บาดแผล...หัวใจ

ข้อมูลเบื้องต้น

 ใครมันจะมาเป็นขนาดฉันบ้างล่ะ 'เมเปิ้ล' คนนี้ มีรักครั้งแรกที่ไปแอบรักเพื่อน รักครั้งที่สองที่แอบไปรักรุ่นพี่ และส่วนเรื่องรักครั้งต่อๆไปคงไม่มีอีกแล้ว เพราะบทสรุปความรักของ 'เมเปิ้ล' คนนี้ คือ 'บาดแผล' บาดแผลที่เกิดจากความเจ็บจากการกรีดของชายสองคนที่ฉันรัก บาดแผลนั้นมันคงจะติดตัวติดหัวใจของฉันไปอีกนาน

เนื้อเรื่อง

 ฉันชื่อ 'เมเปิ้ล' ตอนนี้ฉันอายุ 18 ปี ฉันอยู่ม.5 เวลานี้ฉันกำลังนั่งร้องไห้กับเรื่องการอกหักครั้งที่สองของฉัน อกหัก ครั้งที่สอง? คุณฟังกันไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันเคยอกหักมาก่อนหน้านี้

~'อกหัก' ครั้งแรก ...'บาดแผล' ที่หนึ่ง~

"เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีเพื่อนผู้ชายคนนึง เขาเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เขากับฉัน เราไม่ค่อยถูกกันซะเท่าไหร่ เขาชื่อ 'อันไซ' ค่ะ 'อันไซ' เป็นคนที่นับว่ารูปหล่อมากๆค่ะ นิสัยก็ดีกับทุกคน ยกเว้นฉันนะค่ะ เจอกันทีไรมีเรื่องทุกที แล้วอะไรเป็นต้นเหตุให้ฉันอกหักนะหรอค่ะ? มันคงเป็นเพราะว่าในการทะเลาะกันของฉันและเขา ทำให้ฉันได้ใกล้ชิดกับเขาจนเกิดคำว่า 'รัก' ตอนนั้นฉันรักเขาอยู่ข้างเดียวไม่เคยบอกเขาเลยสักครั้ง ฉันเองจึงไม่รู้ว่าตอนนั้นในใจเขาคิดยังไงกับฉัน จนวันหนึ่งเขาก็เดินทางกลับญี่ปุ่นไปอย่างไร้เยื่อใยต่อฉัน วินาทีนั้นฉันรู้ทันทีว่า เขาคิดยังไงกับฉัน และวินาทีนั้นหัวใจของฉันก็เหมือนถูกมีดเป็นร้อยเป็นพันเล่มกรีดแทงเขาที่หัวใจของฉัน ราวกับว่ามันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆแต่มันกลับทำให้ฉันทรมานมากกว่าที่จะทำให้ฉันตาย คำว่า รักเขาข้างเดียว นี่มันเจ็บมากเลยนะเนี่ย บาดแผลนั้นนะฉํนรู้สึกว่า มันจะกรีดลึกเหลือเกินนะไม่เข้าใจจริงๆเพราะฉันรักเขามากหรือไงกันนะ แต่สิ่งสุดท้ายที่อยากจะบอกบาดแผลในใจของฉันนะ มันเจ็บเสียกว่าบาดแผลภายนอกอีกนะ"

~'อกหัก' ครั้งที่สอง...'บาดแผล' ที่สอง~

"เมื่อสามปีผ่านมาฉันไม่เคยรักใครอีกเลย เพื่อให้หัวใจของฉันได้สมานแผลใจให้เรียบร้อยเสียก่อน แต่ก็นะ แผลเนี่ยมันลึกเกินไปเวลาสามปีมันช่วยอะไรได้ไม่มากเลยสำหรับฉัน แต่แล้ววันนึงฉันก็ได้เจอรุ่นพี่ 'ฟอรั่ม' อีกครั้ง เขาคือสุภาพบุรุษที่เคยช่วยฉันตอนตกน้ำที่ค่าย มันทำให้หัวใจของฉันมันบอกว่าปลื้มผู้ชายคนนี้จัง และต่อจากฉันก็แอบมองรุ่นพี่เขาอยู่ตลอดเวลาแต่อยู่ห่างๆอ่ะนะ แล้วความปลื้มของฉันมันก็เริ่มเพิ่มพูนมากขึ้นจนใจของฉันบอกว่าอย่างนี้มันเรียกว่า 'รัก...เขาข้าเดียว' อีกแล้ว มันต้องเจ็บอีกแน่ๆ แต่คงมีความรักอีกแบบที่เรียกว่าเจ็บกว่ารักเขาข้างเดียวเป็นสองเท่าเลยแหละนะ ความรักแบบนั้นคือ 'รักคนมีเจ้าของ' ฉันไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงที่เดินเคียงข้างพี่ฟอรั่มอยู่ตลอดเวลานั้นเป็นแฟนพี่ฟอรั่ม คิดว่าพี่ฟอรั่มกับพี่ฟีร่า เป็นแค่เพื่อนสนิทกัน ฉันนี่มันโง่จริงๆ เลยนะเนี่ยโง่จริงๆ ทั้งเจ็บทั้งโง่ หึ! เจ็บมากเลยจริงๆที่หัวใจน่ะ มันถูกกรีดอีกแล้วเป็นรอยแผลอีกแล้วบาดตรงลงที่เดิมเป๊ะเลย เจ็บชะมัด"

สรุป คนอย่าง 'เมเปิ้ล' คนนี้คงไม่มีความรักได้อีกแล้วล่ะ เข็ดแล้วจริงๆ เพราะสุดท้ายมันคือ 'ความเจ็บ' เสมอเลยสำหรับฉัน แถมบาดแผลที่กรีดลึกลงไปในใจฉันอีก หึ! มันเป็นบาดแผลที่รักษาหายากและต้องทรมานกับมันตลอดเวลา นอกเสียจากฉันคนนี้ 'ลืม' เท่านั้นที่จะทำให้บาดแผลนั้นสมานเป็นปลิดทิ้ง เพราะฉันจะไม่รับรู้ใดๆกับความเจ็บปวดที่ผ่านมาของฉัน แต่เมื่อไหร่กันล่ะที่ฉันจะลืมมันได้ เมื่อไหร่กัน...

"รักเขาข้างเดียว = ความเจ็บ+บาดแผล"

                                  "รักคนมีเจ้าของ = ความเจ็บ+บาดแผล+ความโง่ = 2*รักเขาข้างเดียว"



ฝากคอมเม้นท์และติดตามผลงานอื่นด้วยนะค่ะ
ปล. เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่เรื่องมันสั้นเกินไป ขอโทษค่ะ