คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 2 แผนการ
“3 วันงั้นเหรอก็ได้นะ แต่ว่างานนี้อาจใช้เวลานานหน่อยนะ”
“ขอบคุณมากค่ะ นายท่าน” เมื่อใดที่ฉันพูดคำๆนี้ท่านพ่อจะมีสีหน้าไม่ดีทุกครั้ง
“อืม งั้นไม่มีอะไรแล้วก็กลับไปที่หน่วยของพวกท่านได้แล้วนะ” ท่านพูดก็ลงบัลลังก์ไปในระหว่างที่พวกฉันกำลังรอให้คนอื่นๆไปกันหมด
“เดี๋ยวก่อน ฮาดีส”
“ค่ะ นายท่าน”
“เมื่อไรลูกจะเรียกพ่อว่า พ่อ สักที พ่อขอร้องอย่างเดียวฮาดีสเรียก พ่อสิลูก”
“ขออภัยด้วยค่ะ ดิฉันมีฐานะต่ำต้อยเกินไปที่จะเรียกท่านแบบนี้ค่ะ”
“งั้นเหรอ พ่อไม่มีอะไรแล้วพ่อขอตัวก่อน” ท่านพ่อเดินออกจากท้องพระโรงไปพร้อมกับ อาเดสและอาเดล่า องครักษ์ส่วนตัวของท่าน
“เอาล่ะ ฉันว่าเราได้เวลาไปแล้วนะ” ไทอาพูดขึ้นมาหลังจากที่เราเงียบกันมานาน
“อืม ก็ดีนะ เดี๋ยวฉันต้องไปบินลาดตระเวรกับสมาชิกในหน่วยของฉันหน่อย” เดสพูดพร้อมกำลังจะบินขึ้นไปแต่ว่า
“เดส เดี๋ยวก่อนพาฉันไปที่ห้องก่อนสิฉันยังง่วงไม่หายเลย”
“หา!! นิเธอยังไม่หายง่วงเหรอ”
“เฮ้อ~ มะเดี๋ยวฉันพาไปเอง” เดสอุ้มฉันไปแล้วก็เข้าไปในปราสาทที่อยู่ลึกออกไปอีก
“อ้าว เดส ไทอา มาที่นี้ได้ไงนะ” เสียงยมทูตหนุ่มตนหนึ่งบินมาหาพวกฮาดีส ผมสีดำ ตาสีดำ และปีกซาตานอันใหญ่โตสีดำเงางามใบหน้าที่คมเข้มมองมาที่ฉัน มันเป็นเสียงของพี่เดมาสพี่ชายของฉันเอง
“ท่านเดมาสกลับมาจากโลกมาริเทีย(โลกของพวกใช้เวทมนต์ชั้นสูงแต่ต่ำกว่าพวกฉัน)แล้วเหรอครับ”
“อืม แต่ที่จริงฉันควรจะกลับมาเร็วกว่านี้ท่าไม่ติดอยู่ที่ว่ายัยคู่ดูตัวที่ท่านพ่อหาให้ดันติดฉันแจเลยล่ะ”
“ฮ่า ฮ่า แย่จังเลยนะค่ะ แต่ท่านเดมาสจะไปที่ห้องของท่านใช่มั้ยค่ะ”
“ใช่แล้ว เธอมีอะไรรึเปล่าไทอา”
“ช่วยพาฮาดีสกลับไปที่ห้องทีค่ะ สงสัยวันนี้คงเหนื่อยมากไปหน่อย” พี่เดมาสเดินมาดูฉันที่นอนซุกอยู่ที่อกของเดส
“ฮ่า ฮ่า ไปทำอะไรมาอีกฮาดีส”
“พี่เดมาสหนูง่วงจัง” พอฉันพูดแบบนี้พี่เดมาสถึงกับเงียบ
“เออ เดสระหว่างทางมาที่นี้คงจะไม่บินไปใกล้กับดอกเดสโรสแพนซี่(ดอกกุหลาบสีขาวบริสุทธิ์ที่ดื่มเลือดจากซากศพเป็นอาหารมีเฉพาะในโลกปีศาจ)เข้านะ” พี่เดมาสถามเดสส่วนเดสก็ยืนคิดอยู่นิดหน่อย
“อ้อ! ตอนที่พวกผมไปช่วยกลุ่มยมทูตกลุ่มหนึ่ง พอดีมันอยู่ใกล้กับที่ดอกเดสโรสแพนซี่อยู่พอดีเลย” เดสพูดถึงจบทุกคนถึงกับหน้าซีดกันหมด
“นี้ฉันว่า ฉันรีบพาฮาดีสไปที่ห้องก่อนนะ เดี๋ยวจะเกิดเรื่องยุ่งขึ้นมาอีก”
เอาล่ะค่ะเดี๋ยวฉันจะเล่า สาเหตุที่ทุกคนหน้าซีดกันเมื่อ ฮาดีสมีอาการแบบนี้นะค่ะ “เพราะฮาดีสเธอแพ้เกสรของดอกเดสโรสแพนซี่ค่ะ เมื่อได้กลิ่นดอกไม้นี้เมื่อไรเธอจะกลายเป็นเด็กขี้อ้อนขึ้นมาทันที เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อ15ปีก่อน ที่ฮาดีสบังเอิญได้กลิ่นดอกไม้นี้เข้าเธอเลยเกิดอาการนี้ขึ้นมาเธอวิ่งไปทั่วปราสาทแล้วก็ทำท่าทางออดอ้อนใส่ทุกคนในวังทำให้เกิดทะเลเลือด (กำเดา) นองไปทั่วปราสาทเลย ทำให้เป็นสาเหตุที่ทำให้ทุกคนหน้าซีดแบบนี้ด้วย”
“ฮาดีสมานี้มะ เดี๋ยวพี่พาไปนอน” พี่เดมาสอุ้มฉันแล้วก็บินไปที่ห้องของฉันทันที
พี่เดมาสพาฉันไปที่ห้อง แต่พอเปิดประตูเข้าไปก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่เตียง ผมสีดำเงางาม ดวงตาสีดำ ใบหน้าที่งดงามกำลังส่งยิ้มให้พี่เดมาสอยู่
“ว่าไง เอธีเรียมาที่ห้องนี้ได้ยังไงล่ะ” เอ๋!! พี่เดมาสพูดถึงพี่เอธีเรียเหรอ
“พี่เดมาส ฉันมาหาฮาดีสนะนึกว่าเธออยู่ในห้องซะอีก” เสียงนี้พี่เอธีเรียจริงๆด้วย
“แล้วน้องฮาดีสเป็นอะไรไปล่ะ นอนซมมาเชียว”
“ไม่รู้เหมือนกันพี่เพิ่งกลับมาเมื่อกี้เอง แต่ว่าพี่รู้อย่างเดียวคือฮาดีสโดนเกสรของดอกเดสโรสแพนซี่เข้าไปเท่านั้น”
“งั้นเหรอ น้องฮาดีสตื่นหน่อยสิ”
“อือ~ พี่เอธีเรียหนูง่วงนอนจังเลย”
“ฮาดีสไม่เอาน่า~ อย่าทำตัวเป็นเด็กสิฮาดีส มันดูไม่ดีนะจ๊ะ”
“มะ เดี๋ยวพี่พาไปนอนนะ” พี่เดมาสอุ้มฉันไปที่เตียงของฉันโดยมีพี่เอธีเรียยืนอยู่ข้างๆตอนนี้พี่2คนเหมือนเป็นพ่อแม่ฉันจริงๆเลย
“พี่ค่ะ ทำไมนายท่านถึงรับหนูมาเป็นลูกบุญธรรมล่ะค่ะ”
“ฮาดีสถามเรื่องนี้อีกแล้วนะจ๊ะ”
“พี่นะ ไม่รู้หรอกนะว่าทำไม แต่พี่รู้อย่างเดียวนะคือการที่ฮาดีสเข้ามาอยู่ด้วยเป็นสิ่งที่พวกพี่ดีใจเป็นที่สุดแล้วล่ะนะ”
“งั้นเหรอค่ะ พี่พูดแบบนี้ฮาดีสก็ดีใจแล้วค่ะ” ฉันนอนหลับไปโดยที่พี่เอธีเรียคอยดูแลอยู่ข้างๆ
2 วันก่อนไปโลกมนุษย์
ที่หน่วยองครักษ์หน่วยที่ 1 ได้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น ในระหว่างนั้นฮาดีสกับเดสก็มาถึงพอดี
“อาโด้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่หน่วย” ฉันถามอาโด้รองหัวหน้าหน่วยของฉัน
“หัวหน้ามาแล้วเหรอครับ”
“อืมใช่ แล้วนี้เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ”
“พวกหน่วยที่ 8 มาหาเรื่องหน่วยเราอีกแล้วครับ”
“สงสัยจะพวกเด็กใหม่ของหน่วยนั้นอีกแล้วสินะ”
“คงจะใช่ครับ”
“แล้วเธอจะทำยังไงล่ะฮาดีส” เดสถาม
“เดี๋ยวก็รู้น่า อาโด้ฉันขอยืมเสื้อคลุมนายหน่อยสิ”
“ครับ หัวหน้า” เขาถอดเสื้อคลุมให้ฉัน
“อยู่ตรงนี้นะ ระวังเดี๋ยวจะโดนลูกหลงไปด้วยแล้วก็อย่าลืมบอกพวกหน่วยของเราด้วยล่ะ”
“แล้วฉันล่ะ เธอจะให้ฉันอยู่ตรงนี้เหรอ”
“เดส นายไปเรียกหน่วยแพทย์มาล่ะกัน รู้สึกว่างานนี้มีเจ็บตัวกันหน่อย”
“อย่าถึงตายล่ะกันนะฮาดีส/หัวหน้า” เดสกับอาโด้พูดพร้อมกัน
“รู้แล้วน่ะ พวกนายก็ไปทำตามที่ฉันสั่งได้แล้ว” ฉันใส่เสื้อคลุมของอาโด้แล้วก็เดินไปกลางวง
“นี้ พวกนายทำอะไรกันนะที่นี้เป็นหน่วยของท่านฮาดีสนะ”
“แล้วแกจะทำไมห่ะ แกคงจะเป็นพวกหน้าใหม่สินะรู้มั้ยพวกข้าเป็นใคร” พวกนั้นจ้องหน้าฉันแบบหาเรื่อง
“พวกหน้าใหม่เหมือนกันไงล่ะ”
“แกอยากตายใช่มั้ยหะ”
“พวกนายต่างหากที่จะตาย” ฉันพูดเสร็จก็กระโดดข้ามหัวเจ้าพวกนั้นไปแล้วก็ใช้เวทย์มนต์จัดการพวกนั้น
“เขี้ยวสีดำ!!” ฉันสะบัดมือออกไปก็มีเขี้ยวสีดำออกมาแล้วพุ่งตรงไปที่พวกนั้น
“ฮ่า ฮ่า แค่นี้เองเหรอเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหน่วยที่ 1 จะอ่อนหัดขนาดนี้” เจ้าพวกนั้นพูดดูถูกเพื่อจะเย้าอารมณ์โกรธหน่วยของฉันแต่แทนที่พวกหน่วยฉันจะโกรธแต่ว่าไม่ เพราะพวกนั้นรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นฉันเลยไม่เข้ามายุ่ง
“พวกนายต่างหากที่อ่อนหัด” ฉันยื่นนิ้วชี้ออกมาแล้วตวัดลงข้างล่างแล้วก็มีสายฟ้าสีดำพุ่งตรงไปหาเจ้าพวกนั้นแบบไม่ทันตั้งตัว
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เจ้าพวกนั้นนอนหมอบกันเป็นแถว
“ยอมแพ้ซะเถอะนะ พวกนาย”
“ไม่มีทาง!!” เจ้าพวกนั้นเตรียมตัวท่าจะเล่นงานฉันแต่ว่า
“นี้ฮาดีสเสร็จรึยังเนี้ย ฉันรอนานแล้วนะ” เดสบินมาอยู่ตรงหน้าฉัน
“หะ หัวหน้าเดส” พวกนั้นตกใจกันมากที่เห็นเดส
“ฉันว่าเธอพอได้แล้วนะฮาดีส ถ้าอยู่ต่อเจ้าพวกนี้ได้ตายจริงๆแน่”
“อย่าบอกนะครับ ว่านั้นคือ ท่านฮาดีส”
“ก็ใช่นะสิ มีปัญหาอะไรรึเปล่าล่ะหะ!!!” เดสตวาด
“ขะ ขอโทษด้วยครับ!!! พวกข้าไม่รู้ว่าเป็นท่าน” พวกนั้นรีบก้มหัวให้ฉันทันทีที่รู้
“ไม่เป็นไรแต่อย่ามารบกวนที่นี้อีกก็แล้วกัน”
“ครับผม!!!”
“ไปได้แล้ว” เจ้าพวกนั้นรีบบินหนีไปทันที
“ฮาดีสฉันว่า เมื่อกี้เธอทำแรงไปรึเปล่า”
“เปล่านิ”
“เปล่าอะไรของเธอนะเล่นใช้อัสนีปีศาจใส่เจ้าพวกนั้น”
“อย่าไปสนใจมันเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับพวกหน่วยของฉันก่อนกลับไปที่หน่วยนายได้แล้วนะ” ฉันเดินเข้าไปที่หน่วยของฉันส่วนเดสก็บินไปที่หน่วยของเขาเช่นกัน
“หัวหน้าครับ ได้ข่าวว่าท่านต้องไปที่โลกมนุษย์ใช่มั้ยครับ” อาโด้ถามขึ้นในที่ประชุม
“ใช่แล้วล่ะ แต่ฉันไม่ได้ไปในฐานะหัวหน้าหน่วยแต่ในฐานะองครักษ์ใหม่ต่างหาก”
“หะ หัวหน้าเอาจริงเหรอครับ” องครักษ์คนหนึ่งถาม
“ใช่แล้วแต่เรื่องนี้ห้ามบอกใครเด็ดขาด”
“แล้วหัวหน้าจะทำแบบนี้ทำไม” อาโด้ถามต่อ
“ฉันไม่อยากให้นายท่านพาทหารมาดูฉันเหมือนทุกครั้งอีกนะสิ”
“นายท่านที่ว่าคงหมายถึง บิดาของท่านหัวหน้า ใช่มั้ยครับ”
“ก็ใช่นะสิ”
“แล้วจะให้พวกเราทำยังไงล่ะครับ”
“เตรียมชุดและเสื้อคลุมให้ฉันด้วยนะและอาโด้ฉันรู้ว่านายถนัดใช้เวทย์มนต์แปลงกาย เพราะฉะนั้นฉันจะให้นายแปลงเป็นฉัน”
“หัวหน้าพูดเล่นเหรอครับ”
“ไม่ได้พูดเล่น นิฉันพูดจริงๆ”
“หัวหน้าจะพาผมไปตายใช่มั้ยอะ” TT^TT
“ฉันไม่ได้พานายไปตายสักหน่อยนะ”
“แล้วให้ผมแปลงเป็นหัวหน้าทำไมครับ” Y^Y
“นายท่านจะได้ไม่สงสัยไงว่าฉันเป็นคนไปเองไม่ใช่ให้ลูกน้องไปแทนไงล่ะ”
“แต่ถ้าท่านจ้าวปีศาจรู้เข้าผมก็ตายนะหัวหน้า” TTOTT
“นายจะตายเพราะโดนจับได้หรือว่าตายเพราะทำให้ฉันอารมณ์เสีย”
“ขอตายเพราะโดนจับได้ดีกว่าผมไม่อยากตายตอนนี้”
“งั้นก็ดีแล้วก็ไทอาจะมาดูแลที่หน่วยแทนฉันแค่ชั่วคราว”
“เย้!!!!!! ดูมันพอได้ยินชื่อไทอาก็กระดี้กระด้าเลยนะ ทำไงได้ล่ะก็ไทอาเป็นขวัญใจเจ้าพวกนี้โดยเฉพาะ”
“จริงเหรอครับหัวหน้า ที่หัวหน้าไทอาจะมาดูที่นี้แทนหัวหน้าฮาดีสนะครับ”
“ก็จริงนะสิ ส่วนที่หน่วยของไทอาก็ให้เดสมาดูแทน”
“พวกผมไม่ยอมให้หัวหน้าเดสไปดูแลที่หน่วย7!!!!” ดูมันพอบอกว่าเดสจะไปดูแลหน่วย7ก็โวยวาย เพราะที่นั้นยมทูตสาวๆสวยๆที่พวกนี้ชอบอยู่ที่นั้นเกือบทั้งหมดเลย
“ไม่ได้ พวกฉันตกลงกันไว้แล้วอาโด้เสร็จแผนแรกแล้วก็ไปดูแลหน่วยที่ 4 ด้วยนะ”
“โธ่~ หัวหน้าจะไม่ให้ผมมีความสุขเลยเหรอครับ” ดูมันทำท่าทีเหงาหง่อยทันทีเลยนะ
“ไม่ให้ พอๆเสร็จประชุมแล้วแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว” ต้องไล่พวกมันก่อนเดี๋ยวพวกมันจะโวยวายกันไม่จบแน่เลย
วันที่ไปโลกมนุษย์
“ฮาดีสลูกพร้อมใช่มั้ย” วันนี้นายท่านก็มาส่งฉันเหมือนทุกครั้ง
“ค่ะ ท่านพะ เอ๊ย นายท่าน” อาโด้ที่แปลงเป็นฉันตอบมา (ทำไมหัวหน้าถึงมาทรมานฉันคนเดียวด้วยเนี่ย TT^TT)
“ส่วนเจ้าก็ดูแลฮาดีสลูกข้าให้ดีด้วยนะ”
“ค่ะ ท่านเจ้าปีศาจ” ฉันตอบพร้อมกับก้มหัวลงเพื่อให้สมจริง
“เอาล่ะ หัวหน้าหน่วยทุกคนจงเตรียมตัวที่จะไปโลกมนุษย์ได้แล้ว” เทพตนหนึ่งพูดขึ้นลืมบอกไปว่าพวกเทพก็มาด้วย
แต่ก่อนที่พวกฉันจะไปก็มีใครคนหนึ่งมาที่ประตูระหว่างโลกมนุษย์ โลกของเทพและโลกของยมทูต
“ท่านราชินีแห่งชีวิตเสด็จ!!” นี้นะเหรอราชินีของโลกเทพช่างงดงามจริงๆแต่ทำไมฉันรู้สึกว่าเขามองแต่ฉันคนเดียว
“ท่านมาทำอะไรที่นี้ ท่านราชินี” นายท่านเข้าไปพูดกับเธอ
“ฉันก็แค่มาส่งพวกหัวหน้าหน่วยของข้าเท่านั้น”
“ท่านคงไม่ได้มาแค่นั้นนะ ท่านราชินี”
“ใช่แค่นั้นจริงๆ” แต่สายตาของเธอก็จ้องมองฉันคนเดียวแต่สายตาคู่นั้นดูเศร้าหมองยังไงไม่รู้
“งั้นก็เตรียมตัวไปได้แล้ว” เทพตนนั้นพูดเสร็จพวกฉันทุกคนก็เข้าไปประตูนั้นทันที
ในระหว่างทางเกิดเสียงดังอะไรขึ้นมาพอฉันหันหลังก็ต้องตกใจเมื่อหัวหน้าหน่วยถูกฆ่าไปทีละคนส่วนเดสกับไทอาไม่ได้มาด้วยอาโด้ก็ทำเหมือนเข้าไปประตูนั้นไปแล้วก็แปลงเป็นแมลงบินออกมาจากมิตินี้ไป
“ย้ากกกกกก ทุกคนจงฆ่าเจ้าหญิงฮาดีสให้ได้!!!!!”
แย่แล้ว!! พวกนั้นพุ่งตรงมาที่ฉันทำไงดีฉันไม่สามารถจะกางปีกได้ด้วยแล้วก็ปีกนั้นปีกอันโสมมแบบนั้นฉันไม่มีวันใช้เป็นอันขาดสงสัยฉันคงต้องใช้เจ้านี้แล้วสิ
“ด้วยสัญญาแห่งสัตว์รับใช้ ด้วยนามของข้าผู้เป็นนายขอเรียกสัตว์รับใช้ของข้าออกมาเดี๋ยวนี้” ฉันพูดจบก็มีจิ้งจอกสีขาวสามหางออกมาทันทีนั้นคือ ไวน์ สัตว์รับใช้ของฉัน
“ท่านฮาดีสมีเรื่องอะไรค่ะ” ไวน์ถามขึ้นหลังจากเห็นเหตุการณ์ด้านหลัง
“ไวน์ช่วยพาฉันไปที่โลกมนุษย์เดี๋ยวนี้เลย”
“ค่ะ นายท่าน” ไวน์รีบให้ฉันขี่หลังแล้วก็รีบไปที่โลกมนุษย์ทันทีแต่ว่าพวกนั้นกลับใช้ลูกไฟสีดำโจมตีใส่ฉันจนฉันกับไวน์โดนเข้าใส่อย่างจังจนฉันตกลงมาจากหลังของไวน์แล้วก็ตกไปบนโลกมนุษย์ในวันที่ฝนตกเช่นนี้ ฉันนอนสลบไปโดยไม่รู้ว่ามีใครเดินมาข้างหลังฉัน
ความคิดเห็น