[Inazuma] สักวันหนึ่ง .. เราคงจะรักกัน

ข้อมูลเบื้องต้น

  เฮลโล่!!! 
 เรื่องนี้ เกี่ยวกับ .... ไปอ่านเองดีกว่าน่ะ ฮ่าๆ    




 กติกา เหมือนเดิมค่า คือ ... 
หลังจากที่อ่านจบ ให้เป็นเพลงที่ เอ็มไอ โพสต์ไว้น่ะค่า 
แล้วจะ เข้าใจ ความหมายของฟิคนี้มากขึ้นค่า 




ขอฝากผลงานที่ผ่านมาหน่อยน่าค่าา 





 ใครจะอ่านก็ได้ ไม่อ่านก็ได้ มีว่ากันค่า - -^ 



~ THEME ~

 

                                                 

 

                                                        

 อ่านจบแล้ว อย่าลืม มาเปิดฟังอีกหนึ่งรอบน่าค่า 

เนื้อเรื่อง

 ณ  ค่ายฝึกซ้อม

            " โกเอนจิ เป็นอะไรหรือป่าว!!!! " เอนโดแหกปากลั่น ทำให้ผมแทบจะพุ่งไปหาโกเอนจิด้วยความเป็นห่วงเลยทันที  .. แต่ผมต้องชะงักฝีเท้าไว้  เนื่องจากทุกคนต่างไปมุงดูโกเอนจิแบบนั้น ถ้าผมไปมุงดูด้วยอีกคนเกิดโกเอนจิ ขาดอากาศหายใจตายจะทำยังไงครับ

    ความจริงแล้วผมแอบชอบโกเอนจิมานานพอสมควรแล้วน่ะครับ แต่จะทำยังไงได้เพราะผมไม่กล้าจะไปบอกรักเขานิ .. -3- เจอหน้าเขาที่ไร หัวใจจะวาย ถ้าให้ไปบอกรักผมจะไม่ตายแล้วเลยหรอ ... ผมจึงเลือกที่จะแอบชอบเขาข้างเดียวดีกว่า ถึงมันจะเจ็บมากก็เถอะ ..

         " คาเซมารุ!!!!"  เอนโดแหกปากเรียกชื่อผมลั่น

         " เสียงดังทำไมเล่า เอนโด " ผมพูด

         " แหะ ๆ โทษทีน่ะ ... นายเป็นอะไรไปหรอ ฉันเห็นนายจ้องแต่หมอนั้น .. ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ หมอนั้นมันไม่ตายง่ายๆ หรอก " เอนโดพูดพลางฉีกยิ้มกว้าง

          " งั้นหรอ! เอนโด ฉันขอออกไปวิ่งสักพักน่ะ " ผมพูดพลางวิ่งออกมาจากเหตุการณ์ทันที

---- ตอนเย็น ------

       เวลาผ่านไปเร็วเหมือนคนคนเขียน ขี้เกียจเขียน (ใครใช้ให้นายมานินทาฉันกัน // เอ็มไอ)  แต่ก็ช่างเถอะครับ ... อยู่ๆ ที่ค่ายก็ฝนตกหนักทั้งๆ ที่ตอนกลางวันโครตร้อนเอาซะเลย ... ตอนนี้ผมพูดจริงๆ น่ะ โครตเบื่อเลย ผมเลยเลือกท่จะเดินออกมาตากฝนเล่น

     " คาเซมารุ!! " ห๊า! มีคนออกมาเดินตากฝนเล่นแบบผมด้วยหรอเนีย ... พอผมหันไปมองที่เจ้าของเสียง ก็พบว่าเขาคือ โกเอนจิ .. ช็อค!!!

    " นายออกมาทำอะไรที่นี้ ฝนตกน่ะ ไม่เห็นหรอ ? " ผม

    " ออกมาทำอะไรก็ได้ที่เหมือนนาย " โกเอนจิตอบหน้าตาย ... ผมว่าแล้วต้องออกมาตากฝนเล่น

    " ...." อยู่ๆ เราสองคนก็เกิดอาการ เป็นใบ้ชั่วคราว .. ผมเขินจะตายอยู่แล้วเนีย ^///^

    " คาเซมารุ " โกเอนจิ เรียกชื่อผมอีกครั้ง

    " มีไรหรอ? " ผมพูดพลางหันไปมองหน้าโกเอนจิ ซึ่งเจ้าตัวกำลังมองหน้าผมอยู่แล้ว

    " นายมีคนที่แอบชอบอยู่บ้างหรือป่าว ? " โกเอนจิถามหน้าตาย

    " ก็ .. คงมีอยู่แหละ แล้วนายหล่ะ " ผม

    " ก็ต้องมีหละสิ! ความจริงฉันแอบชอบเขาข้างเดียวอะน่ะ .. ฉันมันก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่กล้าบอกรักสักที " โกเอนจิพูด .. ทำเอาผมอึ่งเลย .. เพราะผมก็เป็นแบบนั้น

   " งั้นหรอ ? " ผม

   " อื้ม! แล้วนายอ่ะ ... พอจะบอกฉันได้หรือป่าวว่าคนที่นายชอบคือใคร " โกเอนจิถาม

   " เอ่อ .. คือ ว่า ... ครึง!!!!! " ไม่ทันที่ผมจะตอบ อยู่ก็มีเสียงฟ้าร้องดังสนั่น

   " ฉันว่า เรากลับเข้าไปในที่พักกันก่อนดีกว่าน่ะ " โกเอนจิพูดพลางจับข้อมือผม

   " นายไปคนเดียวเถอะ ฉันอยากอยู่ที่นี้สักพักน่ะ " ผมพูดพลางสะบัดข้อมือออกจากโกเอนจิ

   " ไม่เป็นอะไรแน่น่ะ " โกเอนจิถามผมด้วยความเป็นห่วง ... รู้สึกดีชะมัด

   " อื้ม " หลังจากที่ผมตอบ โกเอนจิก็วิ่งไปที่ไหนสักแห่ง ..

     ขณะที่ผมอยู่คนเดียว น้ำตาที่ผมพยายามกลั้นมันเอาไว้ก็ไหลออกมาไม่หยุด ทุกส่วนของร่างกายผมสามารถควบคุมมันได้หมด ยกเว้นน้ำตาผมไม่สามารถหยุดมันได้เลยจริง ๆ .. ห่างกันแค่เอื้อมเท่านั้น ทำไมกัน ผมถึงไม่ยอมพูดไปให้จบๆ เสียที่  ... 

   ผมหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกง โดยไม่สนใจว่าโทรศัพท์จะเปียกฝนหรือไม่!  ... หลังจากนั้นผมก็เปิดเพลง เพงนึงที่เหมือนกับความรู้สึกผมตอนนี้มาก ...

ได้ยินไหม หัวใจฉัน มันกำลังบอกรัก รักเธออยู่
แต่ฉันไม่อาจ จะเปิดเผยใจออกไป ให้ใครได้รู้
ได้ยินไหม หัวใจฉัน ยังคอยอยู่ตรงนั้น รอให้เธอเปิดดู
และหวังเพียงเธอจะรู้ ว่าคนคนนี้รักเธออยู่
ยังไงขอให้เธอรู้ สักวันหนึ่ง

  ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนว่าหัวสมองตัวเองกำลังจะระเบิด ในหัวผมมีแต่คำพูดของโกเอนจิ ที่ก้องอยู่ในหัว ' แล้วนายอ่ะ พอจะบอกฉันได้หรือป่าวว่าคนที่นายชอบน่ะคือใคร ' คนที่ฉันชอบก็คือนายไงหละ โกเอนจิ!!! ฉันชอบนาย!!!

  " คาเซมารุ ฉันว่านายควรที่จะ .... " ไม่ทันที่โกเอนจิจะพูดจบ โดยความหัวฟัดหัวเหวียง ของผม ผมจึงพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดอยู่ในตอนนี้คือ ...

  " ฉันชอบนายงหละ โกเอนจิฉันชอบนาย " ... ตอนนี้ผมยอมรับว่า สติของผมหายไปไหนก็ไม่รู้ ... แต่พอรู้ตัวอีกที ผมก็ไปอยู่ในอ้อมกอดของใครสักคน .. อบอุ่นจังเลย

 " คาเซมารุ! นายจำเรื่องที่ฉันเล่าให้ฟังก่อนฟ้าร้องได้ไหม " ... เรื่องที่โกเอนจิบอกว่า แอบชอบใครสักคนหนึ่งหละสิน่ะ

 " จำได้สิ " ผมตอบ

" คน คนนั้นที่ฉันพูดถึง ฉันหมายถึงนายน่ะคาเซมารุ! ฉันชอบนายมานานมากแล้ว รู้ไว้ซะด้วย " โกเอนจิพูด แล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม ...

  " ฮือ ~ " ผมร้องไห้ด้วยความดีใจแบบสุดๆ ไม่คิดเลยว่าโกเอนจิจะชอบผมเหมือนกัน .. ความจริงที่ผมอยากบอกเขามาแสนนาน ... หลังจากที่บอกไปแล้ว รู้สึกโลงอกอย่างบอกไม่ถูกเลย อาจเป็นเพราะคนที่กำลังกอดผมแน่นในตอนนี้ก็ได้ ... โกเอนจิ นายเป็นคนที่ฉันแอบชอบมาตลอด ... แต่หลังจากนี้ นายจะเป็นคนที่ฉันรักตลอดไป ...  ฉันรักนายน่ะ โกเอนจิ ชูยะ