ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เพื่อนใหม่
อนที่10 เพื่อนใหม่
ผมื่นึ้นมาเห็นัวเอนอนอยู่ลาป่า
"อ้าว ฟื้นแล้วหรอ"ผู้หินหนึ่นั่อยู่้าๆผมเ้าไวท์วูฟล์นอนรอไฟ
"เธ...เธอเป็นใร"ผมอแห้อยาินน้ำมาเลย
"อะนี้น้ำ ่อยๆื่มนะ"ผู้หินนั้นยื่นน้ำให้ับผม
"ป่าัวนั้นเฝ้านายทั้วันเลยนะสุยอเลย แล้วมันยัพาันไปเอาสมุนไพรให้นาย้วย"เธอเล่าเรื่อที่เิึ้นละหว่าที่ผมหมสิไป
"ทำมั้ยเธอถึ่วยัน"ผมสสัยมา
"เพราะันทึ่ในัวนายมาเลย นายสามารถสู้ับิอบบร้าไ้้วย ปินอื่นะวิ่หนีหรือให้มอนส์เอร์สู้แทนแท้ๆ"ผมมอหน้าอเธอ (มึมอูลอไม่ิะ่วยูสู้เลยหรือ- -)
"อนาย็เ่นะทั้ผ้าลุมราาระู ทั้าบเหล็ล้า ทั้เ้าไวท์วูฟล์นี้อี"เธอพูพร้อยับถือย่ามอผม
"หรือว่าเธอะมาโมยออันนะ"ผมรีบลุึ้น นทำให้แผลเปิิสถานะเลือไหล
"ไม่้อห่วถ้าันะเอา็ไม่้อ่วยนานหรอ ันไ้ออบแทนแล้ว"เธอพูเสร็็หยิบาร์ให้ผมู มันือิอบบร้าัวที่ผมัารไปนี้
"ันื่อโฟี เธอื่ออะไร"ผู้หินนั้นหันมาถามผม
"อัเ"
"อัเนายะไปไหนหรอ"ะถามทำมั้ยนะ
"ันะไปภูเาไฟฟูโนะ"ผมล้มัวลนอนอีรั้
"ั้นหรอ"ผู้หินนั้นเลิถามผมแล้ว ผมหันไปูเธอนอนหลับไปแล้วผมเลยนอนมั้
"ผู้เล่นอัเลเป็นเพื่อนับโฟี่"
อนเ้า
ผมื่นมาพร้อมับร่าายเ็มร้อยผมมอ้ายมอวาหาโฟี่แ่็ไม่เอ ผมรวูอๆผมว่ามีอะไรหายไปมั้ยแ่ไม่มีอะไรหาย ผมเ็บ้าวอทั้หมแล้วออเินทา่อ
"๊ะเอ๋ ะไปแล้วหรอ"โฟีระโออมาาพุ่มไม้้าทา
"แล้วเธอมาทำอะไรอยู่ที่นี้ละ"ผมมอหน้าโฟี่
"ัน็ะไปับนาย้วยไ"ผมรีบเินหนีทันที โฟีรีบวิ่ามมาทันที่
"ให้ันไป้วยนะ"เธอเินามผมมาิๆ
"ไม่!!!"ผมเร่วามเร็วในารเิน ผมไม่่อยอยาเินทารวมับใรมันรู้สึไม่เป็นส่วนัวเลย โฟีเินามผมไม่หยุ ผมหยุเินแล้วหันไปุยำเธอให้รู้เรื่อ
"เธอะามันไปถึไหน"ผมถามโฟี่
"ถึภูเาไฟฟูโ"ผมสสัย
"เธอะไปเาฟูโทำมั้ย"
"ันมีภาระิที่อไปทำที่นั้นนะ"ภาระิหรอหน้าสนใ
"ภาระิอะไรหรอ"ผมถามโฟี้วยวามอยารู้
"ไ้ันะบอนายแ่นาย้อไปับันโอเมั้ย"เธอยื่น้อเสนอให้ผม
"ล"ผมยอมไปับเธอเพราะยัไ็ทาเียวัน
"ผู้เล่นอัเไ้รับภาระิทีม:สำรวถ้ำมัร"เ่ถ้ำมัร้วยะมีมัรรึป่าวนะ ื่นเ้นสุๆเลย พวเรารีบเินทาัน่อ พวเราเินไ้มาสัพั็เหนื่อยเลยแวะพัันลาทา ผมออไปหาผลไม้และสมุนไพรมาเ็บไว้เพื่อ้อใ้
"นี้นายรู้เรื่อสมุนไพร้วยหรอ"ยายโฟีเินามผมเ้ามาในป่า
"อืม"ผมี้เียอบำถาม
"เ่อะนายรู้มาาไหนอะ รู้ว่าน้อยนมาเรื่อยนะที่ะรู้เรื่อพวนี้"ั้นหรอผมิว่าเป็นทัษะทั่วไปะอี
"นี้นายวยสอนันมั้สิ"ผมไม่อบผมหาสมุนไพร่อ
"โธ่เอ๋ยทำเป็นห่ววิาไปไ้"เธออารม์เสียสุๆ เธอหยิบ้อนหินปาเ้าไปในป่า สัพัผม็ไ้ยินเสียอะไรแปล ผมหันไปู็เห็นฝูผึ้ยัษ์บินันเ็มไปหม
"บีแบล๊:ธาุแมล พบเอไ้ามป่าพวมันะทำลายนที่เ้าไปใล้รัหรือโมีรัอพวมัน วามสามารถ พวมันะปล่อยเหล็ในใส่ศัรู ทำให้ศัรูัวายับไม่ไ้ พลัโมี30 ป้อัน20 พลัีวิ55"ยายโฟีหันมายิ้มให้ับผมแล้วออวิ่นำหน้าผมไปไล ะรออะไรรับวิ่สิ ผมวิ่แยายโฟี ไม่รู้ะแล้วสิวีนหมาพี่ละับไหน โฟีถึับอึ้ับวามเร็วอผม พวผึ้ยัษ์บินามพวเรามาิๆ โฟีสะุหินล้มลไปนอน่อนับพื้น ผมหันไปู
"โธ่โวย"ผมวิ่ไป่วยโฟีทันที่ ผมอุ้มเธอึ้นมาแล้ววิ่่อ ผมวิ่รไปเรื่อยๆ วยิพ้าหน้าเป็นหน้าผาผมิสัพัแล้วหันไปมอ้าหลัพวบรแบล๊ยัามมาไม่หยุ ผมมอลไป้าล่าเห็นแม่น้ำ ผมมอหน้าโฟีแล้วยิ้มให้ ผมปล่อยโฟีลแม่น้ำแล้วระโาม(อยาใหุ้หน้ายายนั้นริๆละมั) พวผึ้เลิามพวเรา ผมลอยัวอยู่ในน้ำผมมอหาโฟี ผมเห็นเธอะเียะาย
"หรือว่าเธอะว่ายน้ำไม่เป็นิพ"ผมว่ายน้ำเ้า่วยเธอแ่แม่น้ำไหลเี่ยวมา มันพัร่าอโฟีไปไล ผมรีบว่ายให้เร็วึ้นอี อนนี้โฟีมลไปในน้ำแล้ว ผมำน้ำลไป่วยพาเธอึ้นมา ผมพาเธอึ้นฝั่ ผมรวสถานะอเธอ ไม่หายใผม้อปมพยาบาลเบื้อ้นผมปั้มหัวใเธอและทำารเม้าทูเม้าให้ับเธอ เธอฟื้นแล้ว
"ไอบ้านายทำบ้าอะไร นายเือบ่าันแล้วรู้มั้ย"เธอร้อไห้ฟูมฟายแล้วเ้ามาทุบีผม ผมปล่อยให้เธอทุบีและปลอบเธอ
"อโทษนะันไม่รู้ว่าเธอว่ายน้ำไม่เป็น"ผมอุ้มเธอเินไปเรื่อยๆ
"พอแล้วปล่อยันล"เธอบอับผม
ผมปล่อยเธอลเิน
"อบุนะที่่วยันเราหายันนะ"เธอหันมายิ้มให้ับผม
"ผู้เล่นอัเิสถานะแนหั"
พวเราแวะเมื่อโรล้า ผู้นำออุปร์ที่ไม่ใ่ไปายไ้มาห้าร้อยโล์ ผมับโฟีหาโรแรมเพื่อที่ะล๊อเอ้า
"อโทษ่ะ อห้อสอห้อ่ะ"โฟีเ้าไปุยับพนัานโรแรม
"อโทษนะ่ะเหลือห้อสวีทเียวเอ่ะ อโทษนะ่ะ"ว่าไนะห้อเ็ม
"ไม่ทราบว่าะใ้ไ้รึป่าว่ะ"พวผมำลัะบอปิเส
"ทาเราะลให้50%เลย่ะ"
"ล"พวเราพูพร้อมันนพนัานใ พนัานพาไปยัห้อนอน ผมเปิประูเ้าไปห้อนี้อย่าหรูหรามอหน้า่า็เห็นป่าไม้สวยาม ผมล้มัวลนอนเพื่อะล๊อเอ้า
"เยิบไปสิันะนอน้วย"โฟีล้มัวล้าผม ผมเยิบให้เธอนอนสบายๆ
"ผู้เล่นอัเทำารล๊อเอ้าเรียบร้อย แล้วลับมาใหม่นะ"
.................
อบุนะรับที่ิาม ฝาอมเมนท์้วยนะ ะไ้เป็นำลัใให้นัเียน่อไป ผมะลเรื่อนี้วันละ2-3อนนะรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น