คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 21 days, วันที่ ๘. part,๑
EIGHTH DAY. part1
นิ้วบางถูกเจ้าของยกขึ้นมอง พลาสเตอร์ลายสวยที่ถูกปิดทับแผลทำให้คนมองต้องด่าตัวเองในใจ
คิมแจจุง อย่ามาแรดได้มั้ย ! ทำมีดบาดแสดงความเซ่อไม่พอ ยังจะไปจุ๊บยุนโฮอีก T^T
ไอ่บ้า ~ จะอ่อยเกินไปแล้วนะย๊าก ก ก ก ก ถ้ายุนโฮมองว่าเราแรดแล้วปฏิบติการไม่สำเร็จขึ้นมาล่ะ ?
จริงๆ ก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง - -; ถ้าแรดขนาดนี้แล้วคนเย็นชาอย่างชอง ยุนโฮ ยังสนใจล่ะก็ ~
ยอมไปกราบคนเขียนบล๊อคเลยอะ - -!
แต่ยุนโฮก็เหมือนจะสนใจเรานี่หน่า ? เอ๊ะ ยังไง ? หรือพึ่งมองเห็นความสวยของฉันล่ะสิ หึหึหึ ~
แต่ตั้งแต่พยายามจีบชอง ยุนโฮเนี่ย ทำไมรู้สึกตัวเอง แรดแรดแรด จังเลยวะ !!
แรดมั้ยอ่า ??
ครืดดด ครืดด ครืดดดด
“ฮัลโหล ?”
(ฉันรอแกมา 20 นาทีแล้วคิมแจจุง - -++)
“อ้าว....ก็รถมันติด เนี่ยอยู่สี่แยกแล้ว เดี๋ยวก็ถึง” คือจริงๆ ยังนั่งคิดอะไรอยู่บนโซฟา
(งั้นแกควรมาถึงภายใน 10 นาทีนะคิมแจจุง ! สายกว่านั้นล่ะก็ หึหึหึ) พูดจบมันก็วางสายไปเลยเหมือนรู้ทันว่าผมโกหกอย่างนั้นล่ะ ?
อะไรกัน T^T ทำไมคิมแจจุงต้องกลัวคิมจุนซูทุกทีล่ะ YOY
แจจุงรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งลงไปยังรถของตัวเองที่จอดอยู่ทันที
“เห้ย ทำไมสตาร์ทไม่ติดวะ !”
บรื้นนนนนนนนน แท่ด แท่ด แท่ด
= =l ไอ่รถบ้านี่ส่งเสียงแปลกๆ
แท่ด แท่ด แท่ด
เห้ย ! รถหน้าตาก็ดี ทำไมสตาร์ทได้เสียงทรามแบบนี้วะ ! ติดสิโว้ยย รู้มั้ยว่าจะโดนคิมจุนซูมันบีบคอตายห่าอยู่แล้ว
แท่ด แท่ด แท่ดดด
ผลักกก !
แจจุงตบพวงมาลัยอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะเปิดประตูลงไปเปิดประตูหน้ารถดู
เห้ยยย !!! หายไปไหนหมดวะ ???
เมื่อเปิดกระโปรงรถสวยดูก็ต้องตกใจ เพราะเครื่องยนต์ชิ้นสำคัญต่างๆ หายไปหมด - -;;
เหลือไว้แต่หม้อน้ำกับแบตเตอรี่
ตอนสตาร์ทไม่ระเบิดก็บุญแล้ว !! อะไรวะ !!!
ขาเรียวตรงกลับเข้าไปยังตัวตึกก่อนจะเดินตรงไปยังประชาสัมพันธ์ทันที
“พี่อารา !”
“ค...ขา น้องแจจุง ?” หญิงสาวผงะ แหม ใครก็รู้ว่าเวลาคุณแจจุงฉัน 20 ทำหน้าแบบนี้มาล่ะก็ งานเข้า !!
“เมื่อคืนใครเฝ้ายามโรงรถ ?”
“เมื่อวานจองเบท้องเสีย อาจูแต่งงาน แล้วก็คุณลุงเมียงซูไปเผาศพญาติ ก็เลยไม่มีใครเฝ้าเลยค่ะ”
“อะไรนะ ! บริหารงานกันยังไง ถ้ารถหายจะรับผิดชอบเหรอ ?”
“ต...แต่เมื่อคืนพี่เป็นคนนั่งดูกล้องวงจรปิดทั้งคืนเลยนะคะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอนค่ะน้องแจจุง !” อารารีบอธิบายก่อนคนสวยตรงหน้าจะเดือดไปมากกว่านี้
“แล้วพี่รู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้นกับรถผม ?” แจจุงถามเสียงเย็น
“น้องแจจุงขา TOT พี่ขอสารภาพเลยนะคะ ว่าน้องแจจุงน่ะจอดรถอยู่ใต้กล้องวงจรปิดพอดี๊พอดี เพราะงั้นรถของน้องแจจุงไม่อยู่ในสายตาเลยค่ะ T^T”
“โว้ยยยยย ! อารมณ์เสีย งั้นผมเรียกประกันมาซ่อมละกัน แล้ววันหลังจะขับแม่งเข้ามาจอดในล๊อบบี้นี่แหละ !!” แจจุงโวยวายเสร็จก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมา
“รถเป็นอะไร ?” แจจุงหันไปตามเสียงทุ้ม ก่อนจะเอะใจ
ยุนโฮมายืนฟังเค้างั้นหรอ ?
“ไปดูเอาเองสิ ฉันขอโทรหาประกันก่อน”
อารมณ์เดือดขนาดนี้ ไม่มีอารมณ์แรดใส่หรอกนะ ชอง ยุนโฮ - -;
ยุนโฮเดินออกไปที่รถของแจจุง พร้อมๆ กับที่แจจุงก็แนบโทรศัพท์กับหูแล้วเดินตามออกไป
“ไปมหาลัยพร้อมฉันสิ” ยุนโฮที่ยืนมองรถของแจจุงหันมาพูด
แจจุงพยักหน้าอย่างจำใจ ก่อนจะเดินขึ้นไปนั่งบนรถกับยุนโฮพร้อมกับรอสายของประกันอย่างร้อนใจ - -;
รับช้า เดี๋ยวก็ไม่ส่งเงินค่าประกันเลยโว้ย !!
(ฮัลโหลครับ)
“มาดูรถของฉันด้วย ที่คอนโด xxx” แจจุงเจรจาซักครู่ก็วางสาย ก่อนจะรู้สึกตัวเองว่าเผลอตัวมานั่งอยู่บนรถของชองยุนโฮ - -;
“เอ่ออ...ขอบใจนะที่ให้ไปด้วย” แจจุงว่า
“อืม”
เมื่อมาถึง การที่คิมแจจุงคนสวยเดินลงมาจากรถของชองยุนโฮเรียกสายตาของหลายคนให้มอง และซุบซิบจินตนาการกันไปไกล
“ตอนเย็นมาเจอตรงนี้” ยุนโฮพูดเรียบๆ
“เห้ย ไม่เป็นไร กลับกับจุนซูก็ได้” แจจุงรีบปฏิเสธ
“จุนซูอยู่คนล่ะทาง ฉันอยู่คอนโดเดียวกับนาย แบบไหนสะดวกกว่ากันล่ะ ?” แจจุงเถียงไม่ออก จำใจพยักหน้ารับ
จุนซูเอ่ยแซวกับการที่แจจุงมาพร้อมกับยุนโฮ
เพราะข่าวกระจายไปทั่วมหาลัยแล้ว ! ทุกคณะไม่มีใครไม่พูดถึง - -; ครั้งนี้ครั้งที่สองแล้วนะ ! ครั้งเดียวก็อาจจะบังเอิญ นี่สองครั้ง
มีอะไรในกอไผ่กันนะคู่นี้ ~
แจจุงก็ทำเป็นหูทวนลมไม่สนใจกับเสียงซุบซิบ คนอยู่คอนโดเดียวกัน จะให้ทำยังไงวะ - -!
เลิกเรียนแจจุงถูกอ.เรียกไปคุยเรื่องงานของโรงเรียน แจจุงคงจะนั่งคุยกับอ.เพลินไปหน่อยจนลืมว่าตัวเองไม่ได้ขับรถมาเอง...
ครืดด ครืดด ครืดด
มือบางหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยขึ้นมาก่อนจะชะงักกับชื่อที่โชว์
ชอง ยุนโฮ...
“ฮัลโหล”
(ฉันรอมา 1 ชม.แล้วคิมแจจุง) รอ ?? รออะไร ? หืมมม !
เห้ย ต้องกลับกับชองยุนโฮนี่หว่า ! หวา ลืม T^T
“ฉันคุยงานกับอ.อยู่น่ะ รออีกแปปดิ”
(ฉันใช่คนขับรถของนายหรอคิมแจจุง ? ถ้าไม่มาภายในสิบนาที ฉันไม่รอ) ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
เห้ย ทำไมไอ่พวกนี้ชอบตัดสายกันจังวะ ? จะมากเกินไปป้ะ !
เออไม่รอก็ไม่ต้องรอดิ ใครง้อกันล่ะวะ ?
“อ.ครับ งั้นผมขอตัวนะ” แจจุงรีบขอตัวออกมาจากห้องก่อนจะโทรหาจุนซู
ไหนบอกใครง้อไง นี่รีบออกมาเชียว - -
“เห้ย อะไร กลับไปแล้วหรอ เลวว่ะ งั้นแค่นี้แหละ” แจจุงที่เดินไปทางที่นัดกับชองยุนโฮไว้วางสายอย่างอารมณ์เสีย
สุดท้ายก็ต้องง้อชอง ยุนโฮใช่มั้ย - -!
เห้ย หายไปไหนแล้วอ่ะ !!
แจจุงมองซ้ายมองขวาเมื่อรถของชองยุนโฮหายไปแล้ว ! แจจุงยกโทรศัพท์กดดูเวลาตอนที่ยุนโฮโทรเข้ามา
11 นาที !
ไอ่บ้าชองยุนโฮ เอาจริงหรอวะ ? ใจร้ายชะมัด T^T
เหอะ กลับรถเมล์กหลับแท็กซี่ก็ได้เหอะ...แจจุงล้วงมือลงไปในกระเป่าสะพายเพื่อหากระเป่าตังค์
หืม ห๊า เห้ย ! ลืมหยิบมาตั้งแต่เมื่อเช้านี่หว่า T^T
ทำไงดี ทำไงดี - -?
จะโทรไปง้อชองยุนโฮให้กลับมารับดีมั้ยนะ คงจะยังไปได้ไม่ไกล ? เฮอะ - - ไม่มีทางซะหรอก !
เดินกลับก็ได้อ่ะ TOT
คิมแจจุงเดินออกมาจากมหาลัยด้วยความเหนื่อย
แดดมันร้อนนะเว้ย !
มันก็ห่างแค่ไม่กี่กิโลเองไม่ใช่หรอวะ - -; ทำไมรู้สึกเหมือนเดินมาได้แค่ 1 ใน 10 ของเส้นทางเองล่ะ คิมแจจุงจะบ้า T^T
แดด แดด แดด ร้อนนนนนนนนนนนนน !!!!! คนไม่ได้กินข้าวกลางวันนะ อย่ามาใจร้ายมากนักสิดวงอาทิตย์ !
วูบบบบบบ
เห้ย ! มือบางยกขึ้นจับหน้าตัวเองที่รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมา ทำไมเมื่อกี้มันมืดไปหมดเลยล่ะ TT’
ตาโตกระพริบปรับสายตามองภาพตรงหน้า ก่อนจะก้าวต่อไปอย่างปกติ...แต่ก็ปกติได้ไม่นาน
วูบบบบบบบบ....
หมับ...
โอ้ยยยยย ใครมารับไว้ ? มองอะไรไม่เห้นเลย ทำไมมันมืดพร่าไปแบบนี้ล่ะ...
หลับดีกว่า = =zzzZZZz.
แหะๆ มาอัพช้าแหละ -..- ขอโทษฮ้า ~
หวังว่ายังรอกันอยู่เน้ออ เนื่องจากตอนนี้แอบยาวแล้วคจจ.ของเราก็หลับไปแล้ว - -;
ความคิดเห็น