คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Misao Sakura [Lovely Jewels ตำนานรักอัญมณี]
APPLICATION
"เราปลอบใครไม่เป็นหรอกนะ แต่จะอยู่ตรงนี้จนกว่าเจ้าจะรู้สึกดีแล้วกัน..."
ชื่อ :: มิซาโอะ ซากุระ (Misao Sakura)
ชื่อเล่น :: ซากุระ/ซากุ
ความหมาย :: มิซาโอะ แปลว่า ความซื่อสัตย์/ซากุระ เป็นชื่อดอกไม้
อายุ :: 20 ปี
ลักษณะภายนอก :: มีส่วนสูงอยู่ที่ 168 เซนติเมตรซึ่งนับว่าอยู่ในมาตรฐานทั่วไปมาคู่กับน้ำหนักตัว 54 กิโลกรัม สัดส่วนนี้อยู่ในเกณฑ์สมส่วนทำให้ดูไม่อ้วนและไม่ผอมแห้งจนเกินไป ดวงตาสีดำสนิททอประกายแวววาวราวอัญมณีเม็ดงามคมกริบราวตาเหยี่ยว หางตาเชิดขึ้นเล็กน้อยตามบุคลิกสาวดื้อ คิ้วเรียวโก่งขมวดเข้าหากันน้อยๆดูดุๆ จมูกโด่งเป็นสันพอดีรับกับริมฝีปากสีเชอร์รี่สุกที่มุมปากโค้งเล็กน้อยสื่อถึงมาดนักบริหารในตัว ตัดกับผิวสีขาวซีดจากการไม่ได้รับแสงแดดมาเป็นระยะเวลานานแต่กลับเนียนนุ่มอย่างน่าประหลาด เรือนผมสีรัติกาลตรงนุ่มสลวยราวเส้นไหมยาวสยายถึงบั้นท้ายงอน มาพร้อมกันหน้าม้าที่ยาวเกือบถึงดวงตาปกปิดหน้าผากมนไปจนมิด ช่างน่าเสียดายที่เอวคอดดูมีทรวดทรงกับเรียวขายาวพอดีมักถูกปิดไว้ด้วยชุดกิโมโนและโอบิหนาๆ หน้าอกหน้าใจขนาดพอดีภายใต้ร่มผ้าเสริมความเป็นสาวเซ็กซี่ให้มากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
ลักษณะนิสัย :: ดวงตาคมเรียวที่มองจิกและคำพูดตรงๆคือสิ่งที่ท่านจะได้พบหากอยู่กับเธอ ใบหน้าเนียนสวยดูนิ่งสงบนั้นซ่อนเร้นไว้ซึ่งความกวนประสาทอย่างหาที่สุดมิได้ไว้ ซากุชื่นชอบในการได้เห็นการแสดงออกของคนอื่นซึ่งรับกันดีกับบุคลิกประจำตัวที่ดูราวกับคุณหนูผู้หยิ่งยโส แม้ลักษณะภายนอกจะดูไม่เป็นมิตรซักเท่าไหร่แต่ภายในกลับอ่อนโยนและอบอุ่นราวกับคุณแม่ผู้แสนดี(ซึ่งนานๆที่จึงจะได้เห็น) มีการแสดงออกที่ดูแข็งๆไม่อ่อนโยนเท่าใดนักแต่กลับต้องพ่ายแพ้ให้กับน้ำตาของผู้อื่นจนต้องกลายเป็นแม่พระอยู่ร่ำไป ซากุนั้นนับได้ว่าเป็นหญิงสาวญี่ปุ่นที่มีมารยาทและการปฏิบัติอยู่ในกรอบวัฒนธรรมได้อย่างแท้จริงแต่ก็มีบ่อยครั้งที่เธอมักจะหลุดกิริยามาดแมนและเป็นผู้นำออกมา ถ้าคาดหวังสิ่งใดไว้แล้วต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟหรืออะไรเธอก็จะทำให้ได้ ไม่ชอบการเป็นเบี้ยล่างและการถูกใช้งานเป็นที่สุด ซากุถือว่าเรื่องที่ผู้ชายเหนือกว่าผู้หญิงไม่ใช่ความคิดที่ดีดังนั้นความเท่าเทียมทางเพศจะทำให้เธอพอใจได้ ซากุจะหงุดหงิดมากหากเธอถูกมองว่าเป็นคนอ่อนแอและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการถูกชมว่าน่ารัก เพราะเหตุนี้เธอถึงชอบให้คนอื่นเรียกเธอว่าซากุมากกว่าการเรียกเธอด้วยชื่อเต็มๆว่าซากุระเนื่องจากมันทำให้เธอดูเป็นสาวหวาน เธอเป็นผู้หญิงที่มีฝีมือในการต่องสู้ดีเยี่ยมอีกคนหนึ่งทำให้ค่อนข้างกระหายในชัยชนะพอสมควร เป็นคนตรงๆเพราะเธอเกลียดการเสแสร้งแต่เธอกลับโกหกได้แนบเนียนอย่างน่าประหลาด ซากุชอบที่จะทำทุกสิ่งด้วยตัวเองมากกว่ารอคนอื่นมาทำให้ช่างขัดกับบุคลิกคุณหนูสุดๆ เธอมักจะยิ้มเพียงกระตุกยิ้มน้อยๆแค่มุมปากซึ่งนั่นเสริมเสน่ห์ให้เธอได้อย่างดีเยี่ยม เวลาโกรธจะดูเหวี่ยงๆ(อย่าได้เฉียวเข้าไปใกล้เชียว)และจะไม่พูดกับคนที่ทำให้โกรธหรือเมินไปเลยก็มี
ประวัติ ::
บันทึก
วันที่ 1
อา.....การเขียนบันทึกครั้งแรกนี่ต้องเขียนขึ้นต้นว่าอย่างไรกันนะ?
เอาเป็นว่าเราชื่อซากุระ บิดาของเราเป็นพ่อค้า
ท่านเดินทางขายของไปไกลมากโดยใช้เรือสำเภาเป็นพาหนะ
นานๆครั้งจึงจะกลับมาอยู่พร้อมหน้า
ถึงจะแค่ไม่กี่วันก็เถอะ(ข้าไม่ได้โกรธท่านพ่อนะ) ส่วนมารดาของเราเป็นลูกสาวขุนนางท่านค่อนข้างจู้จี้แต่ลึกๆแล้วเราก็รู้ว่าท่านเป็นห่วง
เอ...เอาเข้าจริงแล้วข้าอยู่รวมกันกับพ่อแม่ครบครอบครัวครั้งล่าสุดเมื่อใดกันนะ?
ช่างมันเถอะ ยังไงข้าก็ไม่สนใจอยู่แล้ว(รอยลบ)
วันที่ 2
วันนี้ท่านพ่อกลับบ้านมาพร้อมกับให้ของขวัญกับเรา(ซึ่งเราไม่รู้ว่าเนื่องในโอกาสอะไร)
มันเป็นอัญมณีสีใสเม็ดงาม! แน่นอน มันสวยมาก
แต่บางครั้งข้าก็รู้สึกแปลกๆในยามที่มองมัน
รู้สึกราวกับ(รอยลบมากมายจนกระดาษเปื่อย) เอาเป็นว่าเราอธิบายไม่ถูกก็แล้วกัน
วันที่ 3
วันนี้ท่านพ่อถามเราว่าต้องการไปส่งสินค้าที่......อินเดีย(เราเขียนถูกรึเปล่าเนี่ย?)ด้วยรึไม่
แน่นอนว่าข้าตกลง! โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ บางที่การเดินทางครั้งนี้อาจจะทำให้เรากับท่านพ่อได้ใกล้ชิดกันมากกว่าเดิมก็ได้
วันที่ 4
ตอนนี้เราอยู่บนเรือแล้ว(และก็ร้อนด้วย)
ก่อนจะได้เราก็ได้บอกลาท่านแม่ด้วย แต่ทำไมเราจึงรู้สึกโหวงแปลกๆ.....ราวกับว่าจะไม่ได้เจอท่านอีกแล้ว..........
บางทีเราอาจจะแค่ตื่นเต้นมากจนคิดไปเองก็ได้
วันที่ 7
ขอโทษด้วยที่เราละเว้นการเขียนบันทึกไปซะนาน เราพึ่งรู้ข่าวว่าที่อินเดียกำลังมีการล่าอาณานิคม.......ท่านพอคิดอันใดกันนะ ถึงได้คิดจะพาเราเข้าไปเสี่ยง---
"ซากุระ นั่งเขียนอะไรอยู่ตั้งนาน เดี๋ยวก็เมาเรือหรอก"
"ก็แค่บันทึกเจ้าค่ะ........แต่ท่านพ่อแน่ใจหรือเจ้าคะที่จะไปอินเดีย เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะเจ้าคะ"
"พ่อแน่ใจ ลูกถามพ่อมา 5 รอบแล้วนะ ซากุระ ยังไงพ่อก็ยืนยันคำเดิม เข้าไปหลบในห้องก่อนดีกว่า ดูเหมือนพายุจะเข้า"
ซากุพยักหน้ารับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะหมุนตัวกลับไปที่ห้อง แต่ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวพ้นประตูก็เกินเสียงกัมปนาตดังสนั่นหวั่นไหวจนต้องเหลียวกลับมา ท้องนภาสรฟ้าสว่างบัดนี้แปรเป็นสีดำถูกบดบังด้วยเมฆหนาจนแทบจะมิดไร้ซึ่งแสงแดดลอดผ่าน สายฟ้าสีขาวสว่างไหลผ่านเมฆาลงมายังอากาศปะทะเข้ากับเสากระโดงเรืออย่างจัง! เปลวไฟสีแดงลุกท่วมเสาไม้ลามมาถึงผ้าใบอย่างรวดเร็วท่ามกลางความตื่นตระหนกของลูกเรือ ซากุตกตะลึงจนลมพายุลูกใหญ่พัดเข้าปะทะร่างกายจนแทบปลิวจึงรู้สึกตัว แต่ก็ราวกับสวรรค์กลั่นแกล้งเงาคลื่นสูงใหญ่ราวสึนามิพาดผ่านเรือสำเภาไปก่อนจะตามาด้วยหมู่วารีที่ปะทะเข้ากับนาวาจนเอนเอียง ร่างเล็กถอยไปชนเข้ากับขอบเรือก่อนที่จะหงายหลังลงไปในท้องทะเล.........
พร้อมกับเพชรเม็ดงามขนาดใหญ่กระเด็นออกมาจากหีบขนาดเล็กที่จมลงมาในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน.......
สิ่งที่ชอบ :: ซุปมิโสะอุ่นๆ - มันทำให้เราคิดถึงบ้าน
เครื่องประดับ - ไม่คิดว่าอัญมณีตอนโดนแสงมันงดงามหรอกหรือ?
การทานซาซิมิและชาร้อน - มันอร่อย...
สิ่งที่เกลียด/ไม่ชอบ :: หนอน - ขยะแขยง!!!!!!!!
เนื้อวัว - เหม็นคาว
สิ่งที่กลัว/แพ้ :: แพ้เกสรดอกไม้ทุกชนิด
คู่ :: ซันซัส
ลักษณะคำพูด :: แทนตัวเองว่าเรา เรียกผู้ที่คุยด้วยว่า ท่าน/เจ้า จะใช้คำลงท้ายเป็น เจ้าค่ะ/ค่ะ หรือไม่พูดคำลงท้ายเลย(ห้วนๆ) การพูดดูโบราณ
พูดธรรมดา : "ไม่ใช่ธุระของเราซักหน่อย..."
ดีใจ : "ขอบใจเจ้ามาก"
เศร้า : ".........."
ตกใจ : "!!!!!!!!!! เจ้านี่มัน!!"
โกรธ : "เราอยากอยู่คนเดียว........."
เกลียด : "เอามันออกไป!!!!!!!!!!!"
ปลอบ : "เราปลอบใครไม่เป็นหรอกนะ แต่จะอยู่ตรงนี้จนกว่าเจ้าจะรู้สึกดีแล้วกัน"
เพิ่มเติม :: ซันซัสได้รับอัญมณีมาจากของตอบแทนในการทำภารกิจ อัญมณีในตอนนั้นมีมูลค่าสูงมากแต่ขึ้นชื่อในเรื่องคำสาปที่ร้ายกาจ(คำสาปว่า หากไม่ใช่ผู้ถูกเลือก ผู้ครอบครองจะพบกับหายนะ)
Talk with me~
สวัสดีจ้า เรามีนามแฝงว่าคาลินไม่ทราบว่าที่รัก(?)ชื่ออะไรเอ่ย
:: HAMค่ะ ^^
เนื้อเรื่องเราอาจจะแอบน่าเบื่อเพราะอิงประวัติศาสตร์นิดๆ โอเคนะตัว
:: ได้หมดถ้าสดชื่นค่ะ-----
แอบดองด้วยก็ไม่เป็นไรชิมิ
:: เดี๋ยวให้ลูกสาวไปจิกหั----แค่ก ไปลากมาแต่งต่อได้ค่ะ ^^
ถ้าลูกสาวไม่ติด อย่าได้โกรธเคืองอาฆาตซึ่งกันและกันเลย (สาธุ~ ?)
:: ไม่หรอกค่ะ ^^//ซ่อนบางอย่างไว้ข้างหลัง
ถ้าจะขอปรับเปลี่ยนคาร์แรคเตอร์นิดๆ ได้ไหมจ้ะ? //ทำตาหวาน
:: เชิญค่ะ
สุดท้ายเราแต่งโครตกากเลยนะ ยินดีที่จะฝากชีวิตลูกเจ้าไว้กับข้าหรือไม่!
:: ยกลูกสาวให้ไปแล้ว(?) ไม่เอาคืนหรอกค่ะ ^^
ความคิดเห็น