ยัยเย็นชาปะทะนายมาเฟียสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #4 : Kiss on his check.

 3
Kiss on his check.

โอ้ยผมตื่นขึ้นมาพร้อมสภาพมึนๆเล็กน้อยรู้สึกว่าผมจะกลับมานอนอนู่ในห้องตนเองแล้วนี่ เมื่อคืนผมแอบไปแกล้งยัยน้ำแข็งตกผลึกนั่นนิ แล้วทำไมผมมานอนอยู่ตรงนี้ได้ งงมาก แต่ที่ผมจำได้รู้สึกว่าแผนการผมจะไม่สำเร็จนะ อ๋อ นึกออกแล้วยัยน้ำแข็งตกผลึกนั่นอัดผมซะน่วมเลย
"ตื่นแล้วหรอนายแสบ อ๋อไม่ใช่สินายหื่น"
"ว่าไงยัยน้ำแข็งตกผลึก"ผมมองไปตามเสียงในครัวที่เธอทักผมมา
"นายกล้ามากนะที่ย่องเข้าไปหาฉันในห้อง หน็อย" ยัยนั่นพูดเหมือนจะออกแนวเป็นเย็นชา และเหยียดๆกับแผนการที่ไม่สำเร็จของผม
"นอกจากเธอจะเป็นยัยน้ำแข็งตกผลึกแล้วฉันว่า เธอนะเรียกว่ายัยเลือดเย็น อำมหิต ทอม ไม่ใช่ผู็้้หญิง"
"นี่นา่ย เชิญเลยตามสบาย"เธอดูไม่สนใจอะไรกับคำพูดของผมเลยหรอเนี่ย
"นี่เธอ..."
"นายแสบฉันมีเรื่องจะบอกหน่อยว่า เวลาเราออกไปไหนมาไหนฉันว่าเราคงต้องระวังตัวบ้างแล้วล่ะ เพราะคุณอาบอกฉันว่าแก๊งค์ที่พ่อฉันกำลังมีเรื่องอยู่มาตามหาฉันถึงที่โตเกียว"เธอพูดพร้อมเดินมาเปิดคอมที่อยู่ใกล้ๆผม ผมเลยถือโอกาสเข้าไปใกล้ๆดธอ
"แล้วไง คุณอาไปมีเรื่องกับแก๊งค์ไหนล่ะ"ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเธอ เพื่อว่าหัวใจน้ำแข็งของยัยนี่จะละลายบ้าง
"เห็นบอกว่า แก๊งค์มังกรแดงอะไรนี่แหละ"เธอพูดพร้อมพิมพ์หาคำว่าแก๊งค์มังกรแดงใน กูเกิ้ลจากนั้นเธอก็ทำท่่าว่าจะหันมาทางผม และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆเธอก็หันหน้ามาชนกับหน้าผมพอดี
เฮ้ย!!
"เป็นอะไรของเธอได้หอมแก้มคนหล่อแต่เช้า อุทานคำว่า เฮ้ย เนี่ยนะ"ผมหันไปยิ้มยียวนใส่หน้าใสๆที่รู้สึกว่าหน้าจะแดงแปลกๆ นัยน์ตาสีฟ้าเทาคู่นั้น ผมรู้สึกว่ามันสั่นๆเขินอย่างเห็นได้ชัดเลย
"เขินหรอยัยน้ำแข็ง"
"ใครเขินไม่ทราบ"เธอพูดด้วยน้ำเสียงเฉยๆชาๆที่มีอาการสั่นแปลกๆพร้อมหลบหน้าผม แล้วเดินไปในห้องโดยไม่หันหน้ากลับมามองผมเลย ไม่อยากเชื่อแค่หอมแก้มผู้ชายก่อนยัยลูกครึ่งอเมริกันนั่นยังไม่ชินอีกรึไง ได้ข่าวว่าพวกวัฒนธรรมอเมริกันเป็นอย่างนั้นนิ หลังจากที่เธอเดินเข้าไปในห้องผมก็ไม่รู้ว่าเธอเดินไปทำอะไร ผมจึงเสิร์ชหาข้อมูลเกี่ยวกับแก๊งค์มังกรแดงรอเธออยู่

Jane Talk's:
โอ้ยหมอนั่นทำไมถึงทำให้ใจฉันว้าวุ่นแบบนี้ ฉันอยากจะบอกหมอนั่นจริงๆว่าฉันนี่หอมแก้มผู้ชายครั้งแรกเลยนะ อย่าสงสัยเลยว่า ลูกครึ่งอเมริกันอย่างฉันนะถึงได้อายกับเรื่องพรรค์นี้นัก เพราะว่าฉันนะมีคนเลี้ยงดูเป็นคนไทยที่สอนให้ฉันรู้จักรักนวลสงวนตัวอะไรประมาณนั้น เวลาฉักทักเพื่อนมากสุดก็แค่จับมือยังไม่มีใครได้หอมแก้มฉัน และไม่มีใครโดนฉันหอมแก้มสักคน แต่ดูวันนี้สิคนที่มีนิสัยที่ฉันเกลียดที่สุด คือความเจ้าชู้ กลับเป็นคนที่ฉันหอมแก้มด้วยเป็นคนแรกรองจากผู้ชายที่มีตำแหน่ง้ป็น คุณพ่อ อะไรกัน แล้วจะไม่ให้ฉันมีอาการเขินเก็บอาการไม่อยู่เหมือนกันนะ คนเขินๆจะให้เย็นชาใส่ได้ไง และทำไมตอนนี้หน้าฉันต้องร้อนผ่าวขนาดนี้ และทำไมตอนนี้หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะอย่างนี้ล่ะ ฉันต้องเก็บตัวอยู่ในห้องของฉันสักพักแหละกว่าจะออกไปทำสีหน้าเย็นชาใส่หมอนั่น
End Jane Talk's

10 นาทีผ่านไป
โห้ย แค่หอมแก้มผมไปนิดเดียวถึงกับต้องเก็บตัวอยู่ในห้องเลยหรอเนี่ยอะไรกัน ผู้หญิงอะไรไม่รู้จักคำว่า รักสนุกบ้างเลย อ๋อแต่อย่างน้อยก็ขอบใจเธอมากๆนะที่ทำให้ฉันรู้จุดอ่อนของเธอนะ แกร๊ก~  อ้าวออกมาแล้ว
"ทำไรอยู่หล่ะ คงจะปลื้มอยู่กับกลิ่นอายบนใบหน้าของคนหล่ออย่างฉันอยู่สินะอีกสักรอบไหมล่ะ คราวนี้เธอไม่ต้องหอมฉันแล้วเดี๋ยวฉันหอมเธอเอง"ผมทำท่าเข้าไปใกล้ๆเธอแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแก้มของเธอ และผมก็ได้สิ่งตอบแทนจากเธอ...
"โอ้ย"เธอต่อยเข้ามาเต็มท้องผมเลย ยัยนี่ทั้งโหดทั้งเย็นชาจริง
"ยัยโหด ยัยน้ำแข็งตกผลึกสุดอันตรายทำไมต้องต่อยกันด้วย"
"อย่ามาทำทะเล้นใส่ฉันจะดีกว่า แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน"โห้ยจากอาการที่เมื่อกี้แสดงออกกลับมาเป็นยัยเย็นขา เลือดเย็นคนเดิมอีกแล้ว ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวจริงๆแหะ
จากนั้นวันนี้เราก็ไม่ได้ออกไปไหนกันหรอกแถมจะพูดอะไรกันก็ไม่ได้คุยกันยาวๆ เพราะยัยน้ำแข็งตกผลึกตัดบทก่อนผมทุกที เซ็งมาก แล้วผมต้องทนอยู่กับความเย็นชาอย่างนี้ไปอีกนานไหมเนี่ย แล้วสรุปวันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรผมไม่ได้ออกไปหาสาวๆและก็ต้องอยู่ดูแลคนที่เอาแต่นั่งหน้าคอมหาข้อมูลอยู่แต่กับไอ้แก๊งค์มังกรแดงอยู่ได้ ดอ้ย พ่อนะพ่อผมทรมานนะเนี่ย

ปล.มาเม้นต์กันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ