คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : -05
Title: น้ำเต้าหู้ (5)
Note: #ฟิคหมวยร้านชำ
ฮันบินลงรถไปแล้วครับ ทิ้งผมให้นั่งอึ้งอยู่บนรถเมล์เพียงลำพัง ผมนี่เงิบไปสามเฮือกใหญ่ก่อนจะพอรวบรวมสติกลับมาได้ ...พรุ่งนี้โดนจุนฮเวบ่นหูชาแน่ หลับซะเสียแผนเอง
น่าอายจัง._. เมื่อกี้หลับน้ำลายไหลให้ฮันบินเห็นรึเปล่าก็ไม่รู้
ผมยกหลังมือขึ้นปาดปาก เช็คดูว่าไม่มีคราบน้ำลายเปื้อน เบาะหน้าที่นั่งก็ไม่มีรอยฟันเฉาะ แสดงว่าผมก็คงหลับได้แบบหล่อๆชิคๆอยู่แหละ (แน่ใจหรอตี๋? )
พอมโนเอาจนสบายใจแล้วว่าตัวเองไม่ได้หลุดทำตัวน่าเกลียดแน่ๆ ก็หันมาสนใจ ที่นั่งว่างข้างตัวที่เคยมีคนน่ารักนั่งมาก่อน จีวอนเอามือของตัวเองไปวางแปะบนเบาะข้างๆ...ฮุ้ยยยย! ยังอุ่นอยู่เลอ แอบลอบยิ้มคนเดียวอย่างโรคจิต แล้วหันซ้ายหันขวาดูว่าไม่มีใครสังเกต ก่อนจะย้ายตัวเองไปนั่งทับรอยที่ฮันบินนั่งเมื่อกี้อย่างรวดเร็ว ง่อวววว...ตี๋ฟิน... ไออุ่นของน้องฮันบิน
แต่แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับ เส้นสีขาวที่ตกอยู่ปลายเท้า จีวอนก้มเก็บขึ้นมาดูก็ถึงได้รู้ว่าเป็นหูฟังที่ถูกพันอย่างลวกๆแล้วรัดด้วยสายรัดลายมิกกี้เม้าส์ ของใครอะ? ใช่ของฮันบินป่าว เพราะจำได้ว่าเคยเห็นสายหูฟังของฮันบิน ก็เป็นสีขาวๆงี้เหมือนกัน
จีวอนเก็บหูฟังที่ตัวเองเจอตกบนพื้นรถเมล์ใส่ในกระเป๋าเสื้อ แล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะก้าวลงจากรถเมื่อรถจอดตรงป้ายใกล้ซอยเข้าบ้าน จริงๆวันนี้กลับบ้านค่ำโดนม๊าบ่นหูชาแน่ๆ แต่แปลกที่วันนี้ไม่มีใครโทรตาม
จีวอนเดินล้วงกระเป๋ากางเกงนักเรียนสีกากีหม่นๆ แล้วฮัมเพลงไปตลอดทางอย่างอารมณ์ดี ถึงวันนี้จะยังไม่ได้คุยกับฮันบินเป็นเรื่องเป็นราวแต่อย่างน้อยก็ได้เจอกันล่ะวะ เดี๋ยวเข้าบ้านค่อยโทรหาอีกทีก็ได้ ^^
ผมเดินมาเรื่อยๆจนถึงห้องแถวสองชั้นที่อยู่สุดซอย ซึ่งเป็นบ้านและร้านขายน้ำเต้าหู้ของป๊ากะม๊า เดินไปดูข้างบ้าน ก็เห็นจักรยานฟรุ้งฟริ้งของผมถูกจอดอย่างดีไม่มีรอยบุบ กูจุนฮเวคนดีว่ะ
“ม๊าหวัดดี” ผมเดินเข้ามาในบ้านก็เจอกับม๊านั่งตรวจหวยอยู่หน้าทีวี
“อ้าว ตี๋กลับมาแล้วหรอลูก ติวเป็นไงบ้าง”
“ติวอะไรม๊า?”
“ก็เมื่อเย็นจุนฮเว เอาจักรยานมาจอดที่บ้านแล้วบอกว่าวันนี้ลูกต้องกลับเย็น เพราะต้องอยู่ติวหนังสือไปสอบแข่งขันวิชาการไม่ใช่หรอ ม๊าดีใจม๊ากมาก ไม่คิดว่าตี๋เล็กเราจะเรียนเก่งขนาดนี้ ฮิฮิ”
“เดี๋ยวม๊า ผมว่าไม่ใช่ละ...”
“ไม่ต้องเขิน จีวอน จุนฮเวบอกว่าจริงๆแล้วแกอะเรียนเก่งแต่ถ่อมตัว ไม่ต้องห่วงเลยนะม๊าสนับสนุนเต็มที่”
“ม๊า...คือ...”
“ไม่เป็นไรเลยตี๋ คราวหน้าตี๋จะอยู่ติวตอนเย็นทุกวันเลยก็ได้ ม๊าจะเตรียมกับข้าวไว้รอนะลูก”
“...อ่า...ครับ –w-” ตอนนี้แก้ตัวอะไรไปก็คงไม่ได้แล้ว ม๊ามักจะฝังใจเชื่อในสิ่งที่ได้ยินในครั้งแรกสุดเท่านั้น ผมได้แต่โทษไอ่จุนฮเวในใจ นี่เดี๋ยวนี้มึงกล้าขนาดมาหลอกแม่กูเลยหรอ ไอ่เชี่ยจุนฮเว๊ งานช้างแล้วไหมล่ะ สอบแข่งขันวิชาการบ้าไร ท่องA-Z นับ1-100 เพื่อนมึงยังทำไม่คล่องเลย ฮืออออ....
.
.
.
ตู๊ดด...ตู๊ดด...แกร๊ก
“ขอสายจุนฮเวครับ”
[ซักครู่นะคะ...]
[ฮะโหลลลลล.. กูจุนฮเวครับนั่นใคร]
“กูจีวอนครับ ไอสัส ”
[ใครอะ]
“กูจีวอน เพื่อนมึงอะ”
[อ่าวจีวอนไหนวะ อย่ามั่ว...จีวอนเพื่อนกูอ่ะ คิมจีวอน]
“กวนละ กูจีวอน คิมจีวอนอะ”
[อ่าวสรุปมึงจะกูหรือจะคิม ปลิ้นปล้อนจริง ข่นบร้า]
“ไอสัสฮเว...ไม่เล่น”
[เออๆไม่เล่นกะด๊ะ สรุปเพื่อนมีไรให้รับใช้ครับ]
“มึงบอกแม่กูว่ากูจะสอบแข่งขันวิชาการหรอจุนฮเว มึงใช้ไรคิดครับเนี่ยสาดดดด”
[มันเป็นแผนกูเว่ยจีวอน กูได้กลั่นกรองจากสมองชั้นลึกของกูแล้ว คือมึงบอกแม่มึงว่ามึงติวหนังสือสอบ มึงก็จะได้เวลาไปตามติดน้องหมวยมึงแบบไม่ต้องโดนแม่ด่าไม่ต้องกลัวแม่รู้ไง]
“แล้วถ้าถึงตอนสอบล่ะ มึงคิดว่ากูจะเอาไรไปสอบ ฮือ”
[อันนี้กูก็คิดไว้แล้วเหมือนกัน ฮันบินเค้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดใช่มั๊ย ยังไงเค้าก็เก่งแน่ๆ มึงก็ไปขอให้เค้าติวให้ดิวะ ได้ทั้งจีบ ได้ทั้งความรู้ โคตรคุ้มค่า...]
“กูไม่คิดว่ามันจะง่ายอย่างงั้นนะ”
[มึงอย่ามาอิดออด เดี๋ยวกูจะเปลี่ยนฉายามึงจากตี๋ฮอตเป็นตี๋ป๊อด... แล้ววันนี้เป็นไงมั่งอะ ได้เรื่องมั๊ย?]
“ได้ดิ ได้เป็นเรื่องเลย”
[จีบหมวยอะนะ??]
“ป่าว...ฝันเป็นเรื่องเลย กูหลับตลอดทางเลยสัส”
[fffffff ไอ้เหี้ยตี๋!!! มึงนี่มันจริงๆเลยสาด] ไอ่จุนฮเวตะโกนเสียงดังจนขี้หูผมนี่ออกมาเต้นเลยครับ
“หง่อววววว ตี๋ขอท่ดๆ”
[เดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยกันต่อที่รร. กูไปตีดอทก่อน คืนนี้ก็โทรไปด้วยสิมึง อย่านั่งเอ๋ออยู่]
“ครับพี่ครับ” –x-
จุนฮเววางสายไปละครับ คราวนี้ถึงทีโทรหาหมวยบ้าง ผมจะให้มันพลาดเหมือนเรื่องเมื่อตอนเย็นอีกไม่ด้ายยยยยย ม่ายยยยยยย โน่วววว
สเต็ปการโทรหาฮันบิน
ตู๊ดด... แกร๊ก ยิงหนึ่งครั้งแล้วรีบวาง
ตู๊ดด.. ตู๊ดด...ตู๊ด...แกร๊ก ครั้งต่อมาโทรจริง
[ฮัลโหล..] แล้วก็จะได้ยินเสียงฮันบินครับ เกร้ดดดด ;3;
เสียงผ่านโทรศัพท์ช่างนั่ลล๊ากกกก
[ฮัลโหล นั่นใครครับ]
“จีวอนครับ” หง่อววววเขินจัง
[มีไรป่ะครับ] ฮันบินพูดอะไรก็น่าฟัง ถึงน้ำเสียงจะดูหาเรื่องขนาดนั้นก็ยังน่าฟัง >3<
“อ๋อคือ...” พูดไรดีวะ ใจผมนี่เต้นตึกตัก จนต้องเอามืออีกข้างที่ไม่ได้ใช้ถือโทรศัพท์ไปทาบที่หน้าอกตัวเอง แล้วก็สัมผัสโดนบางอย่าง (ไม่ใช่หัวนมครับ ใจเย็นนะ)
“ผมเจอหูฟังหล่นบนรถเมล์ครับ ไม่แน่ใจว่าใช่ของฮันบินหรอป่าว?”
[อ่าหูฟังหรอ ใช่ที่มีสายรัดมิกกี้เม้าส์รึเปล่า]
“ใช่ครับ”
[ของผมเอง ขอบคุณนะที่เก็บมา หาตั้งนานนึกว่าหายไปไหน]
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอาไปฝากไว้ที่ร้านละกัน”
[อือขอบคุณๆ มีไรอีกป่ะ ไม่มีจะวางละนะ]
“เดี๋ยว คือว่าฮันบินครับชอบ...” คุยไรดีอะคุยไรดี!!! ตี๋ยังไม่อยากวาง T T
[หืมว่า?]
“ชอบ...เอ่อ...ชอบบ” ชิบหายล่ะ ปากไวไปไหมมึง –x-
[ชอบ?]
“ชอบ...ฮันบิน...ชอบน้ำเต้าหู้ไหมครับ” หง่อววววววว
.
.
.
“ก็พอกินได้นะ ทำไมจะเอามาให้หรอ 555” ผมหลุดขำพรืดทันทีที่ จีวอนถามว่าผมชอบน้ำเต้าหู้ไหม จริงๆแล้วผมคิดว่าเขาไม่ตั้งใจจะถามคำถามนี้หรอก แต่พอโดนผมเร่งๆเข้า ก็ลนจนหลุดพูดอะไรเปิ่นๆออกมา ...คิมจีวอนนี้ก็ตลกดี
[อ่าครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอาไปฝากนะ] ไอ่คำตอบซื่อๆแบบนี้ก็น่ารักดี
“มาเช้าๆล่ะ มาสายอาจจะไม่ได้เจอ แค่นี้นะ”
[ครับ ฝันดีนะครับ]
“อื้อ ฝันดี”
จีวอนวางไปได้ซักพักแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกันผมถึงหุบยิ้มไม่ได้ซักทีถึงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกทีผมโดนจีบ แต่ก็เป็นครั้งแรกที่รู้สึกทั้งตื่นเต้นทั้งสนุก อยากจะรู้ว่าต่อไปเขาคนนั้นจะทำอะไร ผมไม่ได้กำลังจะหลงสเน่ห์ซื่อๆของตี๋ฮอตคนนั้นใช่มั๊ย?
แต่ก็รู้สึกขอบคุณที่ตาตี่ๆของจีวอนที่ยังเหลือบไปเห็น หูฟังที่ผมจงใจทำหล่นไว้ ไม่งั้นคงได้เสียของฟรีๆ .. ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะเตรียมตัวเข้านอน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า ^^
.
.
.
[อื้อ ฝันดี]
ฮันบินบอกฝันดีผมด้วยอะ สงสัยวันนี้ผมต้องฝันดีได้ขี่ยูนิคอร์นแน่ๆ งื้อออ
ผมล้มตัวลงนอนหลังจากอาบน้ำปะแป้งจนหอมฉุย หยิบหูฟังสีขาวที่เป็นของฮันบิน มาแกะสายรัดมิกกี้เม้าส์ออก แล้วคลี่มันออก เอาหูฟังใส่หูตัวเองข้างนึง เอาสายยาวๆคล้องคอไว้ ส่วนปลายไม่รู้จะเอาไปเสียบกับเครื่องอะไร มือถือที่ผมใช้ก็ nokia3310 เลยปล่อยไว้อย่างนั้น หลับตาพริ้มจินตนาการว่าได้ฟังเพลงกับฮันบิน ตี๋ฟินสุดๆไปเลยครับวันนี้ >.,<
และก็แทบจะรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว
Talk: สุขสันต์วันเกิดนะตี๋ >_< ถ้าอวยพรแบบในเรื่องก็ขอให้ได้(ลงเอย)กับหมวยเร็วๆ แต่หมวยมันร้าย ระวังไว้นะ 555
ดีใจที่มีคนรออ่านจังค่ะ เราแต่งไม่ได้จริงจังมาก อย่าคาดหวังนะ 555 แค่อ่านสนุกๆไปด้วยกันก็พอละเนอะ มีคนมาเม้นนี่รู้สึกอบอุ่นดีจริงๆ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ เจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ เย้เย้
@SQWEEZ
ความคิดเห็น