ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {fic exo } Director >> chanbaek ft.hunhan

    ลำดับตอนที่ #12 : Director >>10

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ค. 57


















     

    อากาศเย็นเฉียบจากเครื่องปรับอากาศภายในรถแพร่ฟุ้งดึงไอร้อนจากผิวกายเนียน  มือหนาไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางออกทีละเม็ดอย่างบรรจง 

     

    ร่างเล็กที่นอนซบแน่นิ่งอยู่ในอ้อมกอดหนาปริเสียงครางอู้อี้ในลำคอ

     

    ตัวจะทำจริงๆหรอ   ความมึนเมาที่คลั่งอยู่ในสมองเมื่อครู่สลายหายไปหมดเมื่อรู้ว่าอีกคนกำลังจะชวนเล่นเกมส์รัก

     

    มาถึงขั้นนี้แล้ว  ให้หยุดคงไม่ได้  จูบขมับเนียนรูดเสื้อออกจากตัวของอีกฝ่าย

     

    แล้วอื้อ  คำพูดถูกกลืนหายไปกับจูบที่แสนหนักหน่วง   เรียวปากหนางับริมฝีปากบางเล่นอย่างชอบใจ   จูบซับความหวานทั่วใบหน้าสวย   แลบลิ้นสากเลียไล่ไปตามสันกรามลากยาวจนถึงใบหู

     

    ถ้ารู้ว่าจะหวานขนาดนี้….    จับกินไปตั้งนานแล้ว   คนตัวเล็กยกมือขึ้นปิดหน้าระงับความอาย   ใบหูทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีแดงฟาด

     

    อื้อ อะ   ความรู้สึกเปียกชื้นที่ใบหูมันเสียวซ่านจนทำให้ต้องร้องครางออกมา

     

    ฝ่ายรุกเปลี่ยนเป้าหมายจากใบหูบางมาเป็นยอดอกสีชมพูที่กำลังตั้งชันชูเด่นเชื้อเชิญให้เรียวปากหนาขบเม้มระบายอารมณ์

     

    อ่าห์ อะ ตัวอย่า   ริมปากบางร้องห้ามแต่ร่างกายกำลังแสดงกิริยาที่สวนทางกับคำพูด   แอ่นแผ่นอกขึ้นโต้รับตามแรงดูดปากของอีกคน

     

    เคยทำรึป่าว   มือหนาลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเนียนค่อยๆไล่ลงต่ำบีบคล่ำบั่นท้ายกลมเต็มแรง

     

    ไม่มีเสียงตอบรับจากอีกคน   ร่างบางได้แต่ส่ายหน้าเบาๆแสดงคำตอบให้อีกฝ่ายได้รับรู้

     

    นายจะเจ็บมากนะ   น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความเป็นห่วงพ่นออกมาจากปากของชายหนุ่ม   ยังอยากทำอยู่อีกมั้ย 

     

    ร่างน้อยที่กำลังนอนตัวสั่นงิกอยู่ในอ้อมอกไม่โต้ตอบอะไร   กายหนาค่อยๆผละตัวออกจากร่างกายน้อยช้อนอุ้มร่างบางที่เดิมทีนั่นอยู่บนตัก   โอบร่างไปวางบนเบาะที่นั่งข้างๆแทน

     

    ฉันว่านายยังไม่พร้อม   หันไปจับพวงมาลัยเตรียมจะสตาร์ทรถ

     

    หมับ!!

    มือเล็กดึงแขนอีกคนให้หยุดชะงัก

     

    ชานยอล….   ทำต่อเถอะ   เสียงใสพูดออกมาแบบอายๆ   มือรั้งแขนของอีกคนดึงร่างนั้นให้เข้าหาตัวเอง




     

    YEHET  Sence




     

    ชานยอลจัดการถอดแก่นกายออก   ผลิกร่างน้อยให้นอนตะแคงเบียดกายหนาลงนอนราบข้างๆคนตัวเล็ก

     

     เหนื่อยไหม  ชานยอลยกมือขึ้นยีผมนุ่มเบาๆ

     

    แสบคอมากกว่า 

     

    ร้ายนักน่ะ   โอบแขนสวมกอดร่างของแบคฮยอนอย่างเต็นรัก

     

    ก็เรื่องจริง  ซุกหัวส่ายไปมาบนแผงอก  แกล้งอีกคนให้จักจี้

     

    ยั่ว 

     

    เปล่ายั่ว   แบคฮยอนเหล่ตามองเพดานรถทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

     

    ลุกเร็ว   ฉันต้องขับรถ   เตรียมจะดันร่างอีกคนให้ออกจากการอ้อมกอด   เพราะยังไงก็ต้องกลับไปนอนที่ห้อง

     

    ไม่อยากปล่อยเลย   นอนในรถไม่ได้อ่อ   พูดเล่นอ้อนซุกหัวกลมเบียดแนบแผงอกจนชิดกว่า

     

    แล้วแต่จะบัญชาครับ  รอยยิ้มบางผลุดขึ้นแต้มใบหน้าคม

     

    คนบ้า  หมัดน้อยทุบเบาๆที่แผ่นอกระบายความเขินอาย

    ชานยอลหัวเราะชอบใจ  ยกมือขึ้นลูบหัวอีกฝ่ายคล้ายจะกล่อมให้นอน

     

    อ้วนหลับยัง

     

    เรียกเค้าหรอ  แบคฮยอนที่นอนนิ่งอยู่ในวงแขนผงกหัวขึ้นถาม

     

    เรื่องฉันกับดาร่าไม่ต้องคิดมากน่ะ   ไม่มีอะไรจริงๆ   เธอรักฉันแต่ฉันไม่ได้รักเธอ  ฉันรู้สึกกับเธอเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่ง   เสียงเรียบพูดออกมาลอยๆ  

     

    พูดถึงชื่อดาร่าทีไรภาพเหตุการณ์วันนี้ที่ห้องมันผลุดออกมาเต็มตัวไปหมด  แบคฮยอนสะบัดหัวเบาๆพยายามลบภาพเหล่านั้นออก  แต่ก็ทำไม่ได้จริงๆ   มีคำถามมากมายที่ที่อยากจะถามแต่ก็ไม่กล้าพูดออก   ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากัน   กล้าๆกลัวๆในสิ่งที่กำลังจะพูด

     

    แล้วที่จูบกันอ่ะ

     

    เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีแฟนอยู่คนหนึ่ง    ฉันรักแฟนคนนี้มาก  รักจนเคยคิดจะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้   จู่ๆวันหนึ่งฉันจับได้ว่าเขามีแฟนอยู่ก่อนแล้ว  สรุปคือเขาคบซ้อนมาตลอด   ตอนนั้นฉันเสียใจมากเรื่องราวปัญหาชีวิตมันก็ประดังเข้ามาเวลานั้นพอดี   ทั้งเลิกกับแฟน   พ่อแม่แยกทางกัน  แล้วไหนจะเรื่องที่บ้านล้มละลายอีก   นาทีนั้นฉันเหมือนตัวคนเดียว  ถ้าไม่นับไอ่ลู่กับไอ่ฮุนก็มีดาร่านี้แหละที่คอยให้กำลังฉันมาตลอด    จนวันหนึ่งเธอมาขอคบกับฉัน  ฉันตอบตกลงไปทั้งที่ตัวเองไม่ได้รักเธอสักนิด  ฉันคิดเสมอว่าหากคบกันไปนานๆฉันจะรักเธอ  แต่เหมือนฉันจะคิดผิดมาตลอด   ฉันไม่สามารถลืมผู้ชายคนนั้นได้เลย  คนที่เขาเคยทิ้งฉันไป    ฉันไม่อาจข่มใจตัวเองรักดาร่าได้    ฉันเลยขอเลิกกันเธอ

     

    ชานยอลพูดระบายความในใจทั้งหมดออกมา   น้ำเสียงห้าวที่เต็มไปด้วยความเศร้า  ตอนชานยอลเล่าเรื่องทั้งให้ฟังในสมองก็กำลังคิดว่าผู้ชายคนนี้เขาจะปวดหัวใจมากขนาดไหนน่ะ   ภายนอกเขาดูเข้มแข็งเย็นชาแต่ใครจะรู้ว่าลึกๆแล้วผู้ชายคนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยคนหนึ่ง  เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่อ่อนโยนและแสดงความรู้สึกไม่เก่งก็แค่นั้น

     

    แล้วตอนนี้ตัวลืมเขาได้รึยัง   ผู้ชายคนนั้นนะ

     

    ตอนนี้ภาพในหัวฉันมีแต่นาย   นายเพียงคนเดียว  แขนยาวกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น 

     

    รักตัวน่ะ 

     

    รักเหมือนกัน

     

    บอกไม่ถูกว่ารู้สึกดีขนาดไหน  ที่ได้รักผู้ชานคนนี้



     


     

     






    พูดคุยกันมันส์ดี : มาแล้วๆ  หลังจากหายหน้าหายตาไปเลียใจแผลอยู่เป็นเวลานาน

    บัดนี้ได้ฤทธิ์อัพ nc ชานแบคแย้ว พยายามแต่ง nc ให้หวานแบ๊วที่สุดเท่าที่จะทำได้

    อ่าน nc แล้วฟินไม่ฟินก็กลับมาเม้นด้วยนิ๊จิ๊

    *nc  ใสๆไร้มลพิษ*


    YEHET SCENE  หาอ่านได้ในไบโอทวีตเค้าน๊า (จิ้มนุ้งโด้ข้างล่างเลย)



    ปล.  ฮุนฮานเชบหน้าเน้อ





    เปิดฟิคเรื่องใหม่แล้วเน้อ   รีดสายกามทั้งหลายเชิญทางนี้
    ฟิคเรื่องนี้เด็ดจริงไรจริง  ต้องอ่านถึงจะรู้






    V
    V
    V









    ช่วย คอมเม้นให้หน่อยน่ะค่ะ คิดซะว่าเป็นกำลังให้ผู้เขียนเน๊อะ  ถ้าไม่รู้ว่าจะเม้นอะไร  พิมพ์ 555  มาก็ยังดี  รักทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านน่ะ # จุ๊บ

     











    ติดแท็กใน twitter : #ฟิคยั่ว
    พูคคุยกับไรท์ : @mingkchk


     
                                                                                                                                  

                       
    เหมียว หง่าว
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×