คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ออนไลน์สื่อรัก 80%
ออนไลน์สื่อรัก
ในโลกออนไลน์เราสามารถมีเพื่อนคุยได้มากมาย ระบายความในใจบางเรื่องออกมาให้เราได้รู้สึกผ่อนคลาย
ฮยอกแจก็เป็นหนึ่งในนั้น ฮยอกแจก็กำลังคุยกับเพื่อนในโลกออนไลน์อยู่อย่างสนุกสนานเกี่ยวพระเอกที่กำลังมาแรงอย่าง ชเว ซีวอน
ไก่รักสิงโต: ไปงานมิทของซีวอนเป็นเพื่อนหน่อยจิมินนี่^^
กระต่ายของหมาป่า: มินก็อยากไปแต่กลัวคยูอ่ะ T^T
ไก่รักสิงโต: คยูรู้ก็อดจิ T^T
ไก่รักสิงโต: ไม่ต้องบอกหรอก ไปแปปเดี๋ยวเองนะ XD
กระต่ายของหมาป่า: เอาก็เอา มินก็อยากเจอตัวจริง>///<
ไก่รักสิงโต: เจอกันวันที่สี่ตอนแปดโมงนะ ^^
กระต่ายของหมาป่า: OK ^^
“ฮยอกมีเพื่อนไปงานแล้วนะซีวอน เราจะได้เจอกันแล้ว” ฮยอกแจเอ่ยขึ้นอย่างดีใจเพราะถ้าให้ฮยอกแจไปคนเดียวฮยอกแจคงไม่กล้าเข้างานแน่ๆ แค่จ้องตาซีวอนที่เป็นแค่รูปภาพยังมองได้ไม่เกินห้าวิก็หันหน้าหนีเพราะเขิน
คนอะไรตาหวานซึง มองทีเหมือนโดนดึงดูดให้จ้องจนอยากจะละลาย >///<
“ฮยอกตื่นเต้นอ่ะมินนี่”
“จะได้เจอตัวจริงแล้วมินนี่ก็ตื่นเต้นไม่แพ้ฮยอกเหมือนกัน”
“ฮยอกทำยังไงถึงได้ที่นั่งแถวหน้ามาได้อ่ะ”ซองมินถามอย่างสงสัยตอนที่ฮยอกชวนมาก็ไม่คิดว่าจะได้ที่นั่งดีขนาดนี้
แถวหน้าสุดแถมยังอยู่ตรงกลาง ราคาไม่ต้องพูดแพงสุดๆ ฮยอกแจเพื่อนเขาก็ไม่ได้จนแต่เป็นคุณหนูเล็กของบริษัทที่ใหญ่ที่พอบอกชื่อบริษัทแล้วไม่มีใครไม่รู้จัก แต่มันติดตรงที่ว่าฮยอกแจไปหาซื้อมาได้ยังไง
“เพื่อนหามาให้นะทำไมเหรอ”
“หาเก่งจัง แต่ว่าเพื่อนคนไหนมินนี่ไม่รู้จักเหรอ”
“เพื่อนที่ฮยอกเคยเล่าให้มินนี่ฟังไง เจ้าป่าสุดหล่อ”
“อ้อคนที่ฮยอกออนคุยตอนดึกๆ นะเหรอ”
“ใช่เขาช่วยหาบัตร ฮยอกคุยเรื่องงานมิทของซีวอนเขาก็ถามฮยอกว่าอยากมาไหม ฮยอกก็บอกว่าอยากแต่หาบัตรไม่ได้”
“หาเก่งจังหรือว่าเขาจะเป็นทีมงานถึงหาบัตรได้”
“ไม่รู้สิฮยอกไม่ได้ถามเขาอ่ะ”
“แล้วเขาส่งบัตรมาให้ฮยอกได้ยังไง รึว่าฮยอกบอกที่อยู่เขาไปแล้ว”
“ป่าวฮยอกไม่ได้บอกนะ”
“อ้าวแล้วไปเอาบัตรมาได้ยังไง รึว่าฮยอกไปเจอเขาคนเดียวทำไมฮยอกไม่ชวนมินนี่ไปด้วยแล้วเกิดไรป่าว แล้ว”
“ใจเย็นๆ มินนี่หยุดๆ ฟังฮยอกนะ”
ซองมินพยักหน้ารับมองจ้องฮยอกแจอย่างรอลุ่นว่าเพื่อนรักไปเอาบัตรมาได้ยังไง
“เจ้าป่าสุดหล่อให้ฮยอกไปเอาบัตรที่ร้านกาแฟที่...เขาบอกว่า เขาฝากเจ้าของร้านที่เป็นเพื่อนกับเขาไว้ พอดีเขาต้องไปทำงาน ให้ฮยอกเอาบัตรไปได้เลยแค่บอกเจ้าของร้านว่าฮยอกคืนไก่รักสิงโต”
“หืน แล้วค่าบัตรละฮยอก”
“เขาบอกว่าไม่ต้องจ่าย ที่ให้บัตรกลับฮยอกเพราะฮยอกเป็นเพื่อนเขา”
“สุดยอดอ่ะ เจ้าป่าสุดหล่อของฮยอกนี่ แล้วทำไมให้สองใบ”
“ก็ฮยอกบอกเขาว่ามินนี่ก็ชอบซีวอนเหมือนกัน แล้วฮยอกก็บอกว่าถ้ามาคนเดียวฮยอกคงไม่ได้มาเขาก็บอกว่าจะหาให้สองใบฮยอกจะได้มีเพื่อนมางาน”
“ดีจัง แต่ถ้าฮยอกจะไปเจอเขาฮยอกต้องบอกมินนี่นะมินนี่จะได้ไปเป็นเพื่อน”
“รู้แล้วน่า ฮยอกต้องพามินนี่ไปด้วยอยูแล้ว”
กรี๊ดๆๆๆๆ ซีวอน ซีวอนๆๆๆๆๆๆ เสียงกรีดร้องของคนรอบข้างเรียกความสนใจของฮยอกแจและซองมินให้หันมาสนใจบนเวที ที่ตอนนี้ซีวอนกำลังเดินออกมาเพื่อทำกิจกรรมร่วมกับแฟนๆ
“สวัสดีครับ” น้ำเสียงที่ฟังแล้วอบอุ่นเอ่ยทักทายแฟนคลับ ร่างสูงของซีวอนที่เดินออกมาพร้อมโบยมือทักทายเรียกเสียงกรีดให้ดังเพิ่มขึ้น รอยยิ้มของซีวอนทำให้แฟนคลับมองตามอย่างหลงใหล
หนึ่งในนั้นก็คือฮยอกแจที่มองและยิ้มตามร่างสูงจนซีวอนเดินมานั่งลงที่เก้าอี้หน้าที่ตรงกับฮยอกแจ
ทำไมถึงได้อยู่ตรงหน้าของซีวอน พอดีขนาดนี้ได้ฮยอกแจได้แต่สงสัย
กิจกรรมทุกอย่างผ่านไปด้วยดีแฟนๆ ต่างสนุกสนานกับกิจกรรมที่ได้รวมทำกับขวัญใจ จนถึงกิจกรรมสุกท้ายที่จะให้ผู้โชคดีได้กอดกับซีวอน
“เราจะหาผู้โชคได้โดยให้ซีวอนเลือก หนึ่งคนเท่านั้นนะคะที่จะได้อ้อมกอดนี้ไป”เสียงพิธีกรชวนให้เล่าแฟนคลับตื่นเต้นที่จะได้กอดกับซีวอน
“ผมจะสุ่มจะเบอร์โทรที่ใส่ไว้ในโหล่ที่ใช้ลงทะเบียนก็แล้วกันนะครับ” เสียงบอกของซีวอนทำให้ฮยอกแจกับซองมินถึงกับเศร้าเพราะทั้งสองคนไม่ได้ลงทะเบียนที่หน้างาน
ก็พวกทีมงานหน้าหม้อที่จ้องจะจดเอาเบอร์โทรของสองทำให้ฮยอกแจกับซองมินไม่กล้าที่จะลงทะเบียน
“เดี๋ยวพอผมหยิบใบลงทะเบียนผมจะโทรเข้าเครื่องของผู้โชคดีนะครับรับสายผมด้วยนะ”ซีวอนพูดให้เล่าแฟนคลับตื่นเต้น พากันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมพร้อมทั้งที่
เงียบกันชั่วอึดใจระหว่างที่รอลุ่นว่าซีวอนจะหยิบได้ผู้โชคดีคนไหนจนในที่สุดซีวอนก็หยิบออกมาหนึ่งใบ
“ไม่ต้องเซฟเบอร์ไว้นะครับเพราะไม่ใช่โทรศัพท์ผมเป็นเครื่องที่ทีมงานจัดไว้”ซีวอนยังเล่นไปด้วยระหว่างที่กดโทรออกเรียกเสียงหัวเราะให้กับแฟนๆ
“ซีวอนก็ตลกดีนะฮยอก มินนี่นึกว่าจะเป็นคนเงียบๆ”ซองมินที่หัวเราะไปกับมุกตลกของซีวอนหันมาคุยกับฮยอกแจที่ทำหน้าเศร้า
“ซีวอนก็น่ารักแบบนี้แหละ เวลาไปออกรายการก็อารมณ์ดีตลอด”ฮยอกแจที่ติดตามผลงานของซีวอนมาตลอดรู้ดีว่าซีวอนนั่นเป็นที่มีหลายมุม
“เป็นไรไปฮยอกทำหน้าเศร้า”
“ก็ฮยอกเสียด้ายอ่ะที่ไม่ได้ลงทะเบียน”
“เอาน่าฮยอก ดีกว่าพวกเราลงไปแล้วโดนไอพวกหน้าหม้อโทรมากวนเดี๋ยวที่บ้านของฮยอกกับคยูก็รู้ว่าเราหนีมางานนะ”
“ก็จริง ฮยอกไม่อยากให้คนที่ไม่รู้จักโทรมา”
ระหว่างที่ฮยอกกับซองมินคุยกันเงียบๆ บริเวณในงานก็ยังคงลุ่นกันว่าใครเป็นผู้โชคดีที่จะได้ขึ้นไปบนเวที
“ผู้โชคดีไม่ยอมรับสายผมอะ”เสียงซีวอนดึงความสนใจให้เล่าแฟนคลับมองไปรอบว่าใครที่ไม่ยอมรับสายจากซีวอน
บริเวณงานยังคงเงียบไม่มีเสียงริงโทนของโทรศัพท์ของผู้โชคจะดังขึ้น
“ปิดเสียงมือถือไว้หรือครับช่วยรับสายผมนะสิ”ซีวอนพูดออกไมค์พร้อมมองหาผู้โชค
“ในที่สุดก็ยอมรับสายผมนะครับเดินขึ้นมาเลยครับ”เสียงซีวอนที่พูดออกไมค์เรียกความสนใจจากเล่าแฟนคลับให้มองตามคนที่ยืนขึ้น
“มินนี่เจ้าป่าสุดหล่อโทรมาอ่ะ”ฮยอกแจหยิบโทรศัพท์ทีปิดเสียงไว้ขึ้นมาจากกระเป๋าเพราะเปิดระบบสั่นไว้
“ฮยอกให้เบอร์ไปตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย ไม่ได้ออนคุยกันอย่างเดียวเหรอแล้วให้ได้ไง...........”ซองถามใส่ฮยอกแจเป็นชุดจนฮยอกแจต้องยกมือขึ้นห้าม
“มินนี่อ่าหยุดก่อนเลย เดี๋ยวฮยอกจะอธิบายให้ฟังที่หลังนะ ขอฮยอกรับสายก่อน”ฮยอกแจว่าอย่างออดอ้อนพร้อมยิ้มหวานก่อนที่จะรับสาย
“หวัดดีฮะเจ้าป่าสุดหล่อ”ฮยอกแจทักทายปลายสายที่โทรมาหาอย่างอารมณ์ดีก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะเบิงกว้างเมื่อประโยคที่ได้ยินนั่นเป็นเสียงเดียวกับคนบนเวที
80%
งานยุ่งมาก T^T
ความคิดเห็น