ยัยเย็นชาปะทะนายมาเฟียสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : My room.

2
My room
หลังจากที่ผมพายัยนั่นขับรถออกจากบ้านเพื่อจะไปคอนโดฯของคุณอาเคนนะดะ ระหว่างทางผมก็พายัยนั่นไปทานอาหารที่ร้านโปรดของผม ไม่อยากจะนินทายัยนั่นนะ ขนาดทานอาหารยังหยิ่ง วางฟอร์มอยู่ได้เห็นแล้วผมหมั่นไส้ หึเดี๋ยวก่อนเหอะคืนนี้ผมจะกำราบซะให้เข็ด หึหึ ตอนนี้ผมกำลังรอยัยนั่นที่กำลังอาบน้ำอยู่ห้องน้ำในห้องของเธอที่เราตกลงกันไว้แล้วว่าให้ห้องเธออยู่ด้านใน ห้องผมอยู่ด้านนอก โอ้ยนี่ก็นานแล้วจะแช่ในอ่างน้ำ หรือจะนอนในอ่างน้ำเลยกันแน่ 'ไปดูหน่อยดีกว่ามั้ง'

ผมคิดดังนั้นจึงเดินไปทางประตูห้องของยัยน้ำแข็งตกผลึก แต่เผอิญยัยนั่นเปิดประตูออกมาในชุดสายเดี่ยวสีดำกับเสื้อคลุมสบายๆและกางเกงขาสั้นสีขาว เผยให้เห็นขาขาวๆเรียวๆสุดจะเซ็กซี่ของเธอ
"นี่นาย จะถือวิสาสะเข้าไปในห้องฉันรึไงหะ"ยัยนั่นพูดพร้อมโวยวายใหญ่ ซึ่งสีหน้าจากเย็นชาก็เริ่มมีอาการออกมาบ่งบอกถึงความโกรธออกมาอย่างชัดเจน
"นี่ ขอโทษเหอะอย่างเธอนะหรอหึนิสัยอย่างเธอนะฉันล่ะเกลียดที่สุดเลยแหละ รูไว้ซะด้วย หึหึ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเถอะแม่คุณ" ผมพูดออกไปตามจริงแต่มีอะไรบางอย่างที่ผมยังบอกเธอไม่หมด และผมจะบอกเธอ...คืนนี้....
"นี่นาย"เธอจิกสายตาสีฟ้าเทาของเธอลงมามองต่ำ"อ๋อ จากที่ฉันพิจารณาดูแล้วฉันว่านายคงเป็นพวกเพลย์บอยสินะถึงคิดเอาคนอย่างฉันไปเปรียบกับพวกยัยผู้หญิงที่ดีแต่หน้าอกพวกนั่น ฮึ"เธอมองมาทางผมแบบจิกๆเล็กน้อย
"ใช่ คงงั้นแหละ แต่อย่างน้อยคุณก็น่าจะรู้ไว้นะผูหญิงอย่างคุณนะสู้พวกผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้อีกอย่างนึง  คือ ผูหญิงพวกนั้นนะเขาพูดจาอ่อนหวานกับผู้ชาย และไม่เย็นชาอย่างเธอ"
"อ๋อเหรอ คงงั้นสิก็ระดับฉันกับพวกหล่อนมันคนละชั้นกัน"เธอพูดอย่างหลงตัวเอง แหม ช่างกล้า
"เอาเถอะฉันไม่ถือสานายหรอกนายจะพูดอะไรก็พูดไปฉันไม่ได้ใส่ใจอะไรหรอกเชิญ"เธอพูดแล้วก็เดินไปในครัวซึ่งอยู่ฝั่งห้องผม ไม่รู้เธอจะไปหาอะไรในครัวอีกทาอาหารก็มามากแล้ว
"นี่ยัยน้ำแข็งตกผลึก จะกินอะไรอีกหะ"ผมตะโกนไปหาเธอระหว่างที่จะเตรียมเสื้อผ้าเพื่อเดินไปห้องน้ำที่ใกล้ๆครัว(ไม่อยากบอกว่าที่นี่ใหญ่มาก แถบจะเรียกว่าบ้านเลยแหละ)
"นายฉันชื่อ เจนรู้ไว้ซะด้วย"เธอพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบๆ"ฉันแค่จะลองกินกาแฟของญี่ปุ่นดูบ้างก็แค่นั้น"
"เธอชอบกาแฟหรอ"
"นายไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้นิ"
"ก็ถูก ถ้าเธอไม่ใช่คนที่ฉันต้องดูแล"
"หน้าที่นายคือดูแลฉันแต่ไม่ใช่ทุกเรื่องได้ยินไหม"
"หรอ"ผมพูดพร้อมกับขยับเข้าไปใกล้ๆเธอทั้งๆที่ผมถอดเสื้อออกแล้ว ขยับเข้าใกล้ๆเธอเรื่อยๆจนผมจะหอมแก้มเธอที่กำลังก้มหน้าอยู่ได้อยู่แล้ว
"นี่นาย อย่าคดที่จะลวนลามฉัน"ยัยนั่นพูดพร้อมชักปืนพกขนาดเล็กออกมาจี้ที่คอผม อย่างโหด
"นายอย่ามายุ่งกับฉันดีกว่า ออกไปซะถ้ายังไม่อยากคอทะลุ"
"โอเคยอมๆไปแล้วครับ"ผมค่อยๆถอยห่างมาแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

10 นาทีผ่านไป
ผมเดินออกมาจากห้องแต่งตัวอยู่ใกล้ห้องน้ำ พอผมอาบเสร็จผมก็เดินมาในสภาพเสื้อคลุมออกมาจากห้องน้ำแล้วค่อยเดินเข้าห้องแต่งตัว โดยผมใส่เสื้อเชิร์ตสีขาว กางเกงขายาวสีดำเท่ๆหน่อย พร้อมกับเห็นยัยนั่นนั่งดูซีรี่ส์อยู่ พร้อมกับดื่มกาแฟไปด้วย
"อ้าวนี่เธอฉันจะออกไปซื้อของมาทำอาหารเย็นเธอจะไปด้วยไหม"พอพูดเสร็จยัยนั่นไม่ได้พูดอะไรแต่ก็เดินมาปิดทีวี และเดินเข้าห้องไป 5 นาทีเธอจึงเดินออกมาโดยเธอเปลี่ยนจากชุดกางเกงขาสั้นมาเป็นกางเกงขายาวสีขาว และใส่เสื้อสเว็ทเตอร์สีดำคลุมทับแทนเสื้อคลุมบางๆ พร้อมกับกล่องรองเท้าอีกหนึ่งกล่อง เอ่อลืมบอกไปว่าตอนนี้ก็เวลาประมาณ 17.00 น.ได้แล้วล่ะมั้ง อุณหภูมิข้างนอกเริ่มลดลงแล้วเพราะนี่ช่วงฤดูหนาว
"ไปสินายทำไรอยู่นะ"ดูเธอสิไปเปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปข้างนอกโดยเฉพาะ แถมแค่ไปซุปเปอร์มาร์เก็ตเองด้วยโธ่แม่คุณ
"ดีนะที่ผมเดาใจผู้หญิงเก่งผมเลยรอคุณไม่งั้นผมไปแล้ว"ผมพูดลอยๆก่อนออกจากห้องตามยัยน้ำแข็งตกผลึกนั่นไป แล้วหยิบโค้ตสีดำตามด้วย

หลังกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ตมาเราก็เตรียมอาบน้ำเข้านอนทันที เพราะทานอาหารมาแล้ว เธอเข้าไปในห้องของเธอ ผมก็อยู่ห้องผม แต่ยังไงฮึฮึ คืนนี้ผมจะต้องกำราบเธอให้ได้ ผมไม่อยากบอกว่าผมนะแอบหยิบกุญแจเธอมาด้วยแหละ ฮึฮึ
แอ๊ด~~
Jane Talks:
เมื่อกี้เหมือนฉันจะได้ยินเสียงประตู หรือว่านายตัวแสบนั่นจะแอบเขามาในห้องฉัน ฮึแต่อย่าหวังเลยว่านายจะได้แอ่มฉันไม่มีทาง หึ ฉันจึงหยิบปืนมาไว้ข้างตัวโดยถอดเอาลูกปืนออก ฝีมืออย่างหมอนั่นนะหรอจะชนะฉันได้หึ ไม่มีทาง
"หึเธอเสร็จฉันแน่ยัยน้ำแข็งแน่"หมอนั่นจริงๆด้วย หน็อยบังอาจมากอดฉัน
"ใครกันแน่ที่เสร็จ"ฉันพูดพร้อมจ่อปืนไปที่ท้องของหมอนั่นพร้อมกับหันหน้าไปชนกับแผงอกของหมอนั่น เพราะตอนนี้หมอนั่นกำลังถอดเสื้ออยู่ จากนั้นฉันก็เงยหน้าขึ้นไปจ้องกับหน้าเขาที่เหวอๆนิดๆ
"นี่เธอรู้ได้ไงเนี่ย"
"หึ ลืมรึไงว่าฉันเป็นใคร"
"อย่างนั้นเธอก็ลืมเหมือนกันแหละว่าฉันเป็นใคร อย่าเอาปืนที่ไม่มีกระสุนมาหลอกคนอย่างฉันเลยน่า"เขาพูดเสร็จไม่พูดเปล่าค่อยเอามือมาจับมือฉันไว้"อ่อ จะมาเฉลยคำตอบที่ค้างกันไว้นะ ถึงเธอนะจะไม่มีอะไรที่ดูเป็นผู้หญิงเหมือนผู้หญิงพวกนั้น แต่เพราะเธอสง่างามและนัยน์ตาสีฟ้าเทาคู่นั้นล่ะมั้งที่ทำให้ฉันติดใจในตัวเธอ "
"อ๋อเหรอ เจอนี้หน่อยเป็นไง"ฉันพูดเสร็จแล้วพร้อมกระชากมือฉันออกจากมือของเขา แล้วก็ต่อยไปที่ท้องของหมอนั่นเต็มๆและลุกขึ้นมายืนเตะอัดเขาจนล้มกลิ้งลงจากเตียงไป ฉันรู้ว่าเขาสู้ฉันได้ แต่ทำไมเขาไม่ทำล่ะเหอะงี่เง่าชะมัด

ปล.ฝากนิยายด้วยนะค่ะนี่ก็อัพ 2 ตอนแล้วมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ มาเม้นท์เยอะๆนะค่ะ และก็ฝากติดตามชมผลงานเรื่องรักเล็กๆที่เจ็บลึกๆ และอาการ...รักเธอด้วยนะค่ะ