ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไอเรามันก้อได้แค่เนี้ย

    ลำดับตอนที่ #1 : ครั้งแรกกับชีวิตม.ต้น

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 49


    สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ทุกคนดิฉันชื่อ .... จบมาจากโรงเรียน วัดไทรค่ะ ชื่อเล่นชื่อมิ้งค์ ฮะชื่อรัยนะ มิ้งค์ค่ะ

    ตอนมาเรียนที่โรงเรียนใหม่เพื่อนก้อจะแนะนำตัวเองให้เพื่อน ๆ รู้จักชื่อ นามสกุลจบจากไหน พูดง่าย ๆ ว่

    าเรามาจากไหนอ่านะ ไอเราก้อเพิ่งจะมาไม่มีเพื่อนซะด้วย แต่บังเอิญคนมันน่ารักอ่ะ ก้อเลยมีเพื่อนเร็ว

    นิดส์นึง  ป่าวหรอกบังเอิญมีเพื่อนอยู่โรงเรียนเก่าอ่ะนะก้อเลยรีบทำความรู้จักไว้ ก่อนที่จะไม่มีกลุ่ม

    ตึ่ง ตึง ตึ๊ง อ๊อดแล้วไปกินข้าวกันเถอะ  ตอนเนี้ยนะเด็กใหม่ผมสั้นเต่อ ๆ กันเยอะอ่ะ หน้าตาแบ๊วกันก้อมี

    เล็กน้อยถึงปานกลาง ไอเราตอนเนี้ยไม่รู้เปนรัยกินข้าวไม่บ่อยหรอก ก้อเลยเดินไปซื้อขนมมานั่งดูเพื่อน

    ใหม่ ๆ บางคนก้อน่ารักโคตร แต่เพื่อนเราก้อโคตรเหมือนกันแต่โคตรจะน่ารังเกรียจ กลุ่มอื่นเค้าน่า

    รักซะ
    ดูกลุ่มเราซะก่อนมีน่ารักอยู่คนเดียว แน่นอนคนนั้นก้อคงไม่ใช่คัยที่ไหนต้องเปนเราอยู่แล้ว ตอ

    นม.1ก้อไม่ค่อยมีรัยมากหรอกจะมีก้แต่ตอนเราเข้าแถวนะบังเอิญเรานะไปเหยียบตีนเพื่อนห้องข้าง ๆ อ่ะ

    แต่ไม่รู้ตัวนะ เราไม้ได้ขอโทษมันหรอกเพราะเราไม่รู้เรื่องนี่ วันต่อไปพวกมันมองน่าเราตัวดำดำเลย       

    ไอเราก้อเจี๊ยมเจี้ยมซา แต่ปากมันไวกว่าความเยมเจี้ยมของเราอีก เราบอกพวกมันว่า
    มองหน้าเรามัย

    หน้าเรามีเลขเด็ดหร๋อ บอกมั่งก้อได้น่ะ
    มันนิ่งไป รู้มั้ยเราปากหมามากเลย ช่วยไม่ได้อยากมอง

    หน้าเราเองมัยล่ะ ผ่าน ไปนาน ๆ ก้อเจอพวกมันบ่อยหรอกรู้มั้ยเพราะรัย ก้อมันดันอยู่ห้องข้างเราเองนี่

    ซวยปาย คัยซวยก้อไม่รู้ 555+ ตอนนั้นวันสอบพวกเราก้อสอบอย่างตั้งจัย ไม่รู้หรอกทำไปงั้นแหละความ

    จริงเราไม่รู้เรื่องรัยเลย พอถึงเวลาพัก หน้าห้องพวกเราก้อจะมีพวกเด็กแก่น ๆ นั่งเล่น นั่งคุยกับพวกเพศผู้อ่ะนะ ยัยนั่นมันก้อนั่งอยู่ด้วย มันมองหน้าเราแล้วมันก้อด่า ว่าเราตอแหล  แรด โยสาระพัดมันน่าโมโหป่ะ เราก้อไม่น้อยด่ามันอีแรดและเดินกลับมาทำหน้าแบ๊ว ไม่รู้เรื่องอ่ะ มันนี่ติ้วไปเลย  พอวันสอบวันสุดท้ายคร้าบพวกสตอมันเดินรี่เข้ามาหาเราเลย ไม่ใช่รัยหรอกมันอยากมีเรื่องอ่ะ มันถามเราจะเอาปะล่ะ เราบอกเลย
    ไม่เอาไม่อยากมีเรื่อง ก้อลองคิดดูคนน่าตายังงี้จะไปมีเรื่องกับคัยด้าย กลายเปนวันนั้นเราเด่นมากเลย เพื่อนนี่ยุกันระนาวเลยแหละ แต่ฝันไปเหอะทำมัยพวกมันไม่ไปตบเองอ่ะให้เราเสี่ยงหน้าเหวอะ แล้วเปนขี้ปากพวกมันเนี่ยไม่โง่หรอก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×