ยัยเย็นชาปะทะนายมาเฟียสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : Who are you?

1
 Who are you?

ผม ชื่อ นัสสึครับ วัีนนี้ผมจะมารับยัยลูกครึ่งอเมริกาที่เป็นลูกสาวของหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียที่อเมริกา ซึ่งเป็นเพื่อนของพ่อผมเอง ได้ข่าวว่าที่ยัยนั่นมาคราวนี้จะอยู่สักประมาณ 3 เดือนหรือไงเนี่ยแหละแต่ที่ผมเซ็งก็คือ ผมต้องมาดูแลยัยนั่นตั้ง 3 เดือน มันเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากๆสำหรับผม และดูสิหน้าก็ไม่เคยเห็นจะสวยรึเปล่าเนี่ย ถ้าสวยนะผมจะไม่บ่นใดๆเลยล่ะ แต่ถ้าไม่...โอ้ย ผมจะเป็นบ้า แต่ทำไงได้ เพราะพ่อผมสั่งมานี่น่า ถ้าผมไม่ทำผมบอกว่า ผมจะไม่ให้เงินเดือนผมไปเที่ยวสาวๆแหละ เซ็งตรงนี้ ตรงนี้ โว้ย โฮ้ยเซ็งๆๆๆๆ และนี่ผมต้องรอยัยนั่นนานเท่าไหนเนี่ย พ่อบอกว่าให้ผมมานั่งแถวๆที่นั่งตรงประตูที่ผู้โดยสารที่มาจากอเมริกามาลงเครื่อง พ่อบอกว่ายัยนั่นจะใส่สเว็ทเตอร์สีน้ำตาล ใส่แว่นสีชา อ๋อนั่น นั่นใช่ยัยลูกครึ่งนั่นรึเปล่านะ เอ๋รู้สึกว่าจะชื่อ ฮาวาดะ เจนะ หรือเจนอะไรเนี่ยแหละ

(Jane'talks:)
"Hi! Are you Hawada Jana?"ผู้ชายที่เดินมาทางฉันเอ่ยขึ้น แล้วฉันจะตอบเขาไปไงดีล่ะ เขาเป็นคนญี่ปุ่นหรอ หรือว่าเขาเป็นไอ้พวกกลุ่มมาเฟียที่คุณพ่อบอก เอาไงดีล่ะเราจะพูดกับเขาเป็นภาษาอะไรดีล่ะ เอาอย่างนี้ดีกว่าพูดภาษาอังกฤษไปก่อนดีกว่า
"Yes,I am Jane. Who are you?"ฉันถามกลับด้วยสีหน้าเย็นชาปนเลือดเย็นนิด อ๋อฉันลืมบอกไปว่าฉันเรียนศิลปการต่อสู้มาบ้างแหละนะอีกอย่างไม่อยากจะบอกว่า ฉันมีปืนและที่ขึ้นเครื่องมาได้ก็เพราะอิทธิพลของคุณพ่อ เอ่อว่าแต่ทำไมหมอนั่นไม่ยอมตอบซักทีล่ะ
"Who are you?"ฉันถามซ้ำอีกรอบในใจก็หวั่นๆ
"Can you speak Japanese?"หมอนั่นถามฉันด้วยสายตาเอ่อจะพูดไงดีอ่ะ กวนๆแหละ  แต่ฉันก็พอเข้าใจแล้วทำไมหมอนั่นไม่ยอมตอบฉัน เพราะว่าเขาฟังฉันไม่รู้เรื่องนี่เอง อือๆ
"คุณเป็นใคร?"ฉันถามเขาไป
"เอ่อผมเป็นมาเฟียครับผม เอ่อคุณพ่อให้ผมมารับคุณเอ่อว่าแต่คุณนี่ใช่คุณเจนแน่นะครับ"หมอนั่นมองฉันด้วยสายตากวนปนเจ้าชู้ แต่ฝันไปเถอะว่าคนอย่างฉันจะสน ผู้ชายมันไว้ใจไม่ได้แหละ
"ใช่ค่ะ ฉันฮาวาดะ เจนะค่ะ"ฉันตอกกลับสายตาอันเจ้าชู้นั้นไปด้วยสายตาที่ปนอำมหิตเล็กน้อยปนเย็นชานิดหน่ิอย ฉันไม่อยากจะบอกฉันล่ะเกลียดความเจา้ชู้ของหมอนี่ที่สุดเลยอ่ะ
(Ends Jane'talks)

โห้ยมะตะกี้ผมงงจะตายกับประโยคที่เธอถามผมว่า ผมเป็นใคร? (ประโยคง่ายๆเนี่ยนะ)ด้วยความที่ผมไม่เอาไหนเลยภาษาอังกฤษเนี่ยจะให้พูดฝรั่งเศส เยอรมันยังง่ายซะกว่า อ๋อ ผมไม่อยากจะคุยว่าผมนะจบโทด้านภาษาฝรั่งเศสนะครับ ฮะๆ เออแต่สิ่งหนึ่งที่ผมโล่งอกก็เพราะว่ายัยเจนนั่นนะ สวยได้อีก หุ่นก็ดี น่ารักมากๆ และยิ่งนัยน์ตาสีฟ้าเทาของเธอช่างดึงดูดผมได้อีกจริงๆ แต่ดูท่าทีที่เธอทำใส่ผมสิ เป็นสิ่งที่ผมเกลียดมากๆเลย ดูเขาทำ เย็นชาใส่ผมซะงั้น ผมอุตส่าห์ส่งสายตาอันจะหวานไปให้แล้ว เธอยังมาตัดสัมพันธ์ผมอีกอย่างนี้คนหล่อเสียเซล์หมดเลย ฮึ
"เอ่อ พ่อให้ผมมารับคุณนะครับ"ผมยังไม่หมดความพยายามที่จะหว่านเสน่ห์ให้เธอ
"รถอยู่ไหนฉันจะไปหาคุณอา"เธอตอกกลับผมมาอีกแล้ว เย็นชาชะมัดอยู่ดีๆก็มาตัดเยื่อใยกันซะงั้น
"อ๋อ เอ่องั้นเชิญทางนี้เลย"

ณ บ้านตระกูลคายามะ
"สวัสดีค่ะคุณอา คุณพ่อฝากความคิดถึงมาด้วยนะค่ะ"ยัยนั่นพูดกับพ่อผมและเข้าไปกอดท่าน
"อ้าวว่าไงหนูเจนเดินทางมาเหนื่อยไหม"พ่อของผมก็ใช้ย่อยเป็นห่วงยัยนั่นอยู่ได้
"ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ คุณอาแล้วเอ่อพ่อบอกว่าเรื่องที่คุยกันไว้นี่คุณอาจัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหมค่ะ"หนอย ดูยัยนั่นสิแม้พูดกับพ่อผมยังวางมาดเย็นชาอยู่ได้เกิดมาเคยยิ้มมั้งไหมเนี่ยยัยน้ำเเข็งตกผลึก
"ก็เรียบร้อยแล้วนะ ก็เหลือแต่บอดี้การ์ดที่จะมาดูแลเนี่ยแหละส่วนเรื่องที่อยู่อาคิดว่าจะให้ไปอยู่ที่คอนโดของเพื่อนอานะ"
"อ๋ออย่างนั้นหรอค่ะ แล้วถ้าหาบอดี้การ์ดไม่ได้จริงๆหนูก็ไม่ได้ว่าอะไรนะค่ะไม่เป็นไร"
"เอ่อ หาได้นะแต่ว่าไม่รู้ไอ้เจ้าตัวแสบนี่มันจะยอมทำให้รึเปล่า"พ่อพูดพร้อมเดินมาทางผมและแอบมากระซิบว่า'ถ้าแกไม่ทำนะพ่อจะงดเดือนแกทุกเยนเลยคอยดู' แล้วมีหรือที่ผมจะปฏิเสธได้ฮึ
"ครับ ผมจะมาเป็นบอดี้การ์ดของเจนเอง"ผมพูดพลางมองไปทางยัยนั่นที่ทำเมินใส่ตั้งแต่แรก
"คุณอา แล้วทำไมต้องเป็นหมอนี่ด้วยล่ะ"
"ก็ไอ้นัสสึมันเก่งหลายอย่างมากเลยนะ มันมีฝีมือ และมันก็เป็นคนที่อาไว้ใจมากที่สุดอีกด้วย"
"ทำไมหรอครับ ผมนะเก่งนะทั้งเรื่องการต่อสู้ เรื่องวางแผน หลายเรื่องรวมถึงเรื่อง..."
"เฮ้ยไอ้ลูกเวรหยุดคิดไม่ดีกับเจนะด้วยนี้เลยนัเว้ย"พ่อของผมเตือนก่อนที่ผมจะพูดคำว่า เรื่อง...(ช่างมันเหอะคิดเอาเองพระเอกเจ้าชู้ๆอย่างงี้จะเป็นเรื่องอะไรไปได้)
"ก็ได้ค่ะ คุณอาอย่างนั้นวันนี้หนูไปค้างที่คอนโดเลยนะค่ะ"
"อย่าเพิ่งไปไหนนะหนูเจน เดี๋ยวให้เจ้านัสสึไปเก็บกระเป๋าแปปนึง ยังไงห้องที่อาจองไว้ในหนึ่งห้องมันมี 2 ห้องย่อยอยู่แล้วหนูคงไม่ว่าอะไรนะ ถ้าอาจะให้เจ้านัสสึไปอยู่ที่นั่นด้วย"
"ไม่ว่าหรอกค่ะ แต่ถ้าตานั่นมันคิดจะทำอะไรหนู หนูไม่ปล่อยไว้แน่"เธอพูดพลางจิกตามาทางผมอย่างน่ากลัว แต่คิดว่า ผมกลัวหรอ ฮึ ฝันไปเถอะยัยน้ำแข็งตกผลึก ฮึเดี๋ยวได้รู้กัน