิดจะทำอะไร อ๋อ คิดจะทำร้ายฉันใช่ไหม”
“ไม่นะ ฉันเปล่า”ผ้าแพรปฏิเสธ ส่ายหน้ารัว
“ดึกดื่นป่านนี้ ไม่คิดจะทำร้ายฉันแล้วจะทำอะไร”เบนย้ำ
“ฉัน ฉัน...ฉัน”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ที่บ้านมีแค่ฉันกับเธอ ฉันจะไม่บอกใคร ต้นเคยบอกเธอไม่ใช่หรอ ว่าอัจฉริยะอาจจะป่าเถื่อนก็ได้ ไม่แน่ฉันอาจจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่”เบนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผ้าแพร ผ้าแพรทนไม่ไหวพูดขึ้น
“ไม่ได้นะ เธอจะทำแบบนี้ไม่ได้ เราต้องคบกันอย่างบริสุทธิ์ใจ”
“บริสุทธิ์ใจหรอ”
“ฮื่อ”ผ้าแพรพยักหน้า
“ที่แท้เธอก็ยังชอบฉัน”เบนพูดแทงใจดำ
“ฉัน....”ผ้าแพรเถียงไม่ออก วิ่งหนีออกจากห้องทันที
________________________________________________________________________
ความคิดเห็น