คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ประชุมแก็งค์
" ไม่ยอมนะครับ !! ผมไม่ยอมให้ยัยเลม่อนมาเข้าศรีเศียรเกล้านะ"
เสียงอะไรหว่า ดังโหวกเหวกโวยวาย รบกวนเวลานอนของฉันหมด -__-;;
"น่านะลูก ก็ในเมื่อมันมีโรงเรียนเดียวที่น้องจะเข้าได้ตอนนี้นี่นา^^"
เสียงแม่ฉันแหง แหมทีพูดกับพี่ใบหม่อนล่ะก็ หวานหยดย้อย ที่นังเลม่อนคนนี้ล่ะข่มเอาๆ ไม่เป็นลูกรักมั่งให้มันรู้ไป เชอะ งึมงำๆ นอนต่อดีกว่า
"แม่!!! ยัยเลม่อนมันเป็นตัวป่วนนะครับ"
หนอย ไอ้พี่บ้ามาว่าฉันได้ ชิ !!~
"หม่อน ลูกคิดดูนะ ถ้าลูกไม่ยอมให้น้องเข้า น้องก็จะหมดอนาคต แล้วทีนี้ก็ไม่มีการศึกษา พอไม่มีการศึกษาน้องก็หางานทำไม่ได้ แล้วน้องก็ไม่มีใครมาขอ และทีนี้หม่อนก็ต้องเลี้ยงน้องจนแก่ตาย"
นี่ล่ะแม่ฉัน แต่ว่าเอ ทำไมเฮียถึงไม่ยอมให้ฉันเข้านะ สงสัยจัง เฮ้อ หลับไม่ลงซะแล้ววว ไปแอบฟังชัดๆดีกว่า ฉันลุกไปเอาหูแนบกับประตู >- _-
" เอ่อ งั้นโอเคฮะแม่ แต่ขอผมเข้าไปคุยกะยัยบ้านั่นก่อน"
ผลัวะ !!
โครม
"โอ๊ยยยย"
ไอ้เฮียบ้าเปิดมาเฉยเลยอ่ะ อูยเจ็บชะมัด ก้นกบจะหักไม๊เนี่ย T_T
"อ้าว ไอ้ม่อนลงไปสลีพอะไรที่พื้น ไปนอนบนเตียงไป เดี๋ยวพื้นสกปรกหมดหรอก"
-__-;;; ยิ้มไม่ออก
"ล้อเล่นน่า คำม่อน เฮียมีอะไรจะทอล์กด้วยหน่อยนะ"
ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเรื่องอะไร
"แกไปทำอีท่าไหนให้โดนไล่ออก ห๊า >O< เสียชื่อวงศ์ตระกูลหมด"
ง่ะ T_T
"ก็แค่มีเรื่องตบตีนิดหน่อยเอ๊ง^^"
"นิดหน่อยโฮมแก ถึงโดนไล่ออก เล่าให้เฮียฟังเดี๋ยวนี้เลย นาว !!"
ง่ะ T^T ทำไมฉันถึงโดนคนบ้านนี้ข่มเหงเรื่อยเลยนะ ชีวิตเลม่อนน้อยผู้น่าฉงฉาน
"ก็พวกม่อนเล่นบาสกันอยู่อ่ะเฮีย แล้วทีนี้รุ่นพี่ม.5 มันมาแย่งสนามบาส ม่อนก็แบ่งให้ครึ่งหนึ่งแล้ว มันยังก้าวมาเล่นสองบาร์อ่ะ ทีนี้ม่อนเลยโมโหใช่มะก็เลยตะโกนด่ามันเลยเดินมาท้า เฮียก็รู้ใช่มะว่า ม่อนน่ะไม่ชอบให้ใครท้า ทีนี้ม่อนเลยต่อยหน้าเพื่อนมันไปทีนึง"
"แล้วทำไมแกไม่ต่อยหน้ามันเลยล่ะ ไปต่อยหน้าเพื่อนมันทำไม??"
"มันหล่ออ่ะเฮีย เพื่อนมันไม่หล่อ ม่อนเลยต่อยหน้าเพื่อนมันแทน แต่มันก็เอาคืนนะมันตบต้นข้าวด้วยแหละ เฮียจำต้นข้าวได้ใช่ป่ะที่ตัวยาวๆขาวๆน่ารักๆอ่ะ"
"(-_-) (_ _) (-_-) (_ _)"
เฮียพยักหน้าหงึกๆเป็นเชิงว่ารับรู้ ฉันจึงเล่าทันที
"พี่คิดดูเด่า ผู้ชายเห้อะไรมาต่อยผู้หญิง ข้าวเลยสะกิดไนท์ให้เอาคืน ไนท์เลยต่อยหน้ามัน ไอ้ตัวการนั่นแหละ"
"เดี๋ยวๆ ทำไมข้างต้องสะกิดไอ้ไนท์ด้วยอ่ะ ทำไมข้าวไม่ต่อยมันเอง"
"ก็ไอ้ข้าวมันเป็นมือขวาของม่อนอ่ะ มันเลยให้มือซ้ายอย่างไนท์จัดการก่อน แล้วทีนี้เราก็เลยตะลุมบอนกันอ่ะ ม่อนเผลอหนักมือไปหน่อยเลยเอาจาคอบฟาดหัวยัยบ้าคนหนึ่ง แล้วมันก็หัวแตกอ่ะ ทีนี้เรื่องเลยถึงครู"
"จากนั้นแกก็เลยโดนไล่ออก แล้วต้องอพยพมาอยู่สคูลเฮีย"
"แม่นเลยเฮีย ^^"
"บอกไว้ก่อนว่าอยู่นะแกอยู่ได้ แต่ห้ามมายุ่งกะแก็งค์ของเฮีย ห้ามมีเรื่อง เข้าใจ๋"
"ง่าT^T งั้นก็อดสนุกอ่ะดิ่"
"ไอ้ม่อน !!"
"ก็ได้ๆ ม่อนไม่มีเรื่องก็ได้ แล้วม่อนจะไปเรียนได้เมื่อไหร่เนี่ย"
"มาเทอร์บอกว่าอาทิตย์หน้าเด๋วพรุ่งนี้เฮียจะโดดซักวัน จาพาไปซื้อ ยูนิฟอร์ม"
"ไม่ได้นะเฮีย ม่อนต้องไปร่ำลาแฟนคลับที่โรงเรียนอ่ะ"
"แฟนคลับอะไรของแกฟะ -_-;; โอเคงั้นเด๋วเฮียไปเป็นเฟรนด์แล้วกันนะ"
"ไม่ต้องก็ได้หรอกเฮียเอาไว้วันอื่นค่อยไปไม่ได้เหรอ"
"โน!!~ ไม่ได้เฮียว่างแค่วันพรุ่งนี้เท่านั้น ไปก่อนนะเฮียมีนัด"
แล้วเฮียก็เดินออกจากห้องฉันไป ง่ะ มีนัดเหรอ ต้องเป็นนัดประชุมแก็งค์ที่ค่ายมวยของพ่อแน่ๆ ตามไปดูดีกว่า ^^ เฮ๊ย !! ไม่ได้แฮะ เราก็มีนัดนินา เฮ้อ กี่โมงแล้วเนี่ย
O_O ห้าโมงแล้ว ตายล่ะหว่า จะไปทันไม๊เนี่ย ไม่อาบน้ำละ แต่งตัวเลยดีกว่า อย่าหาว่าซกมกเลยนะขอแค่วันนี้วัยเดียวเดี๋ยวตอนดึกๆก็มาอาบแหละน่า ฉันลุกลงจากเตียง
.........แล้วทำทุกอย่างให้เสร็จเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้............
"ช้ามากมายเลยนะเลม่อน"
เมื่อฉันไปถึงพวกเพื่อนๆห้าคนก็มากันครบแล้ว เอ๊ะ !! มาได้ไงอ่ะ ฉันจำได้ว่าฉันนัดกับไนท์และก็ต้นข้าวนี่นา แล้วพวกนี่โผล่มาได้ไง ช่างมันเถอะ มากันครบๆก็ดีแล้วล่ะ
"โทดทีจ๊า แหมก็รถมันติดอ่ะนะ กินอะไรกันรึยังอ่ะ"
"ไอ้เนเนะสองอีกแล้ว"
ฉันหันไปค้อนยัยอิมเสียยกใหญ่ แล้วเดินไปเปิดตู้เย็นหาของกิน
"ว่ามะ ว่ามันคงเป็นพรหมลิขิตที่ทำให้พวกเราทุกคนได้อยู่โรงเรียนเดียวกันโดยไม่ได้นัดหมาย"
ไนท์พูดขึ้น น้ำรินพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ส่วนฉันก็ยังหาของกินในตู้เย็นต่อไป
"เอาล่ะ เลม่อนมานั่งนี่ได้แล้ว เรามีเรื่องต้องคุยกันยาวเลยนะ"
"อะไรอ่ะข้าว เรายังไม่ได้ของกินเลยนะ"
หิวอ่ะท้องร้องจ๊อกๆแล้ว แต่ก็นะ โอเคเรื่องของแก็งค์ต้องสำคัญกว่าอยู่แล้ว ฉันปิดตู้เย็นอย่างเสียดายแล้วเดินมานั่งที่โซฟาข้างๆต้นข้าว
"พรุ่งนี้เราจะไปที่โรงเรียนกันใช่มะ"
ต้นข้าวเกริ่นนำ ทุกคนต่างพยักหน้า
"คราวนี้เอามอไซด์ออกแล้วกันนะ ห้ามขึ้นรถเมล์เด็ดขาด"
"เพราอะไรเหรอข้าว"
ไนท์ถามขัดจังหวะขึ้นมา
"ก็น้ำรินบอกว่า พวกของยัยชมพู่จะดักตีเรา เด็กที่เราตีวันนี้คือเพื่อนของยัยชมพู่"
"ข่าวนี้เป็นไปได้กี่เปอร์เซ็นต์อ่ะริน"
ฉันหันไปถามน้ำริน
"ร้อยเปอร์เซ็นต์ฉันสืบเองเชียวนะ"
"โอเคงั้นเล่าต่อ"
"เราจะให้เนเนะวางแผนซักครู่แล้วกันนะ เนเนะ เอางี้ฟังรายละเอียดนะ พรุ่งนี้น่ะพวกมันต้องมาดักตีเราทางประตูหลังแน่นอน เพราะที่ชุมนุมแฟนคลับเราก็อยู่ห้องดนตรีเก่าที่ติดกับประตูหลัง พวกมันจะมากันหลายสิบคนแน่ๆ แล้วเราจะเอายังไง"
ต้นข้าวหันไปพูดกับเนเนะ ไนท์ส่งสมุดโน๊ดและดินสอให้เนเนะ อันเป็นที่รู้กันว่า เนเนะต้องใช้ในการวางแผนเสมอๆ
แผนการของเนเนะจะเป็นยังไงติดตามได้ในตอนต่อไปค่ะ........
ความคิดเห็น