ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Miyashita Nagaoka LOVE AND WAR

    ลำดับตอนที่ #1 : พักเที่ยงอันแสนวุ่นวาย+ +

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ย. 56


     

    จอแจจอกแจก จุกจิก เสียงในโรงอาหารเวลาพักเที่ยง ในโรงยิมอายิโนะโมะโตะที่คลาคล่ำไปด้วยนักกีฬาวอลเล่ย์บอลที่หิวโหย ริสะวิ่งวนไปรอบๆโต๊ะอาหารเพราะเธอโดนเอบาตะขโมยขนม

    “เดินไปอาเองไม่ได้หรืองัยฟร่ะ ยัยเอบ้าตะ”  ริสะโวยวาย

    “ไม่ได้จ๊ะ ถึงต้องให้ริสะจังเอามาก่อน ถึงหยิบมากินแบบสบายๆ งัยจ๊ะ” เอบาตะก่อกวน

    “โอ๊ยยยย แก นี่แน่ะ “ ริสะไล่ตีเอบาตะ ทั้งสองคนวิ่งวนไปรอบๆ

     ความวุ่นวายในโรงอาหารดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

    “นี่มันโรงอาหารเด็ก อนุบาล2 หรืองัยเนี่ย” ฮิราอิส่ายหน้า

    “พี่ยังไม่ชินหรอคะ?” อาคาริมองจิ้มแตงโมเข้าปาก

    “โรงเรียนอนุบาลหมีแฝด แถวบ้านฉันเรียบร้อยกว่านี้ จะบอก” ฮาชิโมโตะกัดขนมปังในมือ

    ซาโอริที่ตามโค้ชไปเช็คตารางแข่งขัน และตารางเก็บตัว เพื่อเตรียมย้ายฐานที่ซ้อม เข้ามาที่โรงอาหารช้ากว่าใครเพื่อน สายตาของกัปตันกวาดไปรอบๆ ห้อง จนกระทั่งหยุดที่โต๊ะอาหารที่มีน้องเล็กของทีมนั่งอยู่

    “อยู่นี่เอง” ซาโอริยิ้มทักทายน้องเล็ก

    “อี๊อาโออิ๊... ฮารุกะทักทายทั้งๆที่ขนมเต็มปาก

    จะพูดว่ารุ่นพี่ซาโอริใช่ป่ะ?

    อื้อๆ

    “ฮารุกะจัง กินข้าวยังเอ่ย? ซาโอริถามพลางลากเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ขยับมานั่งใกล้ๆน้องเล็กที่เคี้ยวขนมจนแก้มตุ่ย ฮารุกะเบรกจากการกินเบอเกอร์ปลาด้วยขนมบานอฟฟี่

    ถ้าเค้าตอบว่ายังพี่จะเชื่อเค้าไหม? ฮารุกะยิ้มกวนๆ

    พี่เชื่อฮารุกะทู๊กอย่างแหล๊ะ  ซาโอริ ยิ้มตาหยี

    ทั้งสองคนขำกันเอง แต่แล้วซาโอริก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ซ่านมาจากโต๊ะด้านหลัง  

    นากาโอกะ!! นี่แกจะสังหารฉันทางสายตาเลยเรอะ ซาโอริหันไปถามทางสายตา  =  =

    “ช่ายยยย  พี่รู้ตัวแล้วหรออออ “ นากาโอกะตอบกลับทางสายตาบ้าง

    “มีอะไรกันหรอคะพี่”       ฮารุกะรู้สึกร้อนแปลกๆ จึงมองตามสายตาของซาโอริที่ประสานกับนากาโอกะอย่างดุเดือด

    “เปล่าจ๊ะ  ฮารุกะกินต่อเถอะ”  ซาโอริตีไหล่น้องเล็กเบาๆ ยั่วนากาโอกะ ทำเอาอีกฝ่ายแทบคลั่ง

    “พี่ซาโอริ อาทิตย์หน้าเราจะไปที่ฮิเมจิกันจริงๆหรอคะ เห็นโค้ชบอกให้เตรียมตัว

    ใช่เลยจ๊ะ พี่ไปคุยกับสมาพันธ์วอลเล่ย์มาวันนี้แหละ ทั้งเรื่องแข่งทั้งเรื่องย้ายไปเก็บตัว

    ฮารุกะตาโต เด็กน้อยกำมือชูขึ้นหมุน

    “เย้ๆ ตื่นเต้นอ่า เราจะได้ไปเที่ยวกันล่ะ พี่ไอมิน่าสนุกดีเนอะ ๆ”  

    ฮารุกะหันไปถามความเห็นรุ่นพี่จากสโมสรโอกายาม่า ซีกัลป์ ที่ติดทีมชาติมาพร้อมกับเธอ

    ไอมิพยักหน้ารับ “ก็น่าสนุกดีแต่น่าจะวุ่นวายมากกว่า”  ไอมิได้แต่คิดแล้วก็สงสัย

    ส่วนฮารุกะไม่ได้ถามเปล่าเด็กน้อยหยิบเบอร์เกอร์ปลาของไอมิมากินด้วย

    “เค้าขอนะคะพี่ไอมิ ฮี่ๆ “ เด็กน้อยหัวเราะพอใจ ซาโอรินั่งมองเพลินตา

    “เยอะไปๆ”  นากาโอกะหักนิ้วพลางบ่นด้วยตัวเอง

    อะไรเยอะ?ยูกิถามเพื่อนสนิท  ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยปนเบื่อหน่าย

    ก็...... เราจะบอกยูกิได้งัยว่าโดนเจ๊ซาโอริแย่งซีน  มีหวังโดนล้อแน่ๆ  นากาโอกะปิดปากเงียบ

    “ก็ เปล่า ไม่มีไรเยอะ จะบอกว่าแกนะกินเยอะ เอาของฉันไปด้วยเลยไหม?

    “หรอจ๊ะ เอาสิ มัวแต่นั่งแผ่รังสีอำมหิต ข้าวปลาไม่กิน” ยูกิ ทำหน้าเอือมระอา

    และภาพถัดมาที่ผู้กำกับตัดมาคือ ซาโอริกำลังเอาผมทัดหูให้ฮารุกะ

    เจ๊เหมียว!!!!  ไม่ไหวแล้วว๊อยย นากาโอกะลุกขึ้นยืนพรวดพราด

    อะไรอี๊กก!! ยูกิถามอย่างตกใจ  นากาโอกะชี้ไปที่ฮารุกะกับกัปตันทีมที่คุยกันกระหนุงกระหนิง

    และเหมือนโชคเข้าข้าง

    ไอมิกำลังจะไปหยิบอาหารมาเพิ่มเพราะเธอโดนน้องเล็กแย่งไปกินจนเกือบหมด นากาโอกะก็พุ่งเข้ามานั่งแทนที่เธอในทันที

    ???? ฮะ..เฮ้ย ไอมิยืนงง  นี่มันที่ฉันนะ นากาโอกะ”

    แหมๆ เราเปลี่ยนที่นั่งกันก็ได้นะ ไอจัง ยูกิเค้าบ่นคิดถึงเธอนะ นู้นๆ ดูสิ ยูกิยิ้มให้ใหญ่เลย ไอมิมองไปที่ยูกิที่กินอาหารไม่ได้สนใจเธอเลย

    ห๊ะ? คิดถึงฉัน พึ่งเจอกันเมื่อ15 นาทีที่แล้วเองนะเว้ย

    น่า นะ  นากาโอกะออดอ้อน ส่งซิก  ขยิบตา พลีสสส

    เออๆ !! ไปก็ไป ไอมิกระแทกเสียง เวรกรรมของฉันจริงๆ เล้ย  ไอมิบ่นกระปิดกระปอด

    ขอบใจน้า นากาโอกะโค้งหัวให้เพื่อน

    ฮารุกะยิ้มแห้งๆ ให้พี่เทคของเธอ ที่จู่ๆ ก็มาแย่งที่นั่งของไอมิไป

    “อุตส่าจะได้แบ่งขนมพี่ไอมิกินสักหน่อย พลาดเลย” ฮารุกะมองตามไอมิตาละห้อย

    ไม่คิดจะกินอย่างอื่นบ้างเลยหรอ เห็นกินแต่เบอเกอร์ปลา ๆ ทุกวัน

    “ในประวัติบอกไว้ว่าเค้าชอบกินเบอเกอร์ปลานี่ค่ะ    แต่จริงๆ เค้าก็แอบเบื่อนิดๆละ  อยากกินส้มตำมากกว่าตอนนี้  แต่ที่นี้ไม่มี”    ฮารุกะตอบหน้านิ่งๆ

    ฮ่า ฮ่า ๆ ซาโอริหัวเราะชอบใจ นั้นนะสิเนอะ ซาโอริเข้าข้างทันที

    แหม กวนใช่ย่อยนะเรา” นากาโอกะงอน

    เค้าล้อเล่นอ่า พี่นากาโอกะ อย่าหน้าบูดจิ ฮารุกะง้อมิยูที่ทำหน้าบูดเป็นตูดเป็ด

    “เดี๋ยวคืนนี้เค้ามีเซอร์ไพรซ์”

    เซอไพรซ์!! รุ่นพี่ทั้งสองคนพูดเสียงดังจนทุกคนในห้องหยุดกิน

    เซอไพรซ์อะไรอ่า  นากาโอกะตาเป็นประกาย หายงอนเป็นปลิดทิ้ง

    ถ้าเค้าบอกไปตอนนี้จะเรียกเซอไพรซ์ไหมเนี่ย >___<

    บอกมาเหอะ พี่ๆ อยากรู้ เอบาตะเป็นผู้เรียกร้องคนแรก

    ทุกคนในห้องเงียบรอฟัง ฮารุกะ อย่างตั้งใจ 80 %และคาดหวัง 9% กดดัน%

    เอิ่ม บอกก็ได้ค่ะ  ก็..นี่งายยยย  ฮารุกะ รีบค้นกระเป๋าเป้ที่ข้างเก้าอี้

    ดีวีดี 2 PM !!

    มิยูตาค้าง

    โถ่ ไอ้เราก็คิดว่าจะมีซีนหวานๆ กันคืนนี้ ซะอีก เอบาตะถอนหายใจ

    “ซีนหวานๆ ใครๆ เขาจะมาเล่นต่อหน้าสาธารณะละ ริสะยิ้มมุมปาก

    ก็ไม่รู้สินะ..ทีเราสองงคนยังเล่นเลยนี่จ๊ะ เอบาตะขำกิ๊ก

    กวน....นักนะ -___-*

    “คืนนี้เราดูคอนเสิร์ตกันเนอะ ฮารุกะโบกแผ่นดีวีดีหลอกล่อนากาโอกะไปมา

    สัญญาน่ะ? มิยูยกนิ้วก้อยมารอ

    ถึงขนาดต้องสัญญาเลยรึ ซาโอริยิ้มน้อยๆ

    “อื้ม สัญญา ๆ ฮารุกะเกี่ยวก้อยกับนากาโอกะ

    ใช่แล้วจ๊ะ สัญญาๆ ซาโอริเกี่ยวก้อยด้วยแบบเนียนๆ

    เอ่า เจ๊ไรอ่ะ เค้าสัญญากับฮารุกะต่างหาก ไม่เกี่ยวกับเจ๊เล้ยย เราจะดูกันสองคนเนอะๆ ฮารุกะนากาโอกะหาแนวร่วม

    ก็ไม่รู้แหละ ฉันเกี่ยวก้อยไปแล้วนี่นา เนอะๆ ฮารุกะ

    เอ่อ .....ยังไม่ทันที่ฮารุกะจะตอบ

    เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของของเธอก็ดังขึ้น

    เค้าไปรับโทรศัพท์แป๊บน่ะ พี่ๆเถียง เอ๊ย คุยๆ กันไปก่อน ฮารุกะลุกขึ้นพร้อมกับจานอาหาร

    ค่า” ทั้งสองคนรับคำพร้อมกัน

    เจ๊ อย่ามาเลียนแบบน่ะ แกนั้นแหละ อย่ามาเลียนแบบฉัน ฉันเกิดก่อนแกน่ะ!!

    เฮ้ยไร @$%%^*(_@%

    ---ทางด้านฮารุกะ

    ฮัลโหล พี่ไอมิ ขอบคุณมากที่โทรมาช่วยชีวิต ฮารุกะหลบมุมอกไปจากโรงอาหาร

    รีบไปเถอะฮารุกะ สองคนนั้นยังไม่รู้ตัวหรอก ขืนนั่งอยู่นั้นรับรองหมดเวลาพักไม่ได้กินอะไรกันพอดี ไอมิมองนากาโอกะและมิยูนั่งเถียงกันอย่างเมามัน

    ขอบคุณมากค่ะ วันหยุดเค้าจะเลี้ยงขนมพี่น่ะ โอเค๊?

    โอเคๆ ไอมิวางสายจากน้องเล็กพลางจิบชา มองซาโอริและนากาโอกะที่นั่งเถียงกันไม่รู้อิโหน่อิเหน่



    *****

    ยาวมากกกกกกกแต่จบตอนแรกละ 5555 เหนื่อยกันไหมทุกคน
    ไรเตอรไม่ได้เล่นเด็กดีนานมากกกกล่่ะ ต้องมานั่งงมใหม่ 5555
    เม้นแนะนำเราได้นะ เราจะได้ปรับปรุง
    ตอนแรกๆ อาจจะไม่ได้ฟินกันเท่าไหร่ แต่ ความฟินจะมาแน่นอน 5555 มาแบบนอนสต๊อป เตรียมทิชชู่ไว้เลย อิอิอิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×