ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { SHINee } Fiction | อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี ... ปาปิก้า !

    ลำดับตอนที่ #7 : อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี ... ปาปิก้า (6)

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.พ. 53





    ขอโทษที่เอามาลงช้ามากๆๆๆๆตอนนี้ พอดีเราไปคอนFTมาง่ะ เลยไม่ว่าง การบ้านก็เยอะมากมาย
    ขอบคุณมากๆนะที่มาอ่าน มาเม้นต์กัน มีคนสมัครเป็นแฟนคลับด้วยอะ=[ ]=;
    น่าตกใจเจรงๆ แต่ก็ขอบคุณนะ ยังไงก็เม้นต์ให้ด้วยแล้วกันนะ จะดีมาก ฮ่าๆๆๆๆ

    ถ้าเรื่องนี้มาอัพช้าก็ลองอ่านเรื่องอื่นที่เราเขียนดูได้นะ(อิๆ) ถึงจะไม่ใช่ฟิคตลกแต่เราว่ามันก็ดีนะ 55
     
    สุดท้าย อยากบอกว่าเราไม่ได้เป็นคนประเภทเดียวกะจงยอนและมินโฮหรอกนะ

    ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
     
     


     

    (6) 




     
    มีเบอร์แล้ว..

     
    อยากกดโทร..



     
    แต่นี่ตีจะตีสามและ..




     
     
    จะโทรไม่โทร.. จะโทรไม่โทร..
    จะโทรไม่โทร.. จะโทรไม่โทร..
    จะโทรไม่โทร.. จะโทรไม่โทร..
    จะโทรไม่โทร.. จะโทรไม่โทร..



     
     
    ทนไม่ไหว !!!



    กดไปแระ ..ตรุ๊ดดด.. ตรุ๊ดด...... รอสาย ๆ


     
     
    แทมิน: ครับ?
     
    จงฮยอน: เอ่อ....
     
    แทมิน: ?
     
    จงฮวอน: นี่พี่จงฮยอนนะแทมิน นอนยัง? คุยได้ป่าว?


     
     
    เห้ย..ใจเต้นอะ

    ป๊อดหว่ะกู มือสั่นอะ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น(โดยเฉพาะถ้ารู้ถึงหูไอ้เพื่อนเวรมินโฮว)
     
     
    หงึก 



     
     
    แทมิน: อ๋อ ครับๆๆ คุยได้
     
     
    ทำเสียงร่าเริงสดใสใส่กู ได้ข่าวว่านี่จะตีสามแล้วเว้ย..
    ทำไมน่ารักจังวะ
     
     
    จงฮยอน: เอ่อ..พี่โทรมาเรื่องพรุ่งนี้อะ 
     
    แทมิน: ครับ
     
    จงฮยอน: คือ ละครอะมันมีตอน 4 โมงอะ แต่พี่ว่ามาเจอกันก่อนก็ได้เผื่อหาไม่เจอเดี๋ยวยุ่ง
     
    แทมิน: โหย จะหาไม่เจอได้ไงอะพี่ก็นัดกันที่ร้านที่ซอนเยก็เจอแล้ว ฮ่าๆ
     

     
    ทำไมน้องมันปกติ
    แต่กูเกร็งวะ?
     
    รู้สึกปะ?
     
     
    หึหึหึหึหึหึหึ.. 


     
     
    จงฮยอน: ก็กะพาไปกินข้าว.. ตามใจไม่กินก้ได้

     
    แหล ใส่อารมณ์น้อยใจหน่อยๆ กรั่กๆๆ 


     
    แทมิน: หง่ะ.. พี่อะ อะไรง่ะ อยากกินจิ
     
    จงฮยอน: เหอเหอ ไม่ต้องเลย
     
    แทมิน: พี่จะเลี้ยงป่ะ 55
     
    จงฮยอน: เอาคุ้มเลยนะ กะว่าไปตัวป่าวเลยว่างั้น?
     
    แทมิน: กะว่าไปตัวปล่าวเลย555 
     
     
    หึหึ.. ดีครับดี

    สักวันเหอะกูชวนมากินหน๋มใส่ยานอนหลับซะเลย อิๆ(สลิดดดดดด)

     
     
    แทมิน: แล้วไปตัวป่าวได้ป่าวล่ะ 55
     
    จงฮยอน: เออ เอาเล้ย ก็บอกว่าจะเลี้ยงแล้วนี่นา
     
    แทมิน: 555 ใจปล้ำนะเนี่ยเสี่ยย
     
    จงฮยอน: เดี๋ยวเถอะอีหนู๋ ไม่ต้องมาแซวหรอก เดี๋ยวไม่ได้กิน
     
    แทมิน: อิๆ(ยกมือปิดปาก) 
     
    จงฮยอน: อารมณ์ดีจังนะ นี่จะตีสามแล้วยังไม่นอน เดี๋ยวหน้าแก่นะเว่ย
     
    แทมิน: กำลังจะไปนอนเลยพี่ เนี่ยปิดคอมไปแล้วอะ
     
    จงฮยอน: อ่อ.. ไปนอนก็ได้ งั้นพรุ่งนี้เจอกันตอนเที่ยงนะ กินข้าวกลางวันกัน
     
    แทมิน: เย๊.. ครับ 
     
    จงฮยอน : ฮ่าฮ่า เดี๋ยวกินข้าวเสร็จค่อยไปกินเค้กกัน จะเจอกันตรงไหนดี?
     
    แทมิน: หน้ามอ ตรงม้านั่งอะ ตรงป้อมยามอะพี่
     
    จงฮยอน: โอเคๆ ตรงนั้นก็ได้เที่ยงตรงนะ
     
    แทมิน: ครับ 
     
    จงฮยอน: อือ.. งั้น.........ไปนอนเหอะ เดี๋ยวเป็นหมีแพนด้า
     
    แทมิน: ฮ่าๆ พี่ด้วยนะ นอนได้แล้ว แล้วพรุ่งนี้เจอกันฮะ
     
    จงฮยอน: เอ้อ.. เออ.. งั้น...
     
    แทมิน: หือ??
     
    จงฮยอน: ป่าวหรอก นอนซะนะ พรุ่งนี้เจอกัน
     
    แทมิน: คร้าบบบ...


     
     
     
    ..ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด.........
     
     
     
     
     
     
     
     
    วางสายไปแล้ว
     



    เห่ยยยยยยย ! 
     
     




    เห่ย เห่ย เห่ย
    ทำไมหัวใจมันเต้นแรงงี้วะ!



     
    คือตะกี้เกือบหลุดไปว่า ‘ฝันดี’
    เชี่ย.. เลี่ยนตัวเองว่ะ 



     
    แค่คุยโทรศัพท์กัน ทำไมวะ ใช่ว่าไม่เคยเจอ .. ก็เคยเจอกันมาแล้วไง
    แล้วทำไมตื่นเต้นนักอะ เห่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! O_O !



     
    กูควรหาหมออีกคนไหม?
     
     
     

    หัวใจกูผิดปกติ!




     
     
     
     

     
     
     
     
    เอาล่ะ

     
     
    และแล้ววันเสาร์ก็มาบรรจบ..
     
    เช็คเรทติ้งละครหน่อยซิ๊ ว่าหนุ่มๆสาวๆคนไหนเป็นยังงัยกันบ้าง!
     
     
     


    คนแรก.. คนที่ตื่นเช้าซะยิ่งกว่านักแสดงละครเองเสียอีก
    นั่นก็คือ นายชเว มินโฮ(เจ้าเก่า) ณ คณะนิเทศน์ศาสตร์ แท่น แท๊นนนน
     
    มินโฮตื่นเช้ามากกกกกกกกกกกก
    เช้ากว่าที่เคยตื่นมาทำบุญวันเกิดแม่ซะอีก ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว
    วันนี้ขอหล่อสุดชีวิต จากนั้นก็เช็คสัมภาระ นั่นก็คือไอ้ลูกรักที่ขาดไม่ได้เลยในวันนี้
     
    กล้องถ่ายรูปมืออาชีพตัวใหญ่ถูกขัดๆเช็ดๆถูๆซะสะอาดเอี่ยมประดั่งซื้อมาใหม่
    แบบว่าถ้าวันนี้ถ่ายรูปคีย์ออกมาจะต้องไม่มีเบลอแม้แต่ 1 พิกเซล !




    กรี๊ด ตื่นเต้น(กระดี่ไม่หายจริงๆ)



     
    จะได้เจอคีย์คนสวยตัวเป็นๆแล้ว
     
    ซื้ดดดด.. หายใจลึกๆมินโฮ ทำใจดีๆ=[ ]=;



    ตึกตัก ๆ ๆ ๆ
     
     
     
    คีย์เหรอ ... คนที่เค้าตั้งหน้าตั้งตารอ


     
    จะสวยขนาดไหนนะ ?

    จะน่ารักขนาดไหน ?

    จะใจดีขนาดไหน ?

    แล้วจะรักเด็กมั๊ย ?

     
    สวย น่ารัก ใจดี รักเด็ก(เด็กนิเทศก์)สู้นางสาวไทยได้รึป่าว ?


    (เกี่ยวอะไรเล๊า=[ ]= !)


     
    วันนี้ได้รู้กัน !!!!!!!!!
     
     

    มินโฮสู้เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!

    (ลงไปวิดพื้นเรียกกำลังใจ 50 ที555+)
     


     
     
     


     
    คนต่อมา.. คนที่เพิ่งหาบัตรได้เมื่อคืนตอนสี 2 กว่าๆ
    นายคิม จงฮยอน(เจ้าเดิม) ณ คณะนิเทศศาสตร์(เช่นกัน)
     
    เป็นสุดหล่อที่ตื่นเช้าพอกัน เพราะกะจะไม่ให้มินโฮหล่อแซงหน้า
    ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวโบ๊ะหน้า(?)เสริมหล่อแต่เช้า จะไปหลีสาว(?)ต้องมีแผน(?)
     
    เอากล้องไปด้วยเหมือนกัน เนียนว่าจะเอาไปเก็บภาพงานละครแต่จริงๆจะเอาไปแช๊ะรูปน้องแทมินตะหาก กิ้วๆ 
    กว่าจะทำอะไรเสร็จก็ปาเข้าไปสิบโมงครึ่ง ออกไปมอเลยดีกว่า
     
    แต่แหม.. ได้ข่าวว่านัดไว้เที่ยงนะ 555+
     
     
    ถึงจะดูเร็วไปหน่อยเพราะหอกับมหาลัยเดินไปแค่ 5 นาทีถึง
    แต่จงฮยอนก็ยังรู้สึกว่าไอ้อาการตื่นเต้นเวิ่นเว้อของตนเองมันก็ยังพอทนได้
    เพราะยังไงเค้าก็นัดอีกฝ่ายไว้เที่ยง
     
    ถ้าเทียบกับใครบางคนที่มีงานแค่ดูละครเวทีตอน 4 โมงเย็นแล้วล่ะก็

     
    มันจะตื่นมาหาป๊ะมันเหรอวะ =[ ]= !!!
     
    เพื่อนกรูประสาทแดกไปแล้ว(เมื่อเช้าโทรมาเลยตัดสายแม่งทิ้งอย่างไม่ใยดีด้วยความรำคาญ๕๕๕)





    แหม ๆ









     
     
     
     
    คนต่อมาอีกต่อ.. คนที่ตื่นสายที่สุดในบรรดาสามหนุ่มสามมุม
    นายอี จีฮุน(เจ้าใหม่) ณ คณะบริหารธุรกิจภาคอินเตอร์
     
    วันนี้มีงานละครของคณะมนุษย์ศาสตร์เอกการแสดงที่มหาลัยในเวลา 16.00 น.
    จีฮุนคาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องตื่นสักราวๆ 13.00 น. เป็นอย่างต่ำ



    เนื่องจากว่า
     
    1. ไม่ได้เป็นคนแสดงเอง
    2. วันเสาร์เป็นวันหยุดพักผ่อน
    3. ยังปรับเวลาไม่ค่อยได้(เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกอะนะ)


    ความคิดช่างขัดกับไอ้พวกมีความรักยิ่งนัก




     
     
    แต่ ..!!
     



     
     
            ...



     
     
    แมร่งงงงงงง ..!!

    ไอ้เชี่ยตัวไหนโทรมาแต่เช้า!! สาดดดดดดดดดดด !!

     
     
    จีฮุน: งืมม.. ไควะ? มีไร?
     
    มิกิ: นี่มิกิเองนะจีฮุน!!
     
    จีฮุน: เห้ยO[ ]o?


     
     
    ตาสว่างเลยกู..

    ไม่ใช่ไอ้เชี่ยที่ไหน๊.. ไม่ใช่ ไม่ช่าย คิดซะว่าไม่ได้พูด

     
     
    จีฮุน: มิกิ.. มีอะไรโทรมาแต่เช้าเลย งืมๆๆๆ คร่อก
     
    มิกิ: จีฮุนบ้า! ไม่เห็นเช้าเลยนี่ 11 โมงกว่าแล้วนะ!!! ตื่นได้แล้วๆๆๆๆ
     
    จีฮุน: เง่ย.. เพิ่ง 11 โมงเองอะ  zZ  '


     
     
    เช้าขนาดนี้พระยังเดินบาตรไม่เสร็จเลยยยยยยยยย(บ้าเหรอ)
     
    กูอยากนอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...


     
     
    มิกิ: มาหามิกินะ ให้กำลังใจหน่อย~♥ ทานข้าวกลางวันกันนะ
     
    จีฮุน: เอ่อ.. ครือ.. 
     

     
    ครือ.. กูง่วง & กูอยากนอน
    บอกเค้าไปจีฮุน!


     
     
    มิกิ: จีฮุนอะ 
     
    จีฮุน: ง่า.. ครับๆ โอเคครับ เดี๋ยวรีบไปหา รอนะ
     
    มิกิ: อื้อ รักนะ 
     
    จีฮุน: ครับเหมือนกัน งั้นผมไปอาบน้ำก่อน
     
    มิกิ: โอเครรรร 
     
     
     
     
     
    จบกันชีวิตกรู



    T_________________T





    !


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×