คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การเผชิญหน้ากันระหว่างSGกับSJ+TVXQ(การตกหลุมรักครั้งเเรกของจุนซู)
“นี่พวกเธอจะไปไหนกันน่ะ”อีทึกถามขึ้นเมื่อเห็นเจสสิก้า สเตลล่า รีอิน ฮาจินและซันนี่กำลังจะเดินออกไปข้างนอกด้วยความรีบร้อน
“จะไปฉลองน่ะ”เจสสิก้าหันไปตอบแล้วหันกลับมาบอกเพื่อนให้รีบๆเดินเพราะถ้ามัวแต่มายืนคุยกับพี่อีทึกเธอได้โดนซูยองเล่นงานเอาแน่ๆ
“เดี๋ยวสิเจสสิก้า จะไปฉลองอะไรอ่ะ นี่พวกชั้นก็จะไปฉลองเหมือนกันนะ”ฮีชอลถามขึ้นบ้าง
“โอ้ยพี่ฮีชอลอย่าเพิ่งถามมากได้มั้ย พวกชั้นรีบอยู่นะ”เจสสิก้าหัวเสียเล็กน้อย
“คือพวกเราได้ทำโปรเจ็ค Super Girlsน่ะค่ะ ก็เลยกะว่าจะไปฉลองกันซักหน่อย”สเตลล่าหันไปตอบแทนเพราะคิดว่ารีบๆตอบจะได้รีบๆไปเพราะเพื่อนๆรอเธออยู่ แต่ที่ไหนได้มันกลับไม่ใช่อย่างงั้น
“โห จริงหรอๆๆๆ พวกชั้นก็ได้ทำโปรเจ็คใหม่เหมือนกันชื่อว่า Super Juniorล่ะ สงสัยโปรเจ็คเราจะออกคู่กันแน่เลย”ชินดงพูดออกมาอย่างดีอกดีใจ
“ห๊า อะไรนะ พวกพี่เองหรอที่ได้ทำโปรเจ็ค Super Juniorน่ะ”สเตล่าถามและคำตอบที่ได้คือการพยักหน้าจากทุกๆคน และพวกเธอก็ได้รู้ว่า Super Juniorที่คอยชี้ชะตาชีวิตการเป็นนักร้องของพวกเธอก็คือเด็กเทรนกลุ่มนี้นี่เอง และในขณะที่สเตลล่ายืนอึ้งอยู่นั้นรีอินก็หยิบมือถือของเธอมาและบอกกับพื่อนๆของเธอว่า
“ทุกคนรีบไปกันเถอะ แทยอนโทรมาตามแล้ว”รีอินพูดพร้อมกับรีบดึงเพื่อนๆของเธอออกไปหาเพื่อนที่รออยู่หน้าตึก ความจริงแทยอนไม่ได้โทรมาหารีอินแต่เธอแกล้งโกหกเพื่อที่จะได้รีบออกมาจากเด็กเทรนกลุ่มนั้น เพราะมีผู้ชายคนนึงที่ยืนข้างพี่ยูชอนจ้องมองเธออย่างไม่ลดละสายตา ทำเอารีอินต้องรีบหาวิธีเผ่นออกจากตรงนั้นเพราะไม่งั้นเธอคงต้องโดนจ้องจนตัวพรุนแน่
“นี่พวกพี่ทำอะไรกันอยู่เนี่ยถึงได้มาช้าแบบนี้”ซูยองถามขึ้นเมื่อพวกเธอทั้ง11คนอยู่บนรถเมย์เรียบร้อยแล้ว
“นั่นสิ อุตส่าห์ให้ซันนี่ขึ้นไปตามแต่ก็กลับหายเงียบไปเฉยเลย”แทยอนเสริม
“พอดีมีเรื่องนิดหน่อยนะแทยอน ไว้เดี๋ยวถึงโนเรบังแล้วชั้นจะเล่าให้ฟัง”เจสสิก้าบอก
“เมื่อกี้พี่ชินดงมองชั้นแปลกๆด้วยอ่ะ มีใครเห็นบ้าง”ซันนี่พูดขึ้นเพราะดูเหมือนว่าสิ่งนี้มันจุกอกเธอเกินจะเก็บไว้คนเดียว
“หมายความว่ายังไงมองเธอแปลกๆ ชั้นก็เห็นว่าเค้าบ้าบอตามปกติหนิ”เจสสิก้าพูด
“ไปเจอพี่ชินดงมาเมื่อไหร่กันน่ะ”ฮโยฮยอนถาม
“ก่อนจะออกมาเมื่อกี้น่ะ แต่ทำไมเวลาที่พี่ชินดงพูดกับสเตลล่าต้องมองที่ชั้นด้วยล่ะ”ซันนี่ถาม
“พี่ชินดงพูดกับคนอื่นแต่มองเธอเนี่ยนะซันนี่”ฮโยฮยอนทวนคำพูดของซันนี่เชิงเป็นคำถาม
“เออ...ชั้นก็รู้สึกว่าพี่ชินดงแปลกๆจริงๆนะ”เจสสิก้าพูดพลางกรอกตาไปมาใช้ความคิดแต่สายตาของเธอก็ดันไปเตะเข้าให้กับท่าทางเหม่อลอยของฮาจินและเจสสิก้าก็พลันนึกขึ้นได้ว่าตั้งแต่ขึ้นรถมาฮาจินยังไม่ได้พูดอะไรกับใครเลยซึ่งผิดธรรมชาติของฮาจินอย่างมาก เจสสิก้าจึงถามฮาจินออกไปว่า
“นี่ยัยฮาจิน เป็นอะไรรึป่าว พี่เห็นตั้งแต่เธอขึ้นรถมายังไม่ได้เอ่ยปากพูดซักแอะเลยนะ”เสียงทักที่ดังสนั่นทำเอาฮาจินสะดุ้งสุดตัวและรีบหันมาตอบ
“ก็มึนๆนิดหน่อยค่ะ ไม่มีอะไรมาก”
“ปล่อยเธอไปเถอะน่ะเจส อย่าไปยุ่งกับฮาจินเลย ว่าแต่เธอคงคิดมากไปเองมั้งซันนี่ พี่ชินดงคงไม่มีอะไรกับเธอหรอก”สเตลล่าพูดปลอบใจซันนี่
“ว่าแต่เมื่อกี้แทยอนไม่ได้โทรมาใช่มั้ยรีอิน”สเตลล่าหันไปถามรีอิน
“หาาาา อะไรนะ เมื่อกี้เธอโกหกว่าแทยอนโทรมางั้นหรอ รู้มั้ยว่าชั้นรีบวิ่งแทบตายกลัวว่าแทยอนจะด่าเอา”เจสสิก้าพูดเสียงดัง
“เอ่อ..รู้ได้ไงอ่ะ เอ่อ คะ คือว่า..”
“ชั้นน่ะยืนอยู่ข้างเธอนะ ถ้าโทรศัพท์ดังชั้นก็ต้องได้ยินสิจริงมั้ย”รีอินก้มหน้ารับผิดแล้วก็ตอบคำถามเสตลล่าด้วยการพยักหน้า
“แล้วมีเรื่องอะไรถึงต้องโกหกว่าแทยอนยอนโทรมาด้วยล่ะ”ซันนี่ที่นั่งข้างๆหันไปถามรีอินด้วยความเป็นห่วง
“แล้วเมื่อกี้มีใครรู้จักกับคนที่ยืนอยู่ข้างๆพี่ยูชอนบ้างมั้ยละ”รีอินถามขึ้น
“พี่ยูชอน??? พี่ยูชอนทำไมหรอค่ะ”เมื่อได้ยินชื่อยูชอนฮาจินก็รีบเด้งตัวเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วยทันทีทำเอารีอินทำตาโตด้วยความสงสัย
“อ๋อ..ที่เงียบไปเมื่อกี้ก็เพราะว่าอายพี่ยูชอนนี่เอง แหมยัยฮาจิน”ซันนี่เขกหัวฮาจินเบาๆทำเอาฮาจินหน้าแดงเมื่อถูกจับไต๋ได้
“คือยัยฮาจินเธอชอบพี่ยูชอนน่ะ เรียกว่ารักเลยก็ได้นะอาการขนาดเนี่ย”ซันนี่อธิบายให้รีอินฟัง
“จุนซูอะหรอ ชั้นรู้แต่ชื่อเค้าเท่านั้นอ่ะ ไม่ได้รู้จักกัน จะสนิทด้วยก็มีแต่กับพวกพี่อีทึก พี่ฮีชอล พี่ชินดงไรเงี่ยอ่ะ มีอะไรหรอรีอิน”เจสสิก้าเริ่มไม่สบายใจเมื่อเห็นสีหน้ารีอิน
“ถ้าในพวกเรา5คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่มีใครรู้จักจุนซูเลย แล้วเค้ายิ้มให้ใครล่ะ แล้วทำไมเค้าต้องจ้องชั้นขนาดนั้น ทำไมเค้าต้อง....”
“นี่รีอิน พอได้แล้ว เธอจะเพ้อไปใหญ่แล้วนะ”ซันนี่เขย่าแขนรีอินเรียกสติเมื่อเธอเห็นรีอินเริ่มเหมือนคนวิกลจริตไปทุกทีๆแล้ว
“จริงๆนะ เค้ามองชั้นจริงๆ ตอนแรกมองก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่พอมายิ้มให้นี่สิ รอยยิ้มนั่นช่างหยาดเยิ้มอะไรแบบนี้ก็ไม่รู้ ชั้นยังจำรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นได้อยู่เลย อี๋..นึกแล้วก็ขน ลุกอ่ะ”รีอินลูบแขนตัวเองไปมาและสะบัดตัวไม่หยุด
“ช่างเถอะๆๆ อย่าคิดมากเลย คงจะไม่มีอะไรหรอก”สเตลล่าพูด
“มัวแต่เม้าท์กันอยู่นั่นแหละ จะลงรถมั้ยเนี่ยถึงป้ายแล้วนะ”ยูรีถาม
“ลงค่ะๆๆ ถ้าไม่ลงป้ายนี้ก็ต้องนั่งไปอีกตั้ง15นาทีแหนะกว่าจะถึงป้ายข้างหน้าอะ”ฮาจินไร้เดียงสา(ระ)ตามสเต็ปทำเอายูรีโมโหบ้างแล้ว
“อ๊ายยัยเด็กบ้า ชั้นประชดย่ะ ประชดดดด”ยูรีกัดฟันพูดก่อนจะกระโดดกอดฮาจินอย่างมัวมันด้วยความหมั่นเขี้ยวในความเป็นเด็กของฮาจิน เด็กบ้าอะไรทำไมน่ารักอย่างงี้นะ
โปรดติดตามตอนต่อไป.....
ความคิดเห็น