คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ˋONE ; Intro
INTRO.
ไม่ใช่หรอก.. ใครจะเชื่อกันล่ะ
รักแรกพบมันก็มีแค่ในนิยายเท่านั้น..
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่อีซองมินต้องนั่งรอเพื่อนตัวดีอย่างอีฮยอกแจที่นัดเขาออกมาเพื่อจะไปสังสรรค์กับรุ่นพี่และเพื่อนคนอื่นๆ ที่ผับใกล้ๆ มหา’ลัย มือเรียวเก็บซุกเข้ากระเป๋าเสื้อเมื่อรู้สึกถึงอุณหภูมิความเย็นที่มากขึ้น ไอเย็นถูกพ่นออกมาจากจมูกได้รูป ในใจก็นึกกร่นด่าคนที่มาช้าอยู่ในใจ
คิดผิดรึเปล่าที่ยอมมาด้วยนะ ชักช้าจริงๆ
“โทษนะ พอดีกูลงรถผิดป้ายว่ะ แฮ่กๆ ไปกันเถอะสายแล้ว” อีฮยอกแจพูดด้วยความเหน็ดเหนื่อย ไม่น่าแอบหลับเลย ไม่งั้นคงมาถึงเร็วกว่านี้ อุตส่าห์นัดไว้ซะดิบดี แย่จริงๆเลยเจ้าไก่เอ๊ย..
ความจริงแล้วถ้าคนอย่างอีซองมินจะไปก่อนก็ได้แต่เพราะกลัวว่าหากเข้าไปก่อนก็ไม่รู้จะหลีกสายตาจาก ”คนๆนั้น” ยังไง
ร่างบางลุกขึ้นจากม้านั่งเดินมุ่งตรงไปยังร้านเหล้าที่อยู่ไม่ไกลนักโดยมีฮยอกแจเดินตามหลังมาก ร้านเล็กๆที่ดูไม่หรูหรานักหากมองจากภายนอกแต่เมื่อเดินเข้ามาแล้วกลับให้ความรู้สึกน่าประทับใจกว่าเป็นไหนๆ ฮยอกแจกวาดสายตาไปทั่วๆเพื่อดูว่าเพื่อนๆที่นัดมานั่งอยู่ตรงไหน
“นี่! อยู่ตรงนี้ฮยอกแจ วู๊ววว!~” ร่างสูงโบกมือเรียกเพื่อนสนิทก่อนจะรีบกุรีกุจอหันไปสั่งให้คนอื่นชงเหล้ามาเพิ่มให้กับผู้มาใหม่อีกสองคน
อยู่ที่นี่จริงๆด้วยสินะ.. คงไม่รู้ว่าเราจะมาล่ะมั้ง? นั่นสิ ถ้ารู้ว่าเราจะมาเขาจะอยู่ให้เจอกันทำไมตั้งแต่แรก
ทันทีที่อีซองมินเดินมาใกล้กับวงเหล้าขนาดใหญ่คิมยองอุนที่กำลังนั่งดื่มด้วยร้อยยิ้มก็ต้องเก็บลงเมื่อเจอเข้ากับคนที่เขาไม่พร้อมจะเจอหน้าและเจ้าตัวเองก็คงรู้สึกอึดอัดเวลาเจอเขาเช่นกัน จึงตัดสินใจถือแก้วเหล้าออกไปจากโต๊ะทันที
ไม่อยากเจออีซองมินในตอนนี้.. มันเป็นความคิดที่เขามีในตอนนี้ ไม่อยากที่จะต้องเห็นสายตาแบบนั้นจาก.. ถ้าจะเรียกว่าอดีตแฟนก็คงจะใช่
ยองอุนลุกออกไปเลยทำให้คนอื่นๆถึงกับงงแต่ก็ไม่ได้มีใครสนใจจะสืบหาตามข่าวเพราะตอนนี้มันเป็นเวลารีแร็กส์หลังจากสอบมิทเทอมแสนโหดร้ายไปได้
“โห.. แย่เม็ด.. มึงไปขุดซองมินมาจากหลุมไหนวะ วันๆกูเห็นแต่แมร่งนั่งวาดรูป” เยซองพูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา คนอย่างอีซองมินเนี่ยนะจะออกมากินเหล้ากับเพื่อน? ปกติแค่นั่งกินข้าวร่วมโต๊ะเดียวกันก็ถือเป็นเกียรติคุณแล้ว - -
“กูเก่งไงครับพี่เต่า” ฮยอกแจตอบอย่างภูมิใจ จริงๆแล้วไม่ใช่แบบนั้นเลยด้วยซ้ำ เขาต้องกล่อมอยู่ตั้งนาน ชักแม่น้ำทั้งห้ามารวมยังแทบรั้งไม่ไหว สุดท้ายไม้ตายก็เลยถูดขุดมาใช้
“มึง.. ไปกับกูเหอะ ถ้ากูเมาแล้วเชี่ยซีวอนลากกูไปแดกล่ะ มึงไม่ห่วงกูหรอ?”
ซองมินหย่อนตัวนั่งลงเก้าอี้ข้างๆกับฮยอกแจ พอมานึกว่าที่บางคนบางคนกำลังหลบหน้าเขาแล้วมันไม่ยิ่งทำให้อึดอัดมากกว่าหรือไงนะ? แทนที่จะคุยกันให้เข้าใจไปซะ มือเรียวดันแก้วที่มีน้ำสีอำพันผสมอยู่ออกไปจากสายตา ทั้งกลิ่นและสีของมันไม่ได้น่าพิสมัยเลยแม้แต่น้อยสำหรับคนที่ติสอย่างอีซองมิน ถึงแม้เขาจะสนิทกับเพื่อนกลุ่มนี้แต่มันก็ใช่ว่าจะต้องไปเที่ยวหรือดื่มด้วยกันนี่?
“เอ้า!? อะไรวะครับ มาร้านเหล้าแต่ไม่แดกเหล้า?”
“มึงปล่อยแม่งไปเหอะ พูดอย่างกับเป็นเรื่องแปลกหมาออกลูกเป็นไฮดร้างั้นแหละ”
“โว๊ะ! มึงจะติสเกินไปแล้วว่ะครับคุณอีซองมิน งั้นซีวอน มึงไปหยิบโค้กมาให้หน่อยดิ”
“เชี่ยไรล่ะครับพี่ทึก มีมือไหม? มีก็ไปเองดิ” ซีวอนพูดอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ สายตาทะเล้นหวานเยิ้มนั้นเอาแต่มองแทะโลมฮยอกแจเสียจนเจ้าตัวถึงกับจะหยิบส้อมขึ้นมาแทงคนแทนจิ้มอาหาร อีทึกเกิดอารมณ์เอือมจนต้องเดินไปหยิบเสียเอง
เป็นพี่นี่ไม่ได้สบายเลยนะ พจนานุกรมเล่มไหนสอนกูว่าพี่สบายวะ กูจะไปเผาแม่งทิ้ง!
ดวงหน้าหวานของอีซองมินยิ้มขำหน่อยๆ พรันสายตาก็มองไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษาที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่กับเขาข้างๆกับชเวซีวอนและคิมบอม ไม่แปลกหรอกที่เพิ่งจะสังเกตุเห็นในเมื่อมันมืดขนาดนี้ มองพินิจใบหน้าคมนั้นจนเข้าของใบหน้ารับรู้ถึงสายตาที่ทอดมองมา ตาคมหันมองกลับมาก่อนจะยิ้มอ่อนๆพร้อมกับชูแก้วเหล้าขึ้นเป็นเชิงทักทาย
เหอะ…ตีสนิทกันหรือไง?
ซองมินเสมองไปทางอื่นพร้อมกับหยิบโค้กกระป๋องขึ้นจรดริมฝีปากและดื่มจนเกือบหมดกระป๋อง แอบเบนสายตามองกลับไปแต่นัยตาคมนั้นก็ยังไม่เลิกจ้องเขาสักที จะพูดว่าคิดในแง่ร้ายเกินไปนั้นก็ไม่ขอเถียงใครหรอก
เกลียดรอยยิ้มแบบนี้จริงๆ ยิ้มแบบมีความนัยแฝงไว้ ผมชอบการที่พูดออกมาตรงๆมากกว่า เพราะจะได้รู้ว่าจุดประสงค์คืออะไรโดยที่ไม่ต้องเดา
“เฮ้ย พวกมึงกูลืมแนะนำเลย นี่เพื่อนกูเองชื่อคยูฮยอนเรียนวิศวะเว้ย เป็นไง กูเจ๋งป่ะล่ะ!!”
++++++++++++++++++
Talk with (K)yu
เอาอินโทรมาลงก่อน ดึกแล้ว เดี๋ยวจะมาอัพตอนหนึ่งเน่อ
ปล.ไรท์เตอร์แต่งฟิคนี้เพราะความฟินของไรท์เตอร์ที่มีต่อคยูมิน
และคุณเพื่อนจีจี้ผู้น่ารัก (*w* )
#### เราขอซอรี่อย่างยิ่ง คนที่นั่งข้างๆคยูกับซีวอนคือ "คิมบอม" นะ ไม่ใช่คิบอม
### แก้คำผิด
ความคิดเห็น