คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TAETEN : มนุษย์หน้าแมว
Every time you walk
into the room
Got me feeling crazy,
shock my heart boom boom.
Any other boy would
stare but me,
I look away ’cause
you’re making me scared.
อึก.. ปวดหัวจัง
ว่าแต่ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนกันแต่ถ้าจำไม่ผิดเมื่อคืนผมดื่มที่บ้านของแทยงนิ
ทำไมพอตื่นขึ้นกลับรู้สึกจำอะไรไม่ได้เลยกันละ
“อืมมม.. ขออีก5นาทีนะ”
หืมมม
เสียงใครทำไมอยู่ใกล้หูของผมแล้วไอ้สัมผัสอุ่นๆบนตัวนี่มันคืออะไรเหมือนมืออะไรหนักๆมาทับ
นึกได้แบบนั้นผมก็พยายามปรับสายตาให้โฟกัสกับบางสิ่งบางอย่างที่อยู่บนตัวของผม
กลุ้มสีดำสนิทที่ตอนนี้อยู่ตรงช่วงอกของผม
ท่อนแขนที่มีกล้ามเนื้อที่ตอนนี้พาดอยู่ที่ช่วงเอวของผมพอมองดีๆนี่มันแทยงนิแล้วทำไมใส่เสื้อผ้า..
“อ้ากกกกกกกกกกกกก!!”
ก็ไม่รู้หรอกนะว่านี้มันเกิดอะไรขึ้นแต่พอเห็นแทยงที่ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงแค่บ็อกเซอร์เท่าส่วนตัวผมนั้นกลับไม่มีอะไรเลยสักอย่างมาปิดร่างกายมันก็เลยตกใจจนเผลอออกแรงถีบไปจนไม่ได้กะแรงว่ามันมากแค่ไหนพอถีบไปก็กลับรู้สึกเจ็บๆที่สะโพกขึ้นมา
โครมมมม!
“ถีบฉันทำไมเนี้ยเตนล์
แล้วโวยวายทำไมแต่เช้า..หาวววว อรุณสวัสดิ์นะ”
“อ..อะไรกันเนี้ย นี่มันเรื่องอะไรกัน”
ยังมีหน้ามาอ้าปากหาวใส่กันอีกแล้วนี่มันอะไรกันทำไมทั้งผมและแทยงถึงไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย
ฮืออออ เมือคืนจำอะไรไม่ได้เลย ต่อไปนี้จะไม่ดื่มอีกแล้วถ้ารู้ว่าดื่มและจะจำอะไรไม่ได้เลยเนี้ย
“เมื่อคืนนายโคตรน่ารักเลยนะ”
“!?.. เอ่อ..เสื้อผ้าเราล่ะแทยง?”
“อ้อ ส่งซักไปน่ะ อีกอย่างเมื่อวานนายก็เป็นคนซื้อเหล้ามาเองนะ”
ซื้อเหล้ามาเองเนี้ยนะ
จะว่าไปเมื่อวานหลังจากรู้ผลสอบก็เลยซื้อเหล้ามาฉลแงกับแทยงแต่ก็ไม่คิดว่าจะเมาจนลืมขนาดนี้
แต่ว่าไอ้ที่บอกว่าน่ารักน่ะมันคืออะไรกัน ไม่อยากจะถามซักเท่าไหร่เลยอ่ะ
“แทยง.. คือว่าเราจำเรื่องเมื่อคืนแทบไม่ได้เลยอ่ะ ทำไมเรา2คนถึงอยู่ในสภาพแบบนี้”
“กินนี่ก่อนนะ อ้ามมมมม”
แทยงเดินมาพร้อมกับชามใส่ซีเรียลก่อนที่เจ้าตัวจะยื่นช้อนที่มีซีเรียลมาจ่อที่ปากของผม
“งั่ม..”
เอ๊ะ.. เหมือนลืมอะไรไป
“แทยง!”
“หืม อะไรเหรอ?”
ยัง..ยังจะมาทำตัวไม่รู้สึกอะไรอีกนะ ลี แทยง
“จะอะไรแกเล่า.. ก..ก็เรื่องเมื่อคืนไง”
พอจะถามไอ้เรื่องเมื่อคืนว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่จู่ๆหน้ามันก็เกิดร้อนขึ้นมา
แถมไอ้คนที่ผมนั่งมองหน้าอยู่นี่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะพูดอะไร เอาแต่มองผมแล้วก็อมยิ้มอยู่นั้นแหละแล้ววันนี้ผมจะคำตอบสำหรับเรื่องคืนได้ยังไงกันเล่า
ไอ้มนุษย์หน้าแมว ลี แทยง
“อืม จะให้พูดยังไงดีละ ก็ฉันน่ะชอบเตนล์มาตลอด”
ห๊ะ.. อะไรนะขออีกรอบสิ
“ก็คนที่ชอบมาเมาไม่ได้สติอยู่ข้างๆจะให้นั่งมองเฉยก็จะความอดทนของทางนี้เกินไป”
“ด..เดี๋ยวสิ ที่ว่านะมันเกิดอะไรขึ้น”
แทยงวางชามซีเรียลลงบนโต๊ะก่อนที่จะค่อยๆเข้ามาใกล้ตัวผม
ถ้ามองผ่านๆแทยงเป็นคนที่หุ่นดีมากแต่ก็ไม่คิดว่าจะหุ่นดีขนาดนี้กล้ามเนื้อที่หน้าของอีกคนก็ดูดีจนอยากลองสัมผัสใบหน้าคมที่เหมือนแมวที่ขยับเข้ามาใกล้ผมเรื่อยนี่อีก
จะดูดีไปถึงไหนกันนะ
“นี่..เตนล์ เมื่อคืนจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆหรอ”
พอเห็นท่าว่าผมจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้แทยงก็มาดึงผ้าห่มที่ผมใช้พันรอบตัวอยู่ออกเผยให้เห็นรอยจ้ำสีแดงที่อยู่ตามตัวผมไม่ว่าจะที่หัวไหล่
หน้าอก ซอกคอ หรือแม้กระทั่งตามขาของผมต่างก็มีรอยจ้ำสีแดงนี่เต็มไปหมด
ผมเงยหน้ามองคนที่ตอนนี้ก็กำลังมองผมด้วยสายตานิ่งๆจนผมเองก็เดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“ในที่สุดเตนล์ก็...ฉันคิดว่าจะบอกว่านายเองก็ชอบฉันซะอีก”
“คือว่านะ..แทยง..”
พอเห็นสายตาหงอยๆแบบนั้นมันก็รู้สึกแย่ขึ้นมายังไงไม่รู้
ผมกับแทยงเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เข้าเรียนมหา’ลัย..จะบอกว่า ‘ชอบ’ มันก็ใช่อยู่แต่ว่า เหมือนเมื่อคืนจะจำได้ลางๆว่าคุยกันเรื่องความรักอะไรซักอย่างแต่ว่าผมเมาไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะทำไมถึงจำอะไรไม่ค่อยได้เลย
เหมือนกำลังนั่งทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแต่อยู่ก็รู้สึกเหมือนหนักๆที่ตัวเองครั้งผมหันกลับมาโฟกัสคนตรงที่ตอนนี้อยู่ๆก็ดันตัวผมให้ลงนอนบนเตียงที่ผมเพิ่งตื่นขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่สติของจะเตลิดไปอีกครั้งกับคำพูดของคนบนตัวผม
“งั้นเรามาทวนกันอีกรอบละกันนะ”
“ท..ทวนหรอนี่นาย”
“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่รุนแรงกับนายหรอก น่าจะนะ”
“น่าจะเหรอ ด..เดี๋ยวสิ ลี แทย— อื้อออออ”
ก่อนที่ผมจะได้เรียกชื่อของคนบนตัวของผมริมฝีปากหนาก็มาประกอบลงบนริมฝีปากของผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเมื่อคืนผมกับแทยงจะจูบกันไปกี่รอบแต่ตอนนี้ผมกับเขากำลังจูบกันทั้งๆที่ยังมีสติอยู่แถมมือปลาหมึกนี่อีกฝามือของแทยงไล่จับไปตามร่างกายของผมนั่งบีบทั้งขย่ำส่วนริมฝีปากของเขาก็ยังคงทำหน้าที่ของมัน
ลี แทยง ไอ้มนุษย์หน้าแมว!!
talk;
เป็นเรื่องแรกเลยที่เขียน
ทุกสิ่งเกิดจากการอ่านมังงะวายแล้วนึกอยากให้มันเป็นคู่ที่ตัวเองชิป
แบบตัวละครในมังงะมันดูแล้วใกล้เคียงกับคู่ชิปเลยลองหยิบเนื้อเรื่องในมังงะมารวมกับคู่ชิป
ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคร้าบบบ
เม้นติชมกันได้ตามสบายเลย
Thank you for
reading.
ความคิดเห็น