ข้าจะเป็นหงหมิ่นคนใหม่

เสียงเครื่องติดตามการทำงานของหัวใจดังขึ้น พร้อมกราฟการทำงานของหัวใจที่อยู่บนหน้าจอของตัวเครื่อง ที่ใช้เพื่อดูการทำงานของหัวใจจากร่างชายวัยสูงอายุ ที่มีอายุ 60 ปี อย่าง หงหมิ่น

ชายแก่เหม่อมองไปทางเพดานสีขาวในตัวห้องพักผู้ป่วย ของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง

เขาตกอยู่ในภวังค์ นึงย้อนถึงเรื่องราวที่ตนเองเคยผ่านพ้นมา ในห้วงความคิดเหมือนดั่งม้วนฟิล์มที่ฉายย้อนอดีตจากโรงภาพยนตร์

หงหมิงมีสิ่งที่แตกต่างกว่าคนอื่น แต่ไม่สามารถบอกกับคนอื่นได้ เพราะว่าเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อจนบางคนคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ทำให้เขาไม่คิดจะบอกใครแม้แต่คนสนิทใกล้ชิดว่า

เขาสามารถระลึก และยังจดจำชาติที่แล้วของเขาได้อย่างดี

ชาติที่แล้วเขาเป็นถึงคุณชายจากตระกูลใหญ่ ที่มีสถานะร่ำรวย มีกินมีใช้ไม่ลำบาก ทรัพย์สมบัติก็มีมากมายพอให้ใช้อย่างสุขสบายในยามแก่เฒ่าก็ยังใช้ไม่หมด

เรียกได้ว่าเขาเกิดมาในกองเงินกองทอง ไม่เคยลำบากแม้แต่น้อย แต่กลับกัน ชาตินี้เขาเป็นเพียงเด็กชายกำพร้า ไร้บิดามารดา ไม่รู้ว่าทั้งสองเป็นใคร มีเพียงอย่างเดียวที่ติดตัวมาคือนามที่เหมือนกับชาติที่แล้ว

มีบ่อยครั้งที่เขาคิดถึงชีวิตอันสุขสบายของชาติก่อน เหมือนดังคล้ายสวรรค์ลงโทษจากผลบาปกรรมที่เขาเคยได้กระทำในอดีต

ถึงแม้ว่าในชาติก่อนจะดูไม่พัฒนาเหมือนปัจจุบัน แต่ก็ยังอยู่สบายไม่ลำบาก ไม่เหมือนอย่างชาติปัจจุบันที่เขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าจากสถานสงเคราะห์แห่งหนึ่ง ที่ต้องดิ้นรนเพื่อใช้ชีวิตไปวันๆ

ชาติก่อนเขาเป็นคุณชายจากตระกูลใหญ่ ชีวิตสุขสบาย ชาตินี้เป็นเด็กกำพร้าชีวิตแสนลำบาก

ชาติก่อนเขาเป็นคนเกียจคร้าน การศึกษาที่บิดาจัดหาให้ก็ไม่คิดสนใจ แต่พอมาชาตินี้การศึกษาเป็นสิ่งสำคัญจึงทำให้ต้อทำงงานเสรินส่งเสียตัวเองเข้าเรียน

ในชาติก่อนเขาเป็นผู้หยิ่งยโสในศักดิ์ศรีของตกเอง จึงแสดงท่าทีรังเกียจ ดูถูกแก่ผู้ด้อยกว่าตนเอง แต่ชาตินี้เหมือนกรรมตามสนอง ทุกการกระทำที่เคยกระทำกับผู้อื่นจากชาติที่แล้ว ชาตินี้กลับย้อนมาสู่ตัวเขาเอง

แต่ในความโชคร้ายย่อมต้องมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นบางในบางครั้ง นั้นก็คือการที่เขาได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างจากชาตินี้คือ การให้ การแบ่งปัน การให้โอกาส การทำความดีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ถึงตอนแรกเขาจะไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไปแล้ว จะได้อะไร แต่สิ่งตอบแทนหลังจากกระทำลงไปก็ถือว่าคุ้มค่า

เพราะว่าเขาได้รับ รอยยิ้ม การขอบคุณ อย่างจริงใจ ที่ชาติที่แล้วไม่รู้เคยได้รับไหม ถึงจะได้รับแต่ก็เป็นเพียงการประจบประแจงจากผู้หวังผล

เขาได้เรียนรู้การให้อภัย ทั้งที่ตนเองในชาติที่แล้วเขาเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น

จนในที่สุด หลายๆ สิ่งก็หลอมรวม ทำให้เขากลายเป็นเจ้าของฉายา นักธุรกิจนักบุญ ทั้งที่เขาเองไม่รู้เลยว่าคนรอบข้างต่างเรียกเขากับฉายานี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ อาจเป็นเพราะเขาไม่เคยคาดหวังอะไรกับการกระทำของตัวเองอยู่แล้ว เขาเพียงแค่ต้องการให้โอกาส ให้สิ่งดีๆ กับผู้คนที่ลำบากเหมือนที่เขาเคยพบเจอ จากความรู้สึกที่อยากจะกระทำก็เพียงเท่านั้น

หรือในบางครั้งอาจจะกระทำ เพราะมีความรู้สึกผิด กับหลายสิ่งหลายอย่างที่ตัวเขาเคยกระทำต่อคนรอบข้างในชาติก่อนด้วย

เอี๊ยด

เสียงเปิดประตูดังขึ้นจากฝีมือของชายหนุ่มในวัยกลาง ซึ่งเป็นบุตรชายบุญธรรมของหงหมิ่น

เรียกความสนใจให้แก่เขา

เขาหันหน้าไปทางลูกชายบุณธรรมที่เขาอุปการะเลี้ยงดูด้วยความรัก เอ็นดู เอาใจใส่ จนถึงขนาดไม่ยอมมีภรรยา อาจเป็นเพราะว่าเจ้าตัวนั่นมีใบหน้าที่เหมือนกับใครคนหนึ่ง ที่เขาเคยกระทำผิดต่อด้วย

" ลูกเองหรือ "

เขาเอ่ยด้วยเสียงแหบแห้งที่เต็มไปด้วยความอ่อนล้า ทุกๆ ครั้งในการหายใจของเขาเหมือนราวกับว่า ได้ใช้แรงทั้งหมดของร่างกาย แขนขารู้สึกหนักจนไม่อาจขยับตัวได้ ดวงตาทั้งสองเริ่มพร่ามัว

แต่เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างพยายามดึงจิตวิญญาณของไปในที่ใดสักแห่งหนึ่ง คล้ายกับความรู้สึกจากชาติที่แล้ว

เขาส่งรอยยิ้มสุดท้ายของชีวิตไปให้ลูกชายบุญธรรม เพื่อหวังว่าเป็นการปลอบประโลมบุตรชายบุญธรรมต่อการจากลาในครั้งนี้

ก่อนที่ทุกสิ่งทุกอย่างจะดำมืดไป

แต่ความมืดมิดก็อยู่ได้ไม่นานนัก ก็เกิดแสงสว่างเกิดขึ้นพร้อมน้ำเสียงอันอ่อนโยน

หมดเวลาแห่งการรับโทษของเจ้าแล้ว เด็กน้อย

__________

*คำเตือน*

#นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย

#อัพเดทในDek-D และ ReadWrite เท่านั้น

#เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงการเดินเกิดในจิตนาการ เป็นเนื้อหาที่แต่งขึ้น ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

#ในเนื้อหาไม่ได้อ้างอิงในประวัติศาสตร์ / ไม่ตรงในประวัติศาสตร์  

---------------- 

อัพเดทในวันที่ 17/04/65 

สามารถติดพูดคุยได้ที่ @momo_1834