*ดองชั่วคราว* ยอดดวงใจ ♥ ท่านเสนาบดี

ตอนที่ 1 : ยอดดวงใจ...ท่านเสนาบดี ♥ ตอนที่ ๑

     

     

     ท้องนภาสดใสสบายตา แผ่นฟ้าประดับด้วยดวงอาทิตย์ที่ถูกเมฆปกคลุมเป็นร่มเงาให้ความเย็นแก่สรรพสิ่งบนโลก ฝูงนกบินเริงร่าคลายกับแสดงความยินดีให้กับเจ้าของงานมงคลสมรสที่เกิดขึ้นนี้ เสียงรื่นเริงเต็มไปทั่วท้องถนน ฝูงชนต่างเบียดเสียดกันดูขบวนส่งตัวเจ้าสาวชุดแดงผู้งดงามบนเกี้ยวใหญ่อลังการณ์ ถึงแปดคนหามเลยทีเดียว ด้วยนี่เป็นงานสมรสพระราชทานจากองค์จักรพรรดิที่ท่านเสนาบดี 'ต้านไถฮุ่ยเหยียน' ขุนนางผู้จงรักภักดีต่อราชวงศ์ มากด้วยวรยุทธและปัญญาได้ทูลขอเอาไว้ โดยเจ้าสาวที่มีนามว่า 'จางหรงเซียน'

     ทว่า 'จางหรงเซียน' กลับเป็นหญิงสาวที่มีโรคประหลาดทางใจที่เริ่มกำเริบตั้งแต่วัยเด็ก นางมักเหม่อลอย แววตามองดูราวกับคนไร้วิญญาณ เมื่ออาการหนักเขานางไม่เอ่ยพูดอันใดกับใครตั้งแต่เก้าขวบ  ทว่าชื่อเสียงของนางนั้นโด่งดังไปทั่วเมืองหลวง ด้วยรูปลักษณ์ที่งดงามดุจเทพธิดาและจิตใจของนางที่เมตตาคนแล้ว โรคประหลาดนับเป็นอะไรไปได้ เมื่อสกุล 'จาง' เหลือนางเพียงผู้เดียวเนื่องจากเหตุการที่ประมุขจางและฮูหยินทั้งสองถูกโจรป่าปล้นฆ่า ทำให้ตระกูลจางที่เป็นตระกูลพ่อค้าต้นๆ ของเมืองหลวงเหลือเพียงเด็กสาววัยสิบสองหนาวที่มีอาการหนักกว่าเดิม แลไร้ญาติขาดมิตรกับน้องชายตัวน้อยวัยสิบขวบปี แต่กระนั้นด้วยความสามารถของหรงเซียนทำให้กิจการทั้งหมดยังคงอยู่และร่ำรวยขึ้น

     นางมักจะบริจาคข้าวและช่วยเหลือผู้เดือดร้อนอยู่บ่อยๆ ในเมืองหลวง ใครๆ ก็รู้ว่านางมักบริจาคช่วยเหลือเด็กๆให้ได้รับการศึกษา และช่วยเหลือผู้คนในสลัมให้มีชีวิตที่ดีขึ้น...ขอแค่เดือดร้อนให้สั่นกระดิ่งที่หน้าจวนสกุลจาง นางก็ช่วยเหลืออย่างเต็มที่ในเรื่องที่นางพอช่วยได้

     เกี้ยวเจ้าสาวเริ่มช้าลงด้วยถึงหน้าจวนของท่านเสนาบดี 'ต้านไถฮุ่ยเหยียน' หน้าประตูจวนอันใหญ่โตปรากฎร่างของท่านฮูหยินเฒ่าของเสนาบดีฮุ่ยเหยียน รวมถึงบรรดาเหล่าข้ารับใช้ทั้งหลายที่มายืนรอรับขบวนเจ้าสาวพระราชทานก่อนจะเริ่มทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดิน ตัวของท่านเสนาบดีเองซึ่งลงจากหลังมาก็เดินมาประคองว่าที่ภรรยาอย่างรักใคร่พร้อมพานางก้าวผ่านจวนประตูหลักอันแสดงว่านางแต่งเข้ามาเป็นศรีภรรยาเอก

     พิธีดำเนินอย่างเป็นลำดับขั้น ไม่ช้าไม่เร็ว...จนกระทั่งถึงคืนเข้าหอ...

     ...

     ..

     .

     ภายในเรือนนอนถูกประดับตกแต่งไปด้วยข้าวของสีแดง รวมถึงสุรามงคลแลผลไม้มงคลที่วางอยู่บนโต๊ะ มีหญิงสาวนางหนึ่งนั่งลงรออย่างสงบเสงี่ยมตรงเก้าอี้ของโต๊ะกลางเรือน ผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวสีแดงสั่นไหวเล็กน้อยเนื่องด้วยว่าที่ฮูหยินสกุลต้านไถรู้สึกถึงการมาถึงของสามีนามฮุ่ยเหยียน... 

     ผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวค่อยๆ เลิกขึ้นอย่างช้าๆ...ค่อยเป็นค่อยไปด้วยมือแกร่งของท่านเสนาบดีตรงหน้า เมื่อเข้าใกล้ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นกายหอมอ่อนๆจากสาวตรงหน้า 

     "หรงเซียน..." น้ำเสียงอ่อนโยนจากชายตรงหน้าเรียกชื่อของนางเบาๆ แพขนตาหนาของนางกระพริบสองสามที แววตาเลื่อนลอยมองมาที่ชายหนุ่มอย่างสงสัย ทว่านางกลับไม่ได้พูดอะไรแต่นางกลับรู้หน้าที่เป็นอย่างดีค่อยรินสุรามงคลบนจอกเหล้าลายประณีตที่วางคู่กันไว้ ฝ่ามือใหญ่รับจอกเหล้าที่ภรรยาสาวยื่นพลางนั่งลงข้างๆ ไม่กล่าวอะไร

     ต่างฝ่ายต่างจิบเหล้ามงคลฤทธิ์แรงไม่ได้พูดอะไร มีเพียงท่านเสนาบดีเท่านั้นที่มองหญิงสาวด้วยความรู้สึกที่อิ่มเอมใจ

     สำหรับฮุ่ยเหยียนแล้วเขารู้ดีว่าจะทำอย่างไรให้นางหันมาสนใจเขา มีแววตาที่เหมือนดังคนปกติ...เขาเฝ้าสังเกตนางมาอย่างเนินนาน เฝ้ารักนางมาเนินนาน เหตุใดจึงไม่รู้เล่าว่านางเป็นอย่างไร ชายหนุ่มเคลื่อนตัวเข้าไปหานางอย่างช้าๆ ช้อนตัวนางอย่างทะนุถนอม ก่อนจะวางนางนั่งไว้ที่ริมขอบเตียง ใบหน้าของหญิงสาวดูงุนงง

     นางคงจะยังทำตัวไม่ค่อยถูก...ใบหน้าสาวเห่อแดงด้วยฤทธิ์เหล้า ตอนนี้นางดูน่ารักน่ามองเป็นอย่างยิ่งทำให้ท่านเสนาบดีผู้นี้ยิ้มอย่างพอใจ มือทั้งสองบรรจงดึงปิ่นทองระยาออกจากม้วนผมสีดำนุ่มลื่นก่อนจะใช้ฝ่ามือสัมผัสที่ผิวแก้มอมชมพูที่เริ่มแดงร้อน

     "หรงเซียนข้าจะจูบเจ้าแล้วนะ" เขากล่าวบอกก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆนาง ประทับจุมพิตอ่อนหวานที่ริมฝีปากบางดูดดื่มอย่างเชื่องช้าตักตวงความหวานจากนางจนกว่าจะพอใจ นั่นทำให้ร่างกายของนางไหวตัวน้อยๆ ดวงตาของนางจ้องเขม่งมองมาที่เขานัยน์ตานั่นเริ่มมาสดใส ดูท่าว่าตอนนี้นางมองเห็นเขาแล้ว...

     "ต้านไถฮุ่ยเหยียน...?!" นางเอ่ยเบาๆแฝงไปด้วยความตกใจ ดวงตาของนางสั่นไหวเต็มไปด้วยประกายของความรู้สึกแล้ว

     เห็นที่ว่าคืนนี้คงจะผ่านไปได้ด้วยดี...ท่านเสนาบดียิ้มเบาๆ ก่อนจะสานต่อในขั้นตอนต่อไปในระหว่างที่จุมพิตซอกคอหอมกรุ่น มือไม้ก็ลอบปลดเปลืองอาภรณ์ของนางอย่างไม่รีบร้อนเท่าใดนัก มือเรียวเล็กกอดแผ่นหลังของเขาแน่นด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่

     มือแกร่งดันร่างบอบลงกับพื้นเตียงนุ่มเบาๆ พลางประคองด้วยมือบริเวณกลางแผ่นหลังเปลือยเปล่า ก่อนจะค่อยๆดึงเอี๊ยมชั้นในออกมา แล้วโน้มร่างเข้าหากายของภรรยาสาวอย่างช้าๆ จุมพิตไปทั่วเรือนร่างงามอย่างชอบใจ...

     เปลวเทียนในเรือนแผ่วไหวเป็นจังหวะ...

     ตามห้วงทำนองรักของเรือนหอนี้... 

...ติดตามตอนต่อไป...