คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : JAEDO : Swimming Pool
อีกไม่กี่สัปดาห์ก็ใกล้จะปิดเทอมฤดูร้อนแล้ว
ส่วนนี้เลยเหมือนกับเป็นช่วงแก้ตัวของเหล่านักเรียนที่สอบตกและยังสอบซ่อมไม่เสร็จ ถึงจะเป็นอาทิตย์แห่งการสอบแก้แต่โรงเรียนก็เปิดเรียนตามปกติเพียงแค่ไม่ได้มีการสอนอะไรอย่างเข็มงวด
ผมทำความสะอาดสระว่ายน้ำคู่กับแจฮยอนมาแล้วเป็นเวลาเกือบ1สัปดาห์ด้วยกัน
ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันไม่เสร็จสักกะที
และทุกครั้งที่ผมไปที่สระผมก็มักจะถูกอีกฝ่ายคอยกวนประสาทเป็นประจำ
หาจดหมายเจอเมื่อไรจะปล่อยหมอนั้นทำความสะอาดคนเดียวเลยคอยดู!!
“โดยอง”
ผมหันไปตามเสียงเรียกที่ผมคุ้นเคย
น้ำเสียงที่มักทำให้ผมหลงใหลได้อย่างง่ายดาย
“พ..พี่จินยอง”
“ได้ยินมาว่านายบำเพ็ญประโยชน์แก่โรงเรียนหรอ”
“แหะๆ ครับ”
“สุดยอดเลยนะ
ทำคู่แจฮยอนสินะ”
“อ่า
ใช่ครับทำคู่กับแจฮยอน”
“สู้ๆแล้วกัน
แจฮยอนเขาเองก็เป็นคนตั้งใจ”
พี่จินยองยื่นมือมาตบเบาๆที่บ่าของผมพร้อมกับส่งรอยยิ้มที่ผมชอบนั่นมาให้อย่างอ่อนโยน
จนมีน้ำเสียงจากบุคคลที่3และ4ดังขึ้นขัดอารมณ์ของผม
“จินยองอ่า/ตุ่ย”
ผมและพี่จินยองหันไปตามเสียงเรียก
ผมมองหน้าพี่จินยองที่กำลังส่งรอยยิ้มที่ผมไม่เคยได้รับให้กับบุคคลที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเขา
ส่วนผมได้แต่ส่งสายอาฆาตให้กับบุคคลที่ชอบกวนประสาทของผม
ชื่อผมมีก็ไม่เรียกหรอกนะเรียกอยู่นั้นแหละว่าตุ่ย
“แจบอมมาตามพี่แล้วน่ะ
พี่ขอตัวก่อนนะ”
“ครับ”
ผมได้แต่ตอบสั้นๆไป
พี่จินยองเดินไปหาพี่แจบอมด้วยใบหน้าที่ดูแล้วมีความสุขล้นเต็มไปหมด
แขนเรียวของพี่เขาที่สอดเข้าไปที่แขนของพี่แจบอมจนเหมือนกับว่าทั้งคู่กำลังเดินควงแขนกันนั้น
ทำให้ผมรู้สึกเจ็บขึ้นมาหน่อย แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้
“ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้คู่กับเธอด้วย”
ผมหันไปมองไอ้คนไม่เอาไหนที่กำลังยืดกอดไม้ถูแล้วทำหน้าตากวนประสาทใส่
พอถึงเวลาเลิกเรียนผมกับแจฮยอนก็จะมาทำความสะอาดสระว่ายน้ำกัน
“ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมาทำคู่กับนายหรอกนะ”
“น่าเบื่อ
แทนที่ฉันจะได้ลั้นลาหาแฟนในช่วงฤดูร้อน กลับกลายเป็นต้องมาทำงานคู่กับเธอ”
“ใครใช้ให้นายโง่แล้วสอบตกกันละ
โทษตัวเองซะบ้างสิ”
ผมหันไปแยกเขี้ยวใส่อีกคนที่ทำหน้าตาเหมือนไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดอะไรกับคำพูดของผม
ถ้าไม่ติดว่าถือสายยางอยู่ผมเองก็อยากจะคว้าไม้ถูที่อยู่ข้างๆตัวไปฟาดหมอนั้นสักทีหนึ่ง
“หน้าตาน่ารักนะ
แต่นิสัยเธอโคตรไม่น่ารักเลย”
“เงียบปากไปเลยไป
ฉันจะต่อสายยางแล้ว”
ผมหันกลับมาให้ความสนใจกับงานตรงหน้า
จริงๆถ้าไม่มีเรื่องจดหมายนั้นผมก็คงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้คู่กับคนที่ไม่เอาไหนแบบแจฮยอนหรอก
ผมเองก็อยากจะช่วงปิดเทอมฤดูร้อนที่ดีเหมือนกันนั้นแหละ
ถึงจะอกหักจากพี่จินยองแต่อย่างน้อยปิดเทอมหน้าร้อนเองก็น่าจะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนนินะ
พรวด!!
อะไรวะ..ก็เมื่อกี้กำลังจะต่อสายยางกับก๊อกน้ำแล้วไมผมถึงเปียกงี้อ่ะ
“ฮ่าๆๆๆๆ
จะต่อสายยางแต่ดันเปิดน้ำไว้
สงสัยเธอคงจะฉลาดแต่เรื่องเรียนแต่กับเรื่องแบบนี้เธอกลับไม่ฉลาดเลยสักนิดเดียว
ฮ่าๆๆๆๆ”
ผมหันไปมองไอ้คนนิสัยเสียที่เอาแต่ยืนขำจนตัวงอแต่ไม่มีความคิดที่จะเข้ามาช่วยผมเลยแม้แต่สักนิด
“โอ้ยยย ขำ
มานี่ฉันช่วย”
แจฮยอนเดินเข้ามาหาผมแล้วดึงสายยางที่ผมถือเอาไว้ในมือไปต่อเข้ากับก๊อกน้ำให้
ผมยืนมองการกระทำของอีกคนยกมือตัวเองขึ้นมาลูบใบหน้าตัวเองที่มีหยดน้ำเกาะเต็มไปหมด
แจฮยอนออกแรงบิดก๊อกน้ำเพื่อเปิดมันอีกครั้งและครั้งนี้มันก็..
พรวด!!
พังอีกครั้ง
ตอนนี้ทั้งผมและแจฮยอนต่างเปียกกันไปทั้งตัว ชุดยูนิฟอร์มนักเรียนสีขาวของพวกผมในตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำที่ออกจากก๊อก
ผมกับแจฮยอนต่างมองหน้ากันสักพักก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาให้กับความไม่ฉลาดของพวกเราเอง
“นายเองก็ไม่ฉลาดเรื่องนี้นิ
ฮ่าๆๆ”
“เธอมีสิทธิ์ว่าคนอื่นได้ด้วยหรอ
เธอเองก็ไม่ต่างกันอ่ะ ฮ่าๆๆ”
นั้นสินะ
ผมเองก็อาจจะโง่ด้วยเหมือนกัน
ถึงจะทำคะแนนในรายวิชาต่างๆได้ออกมาอย่างดีแต่กลับไม่ได้รับความสนใจจากคนที่ตัวเองแอบชอบ
แถมยังเอาแต่โทษคนนั้นคนนี้ว่าโง่เลยลืมย้อนกลับมามองตัวเองว่าก็โง่ไม่ต่างกัน
โง่ที่เอาใจไปทิ้งไว้กับคนที่เขาไม่สนใจ
สมเพชตัวเองสุด
พรึบ!
“อะ”
“โทษนะ”
ผมมองเสื้อคลุมสีดำที่ตอนนี้มันคลุมอยู่บนไหล่ของผมก่นเงยหน้ามองเจ้าของเสื้อคลุมที่ตอนนี้ใบหน้าห่างกันไม่กี่เซน
แจฮยอนมองหน้าของผมจนผมเองก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ พอมองแจฮยอนแบบนี้ใกล้ๆแล้วแจฮยอนเป็นคนที่หล่อ
ไม่สิหล่อมากๆเลยก็ว่าได้ แจฮยอนค่อยๆขยับหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆผมเองก็ได้หดคอหนีอีกคน
ฝ่ามือใหญ่แจฮยอนว่างๆลงบนศีรษะของผมเบาๆก่อนจะออกแรงโยกไปมา
“เอาจริงๆเธอก็น่ารักดีนะ”
Talk;
มาแล้วจ้า
สั้นเนอะ..ใช่สั้น;---;
สระว่ายน้ำไม่มีใครอยู่
อยู่กันแค่2คนนนนนน คึคึ
เม้นท์กันเยอะๆๆๆ
ชอบอ่านความคิดเห็นของทุกๆคน
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามฟิคของไรท์นะคะ
ไปเมาส์มอยกับไรท์ในทวิตได้นะ
ไม่กัดเด้ออออ หรือใน #ฟิครักไม่จำกัดสตอรี่
รักรีดเดอร์ทุกคนนนนน
Enjoy Reading And Thank For
Reading.
ความคิดเห็น