คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : [DYKM] : วันเกิดลีดงเฮ Part 1 ...
“ในที่สุด วันนี้ก็มาถึงงงง” ฮยอกแจแหกปากไปทั่วทั้งห้อง
“ฮ่าๆ” เพื่อนๆในห้องต่างหัวเราะกับท่าทางที่ออกหน้าออกตาเกินเจ้าของวันเกิดของฮยอกแจ
“เย็นนี้ ใครไปช้าชั้นไม่ให้เข้างานนนน” ฮยอกแจยังคงดิ้นไปมาด้วยความสนุกต่อไป
.
.
.
.
.
.
.
.
“เย็นนี้มึงจะไปกี่โมง” ฮันคยองหันไปถามคุณชายเพื่อนซี้ที่นั่งบึ้งอยู่ข้างๆ
“ไม่ไป” ซีวอนตอบเรียบๆ แต่ก็ไม่ได้เหลือบมองฮันคยองซักนิด
“เห้ยย ได้ไงวะ ทั้งๆที่แกก็รู้ความจริงแล้วเนี่ยนะ จะไม่ไปขอโทษดงเฮหน่อยรึไง” ฮีชอลที่นั่งฟังอยู่เอ่ยถามขึ้นมาบ้าง
“พวกแกอย่ามาสนใจคนเลวๆอย่างช้นเลย” ประโยคที่ทำให้ฮันคยองและฮีชอลต้องหันมามองหน้ากันอย่างเป็นนัยว่า ...มันบ้าอะไรของมัน
.
.
.
.
.
.
.
.
“นี่พี่ๆๆๆๆๆๆๆ รีบกลับบ้านกันเร็วววว” ซองมินที่วิ่งกระชากลากถูพี่ชายของตนให้กลับบ้านอย่างรีบเร่ง
“โอ้ยยย วันเกิดใครกันแน่เนี่ย แกนี่หน้าจะไปแต่งงานกับไอ่ฮยอกเนอะ”
“โธ่ อย่าพูดมากหน่ารถมารับแล้วขึ้นๆๆ” ซองมินกดหัวดงเฮให้เข้าไปในรถอย่างรีบร้อน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
♫ ♬ ♪~
เสียงบรรเลงเพลงที่ดังไปทั่วทั้งงานบริเวณรอบๆ สระว่ายน้ำหรูหราที่ถูกล้อมรอบด้วยสวนสวยที่ถูกจัดแต่งด้วยดอกไม้นาๆชนิด
“วู้ววว พี่ฮยอก สุดๆไปเลยพี่” เสียงซองมินที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ริมสระตะโกนเชียร์ฮยอกที่เต้นโชว์ลีลาอยู่กลางฟลอร์
“นี่งานยังไม่เริ่มเจ้าภาพยังไม่ได้อาบน้ำพวกแกก็พากันถล่มบ้านชั้นแล้วหรอเนี่ย” ดงเฮที่นั่งแช่เท้าอยู่ริมสระหันมาตะโกนบอกฮยอกแจและคิบอม
“อะไรวะ อุตส่ามาช่วยดูงานว่าเรียบร้อยพร้อมต้อนรับคนอื่นมั้ย” ฮยอกแจหยุดดิ้นซักพักก่อนจะเดินลงมานั่งข้างๆดงเฮ
“เหรอออ ตั้งแต่เค้าเปิดเพลงแกก็เลื้อยไม่หยุดแล้วล่ะย่ะ”
“อ่ะจริงดิ งั้นชั้นรับหน้าที่แปลงโฉมเจ้าภาพละกันนะ” ฮยอกแจพูดจบก็ฉุดดงเฮให้ลุกตามก่อนจะลากเข้าบ้านไป
“เห้อออออ เมื่อไรคนอื่นๆจะมาล่ะเนี่ย” ซองมินนั่งเท้าคางอย่างเบื่อๆ
“รอคนอื่นๆมาหรือรอแค่เจ้านั่นคนเดียว” คิบอมเดินมานั่งโต๊ะเดียวกับซองมิน
“หือออ ใครอ่ะ”
“เอ้า ก็ไอ่เจ้าอันธพาลคังอินนั่นไง”
“อ๋ออออ จะบ้าหรอ! พี่คิบอมมั่วแล้ว เค้าไปยกอาหารออกมาดีกว่า” ซองมินวิ่งเข้าไปในตัว้บานอีกคนทันที
“หึหึ ^^” คิบอมมองร่างบางที่เพิ่งวิ่งไปอย่างนึกขำในความน่ารัก”
.
.
.
.
.
.
.
“แกไม่เข้ามาขัดตัวให้ชั้นเลยล่ะ - -” ดงเฮพูดประชดคนที่ลากเค้าเข้ามาในห้องพร้อมกับจับดงเฮถอดเสื้อผ้าเหลือแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวแล้วผลักเข้าห้องน้ำพร้อมกับโยนผ้าขนหนูให้
“กะอยู่ 555” ฮยอกแจหัวเราะอย่างนึกสนุก
“แกมันบ้า” ดงเฮพูดแค่นั้นก่อนจะปิดประตูใส่หน้า
“นี่ฮยอกแจ” เสียงตะโกนดังมาจากห้องน้ำ
“หือออ” ฮยอกแจตะโกนกลับไป
“แกว่าพี่เค้าจะมามั้ย” ดงเฮถามเสียงเรียบๆ แต่ฮยอกแจก็ได้ยิน
“ไม่รู้สิ”
“คงจะไม่มา” ประโยคนี้ดงเฮพูดเบาๆเพื่อให้ตัวเองได้ยินคนเดียว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ฮ่า เจ้าภาพมาแล้ววว” ฮีชอลที่เพิ่งมาถึงพูดขึ้นเมื่อดงเฮเดินออกมาถึงงาน
“อ้าว สวัสดีครับพี่ฮีชอล” ดงเฮโค้งให้น้อยๆ
“หวัดดีจ่ะ ไอ่ฮัน -*- อย่าเพิ่งแดกเอาของขวัญมาให้ก่อน” ฮีชอลหันไปพูดกับฮันคยองที่กำลังสรรหาอาหารใส่จานตัวเองอยู่
“ได้ๆ” ฮันคยองวางจานก่อนจะหันไปหยิบของขวัญสองกล่องที่วางอยู่บนโต๊ะ
ฮันคยองทำท่าจะยื่นให้แต่ก็ต้องชะงักนิดนึงเมื่อฮีชอลคว้ากล่องของตัวเองจากมือไป
“ชั้นให้เองย่ะ!” ดงเฮยิ้มให้กับความน่ารักของทั้งสอง
“นี่อ่ะดงเฮของพี่” ฮีชอลยื่นกล่องของขวัญขนาดพอดีมือสีแดงที่มีริบบิ้นสีขาวพันอยู่
“ขอบคุณค๊าบ” ดงเฮเปิดฝากล่องออกก่อนจะต้องยิ้มกับของภายในกล่อง
ตุ๊กตาหมีสีครีมที่กำลังอุ้มปลาทองตัวใหญ่อยู่
“ชอบล่ะสิ ฮ่าๆบอกแล้วชั้นเก่ง” ฮีชอลเยินยอตัวเอง ดงเฮยิ้มรับก่อนจะหันเอากล่องที่ปิดเรียบร้อยแล้วไปวางบนโต๊ะที่จัดไว้เพื่อวางของขวัญ
“นี่ๆของพี่รับรองดีกว่าของฮีชอล” ฮันคยองยิ้มแป้น
กล่องของขวัญของฮันคยองเป็นสีขาวมีริบบิ้นสีแดงพันอยู่
เมื่อดงเฮเปิดฝากล่องออกมาก็ต้องมีสีหน้าที่งุนงง
“อะไรอ่ะๆ ดูหน่อยๆ” ฮยอกแจเดินเข้ามาดูใกล้ๆ ก็ต้องทำหน้าเอือมทันที
“ทำไมมันเหมือนของพี่ฮีชอลเลยล่ะ - -+” ซองมินที่เดินมาดูด้วยทักขึ้น
“เหมือนที่ไหนกัน ของชั้นสีน้ำตาล” ฮันคยองเถียงทันที
“แต่รูปแบบท่ายืนแล้วก็อุ้มปลาทองนี่เหมือนกันเลยนะพี่ - -” ฮยอกแจเถียงบ้าง
“อะไร ของชั้นใหญ่กว่าของฮีชอลนะ” ฮันคยองคว้ากล่องของขวัญของฮีชอลมาเปิดแล้วนำตุ๊กตามาเทียบกัน
“ก็จริงอ่ะใหญ่กว่า แล้วใครซื้อตามใคร” ดงเฮถาม
“ฮีชอลมันซื้อตาม” ฮันคยองชี้ไปทางฮีชอลที่ยืนนิ่งๆอยู่ทันที
“ฮัน!” ฮีชอลพูดเสียงรอดตามไรฟันเป็นสัญญาณว่าฮันคยองเริ่มดวงชะตาไม่ดีพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก ราหูชนดาวเหนือ ดาวลูกไก่หักมุมเตะพระจันทร์
“เออชั้นซื้อตามฮีชอลก็ได้ ก็แหมมันน่ารักดีนี่หน่า”
“เห็นมั้ยว่าไอ่หมอเนี่ยชอบก๊อป” ฮีชอลได้โอกาสประจารณ์
“อะไรๆ ก๊อปอะไร ชั้นแค่หยิบตาม” ฮันคยองเถียงข้างๆคูๆ
“แล้วใครจ่ายเงิน”
“ก็แกนั่นแหละ แต่อย่ามาทำเป็นทวงเลยเดี๋ยวชั้นก็ใช้คืน” ฮีชอลพูดหน้าตาเฉย
“เห็นมั้ยทกค...อ้าว” ฮันคยองกำลังจะหันไปพูดกับทุกคนแต่ก็เจอแต่เพียงสายน้ำที่มีลูกโป่งลอยอยู่ในสระ
ทุกคนนั้นเบื่อที่จะดูทั้งคู่จึงเดินไปต้อนรับคนที่เพิ่งมาใหม่
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“เออนี่ๆ ไอ่ด๊องชั้นก็มีของให้แกนะเว้ยยย” ฮยอกแจพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองหาอะไรซักอย่าง
“แล้วแกมองหาอะไร”
“อ๋อ ลุงโจน่ะชั้นให้แกไปช่วยยกของขวัญมาน่ะ”
“มันใหญ่มากเลยหรอวะ”
“อ๊ะ แน่น๊อนนน”
“-0-”
“นั่นไง มาแล้วๆ” ดงเฮมองตามฮยอกแจก็เห็นคุณลุงคนงานประจำบ้านกำลังข็นรถเข็นที่มีกล่องของขวัญสูงประมานเอววางอยู่
“โห แกนี่เว่อได้จิต”
“คนรักเพื่อนเว้ยยย”
“อ่าจ่ะๆ ขอบคุณมากครับลุงโจ”
ดงเฮเปิดฝากล่องขนาดใหญ่นั่นออก ก่อนจะต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าข้างในก็บรรจุกล่องสีเขียวที่เล็กลงมาหน่อยอยู่ ดงเฮเปิดฝากล่องนั้นต่อก็ต้องพบกับกล่องสีเหลือง สีส้ม สีแดง สีชมพู แล้วที่ดูจะเล็กเท่าของฮันคยองและฮีชอลเป็นสีม่วง ดงเฮตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาก่อนจะค่อยๆเปิดอย่างลุ้นระทึก
ปรากฏว่าภายในยังคงซ่อนกล่องที่เล็กเท่าฝ่ามือสีดำอยู่
“นี่ถ้าชั้นเปิดไปแล้วยังเจอกล่องอีกชั้นจะปาลงน้ำ” ดงเฮหันไปพูดกับฮยอกแจที่ยืนยิ้แป้นอยู่ ก่อนจะหันไปเปิดฝากล่องนั้นดู
“โอ้ววว” ดงเฮอุทานก่อนจะหยิบของที่อยู่ในนั้นขึ้นมา
สร้อยคอที่สายเป็นโซ่สีดำมีจี้เป็นแผ่นสแตนเลสสี่เหลี่ยมห้อยอยู่พร้อมกับถูกสะลักอย่างดงามว่า
‘อึนเฮ’
“นี่แกจะบ้าหรอ สะลักอะไรที่มันดีกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง” ดงเฮว่าให้ทันที
“อ้าววว”
“นี่แกคงไม่ได้พิศวาสชั้นใช่มั้ย”
“แกนี่ถ้าจะเพี้ยน มันออกจะลึกซึ้งนะเว้ยย ชื่อชั้นกับชื่อแกผสมกัน เหมือนมิตรภาพของเราที่มันกลมเกลียวกลืนกินน่ะสิ^^”
“กลมเกลียวน่ะใช่ แต่เกี่ยวอะไรกับกลืนกิน”
“พูดไปงั้นแหละ 555” ฮยอกแจบอกก่อนจะหันไปมองหน้าคนที่นั่งนิ่งจิบไวน์อยู่ข้างๆ
“นี่แกจะนั่งเก็กเป็นคุณชายไปทำไมเนี่ย”
“ไม่ได้เก็ก”
“แล้วไหนของขวัญชั้น” ดงเฮช่วยเสริม
“อ่ะ” คิบอมล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นกล่องขนาดเล็กให้ดงเฮ
“อะไรเนี่ย” ดงเฮบกก่อนจะเปิดกล่องดู
“พวกแกนี่มันใจตรงกันดีเนอะเครื่องประดับเหมือนกันเลย” ดงเฮพูดแซว
ดงเฮหยิบกำไลข้อมีสแตนเลสที่หนาประมาณหนึ่งเซน ดงเฮสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างนูนๆที่อยู่ข้างหลังจึงพลิกดู
เป็นรอยถูกสลักว่า lee donghae
“เออแกยังดีที่สลักชื่อชั้น ไม่โรคจิตเหมือไอ่ไก่” ดงเฮพูดกระทบคนที่ยืนหน้ามุ่ยอยู่
“อย่ามาทำหน้าอย่างงั้น ไปดิ้นไป๊”
ฮยอกแจเดินงอนตรงไประเบิดอารมณ์ยังฟลอร์เต้นตามเดิม
“ดงเฮ” เสียงเรียกทำห้ดงเฮหันไปตามเสียง
“อ้าว พี่คังอิน”
“อ่ะนี่” คังอินยื่นกล่องสีดำห้ดงเฮ ดงเฮเปิดดูทันทีก็พบว่าข้างในเป็นแก้วน้ำเซรามิคที่ตัวแก้วทำรอยนูนเป็นรูปคลื่นพริ้วไหว ส่วนตัวหูจับเป็นตัวปลาสีส้มที่น่าตาสดชื่น
“นี่เลือกเองรึปล่าวเนี่ย”
“ทำไมล่ะ”
“ก็มันดูไม่เป็นพี่เอาซะเลย”
“ก็แหม ไม่ได้เลือกใช้เองมันจะดูเป็นพี่ได้ยังละ ก็เลือกให้ปลา ก็ต้องเป็นปลาสิ”
“ค๊าบๆๆ”
++++++++
ใครอยากตบไรเตอร์ม่างงงง
555 แหมเมื่อวานว่าจะอัพแต่เป็นพวกชอบผลัดวันประกันพรุ่ง แล้วก็ไปนอนทำการบ้านบนเตียงเสร็จแล้วก็....หลับบบบบ
แหะๆ แต่วันนี้ก็อัพให้แล้วเน้อออ ถึงมันจะดูส๊ายสายไปหน่อยก็ฌหอะนะ อิอิ
ตอนนี้มันสั้นไปบ่?
ฮันชอลเด่นสุดมั้ยเนี่ย 555
ช่วงวันเกิดดงเฮนี่คู่มาแรงจะเป็น วอนเฮ และ ฮันชอลลลล วู้ววว
สาวกฮันชอลได้กรี๊ดแน่ๆ หรือไม่ก็อยากถีบไรเตอร์มากกว่า เพราะแต่ไม่ถูกจัยยยย
เอาเป็นว่า พรุ่งนี้จะมาอัพให้ละกันนะ อะเคร๊ [อย่าปักใจเชื่อมันมากๆ -*-]
แหะๆ ช่วงนี้ถ้าไม่วุ่นเรื่องการบ้านหรือเรียนพิเศษ ก็คงจะเป็นเพราะนั่งโหล พี่คิมคิ & โอปป้า ซูจูทั้งหลายยยย
รักคนอ่านพิศวาสคนเม้น ^^
ความคิดเห็น